Suzume : กอดความเจ็บช้ำ และรักใครสักคน Feat. Man on Film | ตั้งตี้ EP48

[@nannanlinyi]

Suzume นี่เราให้แซง Your Name ไปอีก เพราะประเด็นมันลึกดีอ่ะ ที่ชอบมากๆคือนัยยะของประตู . . . . อาจารย์บอกตอนมาไทยว่าประตูมันเป็นเหมือนการจากไปและการกลับมา รวมถึงเก้าอี้สามขาอ.บอกว่าเพราะพระเอกหล่อไป เลยทำให้กลายเป็นเก้าอี้ซะ แล้วก็ไม่อยากให้เน้นเรื่องรักจนเกิดไป พร้อมเปรียบกับความไม่สมบูรณ์ของคน ซึ่งในการเหตุการภัยพิบัติก็อาจจะมีคนที่ไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็อยากให้เดินหน้าต่อไป โดยเก้าอี้ได้แรงบันดาลใจมาจากตอนเด็กของคุณพ่ออาจารย์ทำเก้าอี้ให้ แล้วอาจารย์รู้สึกแฮปปี้มาก การได้เห็นเก้าอี้ที่พ่อทำให้เหมือนการกลับบ้าน ส่วนหนอนดัดแปลงมาจากความเชื่อของคนญป.ที่เชื่อว่าแผ่นดินไหว-สึนามิ เกิดจากปลาดุก เลยทำให้หนอนมีเส้น ๆ ด้วย อีพีนี้สนุกมากเลย พวกพี่เนิร์ดกันมาก แล้วก็ FC พี่กวงนะคะ 😊

[@nattanunchalermpanus9967]

เก้าอี้ไม่หล่อ แต่น่ารักมากครับ ดูจบแล้วอยู่ดีๆ ก็รู้สึกอยากมีเก้าอี้ 3 ขา บนโต๊ะทำงานขี้นมาเฉยเลย 555 ดีใจที่ยังมีคนจำกันได้อยู่ ขอบคุณที่แวะมาคุยกันด้วยนะครับบ ต่อไปผมน่าจะแวะมา ตั้งตี้ กับแก๊งนี้อีกบ่อยๆ รอติดตามกันได้นะค้าบบบบ

[@theerawatnaksanguan8749]

ชอบ scene ที่เฉลยว่า suzume กลับไปปลอบประโลมตัวเองวัยเด็ก และส่งมอบเก้าอี้3ขาให้ ทำให้รู้สึกว่า สุดท้ายแล้วเราจะ move on และ embrace all grief เข้าใจและอยู่ร่วมกับความเจ็บปวดในอดีตได้ >> เหมือนจะบอกว่า ตัวเราเองนี่แหละที่เป็นที่พึ่งพิง เป็น safe zone เล็กๆในใจของเราเอง

[@torrainbow969]

จริงๆเรื่องนี้มีการผลักดัน empower ผู้หญิงหนักด้วย ทั้งตัวซุซุเมะเองแล้วก็ในเรื่องจะมีแม่เลี้ยงเดี่ยวสองคน แม่เลี้ยงเลี้ยงเดี่ยวอีกคนนึง(น้าทามากิ) แต่ใส่มาดีแยบยลจนไม่ได้นึกถึงเลย อ่านนิยายสองรอบดูหนังอีกสองรอบ ชอบมากๆเรื่องนี้ แต่น่าเสียดายกับซับมากๆความหมายบริบทหลายอย่างเสียหายหมด รอดูในสตีมมิ่งที่แก้บทซับอีกทีล่ะกัน

[@ifusayso9610]

Suzume มีเรื่องที่ติอย่างเดียวเลย คือดูซับไทยแล้วหงุดหงิดมากฮะ เพราะแปลผิดบริบทเยอะะะ นี่เลยต้องไปดูพากย์ไทยล้างหูล้างตา สรุปว่าร้องไห้น้ำตาแตก ชอบพากย์ไทยมากๆ narrative สื่อสารชัดกว่าดูซับไทยมากๆ

[@kamonthanatsamseeneam8127]

เราให้ suzume แซงทุกเรื่อง เพราะเนื้อเรื่องมันค่อนข้างลึก บางคนมองว่าความรักของสุซุเมะมันรวดเร็วเกินไป ไม่สมจริง แต่เรามองว่ามันสมจริงมากนะ เพราะพระเอกนางเอกเกิดมาคู่กันตั้งแต่แรก สุซุเมะเคยเจอพระเอกกับตัวเองในอนาคตนานแล้วตั้งแต่เด็ก แต่จำไม่ได้ เพราะสิ่งที่สุซุเมะจำได้มากกว่าคือบาดแผล และความเจ็บปวดในวัยเด็กที่เสียแม่ไป สุซุเมะกอดความเจ็บปวดเอาไว้แน่นกว่าความรักที่มีกับพระเอก พอวนมาเจอพระเอกอีกรอบ และได้เปิดใจเรียนรู้ความเจ็บปวดของตัวเองมากขึ้น ยอมรับความรักของตัวเองมากขึ้น ก็เลยทุ่มกับพระเอกไปหมดตัว พร้อมกับเข้าไปปลดล็อคความเจ็บปวดของตัวเองในวัยเด็ก... แต่ถ้าใครไม่ชอบอนิเมะแนวตีความ ก็น่าจะไม่ชอบเรื่องนี้ไปเลย

[@sadacalli]

ชอบคำว่า “สบตากับบาดแผล” ฟังแล้วขนลุก

[@sudaratpragobmai1967]

ชอบ suzume มาก ไปดูมา แล้วอยากหาคนคุยหลังดู ขอบคุณตั้งตี้มาก ๆ ค่า ที่มาเม้าท์เป็นเพื่อนกัน สนุก ๆ

[@nattanunchalermpanus9967]

มาตี้ มาคุยกันอีกได้เรื่อยๆ หรือว่าอยากให้เราเอาเรื่องไหนมาตั้งตี้กันก็แนะนำได้เลยนะค้าบบบบ

[@TheSmilefern]

รอคนมาเม้าเรื่องนี้อยู่พอดี ชอบๆๆ

[@promzaye]

ดีใจที่ได้ยินคุณกวงพูดถึงหนังของชินไคอีกครั้งมากๆครับ คิดถึงมุมมองความอบอุ่นที่มีต่อหนังและตัวการ์ตูนหลายๆเรื่องมาก

[@nattanunchalermpanus9967]

ขอบคุณมากๆ เลยนะครับ ดีใจเหมือนกันที่ยังมีคนจำกันได้ ต่อไปผมน่าจะแวะมา ตั้งตี้ กับแก๊งนี้เป็นระยะๆ มารอติดตามกันได้นะครับบ

[@Clarelrz]

@@nattanunchalermpanus9967 กว่าจะรู้จักคุณกวงกับการพูดถึงหนังของคุณชินไค ก็ผ่านไปเป็นปีแล้ว แต่อยากจะบอกว่าดีใจเช่นกันครับ ผลงานในที่เก่าที่ได้คุยกันไว้ ประทับใจมากครับ ได้แนวคิด มุมมองหลายๆอย่างที่ฟังแล้วมันหน่วงๆ แต่มันในก็จริงมากๆ แอบเชียร์ให้มีโอกาศได้กลับมาจัดรายการกับน้องแก้มอีก เคมีเข้ากันดีมากๆเลยครับ

[@HashikiiJEVisualKei]

คิดเหมือนกันเลยค่ะ พอซุซุเมะเล่นประเด็นเรื่องรักแล้วแบบมันไม่ได้ทำให้เราซื้อขนาดนั้น ถ้าไปเวย์ที่ซุซุเมะต้องไปช่วยโซตะให้ได้เพราะตัวเองเป็นคนปล่อยไดจินออกมามันจะไม่รู้สึกอ่อมเลยสักนิด ซีนในโรงพยาบาลที่ไปคุยกับปู่โซตะคือเรากุมหัวเลย แบบเอางี้จริงดิ55555555555555 ใน3เรื่องเราคิดว่าแต่ละเรื่องมีจุดดีจุดด้อยต่างกันแต่ถ้าดูแล้วอิ่มที่สุดตั้งแต่ดูรอบแรกเลยเราให้your name ทั้งงานภาพ งานเพลง แล้วก็เส้นรักที่มันไม่ได้ขายแบบดูพยายามให้ตัวละครรักกัน ส่วน weatering with you เราว่าเส้นรักดี แต่เส้นเรื่องสาวฟ้าใสมันเบาไปหน่อย มันเลยทำให้เราไม่ค่อยอิน zuzume นี่ประเด็นหนักมากทั้งสึนามิ การเสียแม่ ทรอม่าวัยเด็ก แต่เส้นรักคืออะไรเนี่ย ตัดออกได้บ่ ตัดแล้วไม่น่ามีปัญหากับเรื่องหลักมั้ยนะ ถ้าไปเวย์มิตรภาพยังดูน่าซื้อกว่าอีก ใดใดคือก็ยังชอบงานอ.ชินไคอยู่ ตามมาตั้งกะ5เซน รักๆๆ แล้วก็ติดตามตั้งตี้อยู่เสมอนะค้า ปล. นอกจากโซตะจะหล่อแล้ว คนพากย์โซตะก็หล่อค่ะ มัตสึมุระ โฮคุโตะ วง SixTONES ฝากด้วยค่า555 คนนี้ลุงชินไคแกคัดมาเองกับมือ

[@ballsaku]

คุณขิมจาก man on film ฟังดูแล้วพยามจะใช้คำหยาบอยู่ตลอดเวลา ไม่เข้ากับผู้พูดท่านอื่นเลย เนื้อหา น้ำเสียน่าฟังอยู่แล้ว ลดคำหยาบหน่อยไม่เข้ากับบริบทเรื่องที่คุยเลย

[@Clarelrz]

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ค่อนข้างพูดเยอะกว่าท่านอื่นๆ ตรงนี้ไม่ได้ว่าอะไร แต่ว่าพูดเยอะแล้วหยาบด้วย ฟังแล้วมันเสียบรรยากาศสุดๆเลยครับ อีกอย่างคือไม่แน่ว่าอาจจะเป็นที่ผมคนเดียวก็ได้ แต่ผมเข้ามาฟังเพราะอยากตกผลึกในเรื่องต่างๆที่หนังสื่อออกมาให้เราเห็นทั้งที่เข้าใจและยังไม่เข้าใจ แต่คุณขิมส่วนใหญ่จะพูดในเชิงจับผิด บ่น ด่า ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ผมคาดหวังจะมาฟังเลย

[@cs1785]

พี่กวงจากโลกคือการ์ตูนหรือเปล่าคะ

[@nattanunchalermpanus9967]

ใช่แล้ววว ต่อไปพี่อาจจะแวะมาตั้งตี้ที่นี่ บ่อยๆ รอติดตามได้นะครับ เนิร์ดเหมือนเดิม 555

[@jobjob2772]

51:14 อะไร ผีๆ หๆ นะหรือหูผมแว่วไปเอง

[@ช่อนมารดินอสูรธรณี]

戸締まり(Tojimari) แปลว่าการล็อกประตู เวลาโซตะและซุซูเมะจะปิดประตูเพื่อขังปีศาจมิมิซุและล็อกประตูจะต้องพูดประโยคที่เหมือนการท่องมนต์สะกด และสุดท้ายจะพูดว่า 「お返し申す」(Okaeshi mōsu) แปลว่า "การส่งคืนให้" ตามด้วยการล็อกกุญแจ การส่งคืนให้ในที่นี้คล้ายกับการส่งคืนให้พระเจ้านั่นเอง 要石 (Kanameishi) แปลว่า แท่งหินศักดิ์สิทธิ์ คุณสามารถพบเห็นคานาเมะอิชิได้ตามศาลเจ้าบางแห่งในญี่ปุ่น ซึ่งกล่าวกันว่า แท่งหินศักดิ์สิทถูกปักลงพื้นดินเพื่อหยุดมังกรใต้พิภพ (地震蟲) และปลาดุกยักษ์ (ナマズ) เพื่อทำให้แผ่นดินไหวสงบลง และในเรื่องในตอนแรกที่ซุซูเมะวิ่งผ่านประตูไปมาและไปชนกับแท่งหินอันหนึ่งและยกขึ้นมาโดยไม่ทราบว่านั่นแหล่ะคือ 要石 (Kanameishi) ที่ปักไว้เพื่อป้องกันหายนะและเป็นร่างเดิมของเจ้าแมวสีขาวที่พูดภาษามนุษย์ได้ “ไดจิน” 猫 (Neko) แปลว่าแมว ซึ่งในเรื่องจะมีแมวลึกลับสีขาวอยู่ตัวนึงที่ชื่อไดจิน (ダイジン) แมวสีขาวลึกลับที่พูดภาษามนุษย์ได้ เมื่อปรากฏตัวต่อหน้าซุซูเมะก็สาปให้โซตะกลายเป็นเก้าอี้สามขา!! และหลังจากนั้นเรื่องราวการเดินทางตามหาไดจิน (ダイジン) ทำให้เราได้ร่วมเดินทางท่องเที่ยวไปกับซุซูเมะด้วยโดยการเดินทางจะตามจากภาพเจ้าเหมียวไดจินที่เดินทางไปยังพื้นที่ต่างๆตามที่ลงในโซเชียลมีเดียเริ่มจาก มิยาซากิ (ภูมิภาคคิวชู) ไปยังเอฮิเมะ (ภูมิภาคชิโกกุ) หลังจากนั้นซูซุเมะก็ได้พบว่าเจ้าแมวตัวดีไดจินไปอยู่ที่โกเบจึงได้ตามไปโกเบ (ภูมิภาคคันไซ) สุดท้ายก็พบว่าเจ้าแมวไดจินเดินทางมาถึงโตเกียว (ภูมิภาคคันโต) ต่อไปคงจะมีคนทำแผนที่การตามรอยภาพยนตร์เรื่องนี้แน่นอน 幼い頃 (Osanai koro) แปลว่า วัยเด็ก ในเรื่องเปิดเรื่องด้วยความฝันในวัยเด็กของซุซูเมะที่หลงทางอยู่ในทุ่งหญ้าท่ามกลางซากปรักหักพังอันกว้างใหญ่และตามหาแม่ของเธอ ที่เป็นคนที่ถนัดเรื่องงานฝีมือและได้ประดิษฐ์เก้าอี้ให้ซุซูเมะใช้ในตอนที่ยังเป็นเด็ก ซึ่งก็คือเก้าอี้สามขาที่โซตะถูกเจ้าแมวไดจินสาปให้เข้าไปอยู่ในร่างนั้น l “ทำไมต้องเป็นเก้าอี้สามขา ?” แม้เจ้าเก้าอี้สามขา (หรือโซตะ พรเอกของเรื่อง) จะหน้าตาน่ารัก ครองใจใครหลาย ๆ คน แต่ที่มาที่ไปของมันกลับไม่ได้น่ารักเหมือนหน้าตาเท่าไหร่นัก ซึ่ง มาโกโตะ ชินไค ผู้กำกับของเรื่องได้ให้เหตุผลที่เจ้าเก้าอี้ตัวนี้มี 3 ขาเอาไว้ว่า “ไอเดียที่มันมี 3 ขาก็เพราะว่า ขาอีกข้างของมันโดนพัดไปกับสึนามิครับ แล้วซุซุเมะก็ไปเจอมันเข้า แต่ในอีกมุมหนึ่งสำหรับผมแล้วมันเป็นเหมือนการอุปมาอุปไมยถึงการสูญเสียของตัวซุซุเมะเองด้วย เราได้เห็นพวกเขาออกผจญภัย และแม้ว่าพวกเขาจะต้องพบเจอกับความสูญเสียมากแค่ไหน พวกเขาก็ยังมุ่งหน้าไปทั่วญี่ปุ่นต่อไป และใช้ชีวิตอย่างสมบูรณ์แบบ ก้าวผ่านอุปสรรค์ต่าง ๆ ที่กำลังเผชิญอยู่ได้” - มาโกโตะ ชินไค Suzume การผนึกประตูของซุซุเมะ ชีวิตครอบครัวต้องสมดุลระหว่างชีวิตครอบครัว หน้าที่การงานและชีวิตส่วนตัว หรือ เวลา แรงกาย และเงินทอง' คือสามสิ่งที่เปรียบเหมือนเก้าอี้สามขาของชีวิต เปรียบเหมือนเก้าอี้ 3 ขา ถ้าขาดขาใดขาหนึ่ง เก้าอี้ก็ตั้งอยู่ไม่ได้ และขาใดขาหนึ่งสั้นหรือยาวเกินไปเก้าอี้ก็ตั้งเอียง วันนี้อาจมีแรงกายและเงินทอง แต่ไม่มีเวลาให้พักผ่อน พรุ่งนี้อาจมีเวลาและเงินทอง แต่แรงกายเหนื่อยอ่อนเกินจะเที่ยวเล่น แต่เราสามารถมีทั้งสามขาพร้อมกันได้ เพียงบริหารชีวิตให้ยืดหยุ่น