πως να αντιμετωπισω σκουριασμενες αναμνησεις μεσα στις οποιες χτιζω εναν κοσμο διχως χρονο περα απ'ολο αυτο το γκριζο πειραζομαι οταν το σκεφτομαι μα συνεχιζω συνειδητα μια κινηση σε αντιθεση για αλλη μια φορα ομολογω δικαιολογω τα αδικαιολογητα αρνουμαι να δεχθω τις σκεψεις μου την ιδιοτητα να μετατρεπει το παρελθον σε πηγαιοτητα(;) μοιραια συνεχως, μονο τυχαια δεν με ειδαν δυστυχως ματιες μα βουρκωμενες σα βρεθηκανε το γελιο σου βαθυ γλυκο οδηγησει σε αναμνησεις αφου πλεον: χαθηκαμε ρε και τωρα πια ακουω μια φωνη να ψιθυρίζει να μου λεει: αφεσου στη στιγμη και ας τη λογικη να σβησει μα συναισθημα ομορφο αν προκυψει κρατα το κι οσο αναφορα το αυριο γαμα το μονο που τωρα υπαρχει πραγματικα ξεχνα τα πριν και τα μετα, να ξεφυγω...