วัดร้างและการประกอบสร้างกรุงเทพฯ : Spirit of Asia

Рет қаралды 25,036

Күн бұрын

Пікірлер: 18

@LetterToDaMoon 2 жыл бұрын

รับชมแล้วก็พิจารณาได้ความรู้ทั้งแง่ของประวัติศาสตร์ และแง่คิดในคำสอนของพุทธศาสนา สิ่งใดสิ่งหนึ่ง เกิดขึ้นได้ มีได้ คงรูป แล้วก็แปรสภาพไปตามกาลเวลา รอรับชมตอนต่อไป ขอบคุณครับ

@ยุวดีจันทะรัง-ง3ญ 2 жыл бұрын

ผู้นำชุมชนกับคนในชุมชนไม่ตระหนักสำนึกในความเป็นชนชาติแห่งพระพุทธศาสนา.. สมควรลุกขึ้นมาปรัยปรุงซ่อมแซมอนุรักษ์ไว้พร้อมนิมนต์พระที่ปฏิบัติดีปฏิชอบมาจำวัดเพืีอรักษาอัตลักษณ์ของชุมชนไว้เพืีอลูกหลานต่อไป

@Yai1950 2 жыл бұрын

ขอบคุณค่ะ สำหรับข้อมูลและประวัติศาสตร์👍👍

@nickynoenurai5882 Жыл бұрын

สนับสนุนนโยบายนี้ วัดบางวัดถูกบริษัทเอกชน ชาวบ้านลุกลํ้าถือสิทธิ บางก็ครอบครอง ราชการต้องรังวัดขึ้นทะเบียนให้เป็นพื้นที่ส่วนกลางไว้ใช้ประโยชน์ส่วนกลาวของชุมชน ไม่ใช่เพื่อประโยชน์เอกชนหรือไม่ให้เช่าไดๆ เพราะพื้นที่ในเขต กทม. ธนบุรี นนทบุรี พื้นที่สาธารณะมีน้อยลงทุกวันต้องจัดให้มีที่ว่างเพื่อทำกิจกรรม เด็ก ส่วนรวมบ้าง

@somboonprasert6635 2 жыл бұрын

ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับ

@honghemhonghem9391 2 жыл бұрын

เรื่องการย้ายพระพุทธรูปจากวัดพระยาไกร มีเรื่องราวที่เล่ากันออกแนวขำขำว่า คณะจากวัดไผ่เงินไปถึงก่อน จึงได้มีสิทธิเลือกพระพุทธรูปก่อน ซึ่งมีอยู่สองตัวเลือกคือ พระพุทธรูปสำริด และพระพุทธรูปปูนปั้น ซึ่งแน่นอนว่าคณะวัดไผ่เงินเลือกสำริดเพราะมีลักษณะที่งามกว่า ทางคณะไตรมิตรจึงต้องเอาพระปูนกลับไปอย่างไม่มีทางเลือก ซึ่งในทีแรกวัดไตรมิตรก็เหมือนจะไม่ให้ความสำคัญกับพระปูนองค์นี้เท่าไหร่ เท่าที่ผมจำได้รู้สึกว่าได้นำไปตั้งกลางแจ้งตากแดดตากฝนอยู่พักหนึ่ง ต่อมาจึงสร้างเพิงบังแดดฝนให้ แต่ต่อมาเกิดเหตุที่ทำให้ปูนที่องค์พระท่านแตก แล้วแสงสีทองแวววาวก็ปรากฏอยู่ด้านใดองค์พระ ทางวัดไตรมิตรจึงรีบกระเทาะปูออกทั้งหมด ผลคือทุกคนต่างตกตะลึงกับพระทองคำบริสุทธิ์ที่มีลักษณะงดงามตามแบบฉบับของศิลปะสุโขทัย และพระองค์นี้ก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้วัดไตรมิตรยิ่งใหญ่อย่างทุกวันนี้