Ik heb ook een bijzonder geschiedenis met zoiets. Mijn zusje van 19 was net begraven en een paar weken daarvoor was ik net opgenomen in de psychiatrie omdat het niet goed met me ging. Ik ging zitten daar in mijn kamer en schreef in 1 x dit gedicht: Lieve Baukje, Het ongeluk Alles was zo plotseling Toch geloof ik dat je er klaar voor was Toen je naar Jezus ging Ik had je als kleine jongen al in mijn armen gesloten. Je bent speciaal, ik ben trots op jou Rust nu maar lieve zus Veilig in Jezus armen Veilig aan Jezus hart Daar in zijn teer erbarmen Rust jouw ziel van smart Ik heb nooit afscheid kunnen nemen Verwijt mezelf teveel Maar ik weet eens in Gods licht Zijn we beiden heel Ik hou van je ❤️
@hahahallo122 жыл бұрын
De laatste vijf regels kwamen er nu bij
@omroepeo2 жыл бұрын
@@hahahallo12 Wat bijzonder en mooi dat je dit kon schrijven! Dankjewel voor het delen💛