Ζωή Τάχα - Πειρατικό

Στο βαθμό που “παράδοση σημαίνει το αιώνιο παρελθόν” δεν μας ενδιαφέρει. Η σχέση μας με τον χρόνο είναι ζωντανή. Και δεν μπορεί να διαχωρίζεται από την προταγματική μας για μια αυτοθεσμισμένη κοινωνία. Έτσι, αντιμετωπίζουμε το παρελθόν ως συσσωρευμένη κοινωνική εμπειρία, ένα αδιάκοπο σύμφυρμα κοινωνικών αποπειρών από τις οποίες μαθαίνουμε τόσο για τα βάθη του υπαρξιακού στοιχήματος όσο και για τις συλλογικές διεξόδους αλλά και τα αδιέξοδα σε μια πορεία για την κατάκτηση της ελευθερίας. Στο πλαίσιο αυτό και προσεγγίζοντας την “παράδοση” στα στενά όρια των ηθών και των εθίμων ενός κατά κύριο λόγο ετεροθεσμισμένου πολιτισμού τίθεται πάντα το ζήτημα της κριτικής αποτίμησης. Γιατί πιστεύουμε ότι η κριτική είναι αυτή που αποκαθιστά το παρελθόν με όρους παρόντος για να υπονομευτεί ένας τετελεσμένος μέλλοντας. Μέσα στην “παράδοση”, λοιπόν, το σώμα και ο λόγος, η κίνηση και ο χορός είτε θα τρέφονται διαρκώς με τις έτοιμες απαντήσεις της σκοτώνοντας την όποια βαθιά της ουσία μέσα στην άμωμη ασυλία μιας γραφικής αναπαραγωγής είτε θα συνδιαλλαγούν με τα ανοιχτά της ερωτηματικά. Σε ό,τι μας αφορά, εμπνεόμενοι από τον τρόπο με τον οποίο έχει τεθεί το θέμα της “παράδοσης” από την “ομάδα παραδοσιακών χορών του Θερσίτη”, προχωρήσαμε στη σύνθεση μερικών τραγουδιών στη βάση της αξιοποίησης των πιο δυνατών μουσικών μορφολογικών στοιχείων συγκεκριμένων “πολεμικών παραδοσιακών χορών”. Κρατώντας ανέπαφο το ρυθμικό μέρος και τον ακουστικό χαρακτήρα χωρίς να αλλοιώσουμε τον αντίστοιχο δικό μας συνθέσαμε μουσική και στίχους εκτρέποντας τα “παραδοσιακά αυτονόητα ιερά και όσια” και προσομοιώνοντάς τα στην συγκυρία των δικών μας δημιουργικών αναζητήσεων. Έτσι κι αλλιώς, πέρα από τον πάντα αμφιλεγόμενο χαρακτήρα του “πολιτισμού της παράδοσης” εκείνο που έχουμε αγαπήσει περισσότερο απ' όλα είναι μια δομή κοινωνικοποίησης των δημοτικών τραγουδιών: τραγούδια που τα έχει οικειοποιηθεί μια κοινότητα χωρίς να ενδιαφέρεται να γνωρίζει ούτε τον δημιουργό ούτε τις χωροχρονικές καταβολές τους. Αυτή είναι η “μοίρα” που θα ευχόμασταν για τα δικά μας “παραδοσιακά τραγούδια”. Να γίνουν τα τραγούδια των κοινοτήτων που αγωνίζονται για την κατάκτηση της συνείδησης της ελευθερίας. Τραγούδια των κοινών, του αγώνα και της ελευθερίας.
Ζωή Τάχα, Απρίλης 2015
zoitaxa.net

[@user-bh1ef1dy2r]

Στίχοι: Χίλια κύματα με πνίγουνε Χίλια χρέη περιμένουν Χίλια τάματα με πιστώνουνε Χίλια θαύματα με δουλεύουν Χίλιοι ρήτορες βομβαρδίζουνε Χίλια δόγματα μ’ εκβιάζουν Χίλιοι δάσκαλοι με δικάζουνε Χίλιοι άγιοι σκυλοβρίζουν Χίλιες κάμερες με σαρώνουμε Χίλια όπλα με φυλάνε Χίλια σύνορα με κυκλώνουμε Χίλια λάβαρα με τυλίγουν Χείλια θέλω ναν’ χιλιάδες Να μου λεν να με φιλάν Χείλια να με νανουρίζουνε Λεύτερο να με ξυπνάν

[@allouallou.8886]

Αυτή η "ώχρα" φωνή, κυκλοφορεί στις φλέβες μας (χρόνια) Να είστε καλά ρε παιδιά.....

[@spirosvii]

Στο παλιό καταγώγι μαζεύτηκαν οι ήρωες του πολέμου και πίνουν, τσουγκρίζουν τα ποτήρια και λένε παλιές ιστορίες από τις μάχες. Κι εμείς, ακούγοντας αυτή την τραγουδάρα μουσικά και στιχουργικά νιώθουμε λίγο έτσι την καρδιά μας να σκιρτά από το στήθος και να ανεβαίνει λίγο, γεμάτη ελπίδα και στο βλέμμα φωτιά ότι θα τον αλλάξουμε αυτόν τον γαμημένο κόσμο. Ας ξεκινήσουμε να το κάνουμε μέσα από το σπίτι μας και τη δουλειά μας. Όλοι είμαστε πολεμιστές, ναι κάθε μέρα είναι μια μάχη μέχρι να πάμε να σαπίσουμε στον καναπέ αργά το απόγευμα. Ας είμαστε αλληλέγγυοι, να χαμογελάμε στα δύσκολα και να προσπαθούμε κάθε μέρα να κάνουμε λίγο καλύτερη την ζωή μας, την δική μας και των γύρων μας. Αν δεν το κάνουμε εμείς κανείς δεν θα το κάνει για εμάς. Αν αλλάξουμε εμείς, που ξέρεις μπορεί να αλλάξουν κι άλλοι. Βάζω το κομμάτι πηγαίνοντας και γυρνώντας από την δουλειά και μου ανεβάζει την διάθεση. Αυτό το τύμπανο με χτυπάει κατ ευθείαν στην καρδιά.

[@rqd3]

skase re kommoyni

[@pantofliaras]

Από τα καλυτερα τραγούδια σας. Τόσο ανεβαστικό και γιορτινό, έχει μια παραδοσιακή χροιά αλλά όχι συντηρητική, νεανικό, φρέσκο, κρητικό, ξεσηκωτικό. Μου αρέσει ιδιαίτερα η θεματολογία των βασάνων και της σκλαβιάς και το πόσο απελυεθερωτική είναι η αγάπη και κάνετε την μετάβαση/σύνδεση με το λογοπαίγνιο του χίλια-χείλια που του δίνει μια γλυκιά ποιητικότητα. Το μόνο παράπονό είναι ότι θέλω κιάλλο και δεν βρίσκω

[@user-bh1ef1dy2r]

Lyrics: A thousand waves are drowning me A thousand debts are waiting A thousand vows/offerings credit me A thousand miracles are making fun of me A thousand orators are bombing A thousand doctrines are threatening me A thousand teachers are putting me on trial A thousand saints are cursing like dogs’ yelling A thousand cameras are scanning me A thousand weapons are guardin’ me A thousand borders are encircling me A thousand pennons/banners are wrapping me Lips, I want ‘em to be thousands To tell me, to kiss me Lips, to lull me Free man, to awaken me

[@ΜΠΟΥΕΝΑΒΕΝΤΟΥΡΑ]

Μπράβο σας, γιατί ο αγώνας συνεχίζεται ποικιλοτρόπως και πολύ ευφυές επίσης το όνομα του νέου σχήματος

[@giannisepiphaniou1002]

Εξαιρετικό ! Μιλάει για αυτα που περνάμε σημερα ... 1000 μπραβο.🎸🎶

[@SimplyBergman]

Τι τραγούδι! Ευχαριστώ

[@jennyfal2947]

Σας αγαπάω ρε!

[@ΑθανασιοςΜπουγανης-σ4ο]

ΜΑΖΙ ΣΑΣ!!! 1000 ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!

[@thestks]

Μπράβο!!!

[@MousikesPeriigiseis]

Λεύτερο να με ξυπνάν...

[@namedaki3]

Οι ανατριχίλες η μία μετά την άλλη, σας ευχαριστώ. ελπίζω να μπορέσω να σας δω σε συναυλία κάποια στιγμή

[@ΣΕΡΑΦΕΙΜΣΤΙΒΑΚΤΑΣ]

Καλησπέρα σας, εξαιρετικό τραγούδι, μουσική.ερμηνεια.που μπορώ να βρώ τό άλμπουμ,η σιντι;αν έχετε βγάλει.και τη κοστίζει; Με εκτίμηση Σεραφείμ Στιβακτας Δαύλεια 🎙️

[@sfaxtis17]

Μια εκτελεση απο προβα,υπαρχει στο youtube; παλιοτερα υπηρχε.

[@user-bh1ef1dy2r]

+sfaxtis17 η εκτέλεση στην οποία αναφέρεσαι αποσύρθηκε γιατί ήταν κακογραμμένη και δεν ανταποκρινόταν στο πλαίσιο της καινούργια μας ενορχήστρωσης...