YOL-Hüsameddin Bayraklı (Muhammet Yılmaz)

Рет қаралды 4,974

Hüsâmeddîn Bayraklı-Her Şeyin Hikâyesi

Күн бұрын

Пікірлер: 14

3 жыл бұрын

Siz de yazdığınız şiirlerin, hikâyelerin seslendirilmesini istiyorsanız info@husameddinbayrakli.com.tr adresinden benimle iletişime geçebilirsiniz. Şiirin sözleri: YOL Göz çukurların dolmuş sele dönecek gibi Bendeki kuraklığı suya boğacak gibi Yürüyorum çaresiz Ümitvar sokağında Kaybolup duruyorum yüzünün sıcağında Ardında ceren izi saçın sarmal bulutlar Yüz binlerce dalının birisinde umut var O dalı söküp atsan Gök kubbeden kalbime Acun dile gelecek gam ekecek kalbine Benliğindeki çekim rüzgarına tutuldum İki vezirim vardı bir piyona mat oldum Hatırımda birkaç düş sonsuzluk kalemimde Gençleşip can buluyor nefesim ellerinde Yüzebilirken bir kuş neden uçmuyor balık Şirke sürüklüyorsun tek kusur aratmayıp Bir söz değil bir mızrak akan kanda cabası Sevda Mevla'yı geçti olmadı bir yakası Sensiz harcadım ömrü sorsan hiç yaşamadım Döşümde yanardağı bir türlü aşamadım Ayın en temiz yüzü Benimle doğan güzü Sevmenin acı özü Sende onu görüyorum Geceye dayanarak Sabahı örüyorum Kapımı çalan ışık Sende onu görüyorum Gökte süzülen kuşu Bir çınarın duruşu Kölenin kurtuluşu Sende onu görüyorum Yağmurun lirik dansı Toprağın üzerinde Adadım gözlerimi Sen de; O’nu görüyorum Caziben had safhada delalet mi nişan mı Dillerde nam yarası türkü yada destan mı Şer dolu gönüllere müjdelenen ceza mı Seni katledemedi İsrail oğulları Güneşe özenip ay tırmanacak tepene Seciyenden dökülüp ıslansa eteklerin Göğü parçalayarak yalvaracak ecele Ölümü bekleyecek ölüm göz bebeklerin Yutağım filizlenen demlere yuva oldu Tam sana anlatacak dillerim yara oldu Bendeki dem kalbine gitmeyecek mi yoksa Iğıl ığıl akıyor yetmeyecek mi yoksa Beslediğim redaet sana sevgine değil Ham güzellik karşında dengi dengine değil Saçımı okşar ecel bu ölüm uykusunda Gözümü açtığımda ya yüzün kaybolursa Sur sesi yükselerek adalet çizgisinde Kara bulutlar indi gözler haşr meclisinde O haşir ki tüm kirler omzumdan dökülecek O haşir ki sevdayı yüzüme tükürecek Behçetini tadarken avare gezer oldum Kaleme düştü yolum gör seni yazar oldum Peşinden sürüklenen bir akılsız koyun mu Çocukken oynadığın unuttuğun oyun mu Gece karanlığında ışığın mı yolun mu Söyle sen ne görüyorsun Hayata göğüs gerip attığın ilk adım mı Ya sillesini tadıp akıttığın kanın mı Sürekli harcadığın azığın mı canın mı Söyle sen ne görüyorsun Açtığın onca mezar bende bir avuç toprak Üzerimi örtünce başın koysan olur mu Muhammet Yılmaz