Gryzek kanapki przed wstaniem z łóżka zmniejszał mi mdłości. Choć i tak kończyło się 🦚, to jednak mniej mnie meczyly te mdłości.

Jeśli szkoła rodzenia, to zdecydowanie nie taka przyszpitalna 🙄 Lekcje w przyszpitalnej szkole rodzenia to był dla mnie najbardziej zmarnowany czas moich wszystkich ciąż. Za to najlepszy czas i najlepsza inwestycja to były spotkania w ramach Tygodnia Świadomego Rodzenia i comiesięczne herbatki z doulą Martą ❤❤❤

Ach... VBAC to nadal jeszcze trudny temat w Polsce. Zbyt często zdarza się, że bez żadnych wskazań kieruje się mamy po cc na kolejne cięcia. Albo że przez ciążę lekarz mówi, że w sumie to jest możliwy poród drogimi natury i daje zielone światło, a w 37tc zmienia zdanie i kieruje na cięcie 😶 Cieszę się jednak, że są już w Polsce szpitale wspierające porody drogami natury po cesarce i lekarze, którzy zachęcają pacjentki do takiego porodu. Że są osoby mówiące o tym, że jest to możliwe i przygotowujące mamy do takich porodów. A przede wszystkim, że jest coraz więcej świadomych mam, które zabiegają o naturalne porody drogami natury ❤

Mleko mamy to najlepszy pokarm dla dziecka ❤ Fajna jest ta świadomość , że naprawdę daję swojemu dziecku to, co najlepsze ❤ Choć czasem karmienie było wyzwaniem, choć czasem miałam ochotę "odpiąć" piersi i zostawić niech ktoś za mnie nakarmi 🙈, to generalnie bardzo doceniam ten nasz czas bliskości ❤

Warto znać swoje prawa w porodzie i nie tylko ❤

W pierwszym porodzie w 2004 roku miałam tzw. "rutynowe nacięcie krocza" i wtedy nikt mnie nawet nie zapytal o zgodę. Po prostu zostalam nacieta na skurczu. Blizna przeszkadzała mi z czasem coraz mniej, ale dyskomfort ustapil dopiero 14 lat później podczas nastepnego porodu. Wtedy byłam już madrzejsza i wiedziałam, że nie chcę tej "procedury". Napisałam to w planie porodu inpolozna pieknie prowadziła ochronę krocza. Podobnie bylo w moim trzecim porodzie. Inna świadomość personelu, ale przede wszystkim moja ❤

O tak! Piękne doświadczenie ale też trudne. Dobrze mieć odpowiednie wsparcie w tym czasie