5 gün önce oğlum dumanımı kaybettim, toprağa verdim, kıyamadığımı kendi ellerimle defnettim. Sabah işe geç kalacağım için yanına bile uğrayamamıştım, bebeğimizden ötürü kısa süreli odalarımızı ayırmıştık. Ortada hiçbirşey yokken, önceki akşam yemeğini yiyen, suyunu içen, oynunu oynayan dumanım sabah kaskatı bulundu, veterinere gidemedik bile çünkü artık herşey bitmişti, kalp krizi geçirmiş 1.5-2 saat olmuştu. Kabullenemedim, tırnağı acısa koşorak doktora gidiyordum. kabullenemiyorum. 7.5 yıl. canımdan can gitti. Günlerdir toparlayamıyorum kendimi. Evliliğimde, mutluluğumda, üzüntümde, hastalığımda her daim yanımdaydı. Ablası ile yatacaklardı büyüyünce. Evlattan farkı yoktu benim için. Bilmiyorum nasıl olacak, geçecek... Unutmak imkansız. İyi ki hayatıma girdi, iyi ki tanıdım ama kopmak çok zor...Huzurla uyu güzel Oğlum. Seni çok seviyorum.
@evinizdeterapi6 ай бұрын
Başınız sağ olsun. Kaybınıza çok üzüldüm. Efsaneye göre bu dünyadan giden bütün dört ayaklı bebekler gökkuşağının altındaki köprüde buluşuyorlar ve orada hiç olmadıkları kadar mutlu oluyorlarmış. Siz de şimdi oğlunuzun orada arkadaşları ile koşup oynadığını hayal edin. Özleminiz geçmez ama acınız bir nebze de olsa azalır... Kl. Psk. Şehnaz Tuna
@mustafademirkollu78533 жыл бұрын
Bu video beni hayata geri döndürdü teşekkürler size 🙏🙏🙏🙏🙏
@evinizdeterapi2 жыл бұрын
Merhaba Mustafa Bey. İyi olmanıza çok sevindim. Geçmiş olsun.
@aysudaceylan9 ай бұрын
Güzel kızım bir tanecik pamuğum Hermes’i toprağa verdim bugün, hâlâ inanamıyorum gerçek olduğuna. Dünyanın en sakin, asil ve zararsız çocuğuydu… Hiçbir şeyi yokken sabah aniden güzel yavrum öldü, sardım sarıldım bedeni daha soğumadan öptüm kokladım ağladım vedalaştım onunla. Gidişi bile o kadar sessiz sakin oldu ki… Ne zormuş insanın sevdiğini, hayat arkadaşını, can dostunu kaybetmesi. Yaşadığım acının tarifi yok. Seni çok seviyorum Hermes’im, sen hep benimle yaşayacaksın mis kokulu masum kızım… ♥️ Bana hayatımın en güzel 2,5 yılını yaşattığın için teşekkür ederim, iyi ki benim biricik canım oldun. En sevdiğin kartonunu altına koydum, rahat içinde uyu canımın en içi…
@ozleeemyildiz9 ай бұрын
2,5 senedir benimle olan güzel oğlum Paşa’yı kaybettim bu sabah. O çok sevdiği seyahat çantasının içinde uyuyor gibiydi, seslendim uyanmadı. Hayatımın en büyük acılarından birini yaşıyorum. Çok zorlanıyorum çok. Kafesi odamda, en sevdiği oyuncağı… ama kendisi yok. Allah bize sabırlar versin çok zor bir süreç 🙏🏻
@evinizdeterapi6 ай бұрын
Kaybınıza çok üzüldüm. Gerçekten ancak yaşayanın bileceği bir acı bu. Hermes'in anısı hep kalbinizde kalacak. Eğer duymadıysanız "Gökkuşağı Köprüsü" efsanesini okumanızı öneririm. Başınız sağ olsun. Kl. Psk. Şehnaz Tuna
@evinizdeterapi6 ай бұрын
@@ozleeemyildiz Başınız sağ olsun. Kaybınıza çok üzüldüm. Kl. Psk. Şehnaz Tuna
@eylemyasa4486 Жыл бұрын
2022 yılının Ağustos ayında kardeşim vefat etti. Ölümü benim için çok ani oldu, ben hastaneye onu görmeye gittim ama birden bire dünyam başıma yıkıldı. Hayattayken kendimi ona adamıştım kardeşim %99 zihinsel, bedensel ve görme engelliydi. Duşunu, yemeğini, kıyafet değişimini, yatağına kaçırdığında yatağını çok terlediğinde yastık kılıfına kadar değiştirirdim, ben onu engelli olarak değil bir bebek olarak görüyordum. O benim ilk arkadaşım, en sevdiğim kardeşim ve evladım gibiydi. Ölümünü hâlâ kabullenemiyorum, ilk zamanlar evde onun sesini duyuyorum şimdi ise koca bir boşluk. İlk zamanlar kalbimde çarpıntı başladı onun öldüğünü düşündükçe kafayı yiyecek hâle geliyordum bu yüzden mezarına gitmeyi bıraktım en son 4 ay önce gittim, oradayken onun toprağın altında olduğunu düşünmek akıl sağlığıma hiç iti gelmiyor. 19 Ağustos'ta mesleğim gereği arkeolojik kazı yaparken bir mezar açtık 3 gün sonra yani 21 Ağustos'ta gözümün önünde kardeşimin mezar defnedililişini seyrettim. O günlerde acımı, kaybımın büyüklüğünü düşünmemek için kendimi okula adadım, ama donun şurada ki ne zaman ödevlerim bitse bir uğraşım kalmazsa yine bunalıma giriyor ve yine delirecek düzeyde ağlamaya başlıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum.
@evinizdeterapi Жыл бұрын
Başınız sağolsun. Sevdiklerimizin kayıpları yas sürecini beraberinde getirir. Özellikle sizinki gibi durumlarda yas süreci daha da şiddetli semptomlarla geçebilir. Yasınızı yaşayın. Bir ruh sağlığı uzamanından destek alırsanız süreci daha sağlıklı yaşamanız mümkün olacaktır. Kl. Psk. Şehnaz Tuna
@nurcum2898 ай бұрын
Sevgili doktorum merhaba nasılsın bende sevdiğim insanı kaybettim üzüntüden felç geçirdim şuan tedavi görüyorum iyilesmeye çalışıyorum onu unutamıyorum özlüyorum o benim ruh eşimdi onsuz herşey bana boş geliyor şimdi iyileşip hayatıma devam etmek zorundayım yapacak bir şey yok maalesef dua ve sevgiyle kalın ❤
@tatarlevent10887 ай бұрын
Hayatta En Sevdiğim İnsanı Babamı 29 Eylül 2023'te Kaybettim Oturduğu Yerde Kalp Krizinden Vefat Etti...Ben Hiç Evlenmedim Birlikte Yaşıyorduk Can Arkadaşımdı Mükemmel Bi Babaydı Çok Özlüyorum 7 Ay Oldu Ama Sürekli Ağlıyorum Birlikte Yaşadığımız Evde Hatıralarla Yalnızım Nereye Baksam Babam Ve Hatıralar ve Pişmanlıklarımda Var Ona Ne Kadar Bağlı Olsamda Onu Ne Kadar Çok Sevsemde Kırmışlıklarım Oldu ve Bunlar Beni Mahvediyor Yokluğu Özlemi ve Pişmanlıklarım Beni Yıkıyor...
@edaalboga837514 күн бұрын
Hayatımın en güzel 4 yılıydı.Köpeğim intihar etti.Gerçekten çok kötüyüm Çevreme karşı çok agresifim Nasıl düzelicem bilmiyorum Kabullenemiyorum Onsuz çok yanlızım acı çekiyorum Arkadaşlarıyla mutlu olduğunu düşünmeye çalışıyorum Ama beni neden bıraktı anlayamıyorum … Umarım cennette gözlerin görmeye başlamıştır İçimi dökmek istedim 😞 ağzınıza sağlık
Bir yıl önce uzun uğraşlar sonucu elde ettiğim gebeliğim 5 haftada sonlandırılmak zorunda kaldı. 10 gün içinde hamile olduğumu, sağlıksız gebelik olduğunu ve acil hastaneye yatırılmam gerektiğini öğrendim hepsi çok kısa sürede gerçekleşti. Çok istediğim ve kaybettiğim için uzunca bir süre canım yandı şimdi o iğrenç günün üstünden tam bir yıl geçti ama acısı asla geçmedi. Bu videoyu izlerken bile ağladım 1 yıldır tam aşamadım #yıldönümü olduğu için daha da kötü hissediyorum. Hayatımın sonuna kadar böyle üzecek mi acaba benim hatam mıydı diye pişmanlık hissine de kapılıyorum keşke üstesinden gelebilsem...
@evinizdeterapi6 ай бұрын
Yas süreci kayıpların yıldönümlerinde tetiklenir. Duygunuzu kabul etmeye çalışın. Yasınızı ve özellikle eşlik eden pişmanlık duygusunu çalışmak için bir ruh sağlığı uzmanından yardım almanızı öneririm. Kl. Psk. Şehnaz Tuna
@rojdadincer73104 ай бұрын
29 gün önce çok sevdiğim erkek arkadaşımı trafik kazasında kaybettim bir gün iyiysem diğer gün kötüyüm çok zorlanıyorum süreç çok zorlayıcı geçiyor sevdiğimi çok özlüyorum bu acıya nasıl alışıcam bilmiyorum
@evinizdeterapi3 ай бұрын
Başınız sağolsun. Alışmak değil belki ama kabul yas sürecinin bir aşamasıdır. Ölüm insanoğlunun karşısında çaresiz kaldığı tek olay. Ve ne yazık ki her canlı hayatının bir döneminde sevdiği birinin kaybını yaşıyor. Kayıplar ertesinde yaşanan yaş süreci de herkeste farklı seyrediyor. Sizin de yasınız size özgü olacaktır. Bu süreç bazen tek başına baş etmesi çok zor bir hale gelebiliyor. Böyle bir durumda bir ruh sağlığı desteği almak yardımcı olacaktır. Kl. Psk. Şehnaz Tuna
@elbet.dunyaca555110 ай бұрын
❤
@bbsbbs2931 Жыл бұрын
2004 yılında amcam bana bir casio saat hediye etmişti. Bende 2012 de saati başka birine hediye ettim. 2020 de amcam vefat etti. 1 hafta önce saat aklıma geldi modelini vs hatirlamaya calistim sonunda buldum aynisini. Saati tekrar almak istedim. Bu saati gorunce amcamdan bagimsiz anilarimda aklima geldi. Şimdi saati geri satın almam bağlantı nesnesi ve ikame tatmin olur mu ? Sağlıksız bir sey mi yapmis olurum ? Cevaplarsaniz sevirim tesekkurler
@evinizdeterapi6 ай бұрын
İsteğinizin sesine kulak vermenizi öneririm. Süreçle ilgili baş edemediğiniz farkındalıklar yaşarsanız bir ruh sağlığı uzmanından yardım almayı düşünebilirsiniz. Kl. Psk. Şehnaz Tuna