"วันแรกสู่รั้วโรงเรียนช่างฝีมือทหาร" ตอนที่ 1

Рет қаралды 5,993

Күн бұрын

เรื่องเล่าในรั้วโรงเรียน
EP1 วันแรกสู่รั้วช่างฝีมือทหาร MTTS54 💂
เช้าวันที่ 28 เมษายน 2556
นี่คงเป็นวันที่ผมและเพื่อนๆที่มาจากทั่วประเทศ ได้เข้ามาอยู่ร่วมกันที่ โรงเรียนช่างฝีมือทหาร ชายหนุ่มที่แบกรับความหวังของครอบครัวและตัวเองมาอย่างเต็มเปี่ยม
ปรี๊ดดดดดด... นักเรียนที่สอบติดมารวมที่โดม (เสียงรุ่นพี่ที่ใส่ชุดสีดำหมวกสีดำเป่าเรียกรวมคนที่มารายงานตัว)
บรรยากาศในตอนนั้นเต็มไปด้วยความวุ่นวาย บางคนก็ยังบอกลาพ่อแม่ไม่เสร็จ บางคนก็วิ่งมารวมด้วยความตั้งใจ แต่แล้ว คนที่มาก่อนก็ถูกสั่ง ดันพื้นให้รอเพื่อนที่เหลือจนกว่าจะครบ นี่คงเป็นการดันพื้นครั้งแรก ในชีวิตที่ยาวนานที่สุด
ต่อไปนี้ พวกมึงคือ "นักเรียนใหม่" มึงยังไม่มีสิทธิ์ใช้คำว่า "นักเรียนช่างฝีมือทหาร" นักเรียนใหม่มีค่าเท่ากับ ศูนย์ มึงยังไม่มีเลขรุ่น มึงยังไม่ใช่ปีหนึ่ง ทำตัวให้ดี จะไปที่ไหนต้องวิ่งอย่างเดียว ห้ามเดิน และเมื่อผ่านรุ่นพี่ให้พูดว่า ขออนุญาติผ่านครับ ผมยังจำคำเหล่านี้ได้ดีในวันแรกระหว่างดันพื้นอยู่
ระหว่างพูดไปทางโรงเรียนก็ได้ประกาศให้ผู้ปกครองกลับบ้านไปได้ ซึ่งผมเองก็ยังไม่ได้บอกลาพ่อแม่ก่อนกลับและก็ยังไม่มีใครรู้ว่า ต้องอยู่ฝึกไปอีกกี่วัน กว่าจะได้เจอหน้าพ่อและแม่อีกครั้ง
เมื่อรุ่นพี่แนะนำตัวผมจึงได้รู้ว่าพี่ที่ใส่เสื้อสีดำหมวกสีดำคือพี่ปี 2 ที่เรียกว่านักเรียนครูฝึก และพี่ที่ใส่เสื้อสีดำหมวกสีแดง คือพี่ปี 3 ที่เรียกว่านักเรียนบังคับบัญชา
ปรี๊ด ทั้งหมดลุก เสียงพี่ครูฝึกเป่านกหวีดให้ลุกขึ้นจากท่าดันพื้น ผมรู้สึกว่า โลกทั้งใบเป็นของผม เพราะผมปวดแขนมาก 5555 แต่ !!! ไม่ถึง 2 วินาที ก็มีเสียงนกหวีดจากพี่คนเดิมดังขึ้นอีกครั้ง หมอบ!! เพราะมีคนลุกช้า ใช่แล้วครับทุกคนผมลุกหมอบๆอยู่ในโดมเป็น 100 ครั้ง แม่งทรมานยิ่งกว่าท่าดันพื้นอีก 555 รอบนี้มีทั้งคนเป็นลม ร้องไห้ เยอะแยะไปหมด
พอเสร็จเรื่องทุกอย่าง พี่หมวกแดงก็ได้พาพวกเราเดินแถวไปกินข้าว พอไปถึงก็สอนวิธีนั่ง จังหวะนี้ผมจำได้กว่าจะได้กิน แค่นั่งเก้าอี้เสียงดังผมก็ได้ลุกกันใหม่อยู่เกือบ 20 รอบ เสร็จแล้วก็ขัดฉาก จังหวะนี้แหละครับ ใครที่บอกแขนไม่หนักผมไม่เชื่ออีกแล้ว 5555 ล้ามากทั้งดันพื้นและลุกหมอบมา โอ้ย น้ำตาปริ่ม แต่พอเห็นกับข้าวน้ำตาปริ่มกว่า 555 ผัดถัวฝักยาวที่มีแต่ถั่วมีหมูอยู่ 2 ชิ้นได้ มาพร้อมกับ ต้มจืดเต้าหู้หมู แต่ด้วยความล้าและหิว ผมกับเพื่อนๆก็ซัดกันจนหมดเกลี้ยง...
หลังจากที่เราได้ทานข้าวมื้อแรกใน รั้วโรงเรียนช่างฝีมือทหารเสร็จ พี่หมวกแดงก็พาเดินไปรวมที่สนามฟุตบอล พี่หมวกดำแจกป้ายกระดาษมาให้เขียนชื่อและที่อยู่คล้องคอไว้ ตลอดเวลาห้ามหาย และแจกข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวให้ เป็นเวลาเนิ่นนานไปจนถึงช่วงตอนเย็น และได้กลับไปทานข้าวอีกครั้ง
หลังทานข้าวเย็นจนเสร็จ เราก็ต้องไปอาบน้ำ 55555 บรรเทิงมากกับการอาบน้ำ พี่หมวกดำบอกว่า จะเป่า 2 ปรี๊ด ปรี๊ดที่ 1 เอาน้ำราดให้ไวที่สุด ปรี๊ดที่ 2 ล้างสบู่..
ปรี๊ด เสียงนกหวีดปรี๊ดแรกดังขึ้น เหยดเข้ ผ่านไป 2 วิ เป่าหยุดแล้ว ผมเพิ่งเอาน้ำราดได้ขันเดียว 55555 พี่หมวกดำบอกว่าให้เอาสบู่มาฟอกตัว แชมพูมาใส่ผม แต่ห้ามตักน้ำ พวกผมก็ทำตามกัน จนสบู่และแชมพูเต็มหัวพร้อมที่จะรอปรี๊ดที่สองจากพี่หมวกดำ
ปรี๊ด เสียงนกหวี๊ด ปรี๊ดที่ 2 ดังขึ้น 555555 เชี่ย ไวกว่าปรี๊ดแรกอีก ผมล้างสบู่ได้ขันเดียวและไม่ต่างจากเพื่อนๆทุกคน 5555 บางคนฟองเต็มตัวเต็มหัวอยู่เลย5555 ที่สำคัญพี่ให้คลานออกจากห้องน้ำด้วย 5555
พอขึ้นมาตอนนอนสภาพเตียงนอนเป็นเตียง 2 ชั้น มีพัดลมบนเพดาน พี่บอกว่า ห้ามนอนชันเข่า ถ้าพี่เห็น จะโดนตีขา
ต่อมาพี่ก็ได้จัดบัดดี้ให้โดยให้เตียงบนและเตียงล่างเป็นคู่บัดดี้กัน บัดดี้คือ คนที่จะไปไหนต้องไปด้วยกัน บัดดี้หายต้องรู้ว่าหายไปไหนถ้าพี่ถามแล้ว ไม่รู้ซวย!! บัดดี้ผมชื่อ สุขสันต์ ผมจำได้ดี พี่บอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ หรือไปดื่มน้ำหน้าตอนนอน ต้องปลุกให้บัดดี้ไปด้วย และถ้าจะลงไปเข้าห้องน้ำต้องฝากป้ายชื่อที่ห้อยคอไว้กับพี่หมวกดำที่เฝ้าอยู่หน้าตอนนอนและเสร็จแล้วก็มารับคืน (ซึ่งตรงนี้จะเห็นได้ว่าพี่หมวกดำไม่ได้นอนและเฝ้าน้องๆทั้งคืนเพราะเป็นห่วงน้อง) จากนั้นพี่หมวกดำก็อธิบายเรื่องการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน การอยู่แบบสังคมทหารต่างๆนาๆ
นอนพักผ่อนให้เต็มที่คืนนี้ พรุ่งนี้เราจะไปปรับพฤติกรรมกันที่ รร. นายร้อย จปร. เสียงพี่หมวกแดงกล่าวขึ้นก่อนนอน และให้น้องๆกล่าวคำว่าราตรีสวัสดิครับพร้อมกัน 3 ครั้ง และพี่ก็ปิดไฟบนตอนนอน....
📍📌 เจอกันใหม่ EP 2 ช่วงละลายพฤติกรรมนักเรียนใหม่ นะครับ
ถ้าน้องๆคนไหนชอบเรื่องราวแบบนี้ กดไลค์ กดแชร์ให้พี่แอดมินด้วยนะครับ แล้วพี่แอดมินจะมาเล่า EP ต่อไปให้ฟังครับ ❤💂