Lieve Antonie, je bent niet meer hier, maar toch ben je hier! ❤

Misschien moet de maatschappij in therapie zelfs de overheid. De wil om te leven kan je niet dwingen.

Dit is nooit goed kind heeft zielenpijn..... is opsluiten dan een oplossing? Naar mijn mening niet. Praat met ze niet over ze.

Ik vind het zelf moeilijk. Ben zelf levensmoe. Maar zm of euthanasie wil ik niet. Ik hoop op een fataal ongeluk die ik zelf niet wil uitlokken maar het wel roemer maakt door mijn visuele beperking en het weg vallen van mijn geleidehond en gevaar op de weg de onwil van de kerk om mij te helpen op een vrij gevaarlijke baan. Hoop dat het gebeurd maar zal het wel proberen te voorkomen. Maar kan net zo goed een ongelukkige val van mijn paard worden. God beslist wanneer ik op gelijk welke manier mag gaan maar verlang wel naar de toestemming om te mogen gaan. Via gelijk welke weg.

wat een lekker wijf.. is echt niet respectvol.

Altijd weer diezelfde vooronderstelling: Een mens wil lang leven. Wat een onzin.

Bedankt VVD!

Bij mij was ik 17 toen ik die diagnose kreeg.....10 jaar verder nu en ze denken dat het een valse diagnose is

Mooi intelligente dames in deze documentaire. Ik ben op 25 jarige leeftijd gediagnosticeerd met deze stoornis. Ik kan mij heel erg herkennen in de visie van de dames waarin de moeite en de problemen in de hechting, hevige stemmingswisselingen en de verbinding met anderen wordt benoemd. Ik hoop dat de maatschappij ooit verdraagzamer om kan gaan met het stigma rondom deze nare ziekte.

De politiek doet niks. Rutte laat het op beloop. Wat ze doen zijn doekjes voor het bloeden. De mensen die het beleid bepalen hebben niet de gevolgen. Deze mensen wonen over het algemeen in de wijken waar de beleidsbepalers niet wonen. Zoek het maar uit.

Nou ik weet wel hoe het komt. Door de sociale druk hier in Nederland. Haasten & jakkeren & jagen. De zorg wordt kapot bezuinigd en mensen komen in de financiële knoop hier. De kosten rijzen de pan uit maar fatsoenlijk en betaalbaar onderdak vinden zit er niet in. Logisch

War staat daar voorekker wijf?? Ik dacht even dat het een sketch was.. en zo raar achrer haar gaan staan en van die domme vragen stellen.. Wie is deze pauper? Hij komt me enorm bekend voor ook...

De presentator lijkt wel een autist 😂

Bestaat de suicidepoli nog?

Wat ik mis is de postieve dingen die wij borderliners kunnen inbrengen.eerlijkheid en rechtvaardigheid zijn daar, vooral bij mij, heel sterk aanwezig en voor vrienden ga ik door het vuur. Nadeel van het laatste is dat ik weleens strafbare feiten heb gepleegd om ze te helpen en ik helemaal niet door had dat het strafbaar was en niet normaal.

Hey Suzanne ik heb paniekaanvallen en ook borderline ga ik drinken en sochtends een troep nu paar dagen clean blijf vechten gr jeroen hoeks

Waarom wordt in een tijd, waarin zo zorgvuldig woorden onder de loep worden gelegd om mensen niet te kwetsen, dat oordelende woord nog steeds gebruikt. De gevolgen van het woord heb ik als moeder van een zeer liefdevolle zoon ervaren. De stigma's worden er mijnsinziens door gesteund. Op een herdenkingstegeltje van een Joods gezin die gezamenlijk uit het leven ging staat oordeelloos... gevlucht in de dood.

Uitgeklede zorg.

Hoe is het nu met je?

❤

Hoe gaat het nu met je?

Eciw

😂

Wat een afschuwelijke reactie bovenstaande.

Ovp, opvang verwarde personen

Er is geen hulp anno 2023. Triest.

👍😊

'EEN LEKKER WIJF' PARDON?!?! DIE INTERVIEWER HEEFT 0 MANIEREN.

Hoe kunnen ze een meisje van 18 al het label borderline geven? De klachten kunnen ook te maken hebben met autisme. Bij vrouwen uit zich dit anders. Is dit al goed uitgezocht?

Dat is de schuld van jeugdzorg, WSG en politie. TIJD VOOR ACTIE!!!

Wat een mooie en herkenbare verhalen. Zelf heb ik borderline en adhd, geen makkelijke combinatie. Het is echt zwaar geweest, vooral vaak eenzaam. Omdat ik deze diagnose niet kon delen, alleen met een kleine kring. Ik werkte in het speciaal basis onderwijs. Regelmatig hoorde ik daar collega’s op een negatieve, neerbuigende en respectloze manier praten over borderline. Ik heb het daarom verzwegen, maar met veel verdriet en frustratie. Mijn plan was om het ooit te vertellen… het heeft me tot nu aan moed nog ontbroken.. Het heeft wel gemaakt dat ik veel empathie had, meer kon inleven in de kinderen met andere behoeftes.. ook de adhd speelde bij veel leerlingen en ik snapte dat dus onbewust. Maar het blijft jammer dat er nog zo’n negatief beeld blijft bestaan over borderline. want ik ben eigenlijk zo trots op wat ik, met adhd, borderline en een berg fysieke diagnoses allemaal wel heb kunnen doen. Wat was het fijn geweest om eerder meer inzicht te krijgen in mijn persoonlijkheid. Jeetje, wat heb ik me moeten aanpassen, door onbegrip, oordelen, depressies en pijn moeten slaan, zonder te begrijpen wat er aan de hand was. Afgelopen jaar, na volledig te zijn afgekeurd voor werk, een scheiding, verhuizing enz werd ik toch weer zo suïcidaal dat ik twee keer kort opgenomen werd. Inmiddels ben ik weer goed ingesteld op anti depressiva. Maar ook met hormonen, want de overgang is voor iemand zoals ik echt niet helpend. Nog sterkere stemmingswisselingen en emoties, slechter slapen.. daar mogen artsen nog wel alerter op zijn. Ook (weer…) therapie, waar ik toch nog weer veel in leer. Het gaat weer beter, maar de prijs voor deze ziekte is heel hoog geweest. Mijn meest dierbaren, mijn kinderen… wat hebben ze het zwaar gehad. Zoveel zorgen om je moeder, je kind, je vriendin… in januari word ik 55. Maar ik blijf dit bij me dragen, je groeit er niet overheen… het dagelijkse gevecht is moeilijk te bevatten voor een ander. Hopelijk draagt dit interview bij aan begrip, mildheid, motivatie om anders naar iemand te kijken en anders te reageren dan vanuit je eigen, gezonde perspectief. En aan het besef dat ook iemand met borderline op hoog niveau kan functioneren, een waardevolle bijdrage kan leveren aan de samenleving en een intens fijne, liefdevolle, zorgzame en leuke collega, partner, vriend of vriendin kan zijn. Zeker als je volhoudt! Laat ze niet vallen.. ❤

Deze komt binnen. Heb zelf tussen 2018 en 2020 regelmatig op de OVP in Den Haag gezeten..... bloed en bloed suicidaal...

het is niet dat mensen die zelfbeschadeging doen nooit huilen

De lichamelijke pijn is beter te dragen dan de innerlijke pijn,het helpt echt even het snijden,ik weet het uit ervaring,maar later zit je met de lichamelijke littekens die niet nodig zijn geweest maar wie begrijpt je in zo een periode eigenlijk??😥😥😥

Dat hechten zonder verdoving is zo herkenbaar ook al die nare opmerkingen door "professionals"

DAN EENS DENKEN AAN SM,GEEFT WEL OPLUCHTING

laat ze 113 bellen

voor hen bidden kan altijd😊

Heftige periode voor het gezin. Mooi mens

Dit is de sleutel voor alle mensen: fil.4 Maak je nergens zorgen over, maar vertel in gebed aan God wat je nodig hebt. Dank Hem ook voor alles. Dan zal de vrede van God, die wij met geen mogelijkheid kunnen begrijpen, jullie hart en jullie gedachten beschermen in Jezus Christus. En, broeders en zusters, richt je gedachten op alles wat waar, eerlijk, heilig, vriendelijk, mooi en goed is. Doe alles wat jullie van mij geleerd, gezien en gehoord hebben. Dan zal de God van de vrede bij jullie zijn.

"Ik hou wel van chronische problemen" zegt de psych. Snap ik. Lekker interessante materie toch? Steeds weer opnieuw iets proberen dat toch niet helpt. De psych houdt daarvan. Dan weet je als patient meteen ook weer wat je bent: een case study waarmee deze psych lekker kan "werken". En de patient? Die wil alleen maar dood.

Ja geen vrouw?

Mijn zusje is 52 jaar en heeft BP en is zwaar gedrogeerd en zit de hele dag op de bank te roken en tv of op haar mobiel te kijken. Ik heb vaak genoeg de hulpverlening om haar heen gevraagd hoe dit komt dat ze geen therapie ofzo volgt. Maar die zeggen als zij zelf niet wil dan houdt 't op. Maar iemand die zoveel medicijnen slikt als zij die slaapt constant en wil niets. Als oudste zus heb ik her hier vaak moeilijk mee maar ik heb geleerd om 't los te laten maar ik zou 't graag anders willen voor haar. Maar inderdaad ze wil niets......

Heel heftig mensen worden aan hun lot overgelaten verdrietig 😢

De vioolmuziek draagt niet echt bij aan blijheid

U doet er toe. Soms denk ik ook wat doe ik het nog voor.

Respect voor Isa. Ik ben nu het boek Je bent niet alleen en ik ben dankbaar dat ze haar verhaal wil vertellen. Ook dank aan Merlijn voor het beschrijven van zijn herinneringen.

What language is this?

Uitkijken met mensen met borderline

erg hoor