Bu senin en sevdiğin şarkıydı Demiştin ki insan bu tonla kırk tane şiir yazar Kahır tonu Acının rengi Umudun rengi Güzelin rengi Bilmediğim bir dilde Demiştin bunu Bunlar bahane bu şarkı bahane Her türlü seni hatırlıyorum Yolda yürürken Uyurken Düşerken bir çocuğun gülüşünde Dilin imlasında Tüm cümlelerde yer bulamayan virgülde Plakası silik bir şehirde Ülkemin tüm coğrafyasında Açık şiirde Sosyalist mektuplarda Hiç alaķasız blazer çeketli bir adamda.