Рет қаралды 44,206
ME RASTIN E DEKORIMIT TE ZENEL GJOLEKES ME TITULLIN '' NDERI I KOMBIT''
Zenel Gjoleka (Gjon Leka) është biri i Hito Gjolekes dhe Sabo Qordukes. Lindi në Kuç, në lagjen Ivan, si datë më e besueshme është 1806. Sipas gojëdhënës, i ati ishte artizan i punim drurit, pastaj rojë në qafat e maleve (dervenxhi). Ai mbeti jetim pa baba që 6 muajsh, kështu që u rrit nga nëna dhe i afërmi i tij, Mehmet Qorri. Meqenëse Zeneli ishte fëmijë i shkathët. Ai i mësoi shkrim e këndim osmanisht, përdorimin e armëve, sidomos të pallës dhe kalërimin.U shkollua në gjimnazin "Zosimea" të Janinës. Në fillim të veprimtarisë së tij luftarake Zenel Gjoleka shërbeu si komandant mercenarësh shqiptarë në ushtrinë osmane.Duke kryer shërbimin ushtarak si trim i komandantit te divizionit ne Manastir,i frymëzuar nga luftëtarët e lirisë si Tafil Buzi me shoke,më l930, Gjoleka kreu i vetëm atentatin e partë duke vrarë gjeneralin osman te armatës, Rushit pashën, kaftanazin në çadrën e tij të shtabit. U arratis dhe mbërriti në Labëri, ku pritet menderime. Kur filluan të zbatoheshin edhe në trojet shqiptare reformat e Tanzimatit, ai u bashkua me qëndresën popullore antiosmane. Per kete popull i zones e pershkruan:/Gjolek me shur te kuqe/me fustan mbi gjunj hajdutce/ Palle e lare me cullufe/Mban Gjoleka mbi supe... Në fund të shtatorit kryengritja u shua. Armiku rrafshon fshatrat si Kuçin, Kallaratin, Bolenën, Gusmarin etj. Gjoleka qëndron në male të Kuçit në shpellën e Gjolekës, siç quhet edhe sot. Pas shtypjes së kryengritjes së vitit 1847, një pjesë e krerëve të Labërisë u internua në Anadoll, një pjesë u vranë, kurse Zenel Gjoleka vetë u fsheh maleve. Ndenji në arrati rreth një vit. Mbeti Gjolekë spanoi, mbeti vet' i dymbëdhjetë,dimërin në mal e shkoi,sa u mbush pylli me fletë. Në dimrin e l847 kapet me tradhti gruaja dhe djali i tij i vetëm Myslimi dhe detyrohet te dorëzohet. Osmanët e internojnë,por ai arratiset dhe kapet përsëri dhe internohet në Turqi derisa në l849 e zë amnistia e sulltanAbdylmexhidit I, dhe kthehet ne atdhe. Më l852 Gjolekën e shohim duke nxituar ne Veri në krye të mijëra lebërve të armatosur për mbrojtjen e trojeve shqiptare që rrezikoheshin nga shovenët malazez. Zhvillo luftime të ashpra, por vritet ne pabesi në një kurth në shkallën e Kerstiqit afër Podgoricës. Atje edhe u varros nga bashkëluftëtarët e tij, afër kullës së Oso Kukës ku gjendet ende varri i tij..