Vasiyeti unutulmak olanlara...

[@r.tayyibbayrak7358]

Buralar değerlenir. Süper. Başarılar.

[@sercanozcan]

Temel sorunumuzun şu an deneyimlediğimiz çoğu şeyin binlerce yılda oluşan insan doğasına uygun olmaması kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Teknolojik ilerleme, insanlık tarihinde son iki yüz yıla sığacak kadar kısa bir zaman dilimine denk gelirken, bu süreçlere uyum sağlamakta zorlanıyoruz. Sosyal etkileşim biçimleri dahi son otuz yılda yeniden oluştu . Şu an senin mağaranda çizdiğin bir şeklin altına kendimi şeklimi çizmekteyim :) Ruh sağlığımızın, tespit edemediğimiz uyaranlar sebebiyle bozulduğuna inanıyorum. İnsanın, bu karmaşık ve zorlu düzen içerisinde hayatta olduğunu ve bunu hayatta kalmayı başardığı için olduğunu hissedemiyor, bundan mutluluk duyamıyor .Bu karmaşık düzende kendisine dayatılan rollerle uyum sağlamaya çalışıyor. Edinilen tüketim alışkanlıkları nedeniyle doyuma ulaşamıyoruz. Güvenlik kaygıları ve toplumda yer edinememe gibi detaylara girdiğimizde tablo daha da keyifsiz bir hal alıyor. Hızlı gelişimin sonucu olarak hâlâ ilkel insan ve onun genetik mirasına aşina olan bizlere daha basit yaşamlar seçmek kalıyor.

[@suveydagulec]

Çok güzel özetlemişsiniz kesinlikle çağın getirdiği tüketime dayalı kültür, etkileşim insanı çok yoruyor. İnsan kendini nerede konumlandıracağını bulmakta zorlanıyor. Bu güzel yorum için teşekkür ederim.

[@bayramduzagac4456]

Hissettiğin duyguları ben de yaşıyorum. Ben buna tutku ve erdemle bağlanacak bir eylem veya durum aramak diyorum. Keşif duygusu mükemmel olmalı...

[@maryozdemir]

Bu kadar da güzel olunmaz ki 🥺❤️

[@suveydagulec]

Senin güzelliğin peki ❤️🫶🏻

[@Brolar_Birligi]

korkunçta olsa güzelde olsa bir gün bizi hatırlayan son kişi de ölecek. özel olduğumu düşündüğüm zamanlar bende bir şeyler yapıp sonsuza kadar hatirlanmak istemiştim.

[@ahmeterkan9030]

benim vasiyetim unutulmak olsun kimi sevinir ne diyor di bu bu kimi düşünür neden böyle yazdı ama bazıları sonradan anlıyacak bu dediklerimi

[@sametcoban3959]

Eğer yazmadığın zamanlar içinde bir eksiklik hissi ve huzursuzluk hissediyorsan, o zaman muhakkak yazmalısın, isminin hatırlanıp hatırlanmamasını ya da bunun bir öneminin olup olmadığını umursamadan. Bir buçuk senelik sürüncemeli bir süreçten sonra "Kambur Balinanın Midesindeki Adam" isimli kısa romanı naçizane yazmış biri olarak; ihtiyaç duyarsanız elimden gelen desteği ve bilgiyi sunmaktan büyük mutluluk duyarım.☺

[@suveydagulec]

doğruyu söylemek gerekirse kendime olan güvenim azalmış gibi ve yazarlıkta ortaya koyduğunuz işi beğenmedikten sonra nasıl herkese açabiliriz bir çıkmaz söz konusu yani

[@sametcoban3959]

Bence kendisini ya da zihninde yakaladığı şey her neyse onu ifade etmek için yazan büyük yazarlar da arkalarında nihayete erdiremedikleri, beğenmedikleri hikayeler bırakmışlardır. Lütfen kendine acımasız davranma, zihnini yeterince serbest bırakamıyorsan buna yardımcı olacak (spor rutinleri gibi) aktiviteler keşfetmeye çalış; kelimelerin, aklında bulduğun o şeyi yeterince ifade edemiyorsa büyük ya da küçük, seni, zihnini besleyen yazarların eserlerinden destek al ve kendini, zihnini beslemeye çalış; teknik konusunda zayıflıkların varsa (benim vardı ve şimdi deneye yanıla keşfettiğim bir tenikle kurgularımı işlemeye çalışıyorum) Stephen King'in "Yazma Sanatı" ve Danell Jones "Vigina Woolf'tan Yazarlık Dersleri" kitapları teknik konusunda ufkumu genişletmişti, bunları önerebilirim. Kısaca kendi tekniğimi de şöyle antlmaya çalışayım; "Seyreltme" ismini verdiğim bir metod uyguluyorum kurgularımda. Yazdığım şey, kurgu her neyle ilgiliyse onu besleyecek ve aynı zamanda kendi yazdıklarımı, eseriyle kendisini ispatlamış, o yazarın yazılarıyla karşılaştırabileceğim bir ya da birkça kitap okuyorum, kısa kısa verdiğim aralarda (ör. 20dk bir yazma zamanının ardından 10dk diğer kitabı okuma. Süreler tıkanıklık ya da zihnimin dolma durumlarına göre değişkenlik gösterebiliyor.) Bilgisayarda yazarken ikinci bir metin belgesi daha açıyorum arkaya ve tıkanıklık anlarında ya da kararsız kaldığım zaman o metin belgesine kendime yönelik sorular soruyorum; ör. " Bu kısmın hikayeye bir katkısı var mı?" "A karakteri burada ne hissediyor, hissedebilir?" "A karakterinin nasıl bir yapısı var, kaba öz geçmişi nedir ya da onunla bu hikayeye katkı sunacak, besleyecek bir etki yakalayabilir miyim, nasıl yakalarım?" gibi sorular sorarak o tıkanıklığı aşmaya çalışıyor, kurguyu ilerletmeye çalışıyorum. Elbette kurgu dışında tükettiğin filmler, oyunlar ya da yürüş esnasında zihninde parlayan düşünceler de kurgunu, yazını besleyebilir, o yüzden sık sık sesli ya da yazılı not almaya çalışıyorum zihnimde kayan fikir yıldızlarını, anlarını yakalyabilmek için. Not: Umarım aklını karıştırmamışımdır üst üste (belki çok önceden bildiğin) bilgiler paylaşarak. Kendine, ruhuna iyi gelen, onları besleyen şeylere odaklan, yazmayı bir şekilde öğreniyorsun deneye yanıla.☺🥳 @@suveydagulec

[@sametcoban3959]

Bence kendisini ya da zihninde yakaladığı şey her neyse onu ifade etmek için yazan büyük yazarlar da arkalarında nihayete erdiremedikleri, beğenmedikleri hikayeler bırakmışlardır. Lütfen kendine acımasız davranma, zihnini yeterince serbest bırakamıyorsan buna yardımcı olacak (spor rutinleri gibi) aktiviteler keşfetmeye çalış; kelimelerin, aklında bulduğun o şeyi yeterince ifade edemiyorsa büyük ya da küçük, seni, zihnini besleyen yazarların eserlerinden destek al ve kendini, zihnini beslemeye çalış; teknik konusunda zayıflıkların varsa (benim vardı ve şimdi deneye yanıla keşfettiğim bir tenikle kurgularımı işlemeye çalışıyorum) Stephen King'in "Yazma Sanatı" ve Danell Jones "Vigina Woolf'tan Yazarlık Dersleri" kitapları teknik konusunda ufkumu genişletmişti, bunları önerebilirim. Kısaca kendi tekniğimi de şöyle antlmaya çalışayım; "Seyreltme" ismini verdiğim bir metod uyguluyorum kurgularımda. Yazdığım şey, kurgu her neyle ilgiliyse onu besleyecek ve aynı zamanda kendi yazdıklarımı, eseriyle kendisini ispatlamış, o yazarın yazılarıyla karşılaştırabileceğim bir ya da birkça kitap okuyorum, kısa kısa verdiğim aralarda (ör. 20dk bir yazma zamanının ardından 10dk diğer kitabı okuma. Süreler tıkanıklık ya da zihnimin dolma durumlarına göre değişkenlik gösterebiliyor.) Bilgisayarda yazarken ikinci bir metin belgesi daha açıyorum arkaya ve tıkanıklık anlarında ya da kararsız kaldığım zaman o metin belgesine kendime yönelik sorular soruyorum; ör. " Bu kısmın hikayeye bir katkısı var mı?" "A karakteri burada ne hissediyor, hissedebilir?" "A karakterinin nasıl bir yapısı var, kaba öz geçmişi nedir ya da onunla bu hikayeye katkı sunacak, besleyecek bir etki yakalayabilir miyim, nasıl yakalarım?" gibi sorular sorarak o tıkanıklığı aşmaya çalışıyor, kurguyu ilerletmeye çalışıyorum. Elbette kurgu dışında tükettiğin filmler, oyunlar ya da yürüş esnasında zihninde parlayan düşünceler de kurgunu, yazını besleyebilir, o yüzden sık sık sesli ya da yazılı not almaya çalışıyorum zihnimde kayan fikir yıldızlarını, anlarını yakalyabilmek için. Not: Umarım aklını karıştırmamışımdır üst üste (belki çok önceden bildiğin) bilgiler paylaşarak. Kendine, ruhuna iyi gelen, onları besleyen şeylere odaklan, yazmayı bir şekilde öğreniyorsun deneye yanıla.☺🥳@@suveydagulec

[@suveydagulec]

Çok güzel anlatmışsınız çok teşekkür ederim gerçekten faydası oldu bu söylediklerinizin bahsettiğiniz kitaplara da bakacağım :)

[@humyss]

Cook güzelllll❤❤❤

[@ahmeterkan9030]

şimdi aklıma geldi bu yazı jfldkd

[@ademorcun5353]

Bu da geçer Ya Hu, çok da şaapmamak lazım

[@vahipozalp3500]

Anladığım kadarıyla hayatın nasıl yaşanılacağına dair veya hayatın içindeki challengalardan ve onların yaşanmasından bahsediyorsunuz Süveyda hanım. Libido nerde bu konuda? Libidoyu cinsellik anlamında değil freudyen bir yerden yaşamın motivasyon kaynağı olan yerden söylüyorum. Veganlık challangeı bi insana yaşıyor hissettirip keyif veriyor bir şeyleri başardım hissi veriyorsa dünyayla toplumla var olan gündemle bir kopukluk söz konusu bence. Yaşamın içine girmekten onun problemli yanlarıyla mücadele etmekten çekinip(sosyal statüler,hırslar,ihtiraslar,toksik ilişkiler, oldurulamayan şeyler vs ) uzak durarak bu kopukluk inşa edilmiş olabilir. Sanki biraz illegallik, bir suç işlemek bile isteye hata yapmak gibi bir şey lazımdır. Bu illa herkes gibi olarak giderilecek bir kopukluk değil tabiki. Bunu 20 yaşında çözsem belki daha az cesur olurdum daha tecrübesiz ama şimdi 25 im ve daha fazla enstrümanım var elimde. Her neyse Süveyda hanım videonuz her zamanki gibi çok keyifli xddddfg Size bir cevap hakkı veya bu durum üzerine bir video yapma fikri vermiş gibi düşünebilirsiniiz.

[@suveydagulec]

hahaha çok güzel yazmışsın sağol evet bu sanırım inişli çıkışlı bir yol arada hayata tutunup arada salmalı...