YARENLİK SOHBETİ TARİHİ 23.01.2006

Рет қаралды 190

Күн бұрын

SOHBETİN ADI: YARENLİK SOHBETİ
TARİHİ: 23.01.2006
Allah'a sonsuz hamd ve şükrederiz ki bir defa daha Allah bizi bir yarenlikte, bir sohbette birlikte kıldı. Siz sevgili kardeşlerimiz ve biz; bizler, bir elmanın iki yarısı gibi bir bütünü teşkil ediyoruz. Bir tarafta sizler varsınız, bir tarafta da biz varız ve de kalplerimiz sımsıkı bağlarla birbirlerine bağlı. Hepinizi çok ama çok seviyoruz sevgili kardeşlerim.
Hepiniz bizim can dostumuzsunuz, unutmayın. Bizim beraberliğimiz Allah için bir beraberlik. Allah, sizler ve biz bir bütünü oluşturuyoruz. Allah'a ne kadar hamd etsek şükretsek azdır ki; böyle bir imkânı Allahû Tealâ bize bahşetti de birlikte olduk. Kalp kalbe, gönül gönüle bir beraberliği yaşadık ve şu anda da yaşıyoruz.
Sevgili kardeşlerim! Allah sevgisi üzerine kurulan bir beraberliğin müntesipleriyiz. Allah bizim kalplerimizi birleştiriyor. Bizim sevgimiz Allah'tan dolaşarak size ulaşıyor, sizin sevginiz de Allah'tan dolaşarak bize ulaşıyor. Şuraya, kalbimize sıcacık bir muhteva içerisinde sevginizin ulaştığını görüyoruz. Hepinizi çok ama çok seviyoruz. Allahû Tealâ hamd olsun ki bizlere bütün güzellikleri birlikte yaşatıyor. Allah ile beraber olduktan sonra, kalp kalbe, gönül gönüle sizlerle birlikte olduktan sonra daha ne eksik kalır ki sevgili kardeşlerim.
Sevginin yeşerttiği bir ummanın içindeyiz. Bir renk cümbüşünü, bir güzellikler demetini, bir mutluluğu yaşamak… İşte böyle sevgili kardeşlerim. Her şey öylesine güzel ki… Bu güzellikler içinde Allahû Tealâ'ya biz ne kadar hamd etsek şükretsek azdır diye düşünüyoruz.
Bir elmanın iki yarısı ve Allah. Bir üçlü oluşturuyoruz. Sizler, bütün bizi dinleyen, lütfedip dinleyen sevgili kardeşlerimiz. Kim bizi dinliyorsa o bizim kardeşimizdir. Onlarla mutluyuz. Sevgili kardeşlerimiz! Hepinizi çok ama çok seviyoruz. Yalnız sevgiye dayalı bir bütünün iki parçası… Allahû Tealâ birbirimizi sevmemizi istiyor, nefret etmemizi istemiyor. Aramızda nizaya, kavgaya, anlaşmalığa yer olmamalı.
Biliyorsunuz, bize çok öfkelenenler oldu. Ama bu davranışları bizi onlara düşman kılmadı. Biz onlara hiç düşman olmadık sevgili kardeşlerim. Hep Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in söylediklerini hatırladık, biz de aynı şeyi söyledik. Kendisine bir kötülük yapıldığı zaman Peygamber Efendimiz (S.A.V) Allahû Tealâ'ya hep aynı şeyi söylerdi: “Yarabbi! Onları bağışla. Çünkü onlar bilmiyorlardı.” Eğer Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in Allah'ın bir nebîsi olduğunu, peygamberi olduğunu bilselerdi, buna îmân getirselerdi herhalde öyle olmayacaktı. Ama bilmedikleri için yanlış yaptılar. O’na karşı kötü davrandılar ama O, onları hep sevdi. Hiçbir zaman sevgisi eksilmedi. Toplum üzerinde de sevgisi ömür boyu devam etti.
Muhterem kardeşlerim! İşte her şeyin en güzeli kalplerimizin beraber olmasıdır. Allahû Tealâ bize mutluluk ulaştırıyor. Biz de sizlere ulaştırıyoruz. Saadeti beraberce yaşıyoruz. Kalp kalbe, gönül gönüle bir sevgi haresi içinde hayatı yaşıyoruz. Her şey öylesine güzel ki sevgili kardeşlerim…
Bu hayat her gün adım adım tükenen bir nesne. Geri dönmüyor. Bu dünyada yaşadığımız sürece tabii. Yoksa kıyâmet günü zamanın tersine çalıştığını göreceğiz. Gelecekten geçmişe ulaşan bir zaman faktörü söz konusu olacak. Bütün insanlar, zaman kendi hayatta oldukları noktaya ulaşınca canlanacaklar ve mahşer meydanında toplanacaklar. Hepimiz, kendi hesaplarımızı görmek üzere, kendi hayat filmimizi görmek üzere orada olacağız. Üstelik de bu hayat filmi yani Allahû Tealâ'nın tabiriyle rakamlı kitap, bütün insanlar için bir ibret aynasıdır. Doğuşumuzdan ölümümüze kadar neler yaptıysak, hepsi kiramen kâtibîn melekleri tarafından üç boyutlu filme alınıyor. O gün, kıyâmet günü mahşer meydanından sonra gideceğimiz İndi İlâhi’de hepimiz kendi hayat filmlerimizin başında olacağız. Bize böylece rakamlı kitabımız “Kitaben Merkuben” gösterilecek. Allahû Tealâ: “Ebrarın kader hücreleri illiyyindedir. (Rakamlı kitabı) Füccarın ise sicciyndedir.” diyor.
83/MUTAFFİFÎN 7: Kellâ inne kitâbel fuccâri le fî siccîn(siccînin).
Hayır, muhakkak ki, füccarın (şeytanın fücuruna tâbî olan kâfirlerin) kitapları (kayıtları, hayat filmleri) elbette siccîndedir (zemin kattan 7 kat aşağıda olan zülmanî kader hücrelerindedir).
83/MUTAFFİFÎN 18: Kellâ inne kitâbel ebrâri le fî illiyyîn(illiyyîne).
Hayır, muhakkak ki ebrar olanların (Allah’a ulaşmayı dileyenlerin, hidayette olanların) kitapları (kayıtları, hayat filmleri) elbette illiyyin’dedir (zemin kattan 7 kat yukarıda olan birinci âlemdeki kader hücrelerindedir).
Zemin kattan 7 kat yukarıda illiyyin var, zemin kattan 7 kat aşağıda sicciyn var. Cehenneme gidecek olanların hepsinin kitapları sicciynde. Sizler bizim dostumuzsunuz. Kim Allah'a ulaşmayı dilerse, onun kitabı sicciynden illiyyine alınır. O Allah'ın dostu olmuştur. Allah'a ulaşmayı dileyen herkes Allah'ın dostu olmak payesine erer.
Kim Allah ile bir sıcak ilişki kurmayı düşünmezse, asıl ifadesiyle çok basit bir şeyi gerçekleştirmezse, Allah’ın dostu olamamıştır. Bu bahsettiğimiz şey, sadece