Τραγούδια Του Γάμου (Παραδοσιακός Κυπριακός Γάμος) - Το Στόλισμα Της Νύφης

Παραδοσιακός Κυπριακός Γάμος - Το Στόλισμα Της Νύφης
Συγκρότημα Παραδοσιακής Μουσικής: Η Αραδίππου
Ενορχήστρωση: Μάριος Ορθοδόξου
Προγραμματισμός Studio,Editing,Mixing,Mastering :
Βαλεντίνος Βαλιαντή
Studio : V Studio Music Productions
Έπαιξαν οι μουσικοί :
Τραγούδι: Μάριος Ορθοδόξου
Βιολί: Μάριος Ορθοδόξου
Λαούτο: Νίκος Κκουσιή, Ορθόδοξος Ορθοδόξου
Ταμπουτσιά: Ζαχαρίας Παπανικοδήμου
Σχεδιασμός εξωφύλλου: Μάριος Ορθοδόξου
Γενική επιμέλεια: Μάριος Ορθοδόξου
Παραγωγή: Κύπρος 2008
Το Στόλισμα της Νύφης
Είναι δίστιχα που επίσης τραγουδιούνται κατά τη διάρκεια του στολίσματος της νύφης και περιγράφουν αυτό που γίνεται ταυτόχρονα. Η μελωδία είναι ακριβώς η ίδια με εκείνη του αλλάματος του γαμπρού Επίσης δίνονται ευχές και ακούονται παινέματα για τη νύφη.
Ώρα καλή τζι ώρα γρουσή τζι ώρα ευλοημένη
Τούτ΄ η δουλειά π’ αρκέψαμεν να ‘ναι στερεωμένη.
Θεέ μου, έλα βοηθός, που ’ν μιάλη η δύναμή σου,
βάρτην ευτζιήν σου θεμελιόν την νύφφη να στολίσουν.
Α! για στολίστε την καλά την πενταπλουμισμένην
τζι όπου την έσιει η μάνα της μες στα γρουσά χωσμένην.
Νύφφη, που σε στολίζουσιν τζιαι ντύσαν σε με τ’ άσπρα,
είσαι κομμάτιν τ’ ουρανού που το φωτίζουν τ’ άστρα.
Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα
σήμερα ποχωρίζεται παιδίν που την μητέρα.
Η Παναΐα τζι ο Γριστός να ’ρτουν να βοηθήσουν
τα νυφφικά της νιόνυφφης να μας τα ευλοήσουν.
Τούτον εν πράμα φυσικόν, καλή μου μαντζουράνα,
πάντα ν’ αποχωρίζεται η κόρη που την μάναν.
Ά για στολίστε την καλά σαν πρέπει, σαν ταιρκάζει
να μεν έσιει πάνω στη γη άλλην να της ι-μοιάζει.
Έτην, τζειαμαί τζιαι δέτε την τζι αν έσιει αΐπιν πέτε
έν’ σαν τον ήλιο τον γρουσόν την ώρα που γεννιέται.
Φωνάξετε της μάνας της να ’ρτει να την ι-ζώσει
τζιαι να της δώσει την ευτζιήν τζιαι να την παραδώσει.
Φωνάξετε τον τζιύρη της να ’ρτει να την ποζώσει
τζιαι να της δώσει την ευτζιήν τζιαι να την παραδώσει.
Φωνάξετε της μάνας της να ’ρτει να την καπνίσει
τζιαι να της δώσει την ευτζιήν, να την ποσιαιρετήσει.
Φωνάξετε τον τζιύρην της να ’ρτει να την καπνίσει
τζιαι να της δώσει την ευτζιήν, να την ποσιαιρετήσει.
Ω! Παναΐα, δέσποινα δοξάζω τ’ όνομά σου,
έλα, να δώκεις την ευτζιήν τζιαι την βοήθειά σου.
Απόστολε Ανδρέα μου, που ’σαι στο περιγιάλι,
βοήθα τζιαι την νιόνυφφη να βάλει το στεφάνι.