"Uległość" Michel Houellebecq - Omówienie & Recenzja - PAJĄKI - Czytelniczy Kącik

Recenzje książek! Recenzje książek pół darmo! Witam państwa, proszę, nowiutka recenzja "Uległości" Houllebecqua, pikantna, prowokująca, nowoczesna, nie klepana, proszę brać póki gorące. Nie ma zwrotów. Dziękuję i pozdrawiam.
patronite.pl/p...
/ discord
/ pajki2
allegro.pl/ofe...
/ pajakipajakipajaki
Muzyka:
Bach Brandenburg Concerto No. 3 in G major, BWV 1048
Wino:
Noblesse, jasne półwytrawne
kraj pochodzenia: Żabka
11.99 zł
prowadził Tadeusz Lemiesz-Wrocławski
nieco deprymującym jest fakt, że mimo, że nasz drogi program Czytelniczy Kącik, nie ma nawet tak mało wyświetleń, to wciąż przy wyszukiwaniu na youtube kanał Pająki jest na setnym miejscu albo i dalej, za filmami nawet nie zawierającymi nigdzie słowa "pająki", za filmami mającymi kilkadziesiąt wyświetleń sprzed kilku lat. Niezbadane są ścieżki algorytmu! Możemy tylko trwać w nadziei, że kiedyś kanał Pająki znajdzie się np na 90-tym miejscu, a może nawet, co za ekscytująca myśl, na 80-tym. Pożyjemy zobaczymy. Tymczasem spróbujmy razem nakłonić Algorytm do współpracy inkantując mantrę: pająki, pająki, pająki, pająki, pająki, pająki...

[@atropabelladonna8553]

Proza Houellebecqua jest dla mnie mieszaniną manifestu filozoficznego z koniunkturalizmem. Autor stworzył "bohatera houellebecqowskiego" - człowieka z wyższej klasy średniej w kryzysie związanym ze stale powtarzającymi się czynnikami (1 - psychiczne i seksualne konsekwencje starzenia się samego protagonisty, 2 - kryzys relacji międzyludzkich, głównie damsko-męskich i 3 - głębokie przemiany społeczne i polityczne zachodniej Europy), który boryka się z określonymi problemami i ma pewne przemyślenia, właściwie bardzo podobne w każdej powieści (pewnym wyjątkiem jest główny bohater "Serotoniny", który ostatecznie dochodzi do dość nietypowych jak na prozę Houellebecqua refleksji, czy w zasadzie pytań). Dość zabawne jest to, że mimo dostrzegania tych podobieństw, mimo tej narracji powtarzającej się w powieściach M.H. jak refren, mimo całej tej paskudnej, turpistyczno-pesymistycznej aury, tak chętnie czyta się kolejne książki tego autora (a przynajmniej niektórzy czytelnicy, np. ja, tak mają). Dlaczego koniunkturalizm? Wielu ludzi w społeczeństwach zachodnich jest już zmęczonych lewicowo-turbotolerancyjnym przekazem w życiu społecznym i wyraźnie widzi, jak bardzo realne życie i problemy różnią się od popkulturowych idei - i tacy właśnie ludzie z chęcią nurzają się w smutnej prozie Houellebecqua, tacy ludzie stanowią coraz większy, chętnie zostawiający pieniądze w księgarni rynek (o czym z resztą sam autor "Uległości" otwarcie mówi). Nie widzę w tym nic złego, nawet Mickiewicz był koniunkturalistą;-) Opowiastki o książce słuchało się bardzo przyjemnie, nie do końca zgadzam się jednak ze stwierdzeniem dotyczącym braku (czy też niewystarczającego) przedstawienia w książce innych niż uległe nurtów w Kościele - wydaje mi się, że takie podejście było w zupełności celowe i miało stworzyć hiperbolę, która bardziej niż realny obraz wstrząśnie czytelnikiem. Wymowa nazwiska Huysmansa też trochę zgrzyta w uszach, ale Bach w tle to sam miód, który rekompensuje wszystko;-) P.S. Proszę spróbować Gewürztraminera - nawet tani jest prawie zawsze dobry:-)

[@Krzemieniewski1]

Wyśmienita powieść. Kanał też spoko, fajnie ziomeczek opowiada, dobra stylówka, kanał na propsie.

[@kamilziemian995]

Kolega twierdzi, że jest warto go przeczytać, przyszedłem by sprawdzić, czy warto. Bo to co o nim słyszałem z innych źródeł nastraja mnie do niego negatywnie.

[@misterkefir]

"Sorbonie", nie "Sordonie" ;) Pozdrawiam

[@kamilziemian995]

Wartościowa recenzja.

[@G0TIMAN]

O Huysmansie z książki pamiętam tyle, że mieszkał w klasztorze i lubił sobie posłuchać jakiejś tam mszy, więc chętnie sięgnę po jego dzieła. Zastanawiam się, czy i Pająk planuje także i je omówić?

[@dominikgu6381]

hahahahaha

[@thebill1214]

Cmokniecie cudowne typowe dla korka z "plastiku", ahh te Demi sec z żabki za 11.99 zapewnie pachnie dekadencja. Co do książki ciekawa lecz na tyle podobna do pozostałych dziel autora rozmywa się.

[@wojt4spes]

Podobnie jak Atropa niżej, uważam że stanowiska Kościoła, czy też katolików zostało w sposób celowy zmarginalizowane i uproszczone do tytułowej uległości. Islam w tej odmianie petrodolarowej oferował pokusy nie do odrzucenia dla intelektualistów. Narzut doktrynowy, obowiązkowy, był do przełknięcia. Porozumienie i zgoda intelektualistów jest kluczowa. Wtedy nawet, być może żywiące obawy społeczeństwo, postawione przed faktem dokonanym, widząc realne zmiany i, o dziwo, efekt conajmniej nie gorszy, w jakichś aspektach lepszy, by się podporządkowało. Bo skoro sami straciliśmy swoje korzenie ideologiczne, dbając zasadniczo o indywidualizm, nie robi nam to większej różnicy. Moja trzecia książka Houellebecqa, po Serotoninie i Możliwości Wyspy.

[@bozenas.6830]

I owszem. społeczeństwo prosperuje, ale bez kobiet. Moje uczucia zostały urażone. Kobiety potraktowane zostały totalnie przedmiotowo - jak niewolnice seksualne i kuchenne. Dość szokująca książka, szczególnie że patrzę na nią z polskiej perspektywy. Identarystów u nas co niemiara. A groźne to wszystko, bo właśnie mają władzę. I oczywiście nie akceptują islamu, ale budują nam państwo wyznaniowe na zdewaluowanym katolicyzmie. Wszystko oprócz tego się zgadza. Narcystyczni panowie, o wielkim ego chcą nam stworzyć świat oparty na tzw. tradycyjnych wartościach. A społeczeństwo? Uległość w wydaniu wręcz karykaturalnym - byle płacili (w Polsce: nie zabierali 500+). Kobiety do dzieci i garów. Wszyscy mizogini (a są ich setki tysięcy) już zacierają łapy. Przerażająca wizja, u nas w trakcie realizacji.

[@tenet923]

Przesadzasz

[@bozenas.6830]

@@tenet923Dzierżyński Tak to odczułam. Twoje "przesadzasz" nie wnosi nic nowego do mojego odbioru książki.

[@misterkefir]

Uśmiałem się! Dziękuję za, jak to mawiają, zrobienie wieczoru.

[@kamilziemian995]

9:50 Kto pamięta za swojego życia papieża potępiającego heretyków? Bo ja nie pamiętam. Chyba, że za heretyków uznać tych których liberalni katolicy potępiają za „odrzucenie Soboru Watykańskiego II-ego”.