Czy to prawda ze ten suplement jest wskazany przy stwardnieniu rozsianym

Ogromnie dziękuję za ten podcast❤ To powolne zmienianie nawyków jest tak mądre!!! Dla mnie treść Twoich podcastów to prawdziwy game changer całego mojego podejścia do tego tematu!!!!!! 🙏🙏🙏

Ratujesz mi redukcyjne życie Magda ❤❤❤

pmc-ncbi-nlm-nih-gov.translate.goog/articles/PMC9614165/?_x_tr_sl=en&_x_tr_tl=pl&_x_tr_hl=pl&_x_tr_pto=rq. A tu mowia co innego. Pan profesor w 35 minucie powiedzial, ze nie ma przeciwwskazań

Moja historia zaczęla sie bardzo podobnie, od diet w wieku nastu (13) lat, kiedy byłam szczupłą i wysportowaną nastolatką, ale niestety uważałam że czegoś mi brakuje i nie jestem dość wystarczająca. Dojrzewałam w latach na przełomie 90/2000. Pamiętam kult diet, właśnie z gazet, telewizji (np popularne programy fitness). Odchudzałam sie bardzo niezdrowo, potrafilam zjesc suchą bułkę przez cały dzień i popić herbatą odchudzającą. Oczywiście na efekty w postaci jojo nie trzeba bylo czekac dlugo i tak ze szczuplej dziewczyny zaczelam robic sie coraz krąglejsza, choc jeszcze wtedy waga nadal byla w normie. Pojawily sie niestety negatywne komentarze ze strony rodziny i bliskich. To sprawilo ze dalej stosowalam diety po czym tylam wiecej i wiecej. Kompletnie stracilam kontrolę. Potem doszło kompulsywne objadanie i nienawiść do siebie. Przestalam sobie ufac bo robilam plany po czym kompletnie ich nie dotrzymywalam. W końcu zaczęto mówić o ciałopozytywności, o akceptacji siebie. I po raz pierwszy zaczelam wprowadzac dobre zmiany do swojego życia, więcej spacerów, więcej warzyw, mniej słodyczy. Dużo w mijej głowie pozmieniała Glucose G. jesli moge tutaj o niej napisac. Małymi kroczkami, ledwo odczuwalnymi sprawila dosc duzy efekt w moim zyciu- nie na wadze co prawda, ale skonczylo sie napadowe jedzenie i wieczne odczucie glodu. Moja historia odchudzania jest dluga, ponad dwudziestoletnia. Ważę obecnie najwiecej w swoim zyciu. Dużo nieprzychylnych komentarzy usłyszałam na swoj temat. Mężczyźni traktowali mnie roznie (np faworyzowali przy mnie szczuplejsze kolezanki), czułam sie ponizana w trakcie np spozywania posilkow przy wspolnym stole (słyszalam slowa ze np nie powinnam sobie juz dokladac), przez to zaczelam objadac sie w samotnosci, w ukryciu. O moje przytycie obwiniam społeczeństwo w którym dorastałam. Ktore najpierw jako niejadka- tak bylam niejadkiem jako dziecko- najpierw karmiło "na siłę" (płakałam nad talerzem, raz zwymiotowałam), a potem pokazywalo ze zawsze jestem "nie dość" lub "zbyt" jakaś. Oczywiście moja waga miała wpływ na wszystkie aspekty życia, od kariery po związki.

Yhm, yhm, yhm... 🫤

❤❤❤

Czy planujesz może odcinek o ubraniach dla osób z nadwagą/ otyłością? ;) Bo to zupełnie nie kwestia po prostu "wszystkiego szerszego", a jednak myślenia o tym, jak figura się zmienia wraz z kilogramami. Ja po paromiesięcznych poszukiwaniach oceniam, że jednak elastyczne dzianiny najbardziej chyba się sprawdzają oraz spodnie szyte specjalnie dla osób z nadwagą z pasem wzmacnianym na brzuchu/wyszczuplającym, a poza tym to jednak rezygnuje z poszukiwań/ poddałam się, bo mam wrażenie, że wybór który mam to albo nosić rzeczy przymałe (co jest na wielu płaszczyznach niekomfortowe) albo nosić ubrania w prawidłowym rozmiarze, w których wyglądam po prostu źle/ bezkształtne/ jak w namiocie. 🤷 Do tego: niewiele firm szyje w większych rozmiarach, więc często jest to też zakup droższy (bo mniejsza konkurencja w tych rozmiarach). Trochę brakuje dobrych opcji. 🥲🤔

O boże!!!!! Mogłabym słuchać was godzinami, mądre i piękne kobiety😊 dziękuje bardzo za ten poscast❤

Gdyby to nie była reklama to by bylo super!

Świetny podcast ☺️ Dziękuję ❤️

❤

Bardzo dziękuję.

28:04

Swietna rozmowa,szacunek dla Pań!

Co do uwag by w przyszłym roku ugotować na święta po prostu mniej: najlepiej jest je moim zdaniem przekazywać np. 2 tyg przed świętami, gdy taka osobą dopiero często planuje zakupy lub prace przedświąteczne. Już wtedy można zaproponować podział prac na święta (albo nawet miesiąc przed świętami by ten podział mógł się zrealizować na spokojnie). Ja np. pochodzę w rodziny, w której w święta jest bardzo nierówny podział prac. Są osoby, które dosłownie nic nie przynoszą ze sobą do jedzenia i są "wyrobnicy", którzy gotują. 🤪 I ja zawsze solidaryzuje się jednak z tymi gotującymi. Uważam też, że bardzo fajnie jest, gdy osoby z zasady nie gotujące w życiu przynoszą kupione dania. Tak, zwykle są dużo gorsze od własnoręcznie przygotowanych, ale dzięki temu bardziej możemy docenić, że jednak osobiste gotowanie stanowi wartość. A i od jedzenia kupionych dań nikt nigdy nie umarł. ;) Inna dobra rada to moim zdaniem: zaplanowanie jak wspólnie spędzimy czas, tj. świątecznych rozrywek. W tradycji polskiej często jest tak, że jeśli tego nie zrobimy (choćby to miały być kalambury, planszówki, śpiewanie kolęd, czy wspólne oglądanie wcześniej wypatrzonych filmów i seriali - to może też być czyjeś zadanie na święta, wyselekcjonować takie tytuły albo a propos kolęd: przygotować świąteczne śpiewniki, bo często znamy po 1-2 zwrotki kolęd tylko xD) to skończy się na wielogodzinnym siedzeniu za stołem, co chyba najbardziej służy przejadaniu się i nie ruszaniu w święta.

Wydaje mi się, że też znaczenia mają komplementy prawione osobie gotującej. Czasem to kwestia takiego skomplementowania jej choćby 1 dania, by czuła się doceniona i może mniej naciskała na jedzenie dużej ilości jedzenia. :) A nie ukrywajmy, że często za mało chwali się osoby gotujące. :)

Jak ktos coś skomentuje co do tycia czy schudnięcia odpowiadam do takiej osoby:To dobrze czy źle??? Osoba sie zacina , nie odpowiada i po dyskusji 🤗

O matko, dziewczyny, słucham Was i się śmieje do siebie, bo z wieloma rzeczami mam tak samo! Ta wanna (teraz mam wannę po latach prysznica i jednak cierpię), mycie zębów - zawsze chodzę po całym domu ze szczoteczką. I te wszystkie małe strategie - opracowuję. Dzięki za rozmowę :) daje motywację żeby poustawiać sobie pewne kwestie i ułatwić funkcjonowanie.

Dr Damian Parol czy możesz polecić jakiś konkretny cynk do ssania?

Dobrze to wszystko tłumaczysz. Najtrudniej jest właśnie nie popaść w ani jedną ,ani drugą skrajność. Dzieciaki potrafią się nad tym nie zastanawiać ,jedzą co im smakuje i ile chcą ,a potem lecą się bawić np. z dawno nie widzianym kuzynostwem

Wyjątkowo w te swieta oprocz nie standardowego obiadu nie bedzie ciast, chipsow i innych nie potrzebnych brzuchorobów. Nie bede siedziec i dokanczac co nie dojedzone.

Dziewczyny jesteście cudowne. Kocham wasze podejście. Dzięki waszym materiałom odzyskałam wiarę że mogę coś zmienić. Startuje z wagą 116,7 kg. Dramat ale jest światełko w tunelu. Dziękuję

Dziekuje za ten materiał. Moje kompulsywne objadanie wraca do mnie w silnych sytuacjach stresowych a wyglada tak, że połykam cokolwiek, budzac sie w nocy. A rano boli mnie brzuch. Potrzebuje czasu by zrozumiec co sie wydarzylo i co moglam połknąć. Nie nazwr tego nawet jedzeniem. Nie mając żadnego zjadliwego od reki jedzenia w kuchni potrafilam połykac sychy (nie gotowany) makaron albo ryż (jedyne co bylo dostepne). O konsekwencjach juz moe wspomnę. Powiem szczerze, że temat jest trudny i wstydliwy. Temat przejawia się wciąż nie wystarczajaco często. Ale problem istnieje i bardzo utrudnia życie.

Niestety mam takie doświadczenia, od komentarzy na głos po niechciany dotyk w tłumie… 😢 i brak możliwości odpowiedniej reakcji na to…. Teraz się leczę z otyłości…. Której przyczyną oprócz oczywiście kompulsywnego objadania jako reakcji na stres i deficyty to również przyczyna jest właśnie w molestowaniu….

Podcast rewelka. Daje do myślenia.

Jest taka książka Głód Roxane Gay, w której opowiada o tym jak otyłość stała się dla niej ochroną przed kolejnymi nadużyciami seksualnymi. Warto przestać oceniać innych po ich wadze, bo nie znamy ich historii i tego co doprowadziło do tego punktu w ich życiu. Nie jesteś jedyna, a to o czym mówisz nie jest komplementem, a molestowaniem. Nie interesuje mnie opinia obcych ludzi na temat mojego wyglądu, ani negatywna, ani pozytywna. Mamy lusterka i same możemy decydować czy chcemy robić coś ze swoim ciałem. Nie zmienia to faktu, że od kiedy chodzę na zajęcia z elementami sztuk walki, czuję się w takich sytuacjach pewniej i reaguję na nie asertywnie.

A ja zwrócę uwagę na aspekt, że duże ciało u kobiety może być utożsamiane jako obrona przed wchodzeniem w relacje z mężczyznami i obawą przed zranieniem. Tzn. jeżeli jestem duża to żaden mężczyzna nie będzie o mnie zabiegał a ja nie wejdę w potencjalnie niedobrą dla mnie relację.

Ja na szczęście nigdy nie miałam takiej sytuacji, natomiast uważam, że temat jest bardzo ważny i wart szerszego poruszenia. PS Czy mogłabyś poruszyć kwestię, gdy osoba otyła przez to, że była już na różnch dietach a i tak wracała do punktu wyjścia, straciła już wiarę w to, że kiedykolwiek schudnie? Jak sobie z tym poradzić, jak tą wiarę w sobie znów obudzić?

Miły i grzeczny komentarz nawet od starszego pana moim zdaniem jest okey

🎉🎉❤

Czy myślałaś może o - jakże zapewne skomplikowanym- odcinku o nadwadze/ otyłości i zagadnieniu self image? Ostatnio trafiłam na taką interpretację filmu "Substancja": że jest on o naszym prawdziwym i o naszym wyobrażonym "ja". Jak często sami nie szanujemy swojego prawdziwego ja (np. wyglądu) gdy jest gorszy od tego co pamiętamy (np. z okresu gdy byliśmy szczuplejsi). Jest to ogromny temat do zgłębiania, a myślę, że za mało się o tym mówi. W środowisku prywatnym np. często słyszałam opowieści o tym, że ktoś gdy chudł ileś kg np. przerabiał wszystkie swoje sukienki na właściwy rozmiar / by pasowały (bo wtedy był tym lepszym swoim "ja", chudszym, w które chciał inwestować. Natomiast gdy osoba przytyła, to długo - miesiące, lata nosiła w pewnym uproszczeniu "byle co", czyli za duże (lub za małe) brzydkie, niepasujące na nią ubrania, bo cały czas liczyła, że schudnie (a tak naprawdę to nie ceniła swojego nieco grubszego, cięższego "ja" na tyle by dla niego zainwestować czas i pieniądze w ładne ubrania). Myślę, że temat rezonowałby z bardzo wieloma osobami, niestety. 😔

W sukcesie Niny duże znaczenie miał: wspierający partner i otoczenie, dobre wzorce w domu rodzinnym oraz możliwości finansowe. Każdy chce być Niną, ale niestety nie każdy może nią być :)

Super podkast❤

Bardzo sympatyczna i szczera rozmowa 😊

Magda jaki przecudna rozmowa, Pani Nina mega pozytywna osoba. Widzę bardzo duzo podobieństwa w wychowaniu dzieci, chociaz ja musze popracować nad tym aby dac sobie wiecej pomagac.Sposób z czytaniem ksiazki u nas wyglada tak samo :)

Bardzo prawdziwa, wartościowa rozmowa 😊

Ledwo co wyszłam z kompulsywnego jedzenia mam cukrzycę typu 2 i za dużo na raz do zmiany

Dokładnie super film. Ją właśnie zmieniam styl życia ❤

❤

Świetny przekaz❤ dziękuję!

Felka:)

Bardzo dobry i wartościowy podcast, dziekuje :)

Dziękuję

O jaki kurs chodzi?

Na szczęście nie mam żadnej z tych - u mnie bardziej jest to "znowu jestem zmęczona, nie wstanę na tą siłownię" albo "znowu nie zmieściłam się w deficycie, ale zapomniałam, że to jadłam" 🙈

To na pewno czy tak jakby? "Tak jakby" - proszę poćwiczyć mówienie bez tego wtretu.

Swietny, wartosciowy materia, dziekuje

Aaaa i kursy na odchudzanie - no jasne, pogadac zawsze mozna a temat jest z gruntu prosty jak drut, tedy kupic sobie ksiazke Braci Rodzen i zastosowac w zyciu, czyli; jak najmniej weglowodanow, a wiecej tluszczy typu; smalec, maslo, mieso, jajka a do tego dolaczyc przynajmniej raz w tygodniu glodowke calodobowa no i ruch przy wlasciwym oddychaniu, bowiem juz samo glebokie oddychanie stymuluje prace jelit... a kursy ? to juz tylko wyobraznia nam podpowiada jak tu sciagnac forse, sluchaczy nigdy nie brakuje, tedy mozna i zorganizowac kurs np. chodzenia tylem do przodu ... zali jest to mozliwe ?

❤