Dziękuję że nie ma muzyki 🙂 obejrzane od deski do deski
@chrzanowychomik17 күн бұрын
W czasach gdzie korporacje wyciskają ludzi do ostatniej kropli za marne grosze, politycy rządzący krajem wyżej stawiają prywatne cele niż dobro państwa, skłóceni ludzie patrzą sobie wzajemnie na ręce i z zawiścią krytykują każdy sukces chyba tylko odsetek ludzi może liczyć na szczęście. Ja już się z tym pogodziłem. 😉
@zanettakinga149116 күн бұрын
Dobre stwierdzenie.
@bladlogiczny771116 күн бұрын
"Nie może się wypalić coś co nawet nie płonęło". Celna uwaga. Najprościej jest zbytnio nie przywiązywać się zbytnio to pracy, ludzi, otoczenia. A idealnie mieć w rezerwie inną pracę do której w razie czego można przeskoczyć. Czasami jest to konieczne gdy trafimy na "piekielnych" szefa lub współpracowników. To jednak rzadki luksus i nie każdy może sobie na to pozwolić. Dzisiaj jeszcze dochodzi biurokracja podniesiona do potęgi, formalizm i bezsensowna papierologia.
@Subhuti.16 күн бұрын
Budda mówił że jak mamy grono toksycznych znajomych to należy przestać się z nimi zadawać. Jeśli praca jest zbyt wyniszczająca psychicznie to należy ją zmienić. Nie ma innej rady.
@toushirupl554115 күн бұрын
Gościu to nie budda tylko piłsudski, weryfikuj informacje zanim napiszesz komentarz
@olaola286115 күн бұрын
A może racjonalna egzystencja? Odpowiednia ilość pracy dającej satysfakcję, odpoczynek, pasje, zdrowy tryb życia (ruch, jedzenie, czyste i spokojne środowisko) + wiedza. Wielu ludzi niestety ma fatalne warunki wejścia w życie: toksyczni rodzice, papierosy, bieda, wyuczona bezradność, brak wiedzy o życiu a potem niskie zarobki.
@YanooshSqueeze16 күн бұрын
Aktualnie zmieniam pracę więc zajrzałem tu z ciekawości aby sprawdzić na ile oznak się załapałem. 😅 I muszę przyznać że chyba najbardziej rzucającą oznaką w moim przypadku była depersonalizacja. Oj boziu. To niemożliwę jak z osoby pełnej empatii i wrażliwośći można stać się osobą toksyczną i całkowicie zdehumanizowaną. Ale duży wpływ ma też na to otoczenie które nas otacza po pracy. W moim przypadku zarówno w pracy jak i pomiędzy otaczałem się toksycznymi ludźmi. Dopiero zmiana otoczenia i rozwinięcie swoich pasji pozwoliło mi odzyskać z powrotem siebie dlatego przyjaciele i własne hobby po pracy jest tak ważne. W chwili obecnej już chyba tylko praca została do zmiany aby wyeliminować elementy szkodzące mojemu zdrowiu psychicznemu.... no może jeszcze pewne osoby w rodzinie ale tutaj chyba nie wiele da się zmienić
@paca310714 күн бұрын
mam 24 lata, a już drugi raz doświadczyłem wypalenia zawodowego :). Praca w call center, gdzie praktycznie co 2gi telefon ktoś na ciebie krzyczy tak mi obrzydziła kontakt z ludźmi, że potrafię po pare dni/tygodni nie odpisywać na wiadomości. Na szczęście to już za mną i teraz jestem bezrobotny, ale przynajmniej zadowolony bardziej z życia.
@grzesiekx44110 күн бұрын
"happiness manager" to taki symbol Uśmiechniętej Polski
@agakkk189215 күн бұрын
Brzmi jak ja 🫤. 42 lata , praca w kolejnej fabryce... Faktycznie przestalo mi zalezec , zeby byc dobrym w pracy..
@Aleksand-r-a17 күн бұрын
Fajny materiał
@MorskaPianka17 күн бұрын
Oj, to może być problem mojego męża😢
@MJ8917 күн бұрын
Czyli sposobem na poradzenie sobie z wypaleniem jest tylko psychoterapia i zmiana sposobu myślenia?
@synterr17 күн бұрын
Myślę że lepiej działa zrobienie sobie przerwy od pracy na parę miesięcy, żeby zastanowić się nad znalezieniem bardziej spokojnego zajęcia, dobrego szefa i dobrego zespołu. Psychoterapia wiele nie pomoże, jeśli dalej będziemy musieli chodzić do tej samej pracy. Najważniejszy jest czas przerwy na regenerację i pobycie samemu z sobą, na pasje i relacje z bliskimi, tego żadna terapia nam nie da. Poza tym jeśli tylko zaczynamy odczuwać oznaki wypalenia, powinniśmy jak najszybciej przerwać pracę w takim miejscu, nawet jeśli mielibyśmy prosić o pomoc finansową na czas braku zatrudnienia.
@agakkk189215 күн бұрын
@@synterr podoba mi sie ten pomysl😊, tylko za co zyc przez te miesiace....
@synterr15 күн бұрын
@@agakkk1892 Mieć odwagę prosić o pomoc. To żaden wstyd, zwłaszcza jeśli mamy prawdziwie bliskie nam osoby. Co ciekawe, czasem obcy ludzie, widząc nasze serca i autentyczność, potrafią niesamowicie pomóc. Nawet bardziej niż najbliższa rodzina. A to przywraca nam wiarę w człowieczeństwo, poczucie że nie jesteśmy sami, że nigdy nie byliśmy.
@kamilas368313 күн бұрын
Przerwa i zmiana pracy nie pomoże jeśli przyczyny wypalenia są w Tobie, Twoim podejściu do pracy i schematach postępowania. Terapia jest tutaj podstawą. Można też zmienić rodzaj pracy na mniej wymagający. Takie są moje doświadczenia w tym temacie. 5 lat temu odeszłam z pracy z powodu wypalenia i do dziś nie jestem w stanie wrócić do tego, co robiłam wcześniej mimo że uwielbiałam swoją pracę a miejsce pracy było przyjazne.
@lilianna604213 күн бұрын
Z jednej strony działania owych młodych ludzi budzą moje politowanie. Z drugiej nie rozumiem, dlaczego, mając przerastające wszystkich wykształcenie oraz doświadczenie, owi młodzi kierownicy (30-40 lat) próbują mną pomiatać, zamiast się ode mnie uczyć. Rzucają angielskimi terminami, nabożnie wierzą w kołczing, a zdania po polsku nie potrafią sformułować, zaś ich wiedza ogólna jest na poziomie 0. Geografia, historia, literatura itd., a nawet savoir vivre są im obce.
@martak.943816 күн бұрын
Uciec ale dokąd :]
@Yelonek9217 күн бұрын
Brakuje w filmie muzyki
@_.AlterFeind._16 күн бұрын
Dobrze, że nie ma. Nie przeszkadza, nie rozprasza, można się skupić wyłącznie na treści.
@zanettakinga149116 күн бұрын
W pracy nie ma przyjaciół , to tylko konkurencja .