Рет қаралды 1,005
یافت هر آنکس به خود کعبه مقصود را
باز گلستان کند آتش نمرود را
همچو نبی روشن است مشعل سینای او
لیک شناسد عبید حضرت معبود را
دار چو عیسی یقین در ره حق مستقیم
شمع فروزی به خویش آتش بی دود را
هرکه زحق دور شد مسخ شود همچو او
باز نسازد قبول توبۀ مردود را
عشق نداری برو نیست ترا مشتری
مفت به کف ناوری طالع مسعود را
کس به کمال خرد پی به ایازی نبرد
عشق به دام آورید گردن محمود را
های زخود رفته گان ساز بسوزی شنو
از دل ارباب عشق نغمۀ داود را
عالم باقی مگر، نادر از آن تو شد
بخش به دست کرم عالم موجود را
(دیوان پیام شمال، پیر سید نادر شاه حسینی کیانی)