Рет қаралды 570,596
გათენების პირის სადარი
ქალი შემხვედრია ცბიერი
შავ თვალთ ბრიალითა მიქცევდა
და გულს მიწკეპლავდა ოხერი
გულსწორობის სიტყვა ვუთხარ და
მანაც დამანახა სხივები
გაუვლია წუთებს საათებს
ვხედავ გადასცვლია ფიქრები
არ შევეშვები მე ფანდურებს
არ შევეშვები მე წერასა
შენ თუ არ ქნები ჩემს მკლავზე
ლექსი ხომ დარჩების შენადა
პირდამეხილ სიტყვებს ნუ ეძებ
ღამეს ნუ უთენებ ჯვრებსა
ჟამი ნელ-ნელობით მოგვიტანს
სითბოს შერთებას ალერსსა...