Καλησπέρα! Παραθέτω απόσπασμα από την περιγραφή του βίντεο: "Προς αποφυγή παρερμηνειών: Το βίντεο ασχολείται με τις άσπρες γραμμές που μπορεί να είναι ορατές πίσω από μεγάλα επιβατικά αεροπλάνα και όχι με αεροπλάνα που μπορεί να συμμετέχουν σε αντιχαλαζικά ή άλλα προγράμματα"

.Ξανακοιτώντας στην οθόνη,βλέπω οτι έχουμε κάνει ακόμα ενα μεγάλο κύκλο πάνω απο τον Ατλαντικό και οτι είμαστε 110 μιλια απο το αεροδρόμιο.Αντί να πλησιάζουμε,απομακρυνόμαστε,σκέφτηκα.Υπολογίζω οτι τα 110 μίλια θα χρειαστει με την ταχύτητα που πάμε γύρω στο τεταρτο-εικοσάλεπτο και καταλαβαίνω οτι ο χρόνος εχει μειωθεί σημαντικά.Η ταχύτητα πέφτει και άλλο,πετάμε τώρα στα 13000 ποδάρια με 250 κόμβους,η κατανάλωση έχει μειωθεί αλλα οχι τόσο οσο θα με κάνει να χαρώ ! Στρίβουμε τώρα και βλέπω απο το παράθυρο μακρυά (ξέχασα να αναφέρω οτι καθόμασταν στην μεσαία σειρά οπότε δεν μπορούσα να βλέπω απο το παράθυρο τι γίνεται,κατι που είναι ακόμα πιο ανχωτικό,τουλάχιστον για μένα) τα σύννεφα της καταιγίδας,τεράστιοι,πελώριοι θυσανοσωρείτες,το κλασσικό τους σχήμα.Πήραμε πορεία προς την στεριά ξανά,αυτό είναι καλό σκέφτηκα,κάτι καλό ετοιμάζεται.....και συνεχίζουμε,σχεδόν σιγά-σιγά έχουμε φτάσει τα 10000 ποδάρια και η ταχύτητα παραμένει 250,έχουμε μπει πλέον στην περιοχη της Ουάσιγκτον και ξανακάνουμε αλλο ενα holding πανω απο τα χωράφια.Υποπτεύομαι οτι κάτι ψήνεται.Αυτό που περίμενα όμως απο την αρχη της περιπέτειας δεν το ένοιωσα.Περίμενα να μπούμε στον καιρό,να αρχίσει να κουνάει και να χτυπιέται το μηχάνημα,να σπάνε απο πάνω μας τα ντουλάπια,να πέφτουν οι αποσκευές πάνω στα τσερβέλια μας,αυτό λοιπόν δεν το είδα.Ουτε είδα να πετάμε μέσα στα σύννεφα.Ο καιρός εξω ηταν παραδόξως καταγάλανος και καλοκαιρινός,οι καταιγίδες ναι μεν φαινόντουσαν,αλλα σε αρκετή απόσταση απο εμας.Αν το καλοσκεφτείς,είναι καπως περίεργο.Ξάφνου μια αντρική αυτή την φορά φωνή,ακούγεται απο τα ηχεία,κυρίες και κύριοι σας μιλάει ο κυβερνήτης της πτήσης μας,το αεροδρόμιο έχει ανοίξει ΓΙΑ ΛΙΓΟ ! ! (τι εννοεΊ ο ποιητής ΓΙΑ ΛΙΓΟ ?) οπότε ετοιμαστείτε για την προσγείωση.Ευχαριστώ πολύ και καλά κρασιά.Κάποια αχτίδα φωτός φάνηκε να λαμπυρίζει μπροστά μου και την έπιασα να μην μου φύγει και την χάσω ! Νοιώθω το αεροπλανο να στρίβει και βλέπω απο το μακρυνό παραθυράκι τα χωράφια απο κάτω μας,δρόμους και αυτοκίνητα.Δεν βλέπω σύννεφα και δεν βλέπω να βρέχει,κάτι που το περίμενα,δεδομένων των συνθηκών.Ξανά περίεργο.έχουμε κατέβει πολύ,περίπου 3000-4000 χιλιάδες ποδάρια και ξαφνικα νοιώθω κάποια αόρατη δύναμη να πιάνει το αεροπλάνο και να το χτυπάει σαν χταπόδι.Μόνο για 3-4 δευτερόλεπτα κράτησε,αυτό όμως ήταν αρκετό για να ξυπνήσει τους κοιμισμένους συνεπιβάτες.Τις ζώνες τις φορούσαμε σαν καλά παιδιά που είμαστε,οπότε περιμέναμε την προσγείωση μας.Ξανακοίταξα το παράθυρο,και ειδα οτι είχαμε κατέβει αρκετα χαμηλά και οτι απο στιγμή σε στιγμή θα ακουμπούσαμε τον διάδρομο,όπως και έγινε,εν μέσω χειροκροτημάτων και επιφυμιών,του τύπου,ΜΕΓΑΛΕ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΙΛΟΤΟΣ κ.λ.π βλακείες ! 😂Τελικά είχε δίκιο η γυναίκα μου ! Κατεβαίνοντας απο το αεροπλάνο στο τέρμιναλ,κατευθυνθήκαμε για την παραλαβή των αποσκευών των άλλων επιβατών (ευχαριστουμε την SWISS που εμείς δεν είχαμε βαλίτσες να περιμένουμε,γιατί είχε φροντίσει να μην φτάσουν οι βαλίτσες μας στην Αμερική,πολλώ δε μαλλον στην Ζυρίχη απο την Αθήνα και περιμέναμε στην ξενητειά δυο μέρες με τα ίδια μόνο ρούχα να πάει Δευτέρα για να ανοίξουν τα μαγαζιά) και διαπιστώσαμε οι μόνοι επιβάτες που περίμεναν τις βαλίτσες σε ενα τεράστιο αεροδρόμιο,είμασταν εμείς,καθώτι η μόνη πτήση που είχε προσγειωθεί ήταν η δική μας.Και δεν ήταν ψέμα,το αεροδρόμιο ηταν σχεδόν αδειο ! ! Κατέβηκε και το πλήρωμα,ήρθαν και αυτοί στον ιμάντα,και τους πλησίασα να τους ρωτήσω πως καταφέραμε να περάσουμε την καταιγίδα χωρίς να βραχεί το αεροπλάνο.Σημειωτέον οτι με το που μπήκαμε στο τέρμιναλ,έρριξε καλαπόδια,κεραυνους,αστραπες και οτι εχει σχέση με τροπικη καταιγίδα. Μου είπε οτι βλέποντας απο το ραντάρ την πορεία του φαινόμενου,ενέργησαν ανάλογα,βρήκαν μια τρύπα και μπορέσαμε έτσι να κατέβουμε.! Αλλιως τον ρώτησα,τα καύσιμα ηδη θα ηταν πολυ ελάχιστα.Μου απάντησε αδιάφορα οτι θα προσγειωνόμασταν σε κάποιο αλλο αεροδρόμιο εκεί κοντά ! Εχει ξανασυμβεί,έτσι μου είπε ! Αυτή ήταν η εμπειρία μου πρώτη μου φορά πάνω απο τον Ατλαντικό και ειπα να την μοιραστώ. Τρόμαξα είναι αλήθεια,γιατί άνηκα στον χώρο και ξέρω τι γίνεται και τι εχει γίνει σε τέτοιες περιπτώσεις απο αλλες πτήσεις.Επίσης το οτι δεν ήμουν παράθυρο,να βλέπω εξω και να αξιολογώ με βάση οτι έβλεπα συνέτεινε στο άνχος.Και στην τελική,εαν δεν οδηγάς ο ίδιος,ποτε δεν ξέρεις πως θα αντιδράσει αυτός που οδηγάει.. Βέβαια,εμείς δεν καταλήξαμε σε άλλο αεροδρόμιο,αλλα . . 🤩🤩 Ευχαριστώ που με διαβάσατε και εύχομαι καλές προσγειώσεις σε όλους ! ! Καλημέρα

Καλησπέρα, σε ευχαριστώ που μοιράστηκες αυτή την εμπειρία - και για τον χρόνο που αφιέρωσες να γράψεις ένα τόσο λεπτομερές σχόλιο! Τέτοιες ιστορίες δείχνουν πόσο πολυδιάστατη εμπειρία μπορεί να είναι η αεροπορική πτήση για τους επιβάτες. Ακούγεται λογικό να αγχώνεται κάνεις σε μια τέτοια κατάσταση, ειδικά όταν βλέπει τις καταιγίδες από ψηλά, δεν έχει παράθυρο για να καταλάβει τι γίνεται και δεν έχει εικόνα της κατάστασης στο cockpit. Οι πτήσεις μερικές φορές μας επιφυλάσσουν ανατροπές, αλλά οσο στερεότυπο και αν ακούγεται, τελικά η εμπιστοσύνη στο πλήρωμα και στις διαδικασίες ασφαλείας, ειδικά σε μεγάλες εταιρείες που παίρνουν πολύ σοβαρά τα θέματα ασφάλειας και εκπαίδευσης των πληρωμάτων τους, ίσως μάς εξασφαλίζει την ηρεμία μας σε τέτοιες στιγμές. Εύχομαι οι επόμενες πτήσεις σου να είναι πιο ήρεμες, χωρίς να αναρωτιεσαι... που θα πάει η βαλίτσα 🤞🤞

@@aeroplanetic Την μια την πηραμε την εκτη ημερα,την αλλη την εβδομη και την τριτη την δωδεκατη,οταν γυρνουσαμε.Ειχαν γυρισει την μιση Αμερικη ! Ευχαριστω !

Καλησπέρα! Οι λευκές γραμμές που βλέπουμε να αφήνουν τα αεροπλάνα στον ουρανό ονομάζονται contrails (συντομογραφία του "condensation trails"). Όπως αναφέρεται και στο βίντεο , αυτές σχηματίζονται από την υγρασία που παράγεται από τους κινητήρες των αεροπλάνων όταν καίνε καύσιμα. Αν οι συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας στην ατμόσφαιρα είναι οι κατάλληλες, οι γραμμές αυτές μπορεί να γίνουν πιο έντονες ή να παραμείνουν για περισσότερη ώρα στον ουρανό. Οι contrails είναι πιο συνηθισμένοι σε μεγάλα ύψη, όπου η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή. Κάποια αεροπλάνα ίσως να μην αφήνουν contrails, αν πετούν σε χαμηλότερο ύψος ή αν οι συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας δεν ευνοούν τον σχηματισμό τους. Σε μερικές περιπτώσεις, οι contrails μπορεί να απλώνονται και να μοιάζουν με λεπτά σύννεφα, δημιουργώντας την εντύπωση συννεφιασμένου ουρανού. Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν οι γραμμές αυτές συνδυάζονται με άλλες ατμοσφαιρικές συνθήκες που συμβάλλουν στη διατήρηση της υγρασίας και την εξάπλωση της γραμμής στον ουρανό. Παραθέτω επίσης απόσπασμα από την περιγραφή του βίντεο: "Προς αποφυγή παρερμηνειών: Το βίντεο ασχολείται με τις άσπρες γραμμές που μπορεί να είναι ορατές πίσω από μεγάλα επιβατικά αεροπλάνα και όχι με αεροπλάνα μπορεί να συμμετέχουν σε αντιχαλαζικά ή άλλα προγράμματα

Ωραία ερώτηση! Τα αεροπλάνα δεν χρειάζεται να «προσπαθούν» να ακολουθήσουν την καμπυλότητα της Γης, γιατί η ίδια η βαρύτητα τα εμποδίζει να «ξεφύγουν» προς το διάστημα. Τώρα, αν ένας πιλότος προσπαθούσε να τραβήξει το αεροπλάνο προς το διάστημα, το αεροπλάνο δε θα μπορούσε να φτάσει και πολύ ψηλά. Τα επιβατικά αεροσκάφη είναι σχεδιασμένα για συγκεκριμένα ύψη πτήσης και εξαρτώνται από την πυκνότητα του αέρα για να έχουν αρκετή άνωση. Σε μεγάλα ύψη, ο αέρας γίνεται ακόμη πιο αραιός, και έτσι οι κινητήρες δεν μπορούν να αποδώσουν αρκετά ώστε να ανέβουν περαιτέρω. Αν, λοιπόν, ένας πιλότος τράβαγε το αεροπλάνο σε ανοδική πορεία πολύ μεγαλύτερη από το κανονικό, το αεροπλάνο θα έχανε σταδιακά την άνωσή του και θα "έπεφτε" (stall) , επιστρέφοντας σε χαμηλότερα ύψη, όπου η ατμόσφαιρα είναι πιο πυκνή και του επιτρέπει να διατηρεί σταθερή πτήση.

Θα ζεις για πάντα στην σκέψη μας 🕯️

Ευχαριστώ πολύ για τις φιλοφρονήσεις 😁

Καλησπέρα! Χαίρομαι που σου άρεσε το βίντεο! Καταλαβαίνω την απορία σου - είναι λογικό να φαίνεται λίγο μυστήριο το πώς λειτουργεί ένας τζετ κινητήρας χωρίς να έχει τα κλασικά πιστόνια όπως ένας κινητήρας αυτοκινήτου! Όπως αναφέρεται καλύτερα και στο βίντεο, στους τζετ κινητήρες, δεν υπάρχουν πιστόνια! Γιατί; Η κίνηση ξεκινάει από τους ίδιους τους ανεμιστήρες (ή φτερωτές) που λειτουργούν με μια σειρά από συμπιεστές και τουρμπίνες. Αρχικά, ο αέρας μπαίνει από τον εμπρόσθιο ανεμιστήρα και περνά μέσα από τους συμπιεστές, όπου συμπιέζεται (δηλαδή αυξάνεται η πίεσή του). Έπειτα, καίγεται μαζί με καύσιμο σε έναν ειδικό θάλαμο καύσης, και τα καυτά αέρια που παράγονται περνούν μέσα από τις τουρμπίνες στο πίσω μέρος του κινητήρα, οι οποίες παράγουν την απαραίτητη ώθηση για να κινήσουν τις φτερωτές και να κρατήσουν τον κινητήρα σε λειτουργία. Με λίγα λόγια, δεν χρειάζονται πιστόνια γιατί τα καυτά αέρια που παράγονται από την καύση δημιουργούν την απαιτούμενη ισχύ και κίνηση, η οποία διατηρεί τον κύκλο συνεχόμενο. Η αρχική πηγή ενέργειας για την εκκίνηση ενός τζετ κινητήρα είναι συνήθως η Auxiliary Power Unit (APU), ή βοηθητική μονάδα ισχύος. Η APU είναι ένας μικρός κινητήρας (που μοιάζει με τζετ κινητήρα) και βρίσκεται συνήθως στην ουρά του αεροσκάφους. Παράγει ηλεκτρική ισχύ και πεπιεσμένο αέρα, που χρησιμοποιούνται για την εκκίνηση των κύριων κινητήρων του αεροσκάφους όταν είναι στο έδαφος, χωρίς να χρειάζεται εξωτερική πηγή. Εναλλακτικά, αν η APU δεν είναι διαθέσιμη, το αεροπλάνο μπορεί να εκκινήσει τους κινητήρες του χρησιμοποιώντας εξωτερικό πεπιεσμένο αέρα από μια εξωτερική μονάδα που παρέχεται από το έδαφος (γνωστή ως Ground Power Unit ή GPU). Ελπίζω να ξεκαθάρισα λίγο τα πράγματα!

Υπάρχει μια φιάλη με πεπιεσμένο αέρα που την ανοίγει ο πιλότος απτό πιλοτήριο και δίνει αέρα στο σύστημα airstart όπου αυτό δίνει αέρα στην κεντρική φτερωτή και ξεκινάει η στρέψη του κεντρικού άξονα.στην ουσία έχει πάρει μπροστά η μηχανή.οσο για τα γκάζια είναι μίγμα αέρα με καυσίμου !!

Ότι κάνει το καρμπυρατέρ σκέψου το κάνει ο θάλαμος καύσης αυξάνονται εκει ο αέρας με το καύσιμο.Ολα τα υπόλοιπα είναι στις φτεροτες που σπρώχνουν τον αέρα από μπροστά προς τα πίσω .Ένας κύκλος φαντάσου ειναι