Без мата и пошлости, эх😢 спасибо тебе за теплые песни... СВО

Бортников- молодец!

Потрясающая поэзия -Спасибо Владимиру Высоцкому за его творчество🙏🙏🙏🙏🙏🙏❤❤❤❤❤❤

Жаль, что Его нет с нами. Сколько бы Он мог написать ещё шедевров!!

Ты намного талантлевее, чем думаешь. Намного!@!!!

Замечательный вариант, спасибо, не часто удаётся молодого Высоцкого слышать.

Моя пьяная песня лет 20. Одна из самых, вроде кривой и нелегкой и Куполов. Когда возвращаюсь в сознание - Ошибка вышла, Памяти Василия Шукшина и Был побег, Баллада о любви , далее уже больше,. Ну конечто песня не пьяная,но очень заходит так, хоть выпей.

В то время были потрясающе талантливые авторы! Познакомилась с Высоцким года три назад. И теперь не могу не слушать.! Каждый день! 😊

Там и по- русски НИ МЯУ, НИ АЛЁ☺... Как по "принцу и нищему". Том: -Что?! Как мой отец - на разных языках?! Да он и НА РОДНОМ говорит так, что его поймут только СВИНЬИ В ХЛЕВУ!🤣 ( невольный выпад в адрес Генриха VIII...🤗)

Обожаю эту песню. 🙏

Вечная память В С, а прЫнцы из Сомали на россии до сих пор в чести

Великий актёр. Почему начинают ценить только после смерти . Когда иду мимо Ваганьковского кладбища, всегда немного приостанавливаюсь , чтобы отдать память великому актёру .

Слов нет , одни эмоции

шедевр

Завидовали все,все князья.Работали засучив рукова,работали с огоньком.

Господи! Какая песня! Слова бьют как из автомата пули.

Я воссоединю две половины Моей больной раздвоенной души! Точно подмечено. 🎉🎉🎉👍👏👏👏

Елена Ткачик.

В Берлине долго не годали, Рейхстаг мы немцам расписали, С Парижем вышла незадача, Но в туалетах память наша. Весь мир для нас, всего лишь стены, Что бы стихом пометить где мы.😊

Вечная память Высоцкому....

Благодарю за публикацию

Слушал песню исполняет Аникеев качество записи лучше. Но так как Высоцкий конечно же не споёт никто

Первая песня Высоцкого!

Наркомания... Очень мне знакомо

Это любовь

"Psy uraczcie ochłapem, może się pożrą ze sobą. Dajcie wódki pijakom i niech im pękną wątroby. By wrony skłonić do postu, obstawcie pole strachami. By miłość była miłością, dajcie kąt zakochanym. Rzucajcie ziarna w bruzdę, może zaczną się kłosić. Dobrze, załóżcie mi uzdę, lecz dajcie trochę wolności! Rzucili psom kawał ścierwa, psy zjadły i chciały jeszcze. Naleli pijakom do pełna - nie tknęli i odeszli. Ruszono przeciw wronom, a one się nie boją. Kochanków połączono - nie chcieli żyć we dwoje... Nie wzeszły na polach łany, choć nie szczędzono wody. Wczoraj wolność mi dano, Co mam z nią teraz zrobić?" Przełożył Michał B. Jagiełło (1986 r.)

Святой.

Владимир Семёнович = это Пушкин 20-го века.. Стих, слог - очень легко воспринимаются и запоминаются..

Помню, как в десять лет учил этот стих в третьем классе. Тогда же и послушал эту песню на пластинке.

"Po mnie narzeczona łzę uroni słoną, za mnie kumple zwrócą nieoddany dług, za mnie inny śpiewak moją pieśń dośpiewa i być może za mnie mój wypije wróg. Czytać mi nie dają tutaj książek żadnych i w gitarze pękły struny dwie, w górę mi nie wolno, wolno tylko na dno, słońca mi nie wolno i księżyca nie. Do swobodnych tylu kroków mam tu prawo, ile ich od ściany aż do drzwi i nie można w lewo i nie można w prawo, skrawek nieba zza krat, można tylko sny... Bracie mój, gdy wreszcie w zamku klucz zazgrzyta i gdy wdzieję własny łach na kark, kto mnie tam uściśnie, kto mnie tam powita? Jakie pieśni spłyną z naszych warg?..." Przekład: Wojciech Młynarski (1983)

"My nie dzieliliśmy Cię między siebie wcale, tylko kochali i z miłości szli na dno. Ja noszę w duszy mej Twój jasny profil, Walu, Alosza dał wytatuować sobie go. A tego dnia na dworcu, gdyśmy się żegnali i gdy z rozpaczy serce biło mi jak młot - "Do grobu - rzekłem - nie zapomnę Ciebie Walu", "A ja tym bardziej" - Alosza dodał w lot. I teraz powiedz, który z nas jest bardziej struty miłością złą, której zabrakło dawno łez? On profil Twój na swojej piersi ma wykłuty, a dusza moja skłuta nim od środka jest. Gdy wieczorami czuję w oczach ziarna piachu i gdy Alosza na mnie warczy: "W garść się weź!", ja odwarkuję mu: "Koszulkę ściągaj, brachu!" i godzinami gapię się na jego pierś. A co cierpiących ludzi może uratować? Jedynie sztuka, tylko sztuka, wierzcie w nią! Artysta kumpel znalazł się i przerysował tatuaż Twój z piersi Aloszy na pierś mą. I choć oczerniać bliźnich brzydko - fakt to znany, jesteś mi teraz bliższa, droższa niźli mu, bo mój tatuaż znacznie bardziej jest udany! Jego to kicz! A dzieło sztuki to ten tu!" Przekład: Wojciech Młynarski (1980 r.)

"Raz który lecę z Moskwy do Odessy I znowu, psiakrew, odwołują lot, Wynika to ze słów jej wysokości stewardessy Majestatycznej jak Aerofłot. Kolejny komunikat zabrzmiał znów, Że nad Murmańskiem wyż i niebo szczere, Przyjmuje Kijów, Kiszyniów i Lwów, A ja tam nie chcę! Mnie tam po cholerę? Radzili mi: Pod inne leć adresy I nie licz, bracie, że się stanie cud! I co też ci odbiło? Komunikat był z Odessy, Że mgła i na startowych pasach lód! A w Leningradzie pełna odwilż już, No, a na przykład w takim Tbilisi Ląduje się wśród pól kwitnących róż... A ja tam nie chcę! Mnie ten adres wisi! Już słyszę - do Rostowa odlatują! A ja tak pragnę być w Odessie mej... Mnie ciągnie właśnie tam, gdzie od trzech dni już nie przyjmują, Mnie korci taki zakazany rejs! Ja muszę, gdzie zawiało śniegiem fest, Gdzie zaspy i ogólnie ciężki teren! Gdzie indziej jasno i przytulnie jest... A ja tam nie chcę! Mnie tam po cholerę? Stąd mnie nie wypuszczają, tam znowu nie wpuszczają, Przygnębia mnie mieszanych uczuć splot, Uśmiechy stewardessy coraz mniej mnie pocieszają, Majestatycznej jak Aerofłot! Przyjmuje ziemi mej najdalszy kąt, Gdzie jak polecę jeszcze mi dopłacą, Przyjmuje Władywostok - czort, nie port, I Paryż - a ja nie chcę! Mnie tam na co? Ja wierzę - rozpogodzi się, silniki znów zagrają, Już słyszę je i serce w gardle mam.. Znów siedzę jak na szpilkach: a nuż znowu odwołają, Znów znajdą mnóstwo przyczyn, ja ich znam! Ja muszę jak najszybciej być tam, Gdzie mróz siarczysty hula po kolędzie, Przyjmuje Londyn, Delhi, Magadan, Przyjmują wszędzie - a ja nie chcę wszędzie! Daremnie gaszę smutek, co w serce mi się wessał, W to serce, co powinno bić jak młot, Do rana rejs odkłada stewardessa - miss Odessa, Majestatyczna jak Aerofłot. A pasażerom nawet nie drgnie brew, Pokornie na walizkach spać próbują, Dojadło mi to wszystko, ech, psiakrew! Mam tego dość i lecę, gdzie przyjmują!" Przekład: Wojciech Młynarski (1978 r.)

Высоцкий будет жить вечно! И Юрий Визбор, и Галич, и Кукин... Но не наши правители бедной, несчастной России! Кроме Сталина, конечно.

Hm родная тональность😀👍-2 тонаGm получается волчья квинта😂😃👍

Ведь она нейтральная-2024

То ходить в чьей то шкуре,то в пепельнице спит...В пепельнице спит,кому нибудь приходило в голову,поспать в пепельнице.Браво Семёныч,Красава!

Гений❤❤❤❤❤❤

Слушайте, ну это ж очень смешно кроме всего прочего.! Вот же молодец наш Владимир Семенович.

Гений!!!

Гений и этим всё!

есть еще песня "Что за дом притих, погружен во мрак... (Чужой дом, Очи Черные)" - как зеркало

❤❤❤

Гениальная песня, впрочем как и все песни Владимира Семёновича, слушаю каждый день!

Самая из любимых моих песен!

Владимир Высоцкий Песня о звёздах Мне этот бой не забыть нипочём - Смертью пропитан воздух, А с небосклона бесшумным дождём Падали звёзды. Вот снова упала - и я загадал: Выйти живым из боя… Так свою жизнь я поспешно связал С глупой звездою. Я уж решил: миновала беда И удалось отвертеться… Но с неба свалилась шальная звезда - Прямо под сердце. Нам говорили: «Нужна высота!» И «Не жалеть патроны!» Вон покатилась вторая звезда - Вам на погоны. Звёзд этих в небе - как рыбы в прудах, Хватит на всех с лихвою. Если б не насмерть, ходил бы тогда Тоже - Героем. Я бы Звезду эту сыну отдал, Просто на память… В небе висит, пропадает звезда - Некуда падать.

Вещь. 2024

Всё такие были актеры гениальные. Таких уже нет .

Читаю ваши комментарии, которые вы мне присылаете.

Стихотворение сказки частушки муха залетела. Юри

Вечный Владимир Семёнович Высоцкий.