Jaranko. Mam mały albumik, niestety ten, o którym opowiadasz jest już niedostępny, ale i tak, nawet z tego małego albumiku mega mnie te fotografie poruszają.

Pana gości bardzo słabo słychać, zaś Pan ma blisko mikrofon i jest za bardzo głośno, niekomfortowo nierówno słychać

Cześć Karol, jak to przeczytasz i znajdziesz chwilę żeby odpisać będę wdzięczny. Kiedyś prezentowałaś na filmie fotogafika street foto nocnej Warszawy, odnalezione zdjęcia gdzieś w mieszkaniu które okazały się prawdziwymi perełkami. Szukam tego filmu teraz u ciebie ale coś mi umyka. Co to był za film?

Reszcie, miło Was widzieć. Pozdrawiam

Jak FENIX z popiołów :)

Pozdrowienia od słuchacza radia RAM - kapitalny wywiad i niebanalny wybór muzyki

Bardzo się cieszę, że tu trafiłem. Kolega dał link do filmu Bądź blisko. Ale jak?, potem wybrałem ten, no i subskrybuję i mam do obejrzenia ... 130 filmów. Kiedy ja znajdę tyle czasu??? :) Chętnie bym porozmawiał z autorem próbując przedstawić nieco inny punkt widzenia w pewnych sprawach. Na ile zasady z reportażu są OK w innych dziedzinach fotografii, bo chyba jednak niekoniecznie. Itd itd. Lubię rozmawiać. Może się wybiorę na warsztaty?

świetny materiał :)

..kurde... nawet nie wiecie, jak ja na te Wasze filmy czekam !.... mam nadzieję, że nam prezent na święta zrobicie i dodacie odcinek wcześniej, a nie jak dotychczas, co pół roku ! :P

Jesteście! Bardzo się cieszę. Agata, jak ja doskonale Cię rozumiem. ☺️

wreszcie się doczekałem. Pozdrawiam

no i git :)

Karol - więcej nowych materiałów !!!!

Super film! Przypomniała mi się też książka "Wyjedź Zostań” Rafała Siderskiego

..kurde, nareszcie !... długo kazałes na siebie czekać... ale grunt, że wróciłeś :)

Świetny materiał! Dzięki i pozdrawiam!

Powiem szczerze, ze bardzo dlugo podchodzilem do projektow opartych na domowym archiwum z duza doza sceptycyzmu. Wynikal on czesciowo ze swego rodzaju wewnetrznego buntu wobec odbierania prywatnosci sferze rodzinnej, a czesciowo z myslenia "to tylko rodzinne pstryki, tu nie bylo artyzmu". Film Karola wplynal na moje podejscie do tematu, postaram sie nieco otwarciej podejsc do tematu mimo wczesniejszych zapatrywan. Dziekuje! Z osob, ktore fotografowaly glownie czlonkow swojej rodziny, z racji wczesniejszych uprzedzen, znam jedynie Sally Mann. Jej pracom nie brakuje kontrowersyjnosci, szczegolnie przez fotografowanie dzieci bez ubran, ale trzeba im oddac, ze robia one wrazenie.

W komentarzach zachęcam do wklejania lub wspominania podobnych projektów, które wykorzystują fotografię z domowego archiwum. Jesteśmy tak mądrzy jak ludzie wokół nas, dzielcie się. Karol

Wspanialy Artysta

..namawiałeś.. namawiałeś i w końcu namówiłeś - co dalej robić ? :)

Jako były uczeń gorąco polecam Szkołę Karola

..dla mnie jak zawsze bomba !.. teraz czekam na ostatnia część w tym "sezonie' no i jak zawsze wszystkie częsci bedę oglądał od nowa ! :)

..no kurde... ciagle szukam czegoś dla siebie, ale to trudne jednak.. nie chciał bym powielać fot, czy raczej stylu innych - ale myslę, że jest to nieuniknione ! Wspomieliście tu o Pawle Żaku i akurat dwa dni poźniej zobaczyłem wywiad z nim z 2014 roku, w którym powiedział miedzy innymi, ważną dla mnie i madrą rzecz, która zaprzecza własciwie temu co inni sugerują - że czasami lepiej jest nie oglądać fot innych, żeby nie wyrobić w sobie przeswiadczenia, że w fotografii już jest wszystko sfotografowane, na wszystkie możliwe sposoby.... bo to mniej pewnym siebie ludziom może "skrzydła podciąć" ! :) ..ja daleki jestem od fotografowania "landszaftów", ale robię to, żeby cały czas mieć aparat w ręku.... kasuje to wszystko po zgraniu na komputer.. ale jak napisałem na początku - ciagle poszukuje czegos dla siebie - no cięzko :(

A z drugiej strony czy wyobrażasz sobie Warhola opisującego swoje zdjęcia? Powinieneś jednak zaznaczać ze opisy pasuja do fotografii dokumentalnej a nie do fotografii ogólnie.

Lubię oglądać i słuchać Ciebie, w tym przypadku Was ale pierwszy raz trafiłem na Ciebie w YT-bie na kanale "Karol o fotografii" Uśmiecham się czasem jak opowiadasz o jakichś zdjęciach, a są dla Ciebie kiczem, bo faktycznie są kiczowate ;) Takie dziewczyny patrzące w dal na portrecie, he, Ty patrzysz na fotografie głębiej, jak, artysta, a dziewczyny chcą mieć tak zwane "ładne" zdjęcia, które najczęściej muszą być kiczowate ;) Ostatnio kupiłem obiektyw taki uniwersalny i przed odwiezieniem siostry powiedziałem żeby stanęła na chwile bo chciałem zrobić kilka zdjęć na szybko, zobaczyć jak 'rysuje" ;) Oooo jaka ucieszona jak jej wysłałem, wstawiła na FB, ooooo ile lajków, była w kapeluszu, patrzyła w bok ;) odpisuje mi jak ktoś skomentował, ooo, fotograf potrafi pokazać to coś na twarzy, ja jej mówię, takie pstryki każdy może zrobić, nie podniecaj się mówię;) Ale kurcze wiedząc że to takie 'jelenie na rykowisku" mimo wszystko czasem ma się ochotę zrobić takie zdjęcie;) Tak tu napisałem o sytuacji która była a przypomniała mi się jak mówiłeś o kiczowatych portretach ;) Fotografia bardzo mnie frapuje choć takiej ciekawej, dobrej, coś mówiącej nie robię, nie mam pomysłów, a tworzenie tak zwanych projektów, jakie to modne określenie, dla samego tworzenia nie ma sensu. To musi samo przychodzić, pomysł na pokazanie czegoś i realizacja. Jeszcze wspomnę o tym co powiedziała Pani Agata, ze dla niej zdjęcia nie muszą mówić o czymś, czasem sama estetyka fotografii sprawia że chce się na nią patrzeć, zgadzam się. Ja jak jestem czasem w stolicy (mieszkam na wsi) widzę ciekawe twarze, chciał bym sfotografować takie osoby nie dlatego że coś konkretnego chcę przekazać oglądającym, tylko to jakie maja te twarze, jak są ubrani, całość tworzy ciekawy obraz i tyle, oglądający mogą sobie dopowiadać historie. Ale ja nie mam śmiałości, ani chyba daru, jak bym ich poprosił to by wyszły jakieś sztywne fotki pewnie. Ale tak naprawdę gdybym był bardziej wyluzowany to dokoła mnie było by kogo fotografować, może kiedyś ;) Szkoda że nie było jakiegoś dokumentalisty mojej wsi, zupełnie inaczej wyglądała niż teraz, przepadło, teraz tylko domy obłożone styropianem i klombiki w kształcie kulek. Pozdrawiam wykładowczynię i Nauczyciela.

Obaj panowie (Stieglitz i Billingham) byli dokumentalistami. Wykorzystywali elemnety pochodzace z malarstwa ale sie nim nie inspirowali. Tutaj trzeba jednak jasno rozroznic fotografie dokumentalna od artystycznej. Im dluzej slucham tym bardziej widze ze z pana Karola wypada ogromna ilosc domumentalizmu. Ja osobiście uwazam Rembranta za pierwszego malarza swiatla i jego Straz Nocna jest wlasnie arcydziełem zabawy swiatlem. Serio widzimy w malarstwie chyba kompletnie inne rzeczy, dlatego ze dokumentalista bedzie zawsze patrzyl na to przez pryzmat zamrozonej chwili.

Gdzie mozna zobaczyc prace malarskie grupy?

Film bardzo pomocny i potrzebny aczkolwiek mam wrazenie ze kazdy nauczyciel fotografii (mowie tu geberalnie o kanalach) próbuje storzyc rzemieślnikow a nie artystow. Przykaldem jest ten film o fotografii dokumentalnej a jednoczenie nie wspomina o fotografii artystycznej. Zabawne ze jak powiedzialem jest to tendencja wszystkich kanalow polskich na YT.

8 min i zdjęcia dzieci są bardzo ujmujące. Ale też oczy są strasznie mocno wyretuszowane. Aż się świecą.

no czego jak czego ale, że wspomnisz o mnie to się nie spodziewałem :D mój prowincjonalny projekt, przynajmniej ten etap dobiega do mety. Co do wyzwań to muszę Ci przyznać rację - owszem czuję nadal tę dziecięcą radość odkrywania naszych małych ojczyzn, cały czas potrafi mnie to ,,piękno,, zaskoczyć aczkolwiek jest trochę tak jak mówisz - trochę brakuje wyzwań, wyjścia ze strefy komfortu. Moja trzyletnia (w kontekście Tobisa to niemal nic) podróż zbliża się do końca i rozpocząłem pracę nad publikacją, która ten etap będzie domykała. Polska to oczywiście kopalnia diamentów i w mniejszym lub większym stopniu ten projekt będzie mi nadal towarzyszył ale już na pewno nie z taką intensywnością. Dzięki, że nie odlajkowałeś - poczekaj jeszcze do książki :) ściskam!

Ludzie wola by na nich krzyczeć bo maja negatywna motywacje. I zawsze chca pokazac ze moga zrobic swiernie zdjecia mimo krytyki. Bardzo czesto to ludzi mocno nakreca do lepszych zdjec. To naprawde silna motywacja

Duzo sie nauczylem. Dziekuje

Dziękuję za inspirujące uwagi i prezentację. Potwierdzam to, że zdjęcia trzeba robić. I oglądać. I wybierać i przebierać. Patrzeć i fotografować. Z jedn rzeczą bym polemizowała - inspiracja jest ważna wena też. Zarwno inspiracja, jak i praca. Ale zgadzam sie, że jeśli chodzi o ćwiczenie to czasem mimo braku inspiracji początkowo trzeba pracować. Bardzo często inspiracja przychodzi w trakcie pracy lub pierwszy pomysł rozwija sie ewoluuje i można samego siebie zaskoczyć, bo nie podejrzewało się, że temat tak sie rozwinie. U mnie życiowa przygoda z fotografią (która trwa już prawie 30 lat) zaczęła się od robienia (muszę zresztą przyznać bardzo udanych) portretów młodszej siostrze na wakacjach analogowym aparatem. Nie lubiła być fotografowana, a wyglądała świetnie i naturalnie jako dzieciak i musiałam za nią gonić z aparatem, by uchwycić jej wizerunek i by miała np. pamiatki z rodzinnych wakacji. Teraz ma pamiątkę na lata. Gdy jednak przypominam sobie skąd się wzięło oko do zdjęć i umiejętność dostzregania ciekawych wartych sfotografowania sytuacji, to zawdzięczam to chyba m.in. wielu albumom rodzinnym (pełnym świetnie skadrowanych i rewelacyjnie skomponowanych przez mego ojca portretów.) Portrety mnie jako malucha,, a później kilkulatki (których było chyba kilkaset), mamy, scenki rodzajowe z życia, domu, ulicy, gdzie rodzina była bohaterami to nie tylko pamiatka, ale też mini szkoła fotografii. W domu zawsze było tez sporo albymów foografii przyrody i architektury, a ja uwielbiałam je dziesiątki razy oglądać. Może dzieki temu umiejętnośc budowania kompozycja przyszła mi niejako naturalnie. Jakby nie czułam kiedy się jej uczyłam. Wracając do zdjęć z albumów rodzinnych Tata te z pierwszych lat mego dzieciństwa sam wywoływal i robił z nich odbitki. Później zainspirowały mnie osoby ze szkoły średniej, które zafascynowały się robieniem zdjęć i tylko słyszałam opowieści o tym jak ktoś w ciemni przesiaduje w nocy tworząc odbitki. Na poważnie fotografowanie zaczęło się, gdy odwazyłam się ,,poświęcić" jedną klatkę filmu na widok, który mnie oczarował - samotny świerk na polu pełnym złotego zboża z lasem w dalekim tle. Nie wiem jak ja rozumowałam, ale uwazałam, że jedynie profesjonalni fotografowanie mogą robić zdjęcia np. przyrody czy inne niż przysłowiowe u cioci na imieninach. No i jak to zdjęcie wraz z innymi zostało w labie wywołane i zobaczyłam, że wyszło, że jest poprawnie naświetlone i skomponowane, to doznałąm olśnienia, że jednak moga fotografować też chociażby pejzaż osoby, które artystami czy profesjonalnymi fotografikami nie są. I zaczęło się. Sesja liści jesiennych, gdzie po paru latach niektóre trafiły na wystawę. Zdjęcia ze Skandynawii, gdzie jedno z pierwszych od razu zostało dostrzeżone na konkursie. To się zaczęło jak fala, której juz nie sposób było zatrzymać. Gdy zaczęłam pracować, spora część zarobionych - jeszcze na studiach pieniędzy szła na klisze i na każdych wakacjach, wyjazdach czy wolnym od pracy czy nauki czasie schodziły na to krocie. Zawsze mi brakoało filmów, choć na np. dwu - trzytygodniowy urlop brałam np. 12 36-klatkowych negatyww. Osobiście dla mnie wyzwaniem byłoby wtedy zrobienie 12 zdjęć zamiast 312... A zadanie typu wyjdź na miasto i fotografuj skonczyloby sie serią wielu filmów. Jak weszły aparaty cyfrowe nie musiałam już się tak stresować i wydawać fortuny na klisze, wywoływanie i odbitki, ale potwierdzam - te lata pstrykania sprawiły, ze odkryłam swoje tematy, z których niektóre kontynuuję od 20 lat. Wciąć odkrywam też nowe inspiracje i zzaczęłam juz dość dawno widzieć fotograficznie - widziec po prostu obrazami. To dziesiątki, setki, tysiące zdjęć. A ile jeszcze przede mną. Czase czuję się jak w fotograficznej podstawówce. To pasja na całe życie. Wielka i nieprzemijająca. To sposób patrzenia na świat.

56:57 słowo ,,ufają,, w kontekście wyświetlanego zdjęcia - przypadek? :D Paweł Śliwa i zdjęcie z samolotem - T. Tomaszewski w formie! ach gdyby pierwszy plan nie był inscenizowany.. Co do Gołucha to pełna zgoda ale czy nie uważacie, że do tematu Portret w kontekście miejsca bardziej pasuje jego Hopperowski ,,Hotel"? Portret w wannie - ostrożnie - bo algorytm jutuba potrafi zdjąć filmik gdzie widać sutki. Pozdrawiam ;)

Potężna dawka inspiracji! Tyle ciekawych prac, ciekawie omówione. Dobra robota oglądało się świetnie!

Szkoła Karola i Galeria u Agatki ❤ hahahah Kocham !

jesteście zajebiści !!!

..jak ktoś gada z sensem, to im dłużej tym lepiej !... oczywistym jest, że obejrzę ten film najmniej jeszcze raz, bo ja to straszny gapa jestem :)

Wielka energia, ogrom inspiracji i... Mega wchodzę w to, zostanę patronką, obowiązkowo!!!