เนื้อเพลงพี่เเป้ง ภายในหน้าจอ ที่ทุกคนได้เห็นตลอดมา คือตัวฉันเองที่ต้องปกปิดบางอย่างเอาไว้ ใครๆก็มองมีแต่ความสดใส แต่ความจริงแล้วหัวใจฉันเป็นเช่นไร ถึงจะไม่เคยท้อแท้กับชีวิต พี่ผ่านพ้น ยังมีคนที่คอยดูแลฉันด้วย ความรัก ตอนนั้นฉันมีความสุขที่เปี่ยมล้น จนวันที่เขาเสียไปแต่ฉันยังต้องอยู่ ใครจะรู้ความจริงแล้วฉันรู้สึกเจ็บทั้งหัวใจอยากหนีให้พ้นชะตาจะหาใครสักคนที่คอยจะกุมมือฉันไว้ในวันที่หนทาง มืดบอด ปดเปลื้องอดีตื ที่ผ่านพ้นไป เก็บเรื่องราวที่มีความหมายให้ลึกสุดใจ แม้ความจริงมันจะเจ็บช้ำ เติมและยังคอยตอกย้ำ น้ำตามันก็หลั่งริงไหล เเละเข้าใจว่าถึงเวลาที่ต้องลาจาก ความตายยังไงก็ต้องมาถึง I see the gleaming light lead me through This night From deepest feap I ran with hope Then fall Drown into My deepest Fear again ฟังให้ดีบอกกับตัวเองไว้อย่าหวาดกลัว จงไปซ่อนตัวให้เงียบซะหนิดกว่าจะรู้ตัวก็สายมันกำลังไล่ตามฉันใกล้หมดแรงแล้วดั่งกฎกรรมบังคับเราเข้าสู่นิวรณ์ ใครจะรู้ความจริงแล้วฉันรู้สึก เจ็บทั้งหัวใจอยากหนีให้พ้นชะตา เพื่อหาใครสักคนที่คอยจะกุมมือฉันไว้ ในวันที่หนทางมืดปอด และไม่มีใครจะช่วยฉัน!! ไม่มีใครเหลือไม่มีที่แห่งไหนให้ไปอาศัยนี่หรือเรื่องจริงที่ฉันต้องเจออยากนี้ไปให้พ้นชะตาเพื่อคนใดสักคนใครสักคนที่คอย จะกุมมือฉันไว้ ในวันที่หนทางมืดบอด ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป เก็บเรื่องราวที่มีความหมายให้ลึกสุดใจ เเม่ความจริงมันจะเจ็บช้ำ ซ้ำเติมและยังคอยตอกย้ำ น้ำตาก็หลั่งรินไหล เเละได้เข้าใจ ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านชั้มใจ เก็บเรื่องราวที่ยังคงเหลือในเสียงความเสี้ยวควาใทรงจำ เเม้ความจริงมันมีเพียงฉัน รอบกายมีแค่ความเปลี่ยวเหงา น้ำตามันก็ยังไหลริน เเละได้เข้าใจเมื่อถึงเวลาที่ต้องลาจาก ความตายยังไงก็ต้องมาถึง
ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้น ภายในหน้าจอที่ทุกคนได้เห็นตลอดมา คือตัวฉันเองที่ต้องปกปิดบางอย่างเอาไว้ ใคร ๆ ก็มองมีแต่ความสดใส แต่ความจริงแล้วหัวใจฉันเป็นเช่นไร ถึงจะไม่เคยท้อแท้กับชีวิตที่ผ่านพ้น ยังมีคนที่คอยดูแลฉันด้วยความรัก ตอนนั้นฉันมีความสุขที่เปี่ยมล้น จนวันที่เขาเสียไป แต่ฉันยังต้องอยู่ *ใครจะรู้ความจริงแล้วฉันรู้สึกเจ็บทั้งหัวใจ อยากหนีให้พ้นชะตา เพื่อหาใครสักคนที่คอยจะกุมมือฉันไว้ ในวันที่หนทางมืดบอด ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป (ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป) เก็บเรื่องราวที่มีความหมายให้ลึกสุดใจ แม้ความจริงมันจะเจ็บช้ำ ซ้ำเติมและยังคอยตอกย้ำ น้ำตาก็หลั่งรินไหล และได้เข้าใจเมื่อถึงเวลาที่ต้องลาจาก ความตายยังไงก็ต้องมาถึง I see the gleaming light lead me through this night from deepest fear I run with hope then fall, drown into my deepest fear again. จงฟังให้ดีบอกกับตัวเองไว้อย่าหวาดกลัว จงไปซ่อนตัวให้เงียบสนิท แต่ก่อนจะรู้ตัวก็สาย มันกำลังไล่ตาม ฉันใกล้หมดแรงแล้ว ดั่งกฎกรรมบังคับเรา เข้าสู่นิวรณ์ (*) ไม่มีใครจะช่วยฉัน ไม่มีใครเหลือ ไม่มีที่แห่งไหนให้ไปอาศัย นี่หรือเรื่องจริงที่ฉันต้องเจอ อยากหนีให้พ้นชะตา เพื่อหาใครซักคนที่คอยจะกุมมือฉันไว้ในวันที่หนทางมืดบอด ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป (ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป) เก็บเรื่องราวที่มีความหมายให้ลึกสุดใจ แม้ความจริงมันจะเจ็บช้ำ ซ้ำเติมและยังคอยตอกย้ำ น้ำตาก็หลั่งรินไหล และได้เข้าใจ ปลดเปลื้องอดีตที่เคยช้ำใจ (ปลดเปลื้องอดีตที่เคยช้ำใจ) เก็บเรื่องราวที่ยังคงเหลือในเสี้ยวความทรงจำ แม้ความจริงมันมีเพียงฉัน รอบกายมีแต่ความเปลี่ยวเหงา น้ำตามันก็ยังไหลริน และได้เข้าใจเมื่อถึงเวลาที่ต้องลาจาก ความตาย ยังไงก็ต้องมาถึง I see the gleaming light lead me through this night from deepest fear I run with hope then fall, drown into my deepest fear again.
เนื้อเพลง ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้น! ภายในหน้าจอ ที่ทุกคนได้เห็น ตลอดมา คือตัวฉันเอง ที่ต้องปกปิด บางอย่าง เอาไว้ ใครๆก็มอง มีแต่ความสดใส แต่ความจริงแล้วหัวใจ ฉันเป็นเช่นไร? ถึงจะไม่เคย ท้อแท้กับชีวิต ที่ผ่านพ้น ยังมีคนที่คอย ดูแลฉันด้วยความรัก ตอนนั้นฉันมี ความสุขที่เปียมล้น จนวันที่เขาเสียไป แต่ฉันยังต้องอยู่ ใครจะรู้ ความจริงแล้ว ฉันรู้สึก เจ็บทั้งหัวใจ อยากหนีให้พ้นชะตา เพื่อหาใครสักคนที่คอย จะกุมมือฉันไว้ ในวันที่หนทางมืดบอด ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป เก็บเรื่องราวที่มีความหมายให้ลึกสุดใจ แม้ความจริงมันจะเจ็บช้ำ ซ้ำเติมและยังคอยตอกย้ำ น้ำตาก็หลั่งรินไหล และได้เข้าใจ เมื่อถึงเวลาที่ต้องลาจาก ความตาย ยังไงก็ต้องมาถึง I see the gleaming light. Lead me through this night from deepest fear. I run with hope then fall. Drown into my deepest fear again. จงฟังให้ดี บอกกับตัวเองไว้ อย่าหวาดกลัว จงไปซ่อนตัว ให้เงียบสนิท แต่ก่อนจะรู้ตัวก็สาย มันกำลังไล่ตาม ฉันใกล้หมดแรงแล้ว ดั่งกฎกรรมบังคับเรา เข้าสู่นิวรณ์ ใครจะรู้ ความจริงแล้ว ฉันรู้สึก เจ็บทั้งหัวใจ อยากหนีให้พ้นชะตา เพื่อหาใครสักคนที่คอย จะกุมมือฉันไว้ ในวันที่หนทางมืดบอด และไม่มีใครจะช่วยฉัน! ไม่มีใครเหลือ ไม่มีที่แห่งไหน ให้ไปอาศัย นี่หรือเรื่องจริงที่ฉันต้องเจอ? อยากหนีไปให้พ้นชะตา เพื่อหาใครสักคนที่คอย จะกุมมือฉันไว้ ในวันที่หนทางมืดบอด ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป เก็บเรื่องราวที่มีความหมายให้ลึกสุดใจ แม้ความจริงมันจะเจ็บช้ำ ซ้ำเติมและยังคอยตอกย้ำ น้ำตาก็หลั่งรินไหล และได้เข้าใจ ปลดเปลื้องอดีตที่เคยช้ำใจ ปลดเปลื้องอดีตที่เคยช้ำใจ เก็บเรื่องราวที่ยังคงเหลือในเสี้ยวความทรงจำ แม้ความจริงมันมีเพียงฉัน รอบกายมีแค่ความเปลี่ยวเหงา น้ำตามันก็ยังไหลริน และได้เข้าใจ เมื่อถึงเวลาที่ต้องลาจาก ความตาย ยังไงก็ต้องมาถึง I see the gleaming light. Lead me through this night from deepest fear. I run with hope then fall. Drown into my deepest fear again.