Αριστούργημα

Psychologically evaluate my ass via music

Παλάτια Επεσαν

.

2024!

Τέλειο τραγούδι, αλλά το videoclip όλα τα λευτά!

Ακόμα δεν βγήκα απ' το αυγό μου και φτιάξανε φολες, ακόμα είμαι κρόκος και σαν τον κρόκο δειλιάζω και με ρωτάς ρε φίλε αν όλο το πιες!

τράβα και γαμήσου εγώ βλέπω το ποιός είμαι, εσύ έχεις καταρράκτη και δεν βλέπεις το τι έγινα,γαμώτο

ειμαστ'ολοι μοναδες, γυρω μου εχω αρκετες ωστε να παρω το βραδυ τηλεφωνο να σου πω πως το κεφαλι μου καις.

opoios katalave katalave...

<3

Εποιασε τόπο μάγκες

Να χαμε λέει δύο φτερά

Και, γυρναω την πλατη μου στην κάμερα με στοχο να αποφύγω,οσο στόχο με βαλαν με πυρά που δεν με πήραν, Ασφαιρα, λεπίδα κατω απο την γλώσσα μεσα στην ονειροπαγίδα, με ματια ακίνητα στην τελευταία ηλιαχτίδα ,γραφω τους στοιχους μου στο κινητό και τους κολλω απάνω στο βιματοδοτη σας χαμένος σαν την νιοτη σας ποτισα το τσιμεντο με το αιμα μου στην πτωση μου στην πολη σας.ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΑΣΤΕΙΟ καλα εσυ εφυγες νωρις χωρις να πεις ουτε ενα αντιο μες το κύκλωμα ο κυριος κανενας ξεγελώντας για αλλη μια φορα το κύκλωπα, όσω ολοι πασχεται απο κυκλοπληγια οι σκεψεις μου ουρλιάζουν στην κοινή σας ησυχία δεν με παίρνουν με το μερος τους... παραμένω έγχρωμη πινελια στην ασπρόμαυρη παλετα τους.Σαν μαγος βγαζω ασπρα περιστερια απο τα μαυρα καπελα τους και τα τοποθετώ στα λερωμένα ναι μαχαιρια τους,Και δεν ξες γιατί φοράς ΚΛΟΥΒΊ.Απο οταν εγινε έγχρωμη η TV γίναμε ασπρόμαυροι βαρετοί και βουβοί ανεβαινουν οι καρδιακοί παλμοί κορμί κατω απο τονους makeup στο κακόγουστο θεαθινε μια νυχτα στην Αθηνα , και οσο μένω εξω απο την λογική σας στελνω την παράλογη μου αγάπη.Περιμενω,αγαπη μου Βασιλης καληνύχτα.

AKRAIOOOO <3

Απο το 14 εδω περα, ακομη περιμενω να ξαναβγαλετε καποιο αλμπουμ/συλλογη με τρακς.

παμε λιγο

To skotadi agapame san mana

Πόσο έχει λείψει αυτή η φωνή

Αδερφε ινστα απο αλλοιωμενη οψη;;

Του γαμησες την μανα ωραίος

🖤

εγώ πάντως έψαχνα ένα βίντεο για τα θεωρήματα μη πληρότητας του godel αλλά καλό κι αυτο

Pame pali sta akra

Gkavla

akoma edo eimaste , kathe fora pou droparete anoigete ena portal kai mpenoume oloi mesa alania. Den uparxei palio den uparxei kainourio. palatia peftoun einai palatia peftoun telosssssssssss.

Στίχοι: Βάζω το δάχτυλο μου μέσα στον εγκέφαλο τα κάνω όλα σκατά κι ανακατεύω να κατέβω δεν,έχω τα ποδάρια μου να πάρω το δρόμο μου βρίσκομαι σε σταυροδρόμι αφήνω ψίχουλα και μια ψυχούλα σαν και 'μένα μου τα τρώνε τα μπαστάρδια ή μήπως κι εγώ μπασταρδεύομαι και τους τρώω παξιμάδια κι εργαλεία για να φτιάξω το μηχανικό μου σώμα μη χάνεις τίποτα,δεν κάνει τίποτα να πα να γαμηθούν όλα τα πρότυπα μονάχα κι οι κωλόμπατσοι που χτυπάνε περίπτερα περί του νόμου δεν είσαι παιδί του για να ντρέπεσαι περιφερειακά απ' αυτόν περνάω και εδώ στο περιθώριο που θέλω τους πατάω σπαταλάω όλο το χρόνο μου σ' άσκοπες μαλακίες αντί για να σπαταλάω τα ξέρατα της ανθρωπιάς σ' ένα κάρο μαλάκες τώρα φάτε είμαι ο χειρότερος στις πλάκες όμως κάνω αξονική από τον κώλο σου,να δω τι κουβαλάς μες το κεφάλι σου ανθρωπάκο, με βρήκανε γεμάτο συναισθήματα και με αφήσαν ράκο είσαι για 'μένα ό,τι είναι στο σαράκι το έντομο το ξυλοφάγο, ό,τι είναι για τη σκέψη μου κι όχι ό,τι πρέπει να πα να γαμηθεί κι αυτός που βλέπει μέχρι την άκρη του νήματος ποτέ δε θα την φτάσει... Κι όλα κυλάνε σύμφωνα με τα πρότυπα προτύπων,όταν τα πρότυπα κατοίκων είναι πρότυπα πιθήκων όταν,καθίκια σκοτώνουν και το ονομάζουνε καθήκον,δεν έμαθα να πιστεύω σε πατρίδα και σε πρότυπα δεν έμαθα,έμαθα να καταργώ τα στερεότυπα,όταν παίζει τριγύρω σου τόση βρωμιά και 'συ κοιτάς πως ν' απαλλαγείς απ' όλα αυτά τα σκατά που σε θέλουνε να ζεις στο βάλτο,βατικανό μ' ένα κανό στο πιο ψηλό βουνό να σου φωνάζουμε "κάν'το σάλτο και κολύμπα" ο λόγος μου είναι ασπίδα μα και ξίφος,η παρουσία μου είναι ένας αστικός μύθος ιστορίες φτιαγμένες απ' το πλήθος και τα γραπτά μου άλυτος γρίφος άγρυπνος ήχος συνεντέλεια,η πρώτη πολυκατοικία προκάλεσε ολική συντέλεια έτσι βγάινω έξω για να μην ενοχλώ, αφού προκάλεσα πάλι διατάραξη κοινής ανησυχίας όταν προσπάθησα να αυτοπυροβοληθώ σ' αυτό το δύσβατο μονοπάτι της πόλης που ακολουθώ,δως μου τη φωτιά Προμηθέα κι εγώ θα την κρατάω για προμήθεια σαν τον πιο πολύτιμο θησαυρό θα την μοιράσω σιγά σιγά στο λαό αφού ο άνθρωπος έγινε αρπακτικό και άπληστος από φύση,το μόνο που τον νοιάζει είναι μια δουλειά για να μπορέσει να ζήσει,για να μπορέσει ακόμα μια άχρηστη μαλακία να αποκτήσει χωρίς να την χρησιμοποιήσει έτσι απλά για να λέει πως την έχει κατακτήσει ονειροβάτης στον 21ο αιώνα θύμα σύγχρονης οφθαλμαπάτης,αφού τα πάντα τριγύρω μου μοιάζουν τόσο εικονικά,αφού ο προγραμμάτιστής τα προγραμμάτισε να φαίνονται τόσο ρεαλιστικά και σε υψηλή ανάλυση συνάμα και η ζωή μου σαν σινεμά που προβάλλει αμοντάριστα πλάνα. Δώσαν γραμμή να μπω κι εγώ μες το κοπάδι πόσα είχαν πει κι από πράξεις δεν είδα ούτε σημάδι πως,το μυαλό μου σχέδια μηχανορραφεί να βγω απ' την κοινωνία αυτή κι όταν πήγα να κόψω και σε 'σενα τις κλωστές σου μου πες "φίλε μη χάνω ραφή" ο φόβος της πτώσης ποτέ δε βοήθησε στην άνωση μας βγάλανε στο εμπόριο φθηνά κουμπιά υπογλώσσια να θεραπεύσουμε την ψυχή μας με υποκατάστατα και αλκοολ κατανάλωση τόσα χρόνια δεν άλλαξε το ανθρώπινο μυαλό μένει το ίδιο ραδιουργό τα χαιρετίσματα μου στον εκάστοτε πρωθυπουργό,έκανες καλή δουλειά να μας κοιμήσεις μέσα σε μια χειραγώγηση μαζών όλοι αρεσκόμαστε αφού όλοι ανεχόμαστε το λήθαργο μα παραδόξως μόνο ο ύπνος φαίνεται να διακόπτει,εκεί δεν πέτυχαν να μπουν ακόμη κι αν είσαι ξύπνιος ακόμη,πριν με πεις προπέτη κι υπερόπτη κοίτα καλά μες τον κύβο σου μήπως είσαι ξύπνιος επειδή δεν σου 'χουνε κλείσει ακόμα τον χρονοδιακόπτη βασικό,καμπύλωσα το χωροχρόνο να δεις πως ό,τι νομίζεις γι αληθινό είν' αντανάκλαση φωτός και μόνο γίνομαι μαύρη τρύπα,να δεις πως λόγω της καμπύλης που κάνει το φως βλέπεις το πίσω μέρος σου ακριβώς μπροστά σου κι έτσι βλέπεις την πλάτη σου κοιτώντας απόλυτα ευθεία όσο κοίταζε να κάνει οχτάρια η γενιά σου η μέρα με τη νύχτα απόσταση κάποιες αστρονομικές μονάδες όσο μέρα νύχτα με τις ώρες κατεβάζεις το ποντίκι βλέποντας δημοσιεύσεις χιλιάδες ψυχές νομάδες 'φύγαν γιατί δεν άντεχαν στην αδράνεια του πνεύματος να κάνουν τεμενάδες,τα μάτια δυστυχώς μόνο κοιτάζουν μα δε βλέπουν περιμετρικά πέρα από τη σελήνη σ' ελληνικά χρώματα μας βάψανε τη νιότη μας να νιώθουμε περήφανοι για ένα πανί με χρώμα,κάθε τραμουντάνα με μαθαίνει πως αλλάζει ο καιρός κι αν τύχει να πνιγώ θα τρυπήσω μόνος μου τη βάρκα πριν το επιλέξει ο ωκεανός και δεν το επέλεξε ακόμα θα σπασω τα βαρυντικά πεδία μπας και νιώσει τι πάει να πει χώμα δίχως χρώμα ο κάθε λευκοκυανός,θα γίνω η παραβολή του Πλάτωνα σε, μαυροκόκκινη καρτ ποστάλ με ψήγματα άνθρακα συστημένο για τους εθνοπατέρες μας οι μέρες της περιφάνειας σας τελειώνουνε εδώ και χαράζει νέος ήλιος για τις πιο λαμπερές μέρες μας ερχόμαστε.

Χειμωνας πια,σκαλωμενα τετραγωνα,με πιατα στρογγυλα,αστο δεν κυλας στο μπλε μας ονειρο,αφου μονο το βλεμμα δεν μας σωνει εδω,μα ζω για να μαθαινουν τα παιδια να μαραζωνουν ως το επομενο,με ζωνες μαθαινουνε και οι γραβατες,και οπως ετυχες,πινουμε μονο για τις συνεπειες,συνετα,και ειναι τα λαθη σινικα τοιχοι,τα ψυχολογικα γιναν συγκατοικοι,και αραζουμε μπαλκονι,και αλλαζουμε σαλονι αφου θυμιζει τη κατασταση,μπαινω στο αστικο για να κατεβω στη μετα σταση,και ας ξερω πως κολλαμε,ανακατευω,μολις χωρεσα,στο χωρο που Το μπορεσα,μιλια να περπατας μα τη μιλια ακομα γυρευω,και ολα λεμε εχουν βαρυτητα σαν να μασταν καδρονια σε ασφαλιτικα,ειμαστε τα παιδια απο τα βαρυτικα,σημεια της γης,οσο δεν γινεται ευθεια να δεις,κοψε το λαιμο πριν να σε κοψει,σαν βλακας Ελληναρας για την οψη,ξερεις θα'ταν ολα χειροτερα αμα ησουνα εδω [Hook] Δεν πεταμε πια πετα με τα ποδια μετεωρα σε τεντωμενο συρμα αναμεσα αυτο πες στα παιδια για οποτε ψαχναν τα φτερα τους... [Verse 2] Δεν εχει πλακα πια,βουλωνεις,δεν ειμαστε πια οπως παλια χυμενα μυαλα στο πατωμα το θεμα ειναι απο ποιο κεφαλι τελειωνεις πιο γρηγορα για να τελειωνεις μα ουσιαστικα τα ουσιαστικα βασιζονται παντα στις πτωσεις πολλαπλασιασα τις πτωσεις μου κι αυτο ειχε αλλες επιπτωσεις για ενα κεφαλι καθαρο και για τα παντελονια που φοραμε ζουμε ποιο να πρωτοκουμπωσεις λευκος σαν πανι κι οι γυρω να μου Λενε "στανιαρε Μανο θα στρωσεις",μυαλο σε τρανς κεφαλι χαμηλα ακαμψια απ' τ αγχος γυρα στην πολυ μοναχος μια γυρα γυρνα στην πολη μας καθως εδω ανεβαζουμε πυρετο να σπασει ο παγος τοξικες κοινωνικες συναναστροφες με τοσες προβολες γιναμε κινηματογραφος σ ενα μυαλο 1 με 7 προ μεσημβριαν εκοψα το μετωπιαιο λοβο και τον κολλησα στον πουτσο μου να κανω ο,τι στον πουτσο θελω γω οσο ηταν ζωης πορεια σε πληρη κυκλο οσο κυκλωνα σε κυκλωνα εμμονων ο,τι τασεις κι αν ειχα λες και προσπαθουσα να φτιαξω κυκλωμα βραχυκυκλωνα οσο βραχοι κυκλο να κανουν κλεινοντας καθε εξοδο στο κεφαλι μου να μου λες "τι παριστανεις στον μαλακα τον τυφλο ρε κυκλωπα?" νυχτες Που 'πα ολα πως τα παρατησα δε νιωθω πια χαρα μισα σταδια της μερας μου αυτη χαραμισε,εκεινη που ερωτευτηκα μου καθισε Κι επειτα μου καθισε στο λαιμο,ποσο γαμησε?υπεραναλυση και μυρωδια απο καποτες συγνωμη που σ' αναψα τοσες φορες μωρο μου απλα εχω ψυχαναγκασμο με διακοπτες κρισεις πανικου και πορτες που αλλαζουν χρωματα για να βαλω λιγο χρωμα στο κεφαλι μου καπακια σ' αυτες με δυναμη ακουμπω δες ξυραφια κοιτα πως χαμογελαν και χαμογελα σ' ολο το σωμα μας τωρα πια,καθε ηλιοβασιλεμα στη φυγοκεντρο ισως να ναι καιρος να φυγω κι εγω σταδιακα σου 'πα πως θα σ'΄ηθελα μαζι μου στο ονειρο κι ας τα ματια μου ηταν ονειρο να χαζευουν τα δικα σου,σου πα να πα να φυγουμε πως ζουμε μεσα σε μια ζωη placebo και με ρωτησες "μωρο μου μηπως ξεχασες να παρεις τα φαρμακα σου?" οσο λεια στην ανασφα γινομουνα,τριβοντας το ντουβαρι με τα δοντια μου να δω αν οι φρικες μου ειναι με τον σφα,μα ειναι τοιχοι αλλα στο ισιωμα σωστα και ποσο ομορφα θα 'ταν ν ακροβατουσαμε επιφυλακτικα για μια φορα

Figokentro?

Trava to k allo

Egw vlepw to poios eimai sy exeis katarakth k den vlepeis to ti egina

K an se ksanadw apla meine dipla mu

Ti wraia pou ta le8

eiste arrwstoi

Μένω Γλυφάδα και εδώ και πόσα χρόνια παίζει έξω από το λιβινκ όπως περνάω

Θυμίζει teardrop από massive attack?

Και πόσο κράτησε αυτός ο χειμώνας.

Emena oi filoi mu denoun ta papoutsia katakorifa

Είμαστε μόνοι μας γι’αυτό μάλλον φοβάμαι…

Ρε παιδια πραγματικα θελω να μαθω πως μπορω να επικοινωνισω μαζι σας.αν καποιος ξερει καποιο μεσω επικοινωνιας με τον μτπ ή με καποιο μελος απο τα παλατια πεφτουν παρακαλω να μου το πει

Kai o anthrwpos sou se soutare san to farmako

αδερφέ το ακούω μετα από 6 χρόνια και με αγγίζει όσο ποτέ....

Δεν το πιστεύω ότι πέρασαν τόσα χρόνια

Poulas trela rr

Οι φρίκες που τρώω είναι γλυκές, κι ο νους μου ζαχαροπλαστείο... 🍬

Το τραγούδι με μεγάλωσε. Η κυνικότητα με χειραγωγήσε, η αλήθεια με εκανε να ζω.

3 χρόνια μετά το ίδιο τέλειο 13/4/2023

2023!

ΚΟΙΝΟΣ Ν.Δ.

Να κόβονται οι φλέβες καθέτως και οριζόντια παρακαλώ