เอ้ระเหยลอยชาย EP.740 / แสนคำนึง เถา โดย ศิษย์หลวงประดิษฐไพเราะ งานรำลึกถึงครูชิ้น ศิลปบรรเลง

เแสนคำนึง เถา ปี่พาทย์ไม้แข็ง ศิษย์หลวงประดิษฐไพเราะ
การแสดงของศูนย์สังคีตศิลป์ ธนาคารกรุงเทพ ครั้งที่ 542 พ.ศ.2543
“รำลึกถึง ครูชิ้น ศิลปบรรเลง” โดยมูลนิธิหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง)
ระนาดเอก ครูอุทัย แก้วละเอียด
ระนาดทุ้ม ครูศิริ นักดนตรี
ฆ้องวงใหญ่ ครูสุบิน จันทร์แก้ว
ฆ้องวงเล็ก ครูฉลาก โพธิ์สามต้น
ขับร้อง ครูองุ่น บัวเอี่ยม
#ชิ้นศิลปบรรเลง
#แสนคำนึง

[@Tee-ph4fx]

ขออนุญาฟังหน่อยครับ🙏

[@janyajuk9084]

เพิ่งเคยฟังเสียงครูองุ่นนะคะเสียงใสแหลมเพราะมากที่สุดเลยค่ะ

[@user-bp1yc1uc8n]

นี่ 70แล้วตอนอายุน้อยจะเพียงใด เสียงสูงไม่มีการหลบลงตํ่าด้วย.

[@user-ef7ft1bl9k]

นี่ถ้าท่านครูอายุน้อยๆ ยังสาวๆน่าจะสุดยอดสุดๆเลยครับ 🙏🏻🙏🏻

[@phawitchanphaklan126]

อาจารย์ที่ตีฆ้องเล็กคือสุดมาก

[@user-bp1yc1uc8n]

ที่สุดแล้ว

[@TTTZAZATH]

อนิจจาครานี้นะอกกู มาอ้างว้างค้างอยู่ในป่าใหญ่ จะเป็น เหยื่อเสือสางที่กลางไพร เอาป่าไม้เป็นเรือนเหมือนป่าช้า เที่ยวกลับ นี่จะอยู่อย่างไรไม่เล็งเห็น ตายเป็นก็คงป่นอยู่กลางป่า มิได้คิดถึงตัวมัวจะมา ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นนี้เลย สองชั้น เที่ยวแรก ขุนแผนพามาด้วยความรัก ก็ประจักษ์ใจจริงไม่นิ่งเฉย แต่ ทุกข์ยากอย่างนี้ยังมิเคย อกเอ๋ยเกิดมาเพิ่งจะพบ เที่ยวกลับ ไม่เคยเห็นก็มาเห็นอนาถนัก ไม่รู้จักก็มารู้อยู่เจนจบ ร่านริ้นบินไต่ ระคายครบ ไม่เคยพบก็มาพบทุกสิ่งอัน ชั้นเดียว เที่ยวแรก ยังพรุ่งนี้นี่จะเป็นอย่างไรเล่า จะลำบากยิ่งกว่าเก่าหรือไรนั่น คิดขึ้นมาน้ำตาตกอกใจตัน กลับหวั่นหวั่นแสนคำนึงถึงขุนช้าง เที่ยวกลับ นิจจาเอ๋ยเคยสำราญอยู่บ้านช่อง ถนอมน้องมิให้หน่ายระคายหมาง คลึงเคล้าเช้าเย็นไม่เว้นวาง อยู่กินก็สำอางลออองค์