zgadzam się z Panią w 100%. Również mnie to dotknęło. Osoby z ADHD nie potrzebują chaosu, ten chaos jest wywołany właśnie neuroatypowym działaniem mózgu, brakiem równowagi w wydzielaniu i wychwycie neuroprzekazników. Osoby z ADHD nie wybierają sposobu reakcji aby coś przetrwać. Ich reakcje często prowadzą do problemów w codziennym funkcjonowaniu i widać to już na etapie szkoły. Świadomość osoby z ADHD nie powoduje zmiany reakcji na bodźce. Terapia u nich może jedynie spowodować większy wgląd i być może zahamowanie niektórych reakcji na bodźce, albo świadome przekierowanie uwagi na inne bodźce.

Miło nam to słyszeć :-)

Bardzo dziękujemy za czujność. Jednocześnie cieszymy się, że nasi odbiorcy wnikliwie słuchają prezentowanych przez nas treści 🙂Pozdrawiamy serdecznie.

Bardzo nam miło 🙂

Dziękujemy za te ciepłe słowa :-) Zapraszamy na nasze kolejne wydarzenia z zakresu ISTDP.

Dziękujemy za pytanie. W ISTDP dużą wagę przywiązujemy do pracy nad restrukturyzacją zdolności adaptacyjnej ego. Jest to warunek konieczny do podjęcia intensywnej pracy nad treścią traumy tak, aby nie dochodziło do retraumayzacji w procesie leczenia. Chcemy pomóc pacjentowi w sposób bezpieczny opracować jego traumę. Mamy nadzieję, że ta odpowiedź będzie pomocna.

Jak najbardziej słuszne i zasadne pytanie, bo "kilofem i łomem" traumy się nie leczy,, a takie są techniki ISTDP mające na celu atakowanie mechanizmów obronnych. Mają ambicje pracy z traumą i robią to wywarzając "drzwi" (mechanizmy obronne) kopniakiem. Cykliczne powroty do treści traumy to jest retraumatyzacja, nie jest to potrzebne i ciekawe jak to robią, gdy rodzic był gwałcicielem? Zastanawiam się również jak mogą tak publicznie kłamać o tej wyjątkowości i szczególnym zrozumieniu traumy, gdy w gruncie rzeczy nie rozumieją, że to skutek a nie samo zdarzenie/zdarzenia. Cokolwiek tu zostało w miarę z sensem powiedziane nie jest ich osiągnięciem tylko zaczerpniętymi z osiągnięć innych teoriami zredukowanymi do superego-rodzica i wzoru matematycznego - podstawisz pacjenta i wyjdzie oczekiwany wynik. Historia pacjenta jest nieistotna. Co ciekawe, psychoterapeuta podobno wchodzi w świat traumy pacjenta a ja się pytam jak? Czy ten psychoterapeuta wszedł wcześniej w świat swojej traumy? Czy może uważa, że żadnej traumy na koncie nie ma, albo odbycie psychoterapii własnej nie jest mu potrzebne do pracy, bo jego nurt akurat nie nakłada takiego obowiązku? Zapraszają przecież też psychoterapeutów CBT i jego odłamów. Gdzie etyka i odpowiedzialność? I te kłamstwa, że nikt w leczeniu traumy nie jest skuteczny poza nimi - żenujące, a to nie jest jedyne kłamstwo. Każdego myślącego człowieka powinien zastanowić wykreowany obrazek - jesteśmy najlepsi. Do leczenia cPTSD to podejście się nie nadaje, to prosty przepis na retraumatyzację, tryb korporacyjnego planu naprawy rozrysowanego na tablicy a nie psychoterapia. Nie polecam ani jako metody pracy, a w szczególności pacjentom.