TABURO BOTA - ΜΑΡΙΛΕΝΑ

Από τον δίσκο ΄΄Taburo Bota - Σπίρτα σε Πυρομανή'' (2018)
Στίχοι, ερμηνεία, μουσική παραγωγή, μίξη: Τaburo Bota
Γκάιντα: Κωνσταντίνος Λάζος
Mastering: Αστέρης Παρταλιός @ Magnanimus Studio
Download Full Album (320 kbps) :
www.mediafire.com/folder/lm9bk...)
Για να κατεβάσετε το album σε άλλο τύπο ήχου μπείτε εδώ:
taburobotaofficial.bandcamp.c...
-----------------------------------------------
Η ζωή μου είναι βία.
Απ’ το τέλος του Κόσμου ως της μάνας μου την κοιλιά ανάποδη είναι ευθεία.
Κάνω κύκλους στα τετράγωνα να βρω τη Λογική σε τιμή λογική, σε τιμή-ευκαιρία.
Όλες τους είναι τρελοί κι όλοι τους είναι τρελές.
Κι οι πιο τρελοί είναι αυτές που αναζητούν την αιτία.
Έχεις φαγητό και ζέστη από την πατρική σου οικία,
που ακόμα και εκεί μέσα δεν νιώθεις πλέον οικεία.
Βλέπω αυτούς που με κοιτάζουν να έρχομαι απ’ την γωνία.
Κατέβα απ’ το μάλκόνι, όπου να ‘ναι ξημερώνει,
και πάμε στην πλατεία να ακούσουμε την ησυχία.
Τελειώνει ό,τι δεν πρέπει να τελειώσει γιατί ο πάγος λιώνει.
Κι άμα λιώσει, δεν ξαναπαγώνει σε τέτοια θερμοκρασία.
Ο δικός σου ο Κόσμος είσαι εσύ και όσοι έχετε επιλέξει την ίδια ανησυχία.
Ο δικός μου ο Κόσμος είναι οδικώς 656 ματωμένα χιλιόμετρα απ’ την Βοσνία.
Ο Θάνατος πιλοτάρει ένα μάυρο ελικόπτερο πάνω απ’ την Σερβία,
ντύνεται μασκαράς και σου ‘ρχεται στην κηδεία.
Γιατί ο θάνατος την παίρνει την ζωή σου στα αστεία.
Αλλά, είναι το μόνο σίγουρο, οπότε σημασία έχει τί θα κάνεις μέχρι τότε...
Δεύτερη στροφή πριν απ’ την τελική ευθεία.
Σκοτάδι... πίσσα, νικοτίνη και ναυτία.
Αναχωρούν σαν πάντοτε οι ναύτες με τα πλοία
για την Αμερική, την Αφρική ή την ΦαντΑσία...
Και φέρουνε στα αμπάρια ιστορίες σαν φορτία
για πειρατές ανώμαλους από την Σομαλία,
τραπεζίτες μαζεύουνε το χρήμα στην Αγγλία
και γυναίκες καυτές με 5 ευρώ στην Βραζιλία.
Όπως η Θάλασσα, που δεν βρίσκει ακινησία,
έτσι κι αυτό τελειώνει με ένα κόμμα κι όχι με τελεία...
Όλοι πνίγονται μέσα στης πόλης την τρικυμία
κι όλα γίνονται για μια Ελένη και μια Μαρία.
Πάρε γιατρέ τα γιατρικά και σύρε Ικαρία,
γιατί η πυρομανία μου δεν έχει θεραπεία.
Η πιο μεγάλη ασθένεια λέγεται ιδιοκτησία,
να τα θέλεις όλα επί δύο, και να παίρνεις τρία..
Να’ ταν όλα απλά, να τα χορεύαμε στα τρία
στο Πωγώνι με κλαρίνα ξεκινώντας για Αυστραλία.
Να’ ταν όλα γλυκά σαν την γιαγιά μου την Ναταλία.
Η Κόνιτσα έχει θάλασσα απ’ την Καππαδοκία.
Την έφερε ο παππούς μου κάπου στο 20κάτι.
Το νερό το πήρε ο άνεμος και ξέμεινε το άλατι.
Φίλε, τα χιόνια λιώσαν όπως λιώσαν και τα νιάτα.
Χιλιάδες χρόνια στα βουνά πάνε την στράτα - στράτα...
Και τραγουδάμε μέσα στα νεκροταφεία
τραγούδια σαρακατσάνικα για την Ελευθερία.
Να ακούνε οι νεκροί να γλεντάνε κι αυτοί μαζί μας.
Κάτω στα πέντα μάρμαρα αφήνουμε την φωνή μας.
Η ζωή μας: δυο γονείς, δύο δρόμοι και μια πορεία.
Η μάνα μου έχει δύο κόρες, δυο γιούς και μια ιστορία.
Οι δυο της γιοί γίνανε νότες στα ηχεία
και με τις δυο τις κόρες βλέπει την ευτυχία.
Δεν θέλω να βλέπω οθόνες να μου κλέβουν την ουσία,
μα να βλέπω μάτια άλλων, βιβλία και τοπία.
Σε είδανε στο Νότιο Μπρονξ το 73’...
Hip Hop, εσύ, με γλίτωσες απ’ τα ψυχιατρεία.
Στραβώσαν τα βινύλια από την υγρασία,
μα η Τέχνη δεν πεθαίνει και γεννά Πολυτεχνεία.
Στραβώσαν τα βινύλια από την υγρασία,
μα, η Τέχνη δεν πεθαίνει και γεννά Πολυτεχνεία....
Ένας παππούς κάποτε, πριν το χαμό του,
στον σπασμένο καθρέφτη είπε στον εαυτό του
πως το Αστέρι του Βορρά και τον Σταυρό του Νότου
πρέπει καθένας να τα δει πριν απ’ τον θάνατό του,

[@eizvoleas]

Προσκυνώ🙏🙏🙏

[@Nikos-rm9or]

εισβο αλανι

[@charalamposfanos1037]

Δεν είμαι πια εκείνο το παιδί Που είχε ένα όνειρο να κατακτήσει την γη μ'ενα σπαθί. Εισβολέα σε ακούω από μικρό παιδί. Συνέχισε έτσι. Είσαι ατόφιο χρυσάφι 🙏🙏

[@kisawest7696]

Εισβο αγάπη μεγάλη 💪💪💪💪

[@impulse2818]

Ευχαριστούμε γι αυτά τα διαμάντια που έχετε αφήσει εδώ , να ερχόμαστε μέσα στα χρόνια να τα ξανά απολαμβάνουμε! Μέχρι τα επόμενα..

[@cheerfulcharms]

"Έχεις φαγητό και ζέστη από την πατρική σου οικία, Που ακόμα κι εκεί μέσα δεν νιώθεις πλέον οικεία" ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑΑΑΑΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ!

[@user-gl1ps9kc7f]

Απο τις πιο όμορφες ψυχικές και ακούστικες εμπειρίες.Ευχαριστώ

[@epirusfinest7407]

"να ταν ολα απλα, να τα χορευαμε στα τρια στο Πωγωνι με κλαρινα ξεκινωντας για Αυστραλια" Να εξηγησουμε λιγο σε οσους δεν ξερουνε, στα τρια ειναι παραδοσιακος χορος, το Πωγωνι ειναι χωριο του νομου Ιωαννινων κοντα στα συνορα με Αλβανια και με το ξεκινωντας για Αυστραλια εννοει τους αμετρητους ηπειρωτες μεταναστες που εφευγαν τον προηγουμενο αιωνα απο τα χωρια τους για αναζητηση δουλειας σε Αυστραλια, Αμερικη και Γερμανια. Ετσι πολλα ηπειρωτικα τραγουδια εχουν σαν θεμα τον πονο της ξενιτιας. "Η Κονιτσα εχει θαλασσα απ΄ την Καππαδοκια" Η Κονιτσα ειναι, επισης, χωριο του νομου Ιωαννινων, του οποιου σχεδον οι μισοι κατοικοι προερχονται απο την Καππαδοκια, καθως ηρθαν το 1922 ως προσφυγες μετα τον εκδιωγμο τους απο τους Τουρκους. "Και τραγουδαμε μεσα στα νεκροταφεια τραγουδια σαρακατσανικα για την ελευθερια να ακουνε οι νεκροι να γλεντανε και αυτοι μαζι μας" Οι σαρακατσανοι ειναι νομαδικη ελληνογλωσση φυλη, διαφερει απο τους βλαχους, η οποια τους χειμερινους μηνες εμενε στην θεσπρωτια και τους καλοκαιρινους μεταφεροταν μαζι με τα ζωα τους σε πιο ορεινες περιοχες στο Ζαγορι. Πολλα απο τα τραγουδια τους εχουν σαν θεμα τον θανατο και την ζωη, σε πιο χαρουμενο υφος απο τα πωγωνισια. Viva Taburo Bota Viva Giannenara Viva Antinazi Pas

[@deliciouspunkgirl]

"Κάτω στα εξι μαρμαρα" ειναι παραδοσιακό ηπειρώτικο ταγούδι επίσης

[@giotasipsa4094]

Σέβομαι ...

[@mihalisfasoulis1980]

Κάτω στα έξι μάρμαρα είναι τραγούδι από τα μαστωροχωρια τις Κόνιτσας...και επίσης οι σαρακατσανοι ήταν απλωμένοι σε όλη την Βόρεια Ελλάδα όχι μόνο στην ήπειρο... Τα λες καλά μεγάλε

[@joannami7595]

Για κάτι τέτοια νιώθουμε περηφάνεια που είμαστε Γιαννιώτες.

[@artj0mka355]

*"Έχεις φαγητό και ζέστη από την πατρική σου οικία,* *Που ακόμα κι εκεί μέσα δεν νιώθεις πλέον οικεία"*

[@manos3re]

Πως να μεταφρασω στην γυναικα μου που δεν ειναι ελληνιδα αυτη την κομματαρα? Και το λατρευει χωρις να καταλαβαινει τους στιχους...

[@xrhst0s2114]

Το καλυτερο θα ηταν μια αυτολεξη μεταφραση και να εξηγεις οπου δεν βγαζει νοημα

[@mpampislogothetis9806]

Όσο υπάρχουν τέτοια παιδιά στην σκηνή δεν ακούμε, ΖΟΥΜΕ ΡΑΠ!

[@SK-jm8dm]

Ισως η καλύτερη αντικειμενικά δουλειά του '17. Ξερω θα το βρεις υπερβολικό αλλά ζυγισέ τα... στιχος -> κοινωνική μορφωση παραγωγή -> πρωτοτυπη και ταυτόχρονα τόσο παραδοσιακή σαν να ξυπνάει μνήμες Τι και αν δεν πιασει 100κ?...ΔΕΝ ΠΑ' ΝΑ ΛΕΝΕ...

[@alexanderel-kady8420]

sumfono apoluta.

[@dom1lol292]

τσέκαρε και ραμμένο άσσο και αυτός κάνει καλή δουλειά

[@SK-jm8dm]

Tasos Souranakis ξερω μαν ισχυει...λιγο πιο πολιτικοποιημενος ο στιχος εκει απλα

[@SK-jm8dm]

Πανος Χατζης επισης τρομερος..τον ακουω απο την εποχη του "Βαλς"

[@nikosrap]

συμφωνω αδερφε καθε φορα που ακουω το αλμπουμ εκτος απο το οτι το γουσταρω ολο και περισσοτερο καταλαβαινω και κατι καινουριο μεσα απο τους στιχους θελει πολλα ακουσματα μεχρι να πιασεις το ολο νοημα εσυ αναφερεσαι μαλλον μονο στο κομματι αλλα τα ιδια ισχυουν και για ολοκληρο το αλμπουμ βιβα

[@iliasaladdin3263]

Ότι καλύτερο έχω ακούσει στα 38 μου πλέον.

[@dilatedjunkiegr]

Είσαι ο λόγος να ακούει κάποιος Hiphop στα 36 του

[@MousikaE8ismenos]

ΝΑΙ ΡΕ ΜΑΓΚΑ, ΝΑΙ

[@spirobakaniaris9312]

dilatedjunkiegr ακριβώς το ίδιο νιώθω και γω άκουγα χιπ χοπ όταν ήμουνα πιτσιρικάς αλλά το πάρατησα γιατί δεν με αντιπροσώπευε άρχισα τώρα πριν 3 μήνες στα 33 και έχω μείνει κατάπληκτος με τούτη εδώ τη ποιότητα....ευγε μαι σαν

[@enasallaleon7496]

Και στα 38

[@user-ff2pj5xf2k]

Και για εμάς που φτάσαμε στα 40

[@grandeeternal2380]

....σε ειδανε στο νοτιο Bronx to '73 Hip-Hop εσυ με γλιτωσες απ' τα ψυχιατρεια...

[@Saur-One]

Δυστυχώς, όχι όλους...

[@pagourakosTV]

Επίσης: Φίλε τα χιόνια λιώσαν όπως λιώσαν και τα νιάτα... Αναφορά στο παραδοσιακό τσάμικο ''Κώστα μ' τα χιόνια λιώσανε'', όπου αναφέρεται σε έναν φυλακισμένο που τον περιμένουν οι αγαπημένοι του να ελευθερωθεί. Οι αυθεντικοί στίχοι είναι οι εξής: Κώστα μ' τα χιόνια λιώσανε, Κώστα μ' τα χιόνια πάνε και συ Κώστα μ' στη φυλακή, στα σίδερα κλεισμένος. Σπάσε Κώστα μ' τα σίδερα, κόψε τις αλυσίδες. Κώστα μου λέν' να σ' αρνηθώ, μα γώ δε σ' απαρνιέμαι. Με τα χρόνια η ''φυλακή'' έγινε ''ξενιτιά'' και οι στίχοι άλλαξαν ελαφρώς για ευνόητους λόγους. Δεν ξέρω αν το τραγούδι είναι σαρακατσάνικο, αλλά σίγουρα διασώθηκε χάρη στα σαρακατσάνικα γλέντια και είναι πολύ αγαπητό στους Σαρακατσάνους της Ηπείρου και της Θεσσαλίας. Εγώ το άκουσα πρώτη φορά ένα ξημέρωμα πάνω από τον τάφο ενός αδικοχαμένου αγαπητού στο χωριό μου Κώστα, όπου όσοι είχαμε απομείνει τέτοια ώρα, μεταφέραμε το πανηγύρι από την πλατεία στο νεκροταφείο. Αφήσαμε την φωνή μας στις μαρμάρινες πλάκες των τάφων (Κάτω στα πέντε μάρμαρα. παραδοσιακό τραγούδι).

[@heyteacherleavethekidsalone]

Σας ανακάλυψα τυχαία μέσω του Θανάσιμου που αναφέρθηκε σε μια συνέντευξή του στο ΓΚΡΕΚΑ σε ένα στίχο σας. Κι έτσι ανακάλυψα το κανάλι σας. Είστε ο λόγος που το χιπ χοπ δεν θα σταματήσει ποτέ να με ευχαριστεί. Θήτα Ρο, λατρεύω την έκφραση μέσω γραπτού λόγου, γράφω τραγούδια(όχι χιπ χοπ), σενάρια και διηγήματα από μικρός, πλέον είμαι τριάντα τριών ετών αλλά τέτοιο επίπεδο γραφής σαν το δικό σου δεν έχω ούτε έχω ξανασυναντήσει ποτέ σε κάποιον χιπ-χοπ ή μη καλλιτέχνη. Έχεις τους καλύτερους στίχους που έχω ακούσει. Σίγουρα στο χιπ χοπ είσαι ο καλύτερος στιχουργός της Ελλάδας. Ίσως να είσαι και ο καλύτερος σύγχρονος στιχουργός γενικά στην Ελλάδα, ακόμα και από άλλα είδη μουσικής. Αγαπάς τη συγγραφή στίχων κι είσαι βαθιά σκεπτόμενο άτομο. Συγχαρητήρια. Πραγματικά υποκλίνομαι.

[@evilboots5296]

Ωραιος ρε μαν..

[@TheScerOne]

ο,τι καλυτερο εχω διαβασει για ταμπουρο μποτα ρισπεκτ

[@VaggDN]

στίχοι: Η ζωή μου είναι βια απ’ το τέλος του κόσμου Ως της μάνας μου την κοιλιά ανάποδη είναι ευθεία, Κάνω κύκλους στα τετράγωνα να βρω την λογική Σε τιμή λογική, σε τιμή ευκαιρία, Όλες τους είναι τρελοί, και όλοι τους είναι τρελές Κ’ οι πιο τρελοί είναι αυτές που αναζητούν την αιτία, Έχεις φαγητό και ζέστα από την πατρική σου οικία, Που ακόμα κι εκεί μέσα δεν νιώθεις πλέον οικεία, Βλέπω αυτούς μου με κοιτάζουνε να έρχομαι απ’την γωνία, Κατέβα απ’το μπαλκόνι, όπου ναναι ξημερώνει Και πάμε στην πλατεία ν’ακούσουμε την ησυχία,τελειώνει, ο,τι δεν πρέπει να τελειώσει γιατί ο πάγος λιώνει, κι άμα λιώσει δεν ξαναπαγώνει σε τέτοια θερμοκρασία ο δικός σου κόσμος είσαι εσύ κι όσοι έχετε επιλέξει την ίδια ανησυχία, ο δικός μου ο κόσμος είναι οδικώς 656 ματωμένα χιλιόμετρα απ’την Βοσνία, ο θάνατος πιλοτάρει, ένα μαύρο ελικόπτερο πάνω απ’την Σερβία ντύνεται μασκαράς και σου’ρχεται στην κηδεία, γιατί ο θάνατος την παίρνει την ζωή σου στα αστεία, αλλά είναι το μόνο σίγουρο οπότε σημασία έχει τι θα κάνεις μέχρι τότε, σημασία έχει τι θα κάνεις μέχρι τότε, αφού εσύ καταλαβαίνεις ρε, δεν πα να λένε, δε πα να λένε δε, δε πά να λένε, αφού τα μάτια μας καίνε ρε, δε πα να λένε, δε πα να λένε, αφού τα λόγια μας λένε δε, δε πα να λένε, αφού αυτοί, αφού αυτοί μονάχα φταίνε ρε, δε πα να λένε δέυτερη στροφή πριν απ’την τελικη ευθεία, σκοτάδι πίσσα νικοτίνη και ναυτία, αναχωρούσαν πάντοτε οι ναύτες με τα πλοία για την αμερική, την αφρική, την φαντασία, και φέρουνε στα αμπάρια ιστορίες σαν φορτία, για πειρατές ανώμαλους από την σομαλία, τραπεζίτες μαζεύουνε το χρήμα στην αγγλία, και γυναίκες καυτές με πέντε ευρώ στην βραζιλία, όπως η θάλασσα που δεν βρίσκει ακινησία, έτσι κι αυτό τελειώνει με ένα κόμμα κι όχι με τελεία, όλοι πνίγονται μέσα στης πόλης την τρικυμία, κι όλα γίνονται για μια Ελένη και μια Μαρία, πάρε γιατρέ τα γιατρικά και σύρε Ικαρία, γιατί η πυρομανία μου δεν έχει θεραπεία, η πιο μεγάλη ασθένεια λέγεται ιδιοκτησία, να τα θέλεις όλα επί 2 και να παίρνεις τρια, να ‘ταν όλα απλά να τα χορεύαμε στα τρία, στο Πωγώνι με κλαρίνα ξεκινώντας για αυστραλία, να ήταν όλα γλυκά σαν την γιαγιά μου την Ναταλία, η Κόνιτσα έχει θάλασσα απ’την Καππαδοκία, την έφερε ο παππούς μου κάπου στο εικοσικάτι, το νερό το πήρε ο άνεμος και ξέμεινε το αλάτι, τα χιόνια λιώσαν φίλε όπως λιώσαν και τα νιάτα, χιλιάδες χρόνια στα βουνά πάμε την στράτα στράτα, και τραγουδάμε μέσα στα νεκροταφεία, τραγούδια σαρακατσάνικα για την ελευθερία, ν’ακούνε οι νεκροί να γλεντάνε κι αυτοί μαζί μας, κάτω στα πέντε μάρμαρα αφήνουμε την φωνή μας, η ζωή μας δυο γονείς δυο δρόμοι και μια πορεία, η μάνα μου έχει δυο κόρες δυο γιους και μια ιστορία, οι δυο της γιοί γίνανε νότες στα ηχεία, και με τις δυο τις κόρες βλέπει την ευτυχία, δεν θελω να βλέπω οθόνες να μου κλέβουν την ουσία, μα να βλέπω μάτια άλλων, βιβλία και τοπία, σε είδανε στο νότιο Μπρόνξ το ’73, χιπ χοπ εσύ με γλύτωσες απ’τα ψυχιατρεία, στραβώσαν τα βινύλια από την υγρασία, μα η τέχνη δεν πεθαίνει μα γεννά πολυτεχνεία, στραβώσαν τα βινύλια από την υγρασία, μα η τέχνη δεν πεθαίνει μα γεννά πολυτεχνεία, ένας παππούς κάποτε πριν τον χαμό του στο σπασμένο του καθρέφτη είπε, στον εαυτό του, πως το αστέρι του Βορρά και τον σταυρό του νότου πρέπει ο καθένας να τα δει πριν απ’τον θάνατό του αφού εσύ καταλαβαίνεις ρε, δεν πα να λένε, δε πα να λένε δε, δε πά να λένε, αφού τα μάτια μας καίνε ρε, δε πα να λένε, δε πα να λένε, αφού τα λόγια μας λένε δε, δε πα να λένε, αφού αυτοί, αφού αυτοί μονάχα φταίνε ρε, δε πα να λένε

[@juisquiici2078]

Έχεις Φαγητό και Ζέστη από την Πατρική σου Οικία που ακόμα και κει μέσα δεν νιώθεις Πλέον Οικεία!!!!!

[@TheColorfulCaps]

Το πρώτο είναι Οικία. :)

[@newreast3904]

kai ZÉSTA oxi zésth.

[@behemothcat5038]

Τραγουδάμε μέσα στα νεκροταφεία...τραγούδια σαρακατσάνικα για την ελευθερία....θέλω live στον γυφτόκαμπο

[@hurricane9728]

Υπέροχο ρε φιλε Η γκάιντα φοβερή !

[@nemesis8195]

κάθε φορά που παίζει η πρώτη νότα ανατριχιάζω, εύκολα λέω πως είναι το καλύτερο ελληνικό τραγούδι που έχει βγει!

[@ayeras514]

Το σαμπλ είναι από οδο Αριστοτέλους, το λέει η Χαρούλα

[@user-di6ux9ry4x]

Μα η τέχνη δεν πεθαίνει και γεννά Πολυτεχνεία. Big Ups brother

[@Holy_RolleR]

*.χνία

[@idiotropos999]

Είσαι απίστευτος ρε αγόρι μου....πραγματικά...στιχάρες και κομματάρα...μετά από τόσα έτη, επιτέλους ήρθε η ώρα να αναγνωριστεί το ταλέντο σου| Τα καλύτερα ολόκαρδα από μέρους μου...

[@user-kd3yk8jg9d]

Ανατριχιάζω κάθε φορά με αυτό το κομμάτι..μακάρι να είχε την απήχηση που πρέπει να έχουν κομμάτια σαν αυτό.

[@grandeeternal2380]

giannenara underground! VAMOS

[@vasilistsenes8269]

Από τα γυάλινα Γιάννενα που δεν σπάνε ποτέ

[@extrm161]

Γράφε να ηρεμούμε!

[@skiouroscc2782]

Κάθε φορά που κυκλοφορείτε κομάτι περιμένω να πάω σπίτι να βάλω τερμα τα ηχεία και να ανατριχίασω , ποτέ δεν με απογοητεύεται ,καταλαβαίνω και αναίχομαι τον χρόνο, σας αγαπΩ!!!

[@v.a.3146]

"ότι δεν πρέπει να τελειώσει γιατί ο πάγος λιώνει , και άμα λιώσει δεν ξαναπαγώνει ,σε τέτοια θερμοκρασία ο δικός σου ο κόσμος είσαι εσύ... 1:14 .......... φίλε, τα χιόνια λιώσανε όπως λιώσαν και τα νιάτα χιλιάδες χρόνια στα βουνά πάμε τη στράτα, στράτα! 3:10 " φίλε, ακούγοντας σε αυτούς τους στίχους νομίζω ότι βγάζεις ένα νοήμα και το συνεχίζεις... Είναι πολύ δυνατό τραγούδι, Μπράβο!

[@InstantFears]

Είναι εδώ και λίγη ώρα που ανακάλυψα και ακούω το cd. Μετά από κάθε κομμάτι αισθάνομαι λες και μέσα μου ένα σπίρτο σβήνει και άλλο ένα ανάβει.

[@akis6798]

αν οχι η καλυτερη μεσα στις 3 καλυτερες στον χωρο!Respect απο θεσσαλονικη!

[@MR-ld4ev]

ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ ΑΔΕΡΦΕ!

[@pagourakosTV]

Γιατί «Μαριλένα»; Κολλάει κάπου; Όχι! Απλά είναι το αγαπημένο μου όνομα. Ο τίτλος είχε προαποφασιστεί πολύ πριν παραφράσω εσκεμμένα σε έναν στίχο τον Σεφέρη («Για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη...») και βάλω την Μαρία στην θέση του πουκάμισου, απλά για να βγάζει λίγο νόημα ο τίτλος... Βέβαια, επειδή, ναι μεν η τέχνη αντιγράφει την ζωή καλά, αλλά η ζωή αντιγράφει την τέχνη ακόμα καλύτερα, λίγα χρόνια αργότερα έμελλε να αντιληφθώ πόσο σημαντικές ήταν στη ζωή μου μία Ελένη και μια Μαρία. Άρα ,το «Μαριλένα» τελικά έβγαλε πολύ νόημα, ας πούμε. Το δεύτερο κουπλέ έχει γραφτεί λίγο-λίγο σε Γιάννενα, Πάρο, Ρόδο, Κόνιτσα, Ρέθυμνο, Χαλκίδα, Αθήνα. Με ακολουθούσε γενικά όπου πήγαινα και δεν έχω ολοκληρώσει κουπλέ με αργότερο ρυθμό από αυτό. Κυριολεκτικά το απολάμβανα το παιχνίδι του «ποιός στίχος θα μπεί μετά», δεν ήθελα να βάλω τελεία και κοροϊδεύω το γεγονός ότι δεν ήθελα να τελειώσει («τελειώνει με ένα κόμμα, κι όχι με τελεία»). Α, όντως ο τελευταίος στίχος τελειώνει με κόμμα, άμα το προσέξετε στα lyrics στο description, θα το δείτε. Το τραγούδι αυτό είναι το αγαπημένο μου από τα δικά μας και από τα αγαπημένα μου γενικά. Μόλις τελείωσε συνειδητοποίησα πόσο τυχερός είμαι που μπορώ να φτιάξω μία ιδέα τραγουδιού στο μυαλό μου έτσι ακριβώς όπως το θέλω για να το ακούω και να γουστάρω και τελικά μαζί με τους φίλους μου να έχουμε την τεχνογνωσία να το υλοποιήσουμε! Σπουδαίο πράγμα να μπορείς να φτιάξεις ένα τραγούδι που θες να ακούς, αλλά δεν υπάρχει. Βέβαια, μου αρέσει πιο πολύ το πώς το λέω live, και όχι απαραίτητα η studio version. Ήθελα σίγουρα να έχει τσαμπούνα ή γκάιντα και την γκάιντα έπαιξε τελικά ο Κ. Λάζος (Γκιντίκι, Transidelia, VIC, κ.α). Έχω κρατήσει για πάρτη μου και μια εκδοχή όπου ακούγεται γκάιντα σκόρπια σε όλη τη διάρκεια του κομματιού και ντύνει σαν sound design τους στίχους. Την μίξη και το μάστερ ανέλαβε ο Α. Παρταλιός στο Magnanimus. Ήλπιζα κάποτε κάποιος/α να με ρωτήσει «Πώς χορεύεις πωγωνίσια στα τρία, ρε φίλε, αφού όλα χορεύονται στα δύο; Μεθυσμένος τα χορεύεις;» Δεν με ρώτησε ποτέ κανείς και καμία τελικά και απογοητεύτηκα! Θα απαντούσα: «Κι όμως υπάρχουν και πωγωνίσια στα τρία. Λίγα και καλά, όπως η Βησσανιώτισσα, το αγαπημένο τραγούδι του Θ. Αγγελόπουλου, το οποίο ζήτησε να παιχτεί και στην κηδεία του». Τέλος πάντων, αφού απάντησα σε μια υποτιθέμενη ερώτηση (!), συνεχίζω, με τα λιγότερο γνωστά facts, καθώς τα άλλα έχουν ψιλο-ειπωθεί σε σχόλια στο youtube κτλ: Φανταστείτε έναν τύπο γύρω στα 60 να σκάει στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας, να βλέπει στην σκηνή τον ανιψιό του (εμένα), χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα ότι ασχολείται με μουσική κτλ και να ακούει (και από το κοινο) να τραγουδιούνται με πάθος γλυκά λόγια για την Ναταλία (την μάνα του). Ήταν συγκινητική στιγμή. Μετα από λίγο καιρό ο θείος έβαζε βιντεάκια από το live στη γιαγιά. Ημουν κι εγώ εκεί την στιγμή εκείνη, στο χωριό, μέσα στην αμηχανία και στην αγωνία για το πώς θα αντιδράσει η γιαγιά. Έχει πεθάνει, ήταν πολύ γλυκος άνθρωπος. Τότε που γράφτηκε, η διαδρομή από το κέντρο του Σεράγεβο ώς το σπίτι μου ήταν ακριβώς 656 χμ. Τώρα μου το βγάζει λίγο παραπάνω, δεν ξέρω ποιός δρόμος άλλαξε κτλ, αλλά τέλος πάντων. Εδώ έχω κρύψει ένα reference στο αγαπημένο μου τραγούδι (Ναι! Έχω συγκεκριμένο τραγούδι που δηλώνω ως το αγαπημένο μου εδώ και πολλά χρόνια χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι το Black Helicopters από τους Non-Phixion). Από την Ελλάδα, κατά την αρχαιότητα ήταν ορατοί ταυτόχρονα και το Αστέρι του Βορρά και ο Σταυρός του Νότου! Τώρα, ο δεύτερος αστερισμός δεν φαίνεται καθώς είναι λίγο κάτω από τον ορίζοντα, ενώ κοιτάς νότια. Σε κάθε live πριν ανέβω στην σκηνή έχω τσεκάρει ήδη πού είναι οι δύο αστερισμοί και τους δείχνω πάντα με σχετική ακρίβεια την στιγμή που λέω αυτό το τετράστιχο. Το κάνω ακόμα και σε κλειστούς χώρους(!). «Αναχωρούν σαν πάντοτε οι ναύτες με τα πλοία» στίχος του Ν. Καββαδία, από το αγαπημένο μου ποίημά του «Ιδανικός κι ανάξιος εραστής». Τις υπόλοιπες ναυτικές ιστορίες τις έχω παραθέσει ψιλο-αυτούσιες όπως τις άκουσα με πολλή προσοχή από φίλους ναυτικούς («Οι Σομαλοί εκεί είναι ανώμαλοι ρε, είναι τρελοί, δεν παν καλά, ξες τι κάνουν; κτλ, κτλ»). Τώρα αν αναρωτιέσαι γιατί έβαλα «ανώμαλοι» και όχι «τρελοί», με κίνδυνο να χαθεί το νόημα, θα σου πω την αλήθεια: Επειδή ακούγεται αν-ΩΜΑΛ-ους απο τη Σ-ΟΜΑΛ-ία . Και χωρίς τέτοια παιχνιδάκια, τα οποία κυνηγάω μονίμως, η στιχουργική θα ήταν κάπως βαρετή! Θ.Ρ

[@_esckonak7531]

μεγαλο αλανι εισαι

[@MONO_AEK]

Eιστε φοβεροι, μαγκες.

[@Stevegerr8]

[@giotasipsa4094]

"Ταξιδεμένο" κομμάτι ... Γράφε, γράφε κι άλλο ... μη σταματάς ...

[@alexandroskokkalis2802]

Είστε καλλιτέχνες ρε αλάνια, respect!!!!

[@alexanderel-kady8420]

Ευχαριστούμε για την παιδεία ρε μάγκες, συνεχίστε το έτσι! Και η γκάιντα στο τέλος γάμησε respect

[@raporteriamhiphop1625]

Άριστο!!!

[@allizzonyou4055]

νατανε ολα απλα να τα Χορευμε στα τρια !!!

[@Goodfella777]

Παλίκαρε κάθε μπάρα έπος, σε σέβομαι.

[@user-ve2bj1qp8p]

Πολυ καλη δουλεια μπραβο.

[@assosinternationale7616]

Puerto de Malaga, Andalusia. - TABURO BOTA 2017.

[@oldraps2197]

paragwgara !! bravo tsakalia

[@ofuture7503]

ό,τι καλύτερο πραγματικά! να 'σαι καλά για τα συναισθήματα που μας ξύπνησες με αυτούς τους στίχους!!!

[@johnkouridakis413]

Γιατι δεν ειναι στο Spotify??

[@prisma1312]

Μπραβο μαγκες, αριστο. Περιμενουμε δισκο

[@icebergofficial4074]

Αυτό είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!

[@gregorybasakiotis]

Πολλά μπράβο!!! Μου πέσαν τα αυτιά

[@RZRRR1337]

Όμορφο κομμάτι μάγκες..

[@zio4744]

Στοίχος που αγιάζει μυαλά Peace☯

[@antonistsagkarismascot2668]

Τι κομματαρα είναι αυτή. ΕΠΟΣ

[@user-np5hh1zn1o]

Τρομερη παραγωγη.... Συνεχιστε ετσι αλλανια!!

[@giannisvoulgaris9793]

ανατριχιαστικο...φοβερη δουλεια..απο φοβερη μπαντα

[@deronys]

Υπέροχο απλά. μετά από τόσο καιρό και το repeat έχει λιώσει. Respect.

[@tasosvittas3345]

Μπράβο ρε μάγκες...

[@athenshood7417]

props σε οτι αξιζει στην εποχη της σαβουρας respect αλανια

[@whykaiman4393]

Μπράβο ρε μάγκες!!!

[@CaneLiberoo]

Μπράβο πραγματικά

[@nemesis8195]

Αν δεν ακούω το τραγούδι 3 φορές την μέρα δεν θα μου πάει καλά

[@kingsmusik45]

stixos malaka.. bravo magkes

[@losxou5450]

Polu dunatos bro vives apo patra!!

[@11ermes_r2p]

το μόνο που χει μείνει ζωντανό πια μέσα μου είναι κάτι στίχοι... πολύ ωραίο κομμάτι taburo bota!

[@kostistsiotsias7951]

Απλααα πολυ μπροσταα μπραβο μαγκες συνεχιστεε ετσι!!!!!

[@darkiladelta8630]

Με έκανες και ανατρίχιασα ρε μαν...Να σαι καλά να φτιάχνεις τέτοιες δουλειές.

[@Mythical.]

Ο,τι καλύτερο Να σαι καλά αδερφέ... Δε πα να λενεεε! αστούς να λένε...

[@GiorgosX7]

Μπραβο ρε μαγκα! τα λογια περιττα μπραβο

[@user-kz1xh9br3z]

Respect!!! 💖💖💖

[@dredlc1376]

Respect alania.... keep it Real !!!

[@jockojr9367]

Σκέτη ανατριχίλα το κομμάτι μάγκες.Κάνετε περηφανα τα Γιάννενα με την δουλειά σας.Χθές στο live στο skatepark σας ενιώσα σαν εναν απο μας.Συνεχίστε την σκληρή δουλειά. SOLO TABURO SOLO GIANNENARA SOLO PAS

[@loopatrip6352]

mpravo re magkes

[@Krino_Official]

Μαγικό αδερφέ ..

[@user-oj8sg3km7i]

fTR - Taburo yo! ΑΝΤΕ ΑΛΑΝΙΑ! ΜΠΡΑΒΟ!!!

[@thodorismpou]

Μπραβο μαγκες!!!

[@minimaldirection]

παλι καλα που βγαινει και κανα τετοιο κομματι που και που και βαζουμε λιγο ποιοτητα στη ζωη μας.

[@blacklightsalonica]

μπραβο ρε παιδια μπραβο.. 32 και επιτελους ξανακουω χιπ χοπ

[@user-ic9hg6yj6d]

τρελο ρισπεκτ σε Θητα Ρο. Μπραβο τσακαλε!

[@NickKorts]

Δεν έχω λόγια...

[@11ermes_r2p]

μπράβο...

[@goulioofficial3037]

RESPECT ΑΠΟ ΤΖΟΥΡΤΖΙΑ ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΥ

[@user-mn2ys1wp3v]

Να ειναι καλά ο σπό που σε έμαθα αδερφέ

[@rogue8352]

απιστευτο..

[@konstantinoskouloulias2963]

ηχος με ήθος και αξία! Μπραβο μάγκες

[@nickpolycandriotes1484]

Οδός Αριστοτέλους.

[@lamoyo2031]

Θητα ρο εισαι απιστευτος ρε φιλε

[@ptomaenkinhsh6047]

Δεν ξερω τι εχεις κανει ρε φιλε αλλα καθε φορα που το ακουω βουρκωνω

[@christostasios3591]

απ τα γιαννενα μ αγαπη κι ο ουρανος σφοντιλι

[@Kougkri]

μπράβο μάγκες

[@allizzonyou4055]

Back to the roots

[@user-oj8sg3km7i]

TABURO - fTR Ο ΔΡΟΜΟΣ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ. NA ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!

[@abnormal2522]

Η πιο μεγάλη ασθένεια λέγεται ιδιοκτησία να τα θέλεις όλα επί δύο και να παίρνεις τρία.

[@toueleousxrwmatistis]

το ραπ πεθανε ε; ΝΑ!

[@sidonerestiarcrew3379]

'ΑΨΟΓΟ!!!

[@effyspth4892]

apo ta pio omorfa kommatia!!

[@TriantafyllouGregory]

Όπως πάντα καταπληκτικοί. Θάνο...ας τους να λενε ΔΕ. ;)

[@takinholouvoutas8436]

respect

[@holyroller4337]

είμαι κι εγώ πυρομανής! :)

[@sorealsurreal4693]

Αίτ Ααιντα!! !!

[@begbiecarlyle2281]

Και τραγουδάμε μέσα στα νεκροταφεία, τραγούδια σαρακατσάνικα για την ελευθερία...

[@chrisabruzzi2803]

ok, apla wow

[@basiliasTG]

Βγάλτε το album τσακάλια!!!!

[@babiskazanas3323]

ελπίζω

[@EMESIMAGINEPOETRY]

...να ταν ολα απλα να τα χορευαμε στα τρια στο πωγωνι με κλαρινα ξεκινοντας για αυστραλια...

[@vigil_.]

vgalte to disko re tsakaliaaa

[@AntonyMetaxakis]

1η Μαϊου

[@Mrkonkonkonable]

Ελπιζω να το κυκλοφορησετε σε cd !