Рет қаралды 93,036
#vihantaweesak#อมตะนิทาน#บุตร#ลูก# อมตะนิทาน เรื่อง คำว่า ลูก เนื้อแท้ธาตุแท้ของบุตร อนุชาตบุตร, อภิชาตบุตร, และ อวชาตบุตร ลูก หมายถึงสิ่งที่ชีวิตทุกชีวิตมนุษย์ โดยเฉพาะชีวิตคู่ใฝ่ฝันมาก หลังชีวิตการแต่งงาน การมีลูกจึงเป็นความปรารถนายิ่งของชีวิตคู่ คือ ยอดปรารถนาของมนุษยชาติ เมื่อมีลูกแล้ว มงคลหรืออัปมงคลจะเกิดมี อยู่ที่ลูกดีหรือไม่ การเลี้ยงดูของพ่อแม่ มีการเตรียมความพร้อมให้ลูก และการอบรมสั่งสอนให้ลูกเป็นทั้งคนเก่งและคนดี ลกมนุษย์เรานี้ จะดำเนินต่อไปได้ เพราะมีบุตรธิดาสืบเชื้อสายต่อกันมาเป็นลำดับ เมื่อบุตรธิดาเติบโตแล้ว ก็ทำหน้าที่แทนพ่อแม่ต่อไป มนุษย์โดยมากจึงต้องการมีบุตรธิดาไว้สืบสกุล
บุตร หมายความได้ทั้งลูกชาย ลูกหญิง พระพุทธเจ้าตรัสไว้ 3 ประเภท คือ
1. อภิชาตบุตร ได้แก่ ลูกที่เกิดมาดีกว่าพ่อแม่ เกิดมาเชิดชูวงศ์สกุล เกิดมาอุดหนุนค้ำจุนพ่อแม่ เป็นลูกที่ประเสริฐ ทำให้พ่อแม่ได้รับความสุขใจยิ่งนัก
2. อนุชาตบุตร ได้แก่ ลูกที่เกิดมาเสมอตัว คือ ไม่ดี ไม่เลวกว่าพ่อแม่ และไม่แย่ไปกว่าวงศ์สกุล มีกันอย่างไรก็อยู่กันอย่างนั้น ดำรงวงศ์สกุลไว้ ไม่ให้เสื่อมโทรม และไม่สามารถจะให้ดีขึ้นไปกว่าเดิม
3. อวชาตบุตร ได้แก่ ลูกที่เกิดมาเลว ต่ำกว่าพ่อแม่ ฉุดดึงเอาพ่อแม่ตกต่ำไปด้วย เช่นพ่อแม่เป็นคนดีมีศีลธรรม แต่ลูกกลับเป็นคนไม่ดี ทำตัวเป็นปัญหาของครอบครัวและสังคม ทำให้พ่อแม่เดือดร้อนทุกข์ใจอยู่ร่ำไป ลูกประเภทนี้ใครๆ ไม่ปรารถนา ไม่อยากได้ ไม่อยากมี
ท่านที่มีลูกดี รอยยิ้มก็ประทับอยู่บนใบหน้าของพ่อแม่ ลูกประเภทที่ 1 จึงเป็นยอดปรารถนาของพ่อแม่ หรือหากเลือกได้ พ่อแม่ทุกคนคงเลือกลูกประเภท หนึ่งหรือสอง ไม่ต้องการมีลูกประเภทที่ 3 อย่างแน่นอน ท่านกล่าวว่า ลูกดีเป็นศรีสง่า ญาติวงศ์พงศาผ่องใส แม้ญาติสนิทมิตรสหายที่ใกล้ไกล ก็พอใจสรรเสริญเจริญพร