Czy możesz zdefiniować pojęcie „normalny tort”?

@@angelikanoga5726 Normalny - taki, jak je większość. Większość zawsze definiuje normę, co wynika z jej definicji. Oczywiście nie musi tego robić w sposób słuszny (norma może być szkodliwa), ale zawsze jest definiowana przez dominującą część społeczeństwa.

Myślę, że jeżeli ktoś jest frutarianinem czy witarianinem to jest nim 24/7 i takie wyjątki są zbędne.

@@TamtaGabi szkoda tylko,że to wszystko się odbija na biednych dzieciach. Nie mówię tylko o diecie, ale również o kontach z rówieśnikami.

​@@Nastii35 Brawo, zdobtłeś atencję, ale właśnie przez takie ,,normalne,, myślenie tolerancja zachodzi za daleko gdzie ludzie mądrzy muszą ustępować głupcom, żeby nie urazić ich uczuć. Dzisiejsza ,,normalność,, którą tutaj przytoczono, jest chorym przykładem tego jak zniszczyliśmy sobie cywilizację, nie przez wieki, ale tysiąclecia. Teraz to obalamy, a takie stwierdzenia jak ,,normalny,, torcik jest niczym APAP na ból jelit, które trzeba oczyścić a nie uciszać 😂💚💚💚🤌

Też to zauważyłam i chcę spytać jaką pielęgnację czy specyfiki Pani używała . Dziękuję z góry za odpowiedź

To jak z tymi włosami? Nie daje mi to spokoju 😂😊❤pozdrawiam serdecznie 🙌🤗🍀😍🤩

Wolisz być samotna do końca życia?

@@Nastii35 moja samotność jest ceną za to, że nie stwarzam nowego zaburzonego (jak ja) człowieka... uważam, że odpowiedzialny człowiek powinien na serio być odpowiedzialny za życie, które powoła na świat. odkąd znamy antykoncepcję, to rozmnażać powinni się wyłącznie najlepsi z nas - tak uważam. ja cierpię psychicznie przez większość życia - dlaczego mam na to skazywać niewinną istotę? (co innego w przeszłości, gdy ludzie nie kumali antykoncepcji - oni po prostu mieli dzieci jako efekt seksu 🤷) może się mylę, i może inni zaburzeni ludzie potrafią pobyć się zaburzeń PRZED robieniem dzieci... ale ja nie miałam takiej możliwości i dlatego tak pokierowałam swoim życiem (mam prawie 50 lat)

@@Zmiana_Pogody każdy człowiek mniej czy bardziej może być zaburzony. Traumy z dzieciństwa, różne zaburzenia,depresje w dorosłości są normalną rzeczą. Tego się nie uniknie żyjąc na tym świecie. Twoim tokiem myślenia świat musiałby się zatrzymać. Każdy nowo narodzony człowiek jest osobną jednostką i nie sposób uchronić go od wszelkiego zła, które na 100 procent sam doświadczy. Takie jest życie.

Sprowadzanie dzieci na świat żeby na starość nie być samotnym to najbardziej egoistyczny z motywów. Dziecku trzeba mieć co zaoferować. Przede wszystkim zdrowie psychiczne. Jak ktoś sobie nie radzi ze sobą i nie widzi za bardzo sensu to po co ma sprowadzać na świat następnych żeby przez to przechodzili. Moi rodzice nie byli gotowi psychicznie ani materialnie żeby mieć dzieci( rodzina dysfunkcyjna z wielu powodów )obie z siostrą do dziś jesteśmy pokrzywione i raczej nie dogonimy tych którzy mieli zdrową rodzinę... ​@@Nastii35

​@@Nastii35 Poziom zaburzeń psychicznych czy chorób fizycznych jedno drugiemu nie równe, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Zdrowy chorego nie zrozumie, tak samo średnio chory bardzo chorego nie zrozumie, mniej wrażliwy bardzo wrażliwego też itd. itp. Sytuacja życiowa sytuacji życiowej nie równa... Dlatego też uważam, że ludzie powinni podejmować odpowiedzialne decyzje w sprawach prokreacyjnych, po głębokim przemyśleniu. Znam rodziny, gdzie schorowani/zaburzeni rodzice urodzili delikatne i chorowite dzieci, bo potrzeba macierzyńska i ojcowska ich "cisnęła", a teraz te dzieci nie mają łatwo same ze sobą, a co dopiero jak będą musiały się usamodzielnić i jeszcze kiedyś tymi rodzicami zająć... A tak poza tym to by się one w ogóle nie urodziły, gdyby nie farmakoterapia i leki podtrzymujące ciążę... Już od dawna większość ciąży jest zaburzona (info od lekarza) i bez leków mnóstwo ciąży nie byłoby w ogóle donoszonych. Natura jest mądra, ale ludzie nie chcą jej słuchać - i tak nędza ludzka i cierpienie na tym świecie się pomnaża. Tak że popieram świadome życie:)

Przez miliony lat tak właśnie wszystkie "dzieci" zwierząt żyły, bo praca od 8-16 to pomysł z końca XIX wieku, wiesz?

@@PaulinaSzmit Ale żyjemy w XXI wieku, a nie przed wiekiem XIX. Zresztą co to za porównanie? Czy dzieci były wtedy szczęśliwe, zadbane, zaopiekowane?