Saygı değer hocam çok değerli ve önemli noktalara değinmişsiniz. Çok kıymetli bakış açıları katmışsınız keyifle faydalanacağım çok teşekkürler hocam. 🙏🙏🙏

Dikkatsizlikten ne kastediliyor , tam olarak anlaşılmıyor

Annem şizofreni hastası. hastalığı sürecinde kendi kardeşi akrabaları bile sırtını dönmüştü kimden yardım istediysek kaçarak uzaklaştı. Gerçekten çok zor günler yalnız başına mücadele etmek zorunda kalıyorsun kimse anlamıyor. Hasta zaten kabul etmiyor hastalığını tedavi ettiremiyorsun zorla içeremiyorsjn ilaçlarını sadece yaşayanbilir allah ya şafi ismiyle şifalandırsın yakınlarına sabırlar versin

Çok güzel bir sunum

Kendi deneyimlerime dayanarak söyleyeyim bebeklerde 3 yaş altı vurma eğilimi gayet normal çünkü bebekler her şeyi uygulayarak keşfedip deneyimliyor. Eğer vurma eğilimini gülerek yapıyorsa muhtemelen ilk yaptığında gülmüşsünüzdür ve o bunu oyun zannedip tekrarlıyordur anlaması zaman alabilir, eğer sinirli bir şekilde sağa sola saldırıyorsa muhtemelen yaşadığı ortamda şiddet ve bağrışma oldukça yoğundur. Bu durumdan muzdarip olanlar önce bebek için uygun bir ortam hazırlamalı elden geldiğince sakin hatta ses tonlarına dahi dikkat etmeli ve her zaman bebeğe adıyla hitap edip göz teması kurarak yumuşak bir dille yaptığının ne kadar yanlış olduğunu tekrar etmeli sabretmeli ilerde travma oluşturmaması adına yanlış hareketlerden kaçınmalıyız

Bulmaca yaparken, düşünürken, hayal kurarken. Gibi gibi. 30'umdan sonra hep 3 numara saçla giziyorum. Elimi kafama atıp kıl bulamayınca yoksunluk çekiyorum

20 yaş altı birine instagram ve snapchat yasaklanmalı,arkadaşının girip çıktığı takip bile etmediği bir sayfa yüzünden çocuğunuzun önüne saçma sapan öpüşme cinsellik alkol,bel altı muhabbetleri olan şeyler düşmeye başlar.Telefonlar ebeveyn denetimi altında uzaktan takip edilmeli,telefon faturası manuel ödenmeli arananlar görülmeli,harcamalarını kart ile yapmalı ve dengeli bir şekilde takip edilmeli.En yakın arkadaş grubunun anne ve babalarıyla iletişimde kalıp ortak kararlar alınmalı.Kalabalık cafe lerdense daha az nezih yerler tercih edilmeli.Ailede bir kişi sert diğer kişi evladı digeri kankası gibi davranmalı,Mental olarak cocugun her ilerleyişi dile getirilmeli belirli bir periyod sonrası ödül koyulmalı

Dehb nin ilacsiz tedavisi oluyor mu

İkinci çocuk için hergün düşünme mesaisi yapıyorum 😢

Ağzınıza sağlık❤🎉

Deri tayıt ve küçük ğögüsler zarar görmüş uzuvlar ❤‍🔥

🧿🇹🇷🧿

Çok büyük bir sınav ve bitmiyor. Geçmiyor. Antidepresan tolere edemeyen biri bu rahatsızlığı yenemiyor. Terapi de bana göre bu ülkeden uzaklaşmak.

Fark edilen bir kusursa kafaya takılan çözüm estetik yaptırmak mıdır. İnsan kusuruyla kendini nasıl kabul eder ve değerli hisseder? Ben kendimi kabul edip sevmek aynadaki yansımamla barışmak istiyorum

İlkokul yıllarımızı hatırlayalım.Sınıfta herkesin üzerinde uzlaşabileceği hiperaktif öğrencileri düşünelim.1 veya 2 isim sayabilirdik. Sınıf mevcudu 40 olsun.Şimdiki istatistiklere bakarsak bu sayı 5-6'ya çıkmış durumda.Şimdi diyorlar ki , daha fazla kişi doktora gidiyor, farkındalık oluştu :-) Zaten sizin çocukluğunuzda üzerinde uzlaştığınız 1-2 kişi de resmen teşhisli değildi ki... Bütün sınıf doktora başvursa, o sayı yine 1-2 olacaktı.Şimdi neden 5-6 ? Daha fazla kişi doktora gittiği için değil.Daha fazla insan şartlanmış şekilde doktora gittiği için, nüanslara dikkat edilmeden hiperaktivite tanımlaması çok geniş bir alana dağıtıldığı için. Değişen zaman, teknolojiye olan bağımlılık,özellikle bebeklikten itibaren telefona maruz kalma gibi etkenler ,çocuklarda adapte olmuş bir dikkat dağınıklığına neden oluyor.Beynin , hiperaktif bir bireyin beyni ile aynı çalışma mekanizmasına sahip olduğunu ispatlayabiliyor muyuz ? Yoksa sadece çıktılardan hareketle kabul mü yapıyoruz.Mesele burada.Benim okuduğum 3 dildeki odak grup çalışmaları,belirli kıstaslar altında yapılabilmiş ve gerçekten de hiperaktif beyinlerin oranının arttığı sonucunu getirmiyor.Korona sonrası yığılma ile birlikte, toplumdaki ADHD teşhisi almış kişi oranının %12'ye çıktığı yazılıyor.Ben küçükken ABD kaynaklı rakamlar %1'e işaret ediyordu .%1'den %12'ye çıktıysak, potansiyel nedir ? :- ) ADHD için potansiyel oran bildirmek gibi bir yanılgı içine bile giriliyor.Toplumun %20'sine ulaşılacak deniyor. ADHD,kanser değildir ki oran ciddi sapmalar yaşasın. Tanımlamanın bu derece endüstriyelleşmesi, ADHD bireyleri nöroçeşit sınıfından dışarıya itiyor.

Hocam ,erişkin dönem hiperaktivitesi diye bir şey olmaz. Hiperaktivite sonradan ortaya çıkmaz. 4 yaşından 41 yaşına ADHD teşhisine sahibim. 3 tip de baskın.Erişkin hiperaktivitesi denilen şey, kişinin sürekli tökezlenmesine rağmen, tedavisini reddettiği çocuklukta sinyaller vermeye başlayan hiperaktivitedir.Veya teşhis konmuştur ve benim gibi 18-20 yaşında ilaçları kullanmayı reddetmiş, bunun çözüm olmadığının bilincinden olan bir tiptir , ki bu iş terapisiz olmaz.İlacın Gauss eğrisi şeklindeki etkinliği, zaten ilaç kullanmayla kendime geldim şeklinde KZbin videosu hazırlayan,aslında ADHD değil de, dikkat dağınıklığına sahip, zamana göre de şekillenebilen bir rahatsızlığı , Met içerikli ilaçlarla baskılamış durumdadır. Doktorların videoları çok rezil durumda, şaşkınlıkla izliyoruz. Hele psikologların burada terapi dışında ilaç kısmına da girmeye çalışması , bunu KZbin yayınlarına taşıması çok kötü bir durum.Aslında psikologlar, terapi boyutuna dikkat çekerek, çok daha faydalı olabilirler ve kendileri için de çalışma alanları yaratabilirler.Çoğu doktor, gerçek anlamdaki ADHD bireyin beyninin çalışma mekanizmasını teorikten ileriye özümseyemiyor.Erişkin hiperaktivitesi şeklindeki bir tanım sonradan ortaya çıkmıştır, son derece endüstriyeldir ve Amerikan üretimidir. Hiperaktivite konusunda yanılgıları olduğu iddia edilen doktorlar, hemen yine ayn endüstrinin argümanıyla kendilerini savunurlar ve işin içinden çıkarlar. "ADHD tanım aralığı ve değerlendirme ölçekleri değişiyor " .Bu ölçek genişlediği ölçüde, bipolar bozukluk, kaygı bozukluğu ve depresyon teşhisleriyle örtüşme artacaktır. "Masadaki dersime odaklanamıyorum, ilgimi .çekmiyor çünkü ve dikkatim dağılıyor " şeklinde çıkış noktasından hareketle hiperaktivite teşhisi alma umuduyla doktorlara yığılan ve bunu da pompalayan doktorları görüyoruz. Sadece hiperaktif bir beyin değil, her beyin ilgisiz bulduğu şeyle ilgilenirken odaklanamaz, dikkat dağınıklığı yaşar. Hiperaktif bir beyin, ilgisi olduğu bir konuda da, daha kışkırtıcı gelen bir uyarana maruz kalırsa ;kısa süreli hazzın peşinde koşarak, yanlış seçim yaparak, yanlış önceliklendirme yapar.Hiperaktif bir beyin,çağrışımlar yoluyla çok hızlı şekilde agaç dalları şeklinde budaklanmalar yapar , bu da odağı saptırır , kısacası dikkat dağınıklığı işte burada devrededir.

videoyu daha izlemedim fakat şunu söyleyeceğim, kendimi bildim bileli (5) bir kız olarak kızlardan da hoşlanırım. tabii bu kavramları ortaokul zamanlarımda öğrendikçe anlamam daha netleşmişti ama hiç sorgulamamıştım çünkü zaten biliyordum da. liseye geçmeden de bir kız arkadaşım oldu. yaklaşık 2.5 sene birliktelik yaşadık. fazla toksik bir şekilde bitti ilişkimiz. kendisi bana her zaman kendini keşfedememiş bir hetero gibi gelirdi. ama aynı zamanda beni çok severdi ve her şeyiyle de hissettirirdi. ama zaman zaman kendi de sorgulardı içten içe eminim. bu olayın psikolojik bir yanı olabilir mi diye. yani acaba psikolojik olarak mı eşcinselliğe yöneliyoruz? bunu o söylediğinde bile düşünmezdim bazı şeyleri yaşayarak anlamak lazımmış. ilişkimiz bitince, arkadaşları vasıtasıyla hetero ilişkilere yöneldi. ki ne kadar sorgulasa da bi erkeği seveceğine o da ihtimal vermezdi her şeyiyle :) zaten benden önce denemiş ve yapamamış da. fakat gel gör ki üstümden 2-3 ay bile geçmeden bir erkekle koyun koyuna gördüm. işte o zaman fazlasıyla dediği bu şeyi sorgulamaya başladım. olaya hem onun hem de benim yönümden bakıyorum, günlerdir sorguluyor ve kafamı yiyorum. bulabildiğim cevap ise bunların kesinlikle psikolojiye göre şekillendiği/şekillenebileceği. ben kendimi lezbiyen olarak tanımlamam ama yıllardır bir erkekten hoşlanmadım ve hoşlanacağıma da ihtimal vermezdim hiç. bu olayı sindirdikçe, yani öyle birinin bile bir erkekle olabileceğini varsaydıkça kendimi de düşünmeye başladım. ondan sonra bir kızdan hoşlanamadım gerçi çok geçmedi üzerinden ama. inanın artık istemiyorum da. bir erkekle olmak artık bana da daha çekilebilir geliyor sanki. kafam öyle karışık ki. kendine dayatınca olmayacak şey değil gibi geldi bana. bunca yıldır kendimi tanırım, ilk defa sorgulayıp katı duvarlarımı aştım. iyi mi kötü mi bilmiyorum ama oluyormuş. psikolojik gibi.

Çok küçük yaştan beri istismara uğradım ve şuan ciddi anlamda bağımlıyım 7 yaşından beri bu haldeyim

Ben de gunde en az 2 kalip buz yiyorum son zamanlarda iyice artti canim asiri istiyor yaz kis demeden yiyorum

İş yerinde sabah 8:30 akşam 19:00 çalışıyorum. Cumartesi yok. Tek izinli gün pazar. Yılda 15 gün izin başka da izin yok yılbaşı milli bayramda çalıştırır yan haklar vs hiçbirşey yok. İşveren iki departmanın işlerini bana yüklüyor ikinci departman için adam almıyor firmada öyle bir iş yoğunluğu var ki orta yönetici pozisyondayım gören herkes birşey istiyor. Artık iş yerinde kim ne isterse artık bana batıyor ve hatta öyle bozuldu kırıldı duymak istemiyorum ki artık evde bile kimse birşey istemesin modundayım ekonomik kriz var iş değiştiremiyorum ayaklarım geri geri işe gidiyor. Siz kendinize zaman ayırın demişsiniz akşam eve geliyoruz akşam 20:00 oluyor yemek ye kalk 21:00 o saate kadar da hiçbirşey yapılmıyor cumartesiyi kaldırın dedik beğenmeyen sxtir olup gitsin diyor. Bence bu kapitalist düzenin değişmesi gerekiyor gerisi boş.

7 yaşında erkek dehb oğlum var özel okulda 6 kişilik sınıfta ve sınıfta durmuyor okul içinde geziyor vuruyor ağlıyor yapmak istemiyor ilaç kullanıyor ama halen aynısını yapıyor sınıfındada çok öğrencide yok öğretmenlemi ilişkisi bozuldu anlayamadım acaba 1 ay göndermeyim diye düşünüyorum şuan napcam bilmiyorum 😢😢

Tsk.ler ❤❤❤❤❤

Evet benimde tanıdığım var.

Ne guzel konusmuşsuz hocam

Yaptırım nasıl yapılmalı örnekle açıklasaydınız keşke ama yine de çok faydalı bir video olmuş teşekkürler

Evet iş konusunda bende istemem patron yada işci halimi hatrimi sormasini falan istemiyorum umarım beni sıkıp taciz etmezler

Benimki 3 yaşında başladı vurmağa aniden. Ablasını vuruyor en çok. Hem de gülüyor oyun gibi algılıyor. Her dille uyardım yok durmuyor

Utaniyorum

Ben ikinci çocuğum dogurdugumda ve bebeğimi yoğun bakıma almışlardı eve bebegimsiz dönmüştüm birhafta felan doya doya koklayamamis sevememistim o birhaftada okadar çok stres yaşadım ki başlandı bu saç koparmak önce yıl geçiyor kortulamadim çocuğum şimdi 5 yaşına geliyor daha bir çocuğum oldu ama bu birturlu bitmedi durduramiyom kendimi

Mutlu olmak için BOŞANMALISIN Bengi Semerci mutlu değilsiniz evliliğinizi bitirin.

Hocam bu konuda gördüğüm en güzeli videoydu, çok teşekkür ederim, keske insanlar anlayabilse,bizi o kadar güzel anlatmışsınız ki, okullarda ders olarak anlatılmalı sizin videonuz, Nevzat Tarhan gibi homofobisiyle hareket eden sözde profesör, cahil insanlara inat iyi ki sizin gibi ışık saçan egitimciler var. Çok teşekkür ederim

Aile hekimliği gibi aile psikiyatristleri de olmalı. Ekonomik durumlar belli ücret indirimi olmak zorunda duyurun sesleri

hamilelik oluyor mu lan

Selamünaleyküm hocam benim oğlum hep ağlıyor ama içine kapanık öğretmenlere karşı kendini ifade etmiyor onun için susmayı tercih ediyor ve ne yapabilirim ben bunları duyduktan çok üzülüyorum ne yapabilirim acaba

Merhaba 24 aylık olacak oğlum 33 hafta prematüre doğdu işitme görme sorunu yok tek çocuk tek büyütüyorum ister istemez televizyon açtım bende maalesef… herseyi anlıyor tarif ettiğim kitabını alıp getiriyor ıslak mendil çıkartır mısın bi tane elim kirlenmiş diyorum çıkartıyor gelip elimi siliyor anne gel diyor anne ver diyor mama diyor tüm hayvanların taşıtların seslerini çıkarıyor dede diyor bu kadar baba demiyor yada başka iki kelimeli cümlesi yok istediğini farklı sesler ve işaretlerle anlatıyor hayır diyor ama evet demiyor “he” diyor parkta çocuklarla çok güzel oynuyor kendi yemeğini kendi yiyor kendi suyunu mamasını kendi içiyor çatal kaşık kullanıyor oyuncaklarını olması gerektiği gibi kullanıyor ama konuşma konusunda bu şekilde… babasına geç konuşmuş endişe etme diyorlar bahsettiğiniz gibi sürekli kafama takıp cocugumuda boguyor gibi hissediyorum dil ve konuşma terapistine götürürsem fayda götür muyuz ? 😢

Ben sadece kendimde olan belirtileri yazmak ve tedavi olmak istiyorum. Bu yoruma belirtilerimi detaylıca yazacağım. Öncelikle 22 yaşımdayım ve 1 yıldır psikiyatrik tedavi görüyorum. Bende bu zamana kadar tanı almış OKB, anksiyete, bipolar ve depresif epizodlar var. Benim sorunum bunlar için değil ben kendimde antisosyal kişilik bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Bende tanı almamış yangın çıkartma hastalığı var. Küçüklüğümden beri olan bir şey bu. Sırf bu yüzden ailemle aramda hep sorunlar oluyordu. Bir şeyleri yakmayı ve izlemeyi seviyordum, zevk veriyordu. Misal size bir şarkı ya da yemek nasıl zevk veriyorsa bana da ateşi izlemek öyle zevk veriyordu beynim uyuşuyordu. Benim için bir uyuşturucu gibiydi. Bu zamana kadar arabamızı, evimizin kapısını, camı (yakarak çatlattım), kuru otları da dahil olmak üzere bulduğum her şeyi yaktım. En son (şu an askerdeyim) gizlice bir çakmak bulup kutu yaktım ama kokusunun yayılacağını düşünemedim ve yakalandım. Bunun dışında ben hayvanlara ve böceklere çok zarar verdim. Hatırladığım ilk olay evcil köpeğimizin ayaklarını kaldırıp ön ön yürütmemdi. Bu komik gelmişti. Onun dışında yanlışlıkla bir tavuğu öldürmüştum ve diğer tavukları da havaya fırlatmıştım düşmeleri komik gelmişti. Yakın bir zamanda tuzağa düşmüş bir fareyi de çıkardığı "ciik" diye sesi komik geldiği için duvara yavaşça vurmuştum. En son 2 ay önce hava değişiminde (o zamanlar askerde idim) böcekleri işkence ederek öldürmüştüm. Kanatlarını ve bacaklarını kopardım, yaktım, birbirlerine yem ettim, arıların iğnelerini kopartıp kendilerine batırdım, arıların larvalarını karıncalara yedirdim, ortadan ikiye kesip ölmelerini bekledim ve bunlar bana zevk verdi. En son da bir kediyi merdivenden aşağı itmek için içimde bir dürtü oluştu 1 hafta önce ve 2 hafta önce içimde birilerine zarar vermek için çok güçlü bir istek oluştu. Bu olayların hiçbirinden asla pişmanlık duymadım, duyacağımı da sanmıyorum. Sonrasında ben geçmişte 17-21 yaşlarım arasında birkaç defa suç işledim. Ama kimsenin haberi olmadığı için ceza almadım. Sonrasında bende patolojik denilecek kadar yalan söyleme durumu var. Ailem ve özellikle askerdeki arkadaşlarıma göre ben bir yalancıyım ya da kolpayım. İstemsiz olarak neredeyse her şeyde yalan söylüyorum. Ve pişmanlık hissetmiyorum. Sırf bu yüzden askerdeki arkadaşlarım bana kolpa, gambaz gibi lakaplar taktılar. Ayrıca askerde kavga eden iki arkadaşımı izleyip gülmüştüm ve zevkine gidip komutana şikayet ettim, ceza almalarını istemiştim. Askerdeki arkadaşlarım ile sürekli kavga tartışma hâlindeydim ama düzeldi. Ayrıca bende manipülasyon ve insanları menfaat için kullanma durumu da var. Bir tanıdığımız olan polis benim hakkımda "insanları kullanmayı çok iyi biliyor" demiş. Ben bu zamana kadar yaptığım hatalar ve işlediğim suçlarda kurbanlar için asla pişmanlık hissetmedim tam aksine hayatımı etkilediği için pişmanlık hissettim. Ayrıca evden kaçma da oldu bende. Ayrıca kendimde parafili olduğunu düşünüyorum. Hem reşit olanlara hem de reşit olmayanlara karşı ilgim var. Ayrıca kendime zarar verme davranışlarım ve iki kez (ölme amaçlı değildi) intihar girişimi var. Ayrıca insanlarla konuşurken yüzlerine gülen arkalarından hemen suratımı düşüren bir yapayım var. Ayrıca büyüklenme sanrılarım var ve diktatör olmak istiyorum. Babasız bir ailede büyüdüm ama dayım bana babalık yaptı. O da birkaç yıl önce vefat etti. O vefat ettiği zaman hiçbir şey hissetmedim sadece kendimi ağlamak icin zorladım. Hatırladığım şeyler bu kadardı. Bunları psikiyatriste anlattım bana bipolar tanısı koydu ve selectra 100 mg rileptid 2 mg olaxinn 10 mg anafranil 75 mg ve depakin chrono BT 500 mg yazdı.

Hocam dehp sadece okulda kendi gosteriyorsa bu normalmidir? 3 yıldır devam ettigi spor kursunda, katildigi etkinliklerde aile ve aile dostlarimizin cocuklariyla birlikteyken sorun yok neden okulda oluyor?

13 yaşındayım, saç koparmaya 6. sınıftayken başladım. Neredeyse 2 yıldır saçlarımı koparıyorum maalesef. Saçlarım aslında düz . Ama yeni çıkan bebek saçlarım kıvırcık çıkmaya başlamıştı.Bu durum beni açıkçası rahatsız ediyor . Bebek saçlarım saçımın üstünde tiftik tiftik oluyordu. Bi gün dayanamadım ve o bebek saçlarımı teker teker koparmaya başladım.İşin garip yanı bu his canımı yakmıyor aksine bebek saçlarımı kopardığımda kendimi rahatlamış hissediyorum.Sanki birisi beni boğuyor ve ben o saçlarımı koparmadan kurtulamayacakmışım gibi geliyor .Zamanla kopara kopara bunu alışkanlık haline getirdim.Nerede olursam olayim ellerim benim kontrolümün dışında saçlarımı buluyor ve içlerinden seçerek koparmaya başlıyor.Ben kopardıkça tekrardan yeni kıvırcık saçlarım çıkıyor ve bu sefer daha da fazla artıyor tiftiflik.Bu zamanla bir döngü haline geldi. Ben kopardıkça yeni saçlarım cıkıyor ve ben onları daha fazla koparmaya başlıyorum. Bunu 2 Aralık 2024 yılında bu videoyu izledikten sonra yazıyorum. Saçımda belli bir miktarda kelleşme başladı. Daha da fazlasının olmasını istemediğim için saçlarımı koparmamayı ,gerekirse kafamın üstüne bile dokunmamayı deneyeceğim. Umarım başarılı olmaya başarabilirim. Ve benimle aynı sorunu yaşayanlar , umarım sizde bu sorunu en kısa sürede çözebilirsiniz...

4 5 yaş cocuklarla ilgili ne diyorsunuz hocam vuruyor anı hareketleri duvarları çiziyor ve bu yaptığı hareket ne bilim oğlum çok kötü olmuş

Su insanlara bak yaw. Biraz samimi olun samimi

Emeğinize yüreğinize sağlık ❤

Zor geliyo bu duygusal acı

O görmese bile onun kendisini görebileceği ifadesi fizyolojik açıdan görme eylemini hala yapabildiğini düşündürebilir diye düşündüm çocuğa.Bu kısmı açıklayabilir misiniz?

Anksiyete gerçekten kötü bişey ben kendimden nefret ediyordum Floranbant ile kendimi çok iiyi hissetmeye başladım

Teşekkürler hocam

Teşekkürlerr 🧡

Abla ben sterstliyken oluyo hep oluyo suan elimde acayip yara var gecmio☹

Çok etkili, faydalı, bilgilendirici videonuz için gönülden teşekkürler. ❤❤❤❤

Bu insanlara karşı nasıl tavır almalıyız ve nasıl yaptırım yaptırabiliriz

Çok açış veriş yapıyorum alırken mutlu oluyorum sonrada pişman oluyorum evimde çok fazlasıyla eşya var atmayana kıyamıyorum ne yapmalıyım