Naptın, nasıl oldu yenebildin mi?

Ne yaptın uçuş nasıl geçti

@@bediifurkan öncellikle buraya gec geri dönüs yaptıgım icin kusura bakmayın, sayet ucaga ilk binisimden yani berlin'e vardıgımdan sonra geri dönüs yapsaydım, buraya hic güzel ve ic acıcı seyler yazamazdım. lütfen sonuna kadar okuyun baslarda pek güzel seyler anlatmayacagım korkacaksınız belki kaygınız artacak ama sonlarda her sey güzellesecek. ben her seyi tüm gercekligi ile yazacagım, dedigim gibi ama sonuna kadar okuyun. ilk ucaga binmeden önce havalimanında ucagı beklerken garip bir sekilde sakindim, inanılmaz bir gerginligimde vardı tabii ama dedigim gibi anormal bir sekilde sakindim ne zaman ki ucaga binmek icin sıraya girdik, o körügün yoluna girdim orada inanılmaz bir bas dönmesi girdi, körügün cok ucundan ucagın sesini de alıyordum o ses ve ortam beni cok fena gerdi, dehset bir kalp atısı, bas dönmesi, heyecan yani o an tek kelimeyle her sey kontrolsüzdü. ucagın icine adımımı attıgım an ve oturdugum an daha da fenalastım cünkü insanlar hareket ettikce ucak sallanıyordu. bunun yanı sıra insan sesleri, ucagın sesi, her sey bir araya gelince ben inmeyi bile düsündüm diye hatırlıyorum ancak tabii tuttum kendimi. ardından kapılar kapandı, push back aracı, ucagı geri geri itmeye basladıgında gerginligim daha da arttı cünkü ucak dogal olarak hareket ediyordu, titriyordu, sallanıyordu. ucak taxi felan yaptı aynı gerginlik devam ederken artık kalkıs zamanı geldi ve ucak tam gaz hızlandı o sıra yine iyi dayandım ta ki ucak kalkana kadar, o an hayatımında ki en kötü anlardandı inanılmaz bir bas dönmesi ama öyle böyle degil, sanki tam kalktıgı an beynime bir civi girdi. ucagın kalkması ile kendimce cık saglam bir g kuvveti yedim ama annem ve ananemde hicbir sey yoktu. anneme ve ananeme ben cok kötüyüm anne demekten baska bir sey demiyordum. ha bu arada biz ucaga bindigimizde kabin memuruna ucaktan cok korkutugumdan vs bahsettim beni kaldırdı ucagı gezdirdi tuvaletin yerini gösterdi ve ardından bana, "bugün rüzgarlı bir hava var, türbülanslı bir yolculuk olabilir" dedi. (hicbiri de olmadı) neyse kabin memuru geldi durumumu sordu ben de cok kötü oldugumu söyledim basım dönüyor dedim, "o da ucak tutmustur, bir seyler yemek, icmek ister misin?" dedi. ben de hayır sag olun dedim ve gözlerimi kapattım basım dönmeye devam ediyordu son gaz. en sonunda deri ceketimi cıkarıp kafamın üstünü "hicbir yerden ısık almayacak bir sekilde" örttüm ve annemin kucagına yattım, bu cok cok cok iyi geldi bu sekilde ucaktan bir nebze de olsa uzaklastım ve azda olsa uyuyabildim. ha bunu yaptım diye gecmedi yine o bas dönmesi devam etti ama yine de az bucuk beni rahatlattı uyumama yardımcı oldu. ucagın her hareketinde basım daha cok dönüyor, icim kalkıyordu. ardından ceketimin altından güvenli noktamdan yarı uykulu bir sekilde, pilotun inise 1 saat kaldıgını söyledigini duydum ve cok mutlu oldum ve icimi bir huzur kapladı. ananem yeni fıtık ameliyatı oldugu icin onun en azından 1 saatte bir kalkıp yürümesi lazımdı ananem de cam kenarında ben de koridor tarafındaydım, ananem zor durumda oldugunu ve koridorda yürüyüs yapması gerektigini ceketimin altından duydum ve bir anlık özgüvenle kafamı kaldırdım ve o an bas dönmem yüzde 70 80 gecti. sok oldum, bir an da bas dönmem gecti hatta ayaga kalkıp tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadım ardından ortaya gecip bulutların üstünden gökyüzünü, manzarayı izledim. cok garipti, benim gibi bir insan yerden belki 10km yükseklikte ve nispeten sakin bir sekilde ucakta gökyüzünü izliyor. korkum o an nerdeyse yüzde 70 80 gecti. kalan 40 30 dakikam bu sekilde gecti ve ucak indi. inis dünyanın en güzel seyi cünkü artık yerdesiniz. istedigi kadar sert insin sonucta yerdesiniz. benim ucakla gidisim böyle kısacası cok kötüydü gelelim güzellige! dönüste ananem gelmedi o almanya'da dayımda kaldı. annem ve biz geri antalya'ya dönecektik. düsseldorf'tan binecektik. check-in yerine geldik, orda dayım benim icin koridor tarafında bir ayırması icin icin check-in görevlisinden ricada bulundu ancak görevli böyle bir seyi yapamayacagını söyledi. (orda bir seyler geveledi ama tam hatırlamıyorum) bir tık gerildim derken ardından görevli, "zaten bir koridor bos o da mustafa'nın" dedi, hemen ardından zaten ikiniz ayrı yerlerdesiniz dedigi an benim basımın üstünden kaynar sular aktı. nasıl olurda annemle ayrı bir sekilde yolculuk yaparım? yahu ben daha annemle birlikte bile yolculuk adam akıllı yapamadım perisan oldum! neyse o an annemle bir bakısımız var ikimizde cok kötü olduk. (annem ucaktan korkmuyor, benim icin heyecan yaptı o da) neyse check-in islemimiz bitti bizim ucagın kapısının oralara geldik oturduk bir yere basladım ben söylenmeye "ne yapacagız, ayrı ayrı ucamam anne görmedin mi yan yanayken bile cok kötü oldum ancak sen montla üstümü örttün ki ben dayanabildim ki o da felaketti, kimse yer degistirmez, herkes yabancı zaten nasıl iletisim kuracagız, yok bittik ya, bittim ben napacagız, anne gel binmeyelim sonra bir daha bilet alalım bu sefer yan yana alırız koltukları." konusmalarımız hep bu minvalde ilerliyordu, hayatımda hic bu kadar stres altında olmadım. neyse ucagın kapısının önünde inceden bir kac kisi sıra olusturmaya baslamıstı benim gerginligim daha da arttı sebebi ise ucaga binecegim gerceginin daha da yakınlasması, neyse biz de sıraya girdik ki önceden bu isi halledebilelim kabin memurlarının da yardımı ile. iceri girer girmez durumumuzu anlattık, annem benim panik atak hastası oldugumu söyledi. (aslında degilim ama bir panik atak hastası kadar fenaydım, benim asıl sorunum epilepsi ve stresimdi.) mükemmel tatlı bir kadın kabin memuru bize yardımcı oldu ucagın bos oldugunu eger ki koltuk artarsa bizi yan yana oturtabilecegini söyledi aynı sekilde bir tane dahada erkek bir kabin memuru ucagın dolu olacagını söyledi, daha da stresimiz arttı. (yanlıs hatırlamıyorsam cok zaman gecti cünkü) bu esnada, sıradayken ve oturma, bekleme alanında genc bir cift vardı yabancı, onlar benim yanıma denk geldi onların annemle yer degistirme ihtimal sıfırdı cünkü sevgililerdi ayrılmazlardı. annemle ben caresizce annemin yanında ki kisiyi bekledik belki benimle yer degisir diye ama benim inancım sahsi olarak sıfırdı annemi bilmem. neyse tüm ucak dolarken bir annemin yanı bostu. ardından hemen bir aile geldi ve evet annemin yanına geciceklerdi, 3 cocuk 2 yetiskin ve türklerdi! aynen öyle! hemen derdimizi anlattık ve anne düsündü e tamam o zaman dedi eside karsı cıkmadı. o an ki mutlulugu, huzurumu cümlelere dökemem, hemen yer degistirdik. kadın benim yerime gecti ben ortaya sagımda kadının esi yani baba, cam kenarında da annem oturuyordu. cocukları ise hemen sagımızda ki 3 koltukta oturuyordu.

ee tamam koltuk isini hallettikte ben ucaktan korkuyordum onu ne yapacagız? allahtan yasayacaklarımı bildigim icin biraz daha rahat ve en önemlisi hazırdım. ve bu ucus ilk berlin ucusu gibi 3.30 saat degilde 3.05 saatti bu beni inanılmaz rahatlattı. bu sürecte bize yer veren kadın benim yerime yani o ciftin yanına gecti, simdi anlatacagım kısmı ben de tam bilmiyorum tam olarak bakmadım, kadın o ciftten bir seyler yer konusunda bir seyler rica etti sanırım cocukları icin (bizim türkler aynı zamanda hollanda'lı hollandaca biliyorlar) cift reddetti yer degismedi, yani bu aile olmasaydı bunlar annemle yer degismez ve ben annemle yan yana gidemezdim bu da benim felaketim olurdu neyse ki olmadı. ucak push back aracı ile geri itildi taxi yapıldı ve ben daha da gerildim ama kendimi tuttum neyse ucak tam gaz verdi kalktı derken ben aynı g kuvvetini ucundan aldım ancak kendimi sıktım ve önceki ucusumda ki gibi beynime civi girer gibi beni fenalastıran sey olmadı. kendimi sıktım gözümü actım ve dısarı izledim o an, ucak kalktısta oldugu icin ve oto pilotta olmadıgı icin yani haliyle tüm kontrol pilotlarda oldugu icin ucak sürekli sallanıyordu ama ben kendimi tuttum ve basardım! basım dönmemisti fenalasmamıstım. kalkıs tamamlandıktan sonra yani ucak düz bir konuma geldikten sonra daha da keyiflendi isler, ben basta yine berlin'e giderken yani ilk ucusta ki gibi annemin kucagına montla basımı örterek yatmaya calıstım ama bu basımı bir tık dönürdü onun yerine basımı actım ve etrafını inceledim menüyü okudum ve en sonunda yanımda ki babayla sohpet baslattım. adama tesekkür ettim tekrardan, onlar olmasa bu ucus keyifli olamazdı. adam pek konusmayı sevmiyordu, ona kuruyemis ikram ettik ve sohpeti baslattım 3 saatlik yolculugun 20 30 dk'sı annemle normal sohpet kalan 2.35'lik zaman yanımda ki adamla sohpet ederek gecti. dünya ve türkiye siyasetinden, tarihinden tutun dine kadar her konudan sohpet ettik. cok cok iyi geldi bir kez de kalkıp ucakta tuvalete girdim elimi yüzümü yıkadım cok daha iyi geldi, ucagı gezmek insanların sakinligini görmek cok cok iyi geldi. sohpetimizi ettik derken biraz sallantı basladı ama acıkcası hic korkmadım cünkü o an korkmuyor insan ayrı bir havası var. ucak havadar, havalandırma cok iyi, klima buz gibi ve nefes almayı kolaylastırıyor stres anında, koltuklar rahat, yerler halı kaplı, ucagın motor hırıltısı, yukarıda oldugunu bilmek, yerde ki kimsenin sana ulasamaması yani sorumlulugunun olmaması birkac saatligine de olsa derken acıkcası cok huzurlu bir ortam oluyor, e o sallantıda dogurusu pek rahatsız etmiyor insanı. antalya'ya yaklastık ve ucak pilotu inise hazırlanıyoruz dedi o ses o kadar rahatlatıcı ve keyifli ki anlatamam. ucakta olmanın bir güzel yanı da manzara izlemek, gece gec saatlerde antalya'yı gök yüzünden izlemek mükemmeldi. ve ardından güzelce indik. inis isterse sert olsun benim sahsen umrumda degil cünkü yere indim artık! daha ne isterim ki allahtan! tabii ki pilotu alkısladık bizi mükemmel bir sekilde ucurdugu icin, ama anlamadıgım berlin'e indigimizde kimse alkıslamamıstı, yabancılarda bu kültür yok sanırım diyecegim ama antalya ucagımızda da neredeyse hic türk yoktu. garip. neyse mükemmel bir yolculuktu, o aileden ve kadından allah razı olsun benim hayatımda cok büyük bir dönüm noktası yarattılar. niye derseniz cünkü ucak korkumu yendim. sonuca gelirsek evet ucak korkumu yendim. acıkcası beni kaygılandıran cogu seyi yasadım ama sonuc olarak yendim. bir daha ucar mıyım diye sorsanız kesinlikle birinci tercihim hayatta ucak olmaz ama olacaksa da böyle kendimi yormam. bu yazdıklarımdan kendinize bir seyler cıkarın ve rahatlatın kendinizi. cünkü benim kadar bu kaygıyı agır yasayan cok insan yoktur. söyle diyeyim, ucagı öylesine düsünmem bile benim basımı döndürüp fenalastırıyordu, hemen epilepsi o, bu, su, vs. tüm düsünceler beynimi isgal ediyordu, ucak kelimesi bile yetiyordu, kaygım o kadar agırdı yani. buna ragmen yenebildim. ki ben tüm berraklıgı ile anlattım olayları iyiyi de kötüyü de yazdım. sonucu cok güzel bitti ama. benim hikayem de böyle, güzel sonla bitti... tesekkürler okudugunuz icin kendinize iyi bakın...

Çözebildiniz mi😔

Neler yaptın abi nasıl geçti bende perşembe uçağım var ne yapıcam hiç bilmiyorum

Son durum nedir, hedeflere ulaşabildiniz mi merak ettim (:

@@unknowncommandx merhabalar, süreci başarılı bir şekilde bitirdim. Eğitimdeyim şu anda :)

@@ozlemcebeci7371 Adınıza çook sevindim, başarılarınızın devamını diliyorum. Darısı başıma (:

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz.🙏🏻

Rica ederiz, faydalanmanız dileğiyle.

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz.🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz.🙏🏻

Rica ederiz, faydalanmanız dileğiyle.

Rica ederiz, faydalanmanız dileğiyle🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz.🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz.🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz.🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz.🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz🙏🏻

Tuğba Hanım merhabalar, öncelikle çalışmalarınızda kolaylıklar dileriz. Bu kişileri alandaki psikiyatristlere, AFAD ve Kızılay'ın psikososyal çadırlarındaki yetkililere ve ildeki devlet hastanelerine yönlendirebilirsiniz.

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz🙏🏻

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz.🙏🏻

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing

@@havacilikpsikolojisi çok teşekkür ederim

@@esmasert4779 Rica ederiz, faydalı olması dileğiyle.

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing

Değerli geri bildiriminiz için çok teşekkür ederiz.🙏🏻

Afet Saha Çalışanlarına Yönelik Psikolojik İlk Yardım Eğitimi’mize olan ilginiz için teşekkür ederiz. 📝Temel Psikolojik İlk Yardım kaynaklarına bu linkten ulaşabilirsiniz:

 drive.google.com/drive/folders/1f8f-iN3_8ScJd86pnzNrIaFCnJQl3AF0?usp=sharing