Το CD θα αργήσει, καληνύχτα

[@DoNotKeepCalm]

ΣΤΙΧΟΙ Κολλησα μέσα στο χρόνο Σε καποιες εποχες που ζουσαμε οντως Το προβλημα ακομα μεγαλωνω Δε μπορω να συμβαδισω με την εποχη σας και τον κοσμο Γαμα τα, οι άνθρωποι δεν ακουγαν Δεν ειχαν τον χρόνο ή την διαθεση να αφιερωθουν σε κατι άλλο εκτος από τον εαυτο τους και είναι κριμα Γιατι κλειστηκαν μεσα σ’αυτόν τοσο που δε μπορουν εξω να βγουνε με τιποτα Αν γυρναγα το χρονο πισω θα ακουγα λιγο καλυτερα Λογια ανθρωπων που χανε ζησει και μου λεγαν πως ο χρονος φευγει συντομα Ο εγωισμος μας και η αγνοια στα παιδικα μας χρονια δε μας αφησαν να δουμε πως θα φταναμε στο σημερα αργά ή γρηγορα Λιγα λαθη μα αρκετες φορες Στιγμες που αναλωθηκαν σε υπεραναλυσεις καταστασεων Αν είναι αυτος ο κοσμος μας σιχαινομαι το κοσμο και μετανιωσα που γεννηθηκα ανθρωπος Εφτασα στην ακρη του γκρεμου κι εμεινα εκει Ακομα χορευω στον ηχο των φωνων μες στο κεφαλι μου Δεθηκα με τη ιδεα του τελους και ειμαι ατρωτος Αυτά που δεν αντεχεις και φοβασαι είναι πιο συχνα στο πλαι σου Και αυτος είναι ενας λογος που τον περισσοτερο μου χρονο περναω στο κρεβατι μου Δεν ξερω αν ζω, ξερω πως θα θελα να ζω μ α είναι ματαιο Ξερω πως θελεις να μαθεις για μενα γι’αυτό με ρωτας Και είναι τοσο λογικο μα για μενα φανταζει παραλογο Λυπαμαι που νιωθω διχως να μια παραξενος Πώς να το χειριστώ Πώς να σου πω πως θελω απλα να μ’αφησεις να φυγω Κανε με να τους ξεχασω στο δρομο να τους συναντω και να μη μου θυμιζουνε κατι να μη τους θυμιζω Δε το αντεχω Εχει βαρυνει πολύ για να θελω να μεινω Καθενας από μας κυκλος Μεσα σε ένα μεγαλυτερο κυκλο Κι όλα πια γιναν δυσκολα Αλλαξαν τοσο που μοιαζει σα να μην υπηρξε ποτε παρελθον για εμενα Ξυπνω κάθε μερα στα ιδια και αισθανομαι σα να μην εζησα ποτε μου τιποτα Κανω το χαος συναισθημα, χαος τα συναισθηματα ωστοσο οποτε απλα ομορφαινω το χαος να νιωσω λιγακι καλυτερα Μου πες πως θα ρθεις όταν καταλαβεις πως νιωθω που πιστεψα και περιμενω ως ακομα ένα σημερα ξερωντας πως δε θα ρθει Ισως παψω να γραφω για σενα στα κειμενα αγαπη Πως κλεινεις λοιπον το κομματι Όταν γραφεις για σκεψεις δικες σου και παντα προκυπτει μια άλλη Πως σταματας να το γραφεις Μη μου μιλας σα να ξερεις τι κανω Είναι θεμα οπτικης Στανταρ καθενας εχει τη δικια του οπτικη Και η δικια μου οπτικη είναι αυτή Κι αν δεν εχεις αυτή μη μιλας σα να ξερεις τι κανω Οι ανθρωποι που θελω να ακουν ό,τι θελω να πω Ηταν παντα στο διπλα δωματιο Μα εγω το μιλαω αλλιως Εγώ συζηταω αλλιως Δεν ειμαι αυτος που νομιζεις Συγνωμη που εκανες ονειρα και ακομα ελπιζεις πως κατι με μενα θα γινει Συγνωμη που με ό,τι μισησαμε γιναμε ιδιοι Συγνωμη που ακομα μ’ακους Επρεπε εδώ και ωρα να χα σταματησει μα παντα προκυπτει ένας λογος να καθυστερησεις το τελος Φοβασαι το τελος Σε όλα το τελος θα ρθει ανεξαρτητα ωστοσο καλα το γνωριζεις δε κρυβεσαι, κρυβεις δε θες να με μαθεις καλυτερα απλα το νομιζεις μ’εχω μισησει και μ’εχω αγαπησει κανενα δε με βγαλε καπου ηταν ιδια η ληξη χαμογελα μπροστα στο φακο να αξιζει η ληψη προτου βυθιστεις στην απαθεια που σ’εχει ορισει εδώ και καιρο εχω τα παντα γαμησει τα χω αφησει και παω οπου παει το ρεμα κλειστε το ρευμα να δουμε ποιος ζει και ποιος το νομιζει κι ετσι τελειωνει το γραψιμο μπαινω για ρεκ και θα μπω να ρουφηξω από τα σχολια λογους να νιωθω καλα με την παρτη μου όταν η εμπνευση παλι μ’αφησει ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΠΟΨΕ 4/5 ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΗΔΕΝ

[@ΕυθύμιοςΣταμκόπουλος]

Φίλε να σαι καλά που βγάζεις κομμάτια να εκφραζόμαστε κι εμείς που νιώθουμε σαν εσένα , δεν έχω λόγια , δεν αρκεί ένα ευχαριστώ

[@tragikoseironas]

Μπράβο...!

[@ΨυχικήΑντίκα]

Αν γυρναγα το χρονο πισω θ ακουγα λιγο καλυτερα λογια ανθρωπων που χανε ζησει και μου λεγαν πως ο χρονος φευγει συντομα Ο εγωισμος μας κι η αγνοια στα παιδικα μας χρονια δε μας αφησαν να δουμε πως θα φταναμε στο σημερα, αργα η γρηγορα Λιγα λαθη μ αρκετες φορες στιγμες που αναλωθηκαν σε υπεραναλυσεις καταστασεων αν ειναι αυτος ο κοσμος συχαινομαι το κοσμο και μετανιωσα που γεννηθηκα ανθρωπος

[@TILE-P]

λυπάμαι που νιώθω

[@ΕυθύμιοςΣταμκόπουλος]

Απλά μην σταματήσεις ποτέ αυτό που κάνεις .. ποτέ δεν θα είσαι μόνος αδερφέ

[@user-zb6tf]

Απίστευτο το τι μολις άκουσα... μπράβο σου φίλε 👏

[@TafRw]

Καθένας από μας κύκλος

[@UchihaItachi-lj1gq]

Καθε σου λεξη κι ενα δακρυ μου να σαι καλα τρελε ισως τελικα υπαρχουν κατι κουκιδες στον χαρτη που καταλαβαινονται μεταξυ τους κι ας μην γνωριζονται. Κουραγιο αλλη μια μερα ειναι το λεω για να το πιστεψω κι εγω.

[@nikkiyann4003]

akraio kommati

[@sokratisdejavu6289]

Μα παντα προκυπτει ενας λογος να καθυστερησεις το τελος

[@eleniiih]

*Εφτασα στην ακρη του γκρεμου και εμεινα εκει , ακομα χορευω στον ηχο των φωνων μες στο κεφαλι μου , δεθηκα με την ιδεα του τελους κ ειμαι ατρωτος..αυτα που δεν αντεχεις κ συχνα φοβασαι ειναι συχνα στο πλαι σου κι αυτος ειναι ενας λογος που τον περισσοτερο μου χρονο περναω στο κρεβατι μου, δεν ξερω αν ζω...,ξερω πως θα θε-λα να ζω μα ναι ματαιο...Κανε με να τους ξεχασω στο δρομο να τους συναντω κ να μην μου θυμιζουν κατι , να μην τους θυμιζω ...δεν το αντεχω .....ξυπνω καθε μερα στα ιδια κ αισθανομαι σαν να μην εζησα ποτε μου τιποτα...φοβασαι το τελος , σε ολα το τελος θα ρθει ανεξαρτητα ωστοσο , καλα το γνωριζεις...μ εχω μισησει κ μ εχω αγαπησει ,κανενα δεν εβγαλε καπου...ηταν ιδια η ληξη....Χαμογελα μπροστα στο φακο να αξιζει η ληψη , πρωτου βυθιστεις στην απαθεια που σε εχει ορισει εδω κ καιρο...εχω τα παντα γαμησει, τα χω αφησει κ παω οπου παει το ρεμα* Υ.Γ Εκφραζεις τις πληγες κ την ζωη μου τρελε μου Σε ευχαριστω για την παρεα που μου κανουν τα κομματα σ

[@mikaelaskiau5459]

Οι άνθρωποι δεν άκουγαν...

[@xrwma]

Ακόμα χορεύω στον ήχο των φωνών μες στο κεφάλι μου.

[@movgkri]

εμπνέει για χορό;

[@xrwma]

Να ξέρεις από εβδομάδα θα σκάσει βιντεάκι

[@alphapi.]

*συγγνώμη που ακόμα μ'ακούς..*

[@EimaiFix]

XI FREAK

[@mayaken56]

ο εγωισμος μας και η αγνοια στα παιδικα μας χρονια δεν μας αφησαν να δουμε πως θα φταναμε στο σημερα, αργα ή γρηγορα

[@vagelisvachlas984]

δεν κρύβεσαι...κρύβεις. ΠΑΜΕ ΡΕ ΑΝΤΩΩΩ!!!

[@Goya_Lurkin]

αφορμή για ορμή

[@quitacetconsentit9387]

Μου 'πες πως θα 'ρθεις όταν καταλάβεις πως νιώθω.

[@butterflyeffect6065]

padou ise glykoula,mpravo

[@Nikos_Kounalis]

Μου πες πως θα ρθεις, όταν καταλαβεις πως νιωθω που πιστεψα και περιμενω ως ακομα ένα σημερα ξερωντας πως δε θα ρθεις Ισως παψω να γραφω για σενα στα κειμενα αγαπη Πως κλεινεις λοιπον το κομματι Όταν γραφεις για σκεψεις δικες σου και παντα προκυπτει μια άλλη;; Πως σταματας να το γραφεις; Μη μου μιλας σα να ξερεις τι κανω Είναι θεμα οπτικης Στανταρ καθενας εχει τη δικια του οπτικη Και η δικια μου οπτικη είναι αυτή Κι αν δεν εχεις αυτή μη μιλας σα να ξερεις τι κανω Οι ανθρωποι που θελω να ακουν ό,τι θελω να πω Ηταν παντα στο διπλα δωματιο..

[@ΔημητρηςΚουλογιαννης-γ1υ]

Κάνεμε να τους ξεχάσω στον δρόμο να τους συναντώ και να μην μου θυμίζουνε κάτι να μην τους θυμίζω Και καπως ετσι αποκτάς θεση στα ακουστικά μου. Εχε μουσική να ακούμε να γουστάρουμε.

[@swtiris.v6938]

κάνε με να τους ξεχάσω.

[@Rap.Finest_Official]

Κάνω το χάος συναίσθημα...