13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Part 3 - Mahmud Sami Ramazanoglu

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Part 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Part 1
246. Mujahidi Teşyi:
"In my opinion, supporting a mujahid who goes to war in the way of Allah, and being at his head in the morning or evening, is a deterrent from the world and from the things that happen in the world."
is also beloved.'' (Ahmed b. Hanbel)
Teşyi means passing someone who is going on a journey to bid farewell, and it is sunnah-i saniyya.
247. His feet become dusty in the way of Allah:
"Allah forbids the fire, that is, hell, to the one whose feet become dusty in the way of Allah." (Bukhari)
248. Walking in the path of Allah:
"Waiting for one day in the way of Allah is better than this world and everything on it. Even the place in heaven where any one of you puts his whip is better than the world and everything on it. "A servant's walking in the path of Allah in the evening or in the morning is better than the world and the things in the world." (Bukhari, Ahmed b. Hanbel)
249. Dust smeared in the way of Allah:
"Even the dust that gets dirty while working in the way of Allah will be the light that will make faces shine on the Day of Judgment." (Abu Nuaym)
250. Service of those who are not fasting to those who are fasting:
''Enes radıyallahu anh said:
- We were with the Prophet's (peace be upon him) entourage during the battle. The one who was shaded the most among us could only be shaded by his own clothes. According to Muslim, there are also those who protect their faces from the heat of the sun with their hands. Those who were fasting could not work that day. However, those who broke their fast carried water with their camels to irrigate the mujahideen. They served their friends. They took care of their affairs.
Sallallahu alayhi wa sallam said:
"Today, those who did not fast took away the reward." (Bukhari)
Those who fast while on a journey, that is, in battle, benefit only themselves. However, those who did not fast but served their fellow soldiers earned as much reward as those who fasted. They also received rewards according to the degree of services they received.
It is deduced from this hadith that the reward of services performed among the mujahideen is greater than the reward of fasting. It is obligatory for all Muslims to cooperate in jihad, especially during the movements of the army.
251. Companion women who served in the war:
"Rubeyyi bint-i Muavviz, one of the women of the Companions of Kiram, says:
- We used to accompany the Messenger of Allah (peace be upon him) in battles. We would carry water to the mujahideen, treat the wounded, and take the bodies of the martyrs to Medina. (Bukhari)
There are many hadiths about the service of women in jihad. Two of them are as follows:
1- Hazrat Enes radiyallahu anh says:
During the Battle of Uhud, some of the companions left the Prophet sallallahu alayhi wa sallam. I saw Aisha, the daughter of Abu Bakr Siddiqui, the wife of the Prophet, sallallahu alaihi wa sallam, and Umm Sulaym, who were rolling up their trousers and working as hard as they could.
Imam Bukhari says that other than Abu Ma'mer in the narration of this hadith, others also quoted from Abdulvaris in this narration:
It was narrated that "They were carrying water bottles with their backs." They poured water into the mouths of the companions, returned again, filled the canteens, and went again to water the companions.
2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh said:
- Omar bin Khattab radiyallahu anh was distributing woolen dresses among the women of Medina. He had a nice dress left in his hand. One of the people next to him said:
''- O Emire'l-Mü'minîn! If you give this to Umm-i Kulthum, the granddaughter of the Prophet (peace be upon him), this Umm-i Kulthum is the daughter of Hazrat Ali-radiyallahu anh and kerremallahu vecheh, Hz. She is Ömer's wife.
Hazrat Omar radiyallahu anh said:
''- No, Umm-i Suleym is more worthy of this dress. Because she is one of the women of the Ansar who gave allegiance to the Messenger of Allah (peace be upon him). She carried canteens of water to us during the Battle of Uhud.
Bukhari, Enes and Sa'lebe record from radiyallahu anhuma that Umm-i Sulaym took a dagger in her hand in the Battle of Hunain and said, "If any of the enemy wants to approach me, I will pierce his belly with it." Umm-i Suleym is the mother of Enes ibn Malik radiyallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) SOHBETLER ► bit.ly/38VxUjs Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Dualar ve Zikirler ► bit.ly/3hqN9FB Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) MUSÂHABE 1 ► bit.ly/2ZJRtdn Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) MUSÂHABE 2 ► bit.ly/3jNBlyw Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) MUSÂHABE 3 ► bit.ly/2XZuJW4 Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) MUSÂHABE 4 ► bit.ly/3mnGvmv Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) MUSÂHABE 5 ► bit.ly/3pM2kOz Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) MUSÂHABE 6 ► bit.ly/3Ep4VSP Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) HZ. YÛSUF ► bit.ly/3P4Bv2Y Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) BEDİR GAZVESİ► bit.ly/3FuRi86 Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) HZ. EBÛBEKİR ► bit.ly/3FJ9CKE Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) HZ. ALİ'YYÜL-MURTEZÂ► bit.ly/3UQkWJ4 Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) HÂLİD BİN VELİD KİTABI ► bit.ly/3BsiH82 Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) OSMAN ZİNNÜREYN KİTABI ► bit.ly/3Hr4Kej Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) HZ. ÖMER'UL-FÂRUK KİTABI► bit.ly/3uIlYwh Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) ASHÂB-I KİRAM 1 KİTABI ► bit.ly/3YjktlG Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) ASHÂB-I KİRAM 2 KİTABI ► bit.ly/3Bv9Xhr Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) UHUD GAZVESİ KİTABI ► bit.ly/3iYMONV

[@mehmetersin1030]

Allah razı olsun

[@AbdullahCANCAN]

13. CİHAD (Musahabe 5 kitab) 3-cü hissə - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 1. “Məncə, Allah yolunda döyüşə gedən mücahidi dəstəkləmək, səhər və axşam onun başında olmaq dünyadan və dünyada baş verənlərdən çəkindirməkdir”. da sevimlidir.'' (Əhməd b. Hanbel) Teşyi vidalaşmaq üçün səfərə çıxanın yanından keçmək deməkdir və sünnət-i saniyyadır. 247. Onun ayaqları Allah yolunda tozlanır. “Allah yolunda ayaqları toz olana Allah atəşi, yəni cəhənnəmi haram edər” (Buxari). 248. Allah yolunda getmək. “Allah yolunda bir gün gözləmək dünyadan və dünyada olan hər şeydən yaxşıdır. Hətta sizdən birinizin qamçı vurduğu cənnətdəki yer belə dünyadan və onun üzərindəki hər şeydən yaxşıdır. “Bəndənin axşam və ya səhər Allah yolunda getməsi dünyadan və dünyadakı şeylərdən daha xeyirlidir” (Buxari, Əhməd b. Hənbel). 249. Allah yoluna bulaşmış toz; “Allah yolunda işləyərkən çirklənən toz belə, qiyamət günü üzləri nurlandıran nurdur” (Əbu Nuaym). 250. Oruc tutmayanların oruc tutanlara xidməti: ''Enes radiyallahu anh dedi: - Döyüş zamanı Peyğəmbərin (sallallahu aleyhi və səlləm) ətrafı ilə birlikdə idik. Aramızda ən çox kölgələnənə ancaq öz paltarı kölgə sala bilərdi. Müslümə görə, əlləri ilə üzünü günəşin istisindən qoruyanlar da var. Oruc tutanlar həmin gün işləyə bilmirdilər. Lakin iftar edənlər mücahidləri suvarmaq üçün dəvələri ilə su aparırdılar. Dostlarına xidmət edirdilər. İşləri ilə məşğul olurdular. sallallahu aleyhi və səlləm dedi: “Bu gün oruc tutmayanlar savabını götürdülər” (Buxari). Səfərdə, yəni döyüşdə oruc tutanlar ancaq özlərinə fayda verirlər. Halbuki oruc tutmayıb əsgər yoldaşlarına xidmət edənlər oruc tutanlar qədər savab qazanırdılar. Həm də aldıqları xidmətlərin dərəcəsinə görə mükafatlar alırdılar. Bu hədisdən belə çıxır ki, mücahidlər arasında edilən xidmətlərin savabı orucun savabından daha çoxdur. Xüsusilə ordunun hərəkətləri zamanı cihadda əməkdaşlıq etmək bütün müsəlmanlara vacibdir. 251. Müharibədə xidmət etmiş yoldaş qadınlar: “Kirəm əshabının qadınlarından Rubeyi binti Muəvviz deyir: - Biz döyüşlərdə Allah Rəsulunu (sallallahu aleyhi və səlləm) müşayiət edərdik. Mücahidlərə su daşıyır, yaralıları müalicə edir, şəhidlərin cənazələrini Mədinəyə aparırdıq. (Buxari) Cihadda qadınların xidməti haqqında çoxlu hədislər vardır ki, bunlardan ikisi aşağıdakılardır: 1-Həzrəti Enes radiyallahu anh deyir: Uhud döyüşü əsnasında səhabələrdən bəziləri Peyğəmbərdən (sallallahu aleyhi və səlləm) ayrıldılar. Mən Peyğəmbərin (sallallahu aleyhi və səlləm) həyat yoldaşı Əbu Bəkr Siddiqinin qızı Aişəni və Ummu Süleymi gördüm ki, şalvarlarını büküb bacardıqları qədər işləyirlər. İmam Buxari deyir ki, bu hədisin rəvayətində Əbu Məmərdən başqa digərləri də bu rəvayətdə Əbdülvarisdən nəql ediblər: “Arxaları ilə su qablarını aparırdılar” rəvayət olunurdu. Onlar yoldaşların ağzına su tökdülər, yenə qayıdıb yeməkxanaları doldurdular və yenə yoldaşları sulamağa getdilər. 2- Sa'lebe bin Əbu Malik radiyallahu anh demişdir: - Ömər ibn Xəttab radiyallahu anh Mədinəli qadınlar arasında yun paltarlar paylayırdı. Əlində gözəl bir paltar qalmışdı. Yanındakılardan biri dedi: ''- Ey Əmirəl-Mü'minin! Bunu Peyğəmbərin (sallallahu aleyhi və səlləm) nəvəsi Ümmü Gülsümə versəniz, bu Ümmü Gülsüm Həzrəti Əli-radiyallahu anh və kerremallahu vecheh, Hz. O, Ömərin həyat yoldaşıdır. Həzrət Ömər radiyallahu anh dedi: ''- Xeyr, Ümmü Süleym bu paltara daha layiqdir. Çünki o, Peyğəmbərə (s) beyət edən ənsar qadınlarındandır. O, Uhud döyüşündə yeməkxanalarda bizə su daşıyırdı. Buxari, Ənəs və Sa'lebe radiyallahu anhumadan rəvayət edir ki, Ümmü Süleym Huneyn döyüşündə əlinə xəncər alıb: “Düşmənlərdən biri mənə yaxınlaşmaq istəsə, onunla onun qarnını deşəcəyəm”. Ümmü Süleyman Ənəs ibn Malik radiyallahu anhın anasıdır. 252. Şəhidin dünyəvi peşmanlığı yoxdur: “Yer üzündə onun üçün heç bir şey, hətta kiçik bir xoşbəxtlik ümidi olmadığı halda, yerə qayıtmaq istəyən cənnətə girəcək heç kim yoxdur. Amma şəhid belə deyil. Lakin şəhadət sayəsində axirətdə çoxlu möcüzələr və nemətlər görəcəyi üçün dünyaya on dəfə də qayıtmaq və ölmək arzusundadır.” (Buxari) 253. Qiyamət günü şəhidin təsviri: “Canım əlində olan Allaha and olsun ki, O, Öz yolunda kimin yaralandığını çox yaxşı bilir. Halbuki o insan qiyamət günü rəngi və görünüşü qan rəngi, qoxusu müşk qoxusu ilə gələcəkdir.'' (Buxari)

[@AbdullahCANCAN]

13. CİHAD (Musahabe 5 Kitab) 3-cü hissə - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 2-ci hissə 254. Talan: “Talama ilə alınan mallar halal deyil” (İbn Macə). Salebe radiyallahu anh deyir: - Döyüşdə düşmənin qoyunlarını talayıb, kəsib pələngimizə qoyduq. Bu zaman Allah Rəsulu (sallallahu aleyhi və səlləm) yanımıza gəldi. Bu vəziyyəti görüb qablarımızı tökdürdü və bu hədisi nəql etdi. 255. Kılınçlar: “Qılınc mücahidlərin paltarıdır” (Əbu Nuaym). 256. Şəhidin dərdi: “Sizlərdən hər hansı biriniz sıxılmanın ağrısını hiss etdiyi kimi, şəhid də öldürülmənin acısını hiss edər” (Buxari). 257. Şəhidin şəfaəti: “Şəhid axirətdə ailəsindən və qohumlarından yetmiş nəfərə şəfaət edər.” (İbn Hibban) 258. Ya cənnət, ya qənimət: “Allah yolunda cihad edəni Allah yolunda vuruşmaqdan, Onun söz və əmrlərini təsdiq etməkdən başqa heç bir səbəblə öz yurdundan qovmamışdır. O, şəxsən onu ya şəhadət yolu ilə cənnətə aparmağa, ya da əldə etdiyi savab və yaxşı əməllərlə, ya da qənimətlə öz evinə qaytarmağa zəmanət vermişdir.” (Buxari, Müslim) 259. Mücahidlərin ailələrinin hüquqları: - Mücahidlərin arvadlarının öz məmləkətində qalanlar üzərində haqqı və hörməti analarının haqqı və hörməti kimidir. Mücahidlər arasında elə bir kəs yoxdur ki, bir kişinin ailəsinə və işlərinə nəzarət edib təmsil edib ona xəyanət etsin, məgər qiyamət günü həmin mücahid dayandırılıb ona: “Bu kişi həqiqətən sənin ailənə xəyanət edib. Deyirlər ki, gəl, onun yaxşılığından nə istəyirsən, al. Əməllərindən istədiyini alır. Bəs siz nə düşünürsünüz? Beləliklə, sizcə, cəsarət cəzasız qalacaqmı? (Müslim, Əhməd b. Hanbel) 260. Dəniz səfəri və Ümmül-Həram: Enes ibn Malik radiyallahu anh deyir: - Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm) ara-sıra Yelhanın qızı Ümm-i Haramın evinə gedər, o da ona yemək gətirərdi. Ümmü Haram Ubade ibn Samit radiyallahu anhın arvadı və Peyğəmbərimizin (sallallahu aleyhi və səlləm) süd bibisidir. Başqa bir gün Allah Rəsulu (sallallahu aleyhi və səlləm) Müşarun İleyhənin evinə getdi. Peyğəmbərimizi yedizdirdi və mübarək başını daradı. Peyğəmbərimiz (sallallahu aleyhi və səlləm) yatdı. Bir müddət sonra gülərək ayıldı. Ümmü Haram radiyallahu anha soruşdu: ''Ey Allahın Rəsulu, niyə güldün? Dedi: “- Mənə ümmətimdən elə şəxsləri Allah yolunda qazi kimi göstərdilər ki, onlar sarayların yuxarı mərtəbələrindəki sultanlar kimi bu dənizə (yəni Aralıq dənizinə) minəcəklər”. Bunun üzərinə Ümmü Haram dedi: ''- Ey Allahın Rəsulu! Allaha dua et ki, məni də onlardan etsin”. Rəsulullah sallallahu aleyhi və səlləm dua etdi; Sonra yenidən başını yerə qoyub yatdı. Bir müddət sonra yenidən gülərək ayıldı. Ümmü Haram yenə soruşdu: "Ya Rəsulullah, niyə gülürsən?" Əvvəllər olduğu kimi, mənim ümmətimdən olan insanlar mənə qazi kimi göstərildi... dedi. Ümmü Haram: ''- Ey Allahın Rəsulu, namaz qıl; Mən: “Allah məni də o tayfadan qərar versin!” - dedikdə, Rəsulullah (sallallahu aleyhi və səlləm) buyurdu: ''- Sən o dənizin arxasına minənlərin ilk karvanlarından olacaqsan.'' (Buxari, Müslim) Əslində o qadın Həzrət Osman radiyallahu anh zamanında gəmiyə minmiş və dənizdən quruya gedəndə heyvandan yıxılaraq şəhid olmuşdur. Umm-i Haram gəmiyə məhz Kipr səfəri zamanı minmişdi. Bu kampaniya müsəlmanların Aralıq dənizi döyüşlərinin ilkidir. Gəmidə Ümmü Haramdan başqa əri Ubade bin Samit, Əbu Zərr, Şəddad bin Evs, Əbu'd-Dərda radiyallahu anhum kimi yoldaşlar da vardı. Kipr qarşısında yunan donanması ilə şiddətli döyüş getdi; Düşmən donanması məğlub oldu və Kipr zəbt edildi. (Hicri: 28) Ümmü Haram (Allah ondan razı olsun) belə möhtəşəm bir dəniz döyüşü etdi. Lakin müharibənin sonunda adaya ayaq basanda təsadüfən ona hədiyyə edilən qatırdan yıxılaraq şəhid olur. Muşârun ileyha Kiprdə yazılmışdır.

[@AbdullahCANCAN]

13. CİHAD (Musahabe 5 kitab) 3-cü hissə - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 3. 261. Müharibə aldadır: ''Müharibə bir huddur.'' 1- Uhud döyüşündəki məğlubiyyətdən sonra müşriklər Mədinə-i Münəvvərəyə qarşı böyük bir hücuma hazırlaşırdılar. Məbəd adlı şəxs Peyğəmbərin (sallallahu aleyhi və səlləm) icazəsi ilə geri qayıtdı və Qureyş ordusuna daxil oldu. Qureyş liderləri: “Məhəmmədlər necə?” deyə soruşduqda, Məbəd dedi: ''- Ardımca gəlirdilər. “Onların elə nizami ordusu var ki, mən indiyədək beləsini görməmişəm. Rəislər: - Nə deyirsən, Məbəd, müsəlmanların hərəkət etməyə gücü varmı? ''- Dünənki döyüşdə vuruşmayan Evs və Xəzrəc bu gün birləşərək qisas almağa gəlir. “Sən burda boş-boş gəzəndə sabah səhər atlarının alnını görəcəksən. Üməyyə oğlu Səfvan: ''- Dediyim budur! Qorxduğumuz şey başımıza gəldi. “Yolumuza gedək!” dedi. Müşriklər böyük təlaş içində qaçmağa başladılar. Onlar düz Məkkəyə getdilər. Məbədin bu rəhbərliyi ilə müsəlmanlar böyük bir bəladan xilas oldular. 2- Xəndək döyüşündə Yəhudi Qureyzə oğulları müqaviləni pozaraq müsəlmanlara qarşı müşriklərlə birləşdilər və Mədinə-i Münəvvərəni Qureyş, Kətafanoğulları və Qureyzaoğulları qüvvələri ilə möhkəm mühasirəyə aldılar. Bu hərəkət müsəlmanlar üçün böyük təhlükə yaradırdı. Bu əsnada gizlicə İslamın şərəfinə layiq görülən Nuaym bin Məsədə gecə vaxtı İslam quru qoşunlarına yaxınlaşdı və Peyğəmbərin (s) icazəsi ilə oradan keçdi. Uzun və gizli məsləhətləşmələrdən və söhbətlərdən sonra: ''- Ey Allahın Rəsulu! Nə Qureyş, nə də digər qəbilələr mənim müsəlman olduğumu hələ eşitməyiblər. “İcazə versəniz, xidmət göstərim” dedi. Bunun üzərinə Rəsulullah (s) yuxarıdakı hədisi söylədi və Nueymi o biri tərəfə göndərdi. Nuaym birbaşa Qureyza oğullarının yanına getdi. Danışdılar. - Bilirsən nəyə gəldim? - Yox. - Məncə, səni nə qədər sevdiyimi qiymətləndirirsən. - Əlbəttə. - Əmin ol, bir neçə gündür hər zaman səni düşünürəm, amma... - Bizə deyin, deyin, biz sizə hər cəhətdən güvənirik. - Əslində siz müsəlmanları yer üzündən çıxarmağa çalışırsınız. Amma cavab və müdafiədə geri qalmırlar. Bildiyiniz kimi, Məkkəlilər darıxmağa başlayır. Onlar müharibədən yorulmuşdular. Onlar sabah gedib doğma şəhərlərinə gedəcəklər. Sən müsəlmanların əlində qalacaqsan. Sən öz əhdini pozdun, onların qəzəbinə səbəb oldun. Maraqlıdır, sənə nə olacaq? Əgər ağıllısansa, Qureyşdən bir neçə hörmətli kişini girov götür. Müharibəni bitirmədən tərk edə bilməmələri üçün. Bu təklif çox münasib hesab edildi və hamı onu qəbul etdi. Nuaym Əbu Süfyanın yanına getdi. Onlar dedilər: - Eşidirsən? - Nə? - Oh... deməli, hələ eşitməmisən? - Canım, nə olub? Nə olsun? Başqa nə olacaq? Qureyzə oğulları müsəlmanlarla əhd-peymanı pozduqlarına görə peşman oldular və günahlarının kəffarəsi üçün səndən girov olaraq bir neçə kişi istəyəcəklər. Onlar onu Muhəmməd sallallahu aleyhi və səlləm-ə çatdıracaqdılar. Ağılsızlıq etmə, ha!.. Sənin görkəmli adamlarına ayıb olar. Həmin gün cümə günü idi. Axşam Əbu Süfyan Qureyzə oğullarını sınaqdan keçirmək üçün bir adam göndərdi və dedi: “Bura dayanacaq yer deyil, siz isə döyüşə yüngül yanaşırsınız. Sabah birlikdə hücuma keçək, işi dayandıraq, çünki əsgərlərimiz aclıqdan şikayətlənir, heyvanlarımız tələf olur”. Qureyzanın oğulları: - Sabah şənbədir, döyüşə bilmərik. Ertəsi gün olsa, bəlkə də... Amma bir şərtimiz var. Biz sizin yetmiş nəfər görkəmli adamınızı girov istəyirik. Çünki sizə güvənmirik, deyə cavab verdilər. Qureyşi: ''- Ah... Nuaym nə qədər düz deyib.'' Qureyza oğulları da dedilər: Deyirdilər ki, gör Nuaymin sözü necə gerçəkləşir. Qureyzə oğulları döyüş meydanından geri çəkildilər. Qalalarına getdilər, içəri bağlandılar və seyr etməyə başladılar. Artıq müharibə tamamilə səngimişdi. Qüreyşlə Qureyzə oğulları arasında gərginlik daha da şiddətləndi. Nəhayət, Qureyş yorulub geri çəkildi və getdi. Qureyzə oğulları da müsəlmanların əlinə keçdi və onların qalaları fəth edildi. 262. Mübarizəyə can at: Allah yolunda cihad edərkən yoldaşları həlak olan, lakin o an onun üzərinə düşəni, yəni üzərinə düşən vəzifəni bilən və təqdir edən adamı Rəbbimiz bəyəndi və ondan razı qaldı (bu səbəblə , yenidən düşmənə tərəf dönüb qəhrəmancasına vuruşdu) və qanı töküldükdən sonra nəhayət şəhid olan. Sonra Uca və Uca Allah mələklərinə buyurur: “Bəndəmə baxın! Məndən əvvəl olanı, yəni şəhadət dərəcəsini və mənim razılığımı sevərək, məndən əvvəlkilərdən, yəni mənim əzabımdan qorxaraq yenidən qayıtdı (şir kimi döyüşdü və) axırda qanı töküldü (şəhid oldu). .)'' (Əbu Davud) Alkami deyir: Döyüşdə yoldaşları həlak olan qazi, səbrinin düşmənə xeyli zərər, müsəlmanlara isə böyük fayda verəcəyini əminliklə bilsə, səbirli olmalı, geri çəkilməməlidir; O, həmin anda öz vəzifəsini yerinə yetirməlidir.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Libro Musahabe 5) Parte 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Parte 1 246. Mujahidi Teşyi: "En mi opinión, apoyar a un muyahid que va a la guerra en el camino de Alá y estar a su cabeza por la mañana o por la noche es un elemento disuasivo del mundo y de las cosas que suceden en el mundo". también es amado." (Ahmed b. Hanbel) Teşyi significa pasar junto a alguien que emprende un viaje para despedirse, y es sunnah-i saniyya. 247. Sus pies se vuelven polvorientos en el camino de Allah: "Allah prohíbe el fuego, es decir, el infierno, a aquel cuyos pies se vuelven polvorientos en el camino de Allah (Bukhari)". 248. Caminando en el camino de Allah: "Esperar un día en el camino de Alá es mejor que este mundo y todo lo que hay en él. Incluso el lugar del cielo donde cualquiera de vosotros pone su látigo es mejor que el mundo y todo lo que hay en él. "El caminar de un siervo en el camino de Allah por la tarde o por la mañana es mejor que el mundo y las cosas del mundo." (Bukhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Polvo manchado en el camino de Alá: "Incluso el polvo que se ensucia mientras se trabaja en el camino de Allah será la luz que hará brillar los rostros en el Día del Juicio" (Abu Nuaym) 250. Servicio de los que no ayunan a los que ayunan: '' Enes radıyallahu anh dijo: - Estábamos con el séquito del Profeta (la paz sea con él) durante la batalla. El que más sombra recibía entre nosotros sólo podía ser sombra de su propia ropa. Según Muslim, también hay quienes se protegen la cara del calor del sol con las manos. Los que estaban ayunando no pudieron trabajar ese día. Sin embargo, aquellos que rompieron el ayuno llevaban agua con sus camellos para regar a los muyahidines. Sirvieron a sus amigos. Se ocuparon de sus asuntos. Sallallahu alayhi wa sallam dijo: "Hoy, los que no ayunaron se llevaron la recompensa". Quienes ayunan durante el viaje, es decir, en la batalla, sólo se benefician a sí mismos. Sin embargo, aquellos que no ayunaron pero sirvieron a sus compañeros soldados obtuvieron tanta recompensa como aquellos que ayunaron. También recibieron recompensas según el grado de servicios recibidos. De este hadiz se deduce que la recompensa por los servicios realizados entre los muyahidines es mayor que la recompensa por el ayuno. Es obligatorio para todos los musulmanes cooperar en la yihad, especialmente durante los movimientos del ejército. 251. Mujeres compañeras que sirvieron en la guerra: "Rubeyyi bint-i Muavviz, una de las mujeres de los Compañeros de Kiram, dice: - Solíamos acompañar al Mensajero de Allah (la paz sea con él) en las batallas. Llevaríamos agua a los muyahidines, atenderíamos a los heridos y llevaríamos los cuerpos de los mártires a Medina. (Bujari) Hay muchos hadices sobre el servicio de las mujeres en la yihad. Dos de ellos son los siguientes: 1- Hazrat Enes radiyallahu anh dice: Durante la Batalla de Uhud, algunos de los compañeros abandonaron al Profeta, sallallahu alayhi wa sallam. Vi a Aisha, la hija de Abu Bakr Siddiqui, la esposa del Profeta, sallallahu alaihi wa sallam, y a Umm Sulaym, quienes se arremangaban los pantalones y trabajaban tan duro como podían. Imam Bukhari dice que además de Abu Ma'mer en la narración de este hadiz, otros también citaron a Abdulvaris en esta narración: Se narró que “llevaban botellas de agua a la espalda”. Echaron agua en la boca de los compañeros, volvieron otra vez, llenaron las cantimploras y fueron otra vez a abrevar a los compañeros. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh dijo: - Omar bin Khattab radiyallahu anh estaba distribuyendo vestidos de lana entre las mujeres de Medina. Le quedaba un bonito vestido en la mano. Una de las personas que estaba a su lado dijo: ''- ¡Oh Emir'l-Mü'minîn! Si le das esto a Umm-i Kulthum, la nieta del Profeta (la paz sea con él), esta Umm-i Kulthum es la hija de Hazrat Ali-radiyallahu anh y kerremallahu vecheh, Hz. Ella es la esposa de Ömer. Hazrat Omar radiyallahu anh dijo: ''- No, Umm-i Suleym es más digna de este vestido. Porque ella es una de las mujeres de los Ansar que dieron lealtad al Profeta (la paz sea con él). Nos llevó agua en cantimploras durante la batalla de Uhud. Bujari, Enes y Sa'lebe registran de radiyallahu anhuma que Umm-i Sulaym tomó una daga en su mano en la Batalla de Hunain y dijo: "Si alguno del enemigo quiere acercarse a mí, le atravesaré el vientre con ella". Umm-i Suleym es la madre de Enes ibn Malik radiyallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Libro Musahabe 5) Parte 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Parte 2 252. Un mártir no siente arrepentimiento mundano: "No hay nadie que entre al cielo y desee regresar a la tierra cuando no hay nada para él en la tierra, ni siquiera una pequeña esperanza de felicidad. Pero un mártir no es así. Sin embargo, dado que verá muchos milagros y bendiciones en el más allá gracias al martirio, desea regresar al mundo y morir diez veces más." (Bujari) 253. Descripción del mártir en el Día del Juicio: "Juro por Alá, en cuyas manos está mi alma, que Él sabe muy bien quién es verdaderamente herido en Su camino. Sin embargo, esa persona vendrá en el Día del Juicio con su color y apariencia como el color de la sangre y su olor como el aroma del almizcle.'' (Bujari) 254. Saqueo: "Los bienes saqueados no son halal." (Ibn Majah) Salebe radiyallahu anh dice: - En una batalla saqueamos las ovejas del enemigo, las matamos y las metimos en nuestro tigre. En ese momento vino a nosotros el Mensajero de Allah (la paz sea con él). Cuando vio esta situación, hizo vaciar nuestros recipientes y narró este hadiz. 255. Kilinçlar: "Las espadas son la ropa de los muyahidines". 256. El dolor del mártir: "Un mártir siente el dolor de ser asesinado tanto como cualquiera de ustedes siente el dolor de ser pellizcado". 257. Intercesión del mártir: "Un mártir intercederá por setenta personas de su familia y parientes en el más allá". 258. O el cielo o el botín: "Allah no ha expulsado de su hogar a quien se esfuerza en Su camino por ningún otro motivo que no sea luchar en el camino de Allah y confirmar Sus palabras y órdenes. Él personalmente se ha comprometido a llevarlo al cielo a través del martirio, o devolverlo a su hogar con la recompensa y las buenas obras que ha realizado, o con el botín.'' (Bukhari, Muslim) 259. Derechos de las familias de los muyahidines: - Los derechos y el respeto de las esposas de los muyahidines sobre quienes se quedan en su ciudad natal son como los derechos y el respeto de sus propias madres. No hay nadie entre los muyahidines que supervise y represente la familia y los asuntos de un hombre y, sin embargo, lo traicione, a menos que el día del juicio, ese muyahidín sea detenido y le diga: "Este hombre realmente ha traicionado a tu familia. Se dice: "Vamos, toma lo que quieras de sus buenas obras". Toma lo que quiere de sus obras. ¿Y, qué piensas? Entonces, ¿crees que esa osadía quedará impune? (Musulmán, Ahmed b. Hanbel) 260. Expedición naval y Umm al-Haram: ''Enes ibn Malik radiyallahu anh dice: - El Profeta (la paz sea con él) iba ocasionalmente a la casa de la hija de Yelhan, Umm-i Haram, y ella le llevaba comida. Umm-i Haram es la esposa de Ubade bin Samit radıyallahu anh y tía adoptiva de nuestro Profeta, sallallahu alayhi wa sallam. Otro día, el Mensajero de Allah (la paz sea con él) fue a la casa de Musharun Ilayha. Alimentó a nuestro Profeta y peinó su bendita cabeza. Nuestro Profeta (la paz sea con él) durmió. Después de un rato, se despertó riendo. Umm-i Haram radiyallahu anha preguntó: ''Oh Mensajero de Allah, ¿por qué te reíste? Él dijo: "- Me mostraron a esas personas de mi ummah como veteranos en el camino de Alá, cabalgarán sobre este mar (es decir, el Mediterráneo) como los sultanes en los pisos superiores de los palacios." Entonces Umm-i Haram dijo: ''- ¡Oh Mensajero de Allah! Ruega a Dios que me haga uno de ellos". Rasulullah, sallallahu alayhi wa sallam, oró; Luego volvió a recostar la cabeza y se durmió. Al cabo de un rato, se despertó riendo de nuevo. Umm-i Haram volvió a preguntar: "Oh Mensajero de Allah, ¿por qué te ríes?" Al igual que antes, la gente de mi ummah se me mostró como veteranos... dijo. Umm-i Haram: ''- Oh Mensajero de Allah, ora; Cuando dije: "¡Que Allah me haga pertenecer a ese grupo también!", el Mensajero de Allah (la paz sea con él) dijo: ''- Estarás entre la primera caravana de aquellos que viajarán en el fondo de ese mar.'' (Bukhari, Muslim) De hecho, esa mujer abordó el barco durante la época de Hazrat Osman radiyallahu anh, y cuando viajó del mar a la tierra, se cayó del animal y se convirtió en mártir. Fue durante el viaje a Chipre que Umm-i Haram abordó el barco. Esta campaña es la primera de las batallas mediterráneas de los musulmanes. Además de Umm-i Haram, también había compañeros en el barco, como su marido Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. Se libró una feroz batalla con la flota griega frente a Chipre; La flota enemiga fue derrotada y Chipre fue conquistada. (Hijri: 28) Umm-i Haram (que Allah esté complacido con él) libró una batalla naval tan gloriosa. Sin embargo, cuando puso un pie en la isla al final de la guerra, fue martirizado al caer accidentalmente de una mula que le presentaron. Muşârun ileyha está escrito en Chipre.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Libro Musahabe 5) Parte 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Parte 3 261. La guerra es trampa: "La guerra es un hud." 1- Tras la derrota en la Batalla de Uhud, los politeístas se preparaban para un gran ataque contra Medina-i Münevvere. Un hombre llamado Ma'bed regresó con el permiso del Profeta (la paz sea con él) y entró en el ejército Quraysh. Líderes Quraysh: Cuando preguntaron: "¿Qué pasa con los mahometanos?", Ma'bed dijo: ''- Venían detrás de mí. "Tienen un ejército tan regular que nunca antes había visto algo parecido", dijo. Jefes: "- ¿Qué estás diciendo, Ma'bed? ¿Tienen los musulmanes la fuerza para moverse?", respondieron: ''- Los de Aws y Khazraj que no lucharon en la batalla de ayer han unido fuerzas hoy y vienen a vengarse. "Mientras estés holgazaneando aquí, mañana por la mañana verás las frentes de tus caballos". Safvan, hijo de Umayyah: ''- ¡Esto es lo que dije! Nos pasó lo que temíamos. "¡Sigamos nuestro camino!", Dijo. Los politeístas comenzaron a huir presas del pánico. Fueron directamente a La Meca. Con esta guía del Templo, los musulmanes se salvaron de un gran problema. 2- En la Batalla de la Trinchera, los hijos judíos de Qurayza rompieron el acuerdo y se unieron a los politeístas contra los musulmanes, y sitiaron fuertemente Medina-i Münevvere con las fuerzas de Quraysh, Katafanoğulları y Qurayzaoğulları. Este movimiento representó un gran peligro para los musulmanes. Mientras tanto, Nuaym bin Mes'ad, honrado en secreto con el honor del Islam, se acercó a las fuerzas terrestres islámicas por la noche y pasó con el permiso del Profeta (la paz sea con él). Después de largas y secretas consultas y conversaciones: ''- ¡Oh Mensajero de Allah! Ni los Quraysh ni las otras tribus han oído todavía que soy musulmán. "Si me lo permiten, permítanme brindarles un servicio", dijo. Entonces, el Mensajero de Allah (la paz sea con él) declaró el hadiz anterior y envió a Nuaym al otro lado. Nuaym fue directamente a los Hijos de Qurayza. Ellos hablaron. - ¿Sabes a qué vine? - No. - Creo que aprecias lo mucho que te amo. - Ciertamente. - Tranquilo, llevo unos días pensando en ti todo el tiempo, pero… - Cuéntanos, cuéntanos, confiamos en ti en todos los sentidos. - De hecho, estás intentando expulsar a los musulmanes de la tierra. Pero no se quedan atrás en respuesta y defensa. Como saben, los habitantes de La Meca empiezan a aburrirse. Estaban cansados ​​de la guerra. Saldrán mañana e irán a su ciudad natal. Permanecerás en manos de los musulmanes. Has roto tu pacto y has provocado su ira. ¿Me pregunto qué pasará contigo? Si eres prudente, toma como rehenes a algunos hombres respetados de los Quraysh. Para que no puedan irse sin poner fin a la guerra. Esta oferta se consideró muy adecuada y todos la aceptaron. Nuaym fue a ver a Abu Sufyan. Ellos dijeron: - ¿Puedes oír? - ¿Qué? - Oh... entonces no has oído hablar de eso todavía, ¿verdad? - Cariño, ¿qué pasa? ¿Así que lo que? ¿Qué más pasará? Los hijos de Qurayza lamentan haber roto el acuerdo con los musulmanes y os pedirán algunos hombres como rehenes para expiar sus fechorías. Iban a entregárselo a Muhammad, sallallahu alayhi wa sallam. No seas tonto, ¡ja!.. Sería una lástima para tus notables. Ese día era viernes. Por la noche, Abu Sufyan envió a un hombre para poner a prueba a los hijos de Qurayza y dijo: "Éste no es un lugar para permanecer firmes y os estáis tomando la batalla a la ligera. "Ataquemos juntos mañana y dejemos de trabajar, porque nuestros soldados se quejan del hambre y nuestros animales están muriendo". Hijos de Qurayza: - Mañana es sábado, no podemos pelear. Si es al día siguiente, tal vez... Pero tenemos una condición. Queremos a setenta de sus notables como rehenes. Porque no confiamos en ti, respondieron. Qurayshis: ''- Oh... Qué razón lo dijo Nuaym.'' Los hijos de Qurayza también dijeron: Decían: "Mira cómo las palabras de Nuaym se hacen realidad". Los hijos de Qurayza se retiraron del campo de batalla. Fueron a sus castillos, se encerraron y comenzaron a mirar. La guerra ahora se había ralentizado por completo. La tensión entre los hijos Quraysh y Qurayza empeoró aún más. Finalmente, los Quraysh se cansaron, se retiraron y se fueron. Los hijos de Qurayza también cayeron en manos de los musulmanes y sus castillos fueron conquistados. 262. Luchar por la lucha: Nuestro Señor agradó y estuvo complacido con el hombre cuyos compañeros fueron destruidos mientras él luchaba en el camino de Alá, pero que sabía y apreciaba lo que le tocaba en ese momento, es decir, el deber que le correspondía (por esta razón). , se volvió nuevamente hacia el enemigo y luchó heroicamente) y quien finalmente fue martirizado después del derramamiento de su sangre. Entonces Allah, Todopoderoso y Exaltado, dice a Sus ángeles: "¡Mirad a Mi siervo! Amando lo que estaba delante de mí, es decir, el grado de martirio y mi consentimiento, y temiendo lo que estaba delante de mí, es decir, mi castigo, volvió de nuevo (luchó como un león y) finalmente su sangre fue derramada (fue martirizado). .)'' (Abu Davud) Alkami dice: Si un veterano cuyos camaradas han sido destruidos en la batalla sabe con certeza que su perseverancia causará un daño significativo al enemigo y un gran beneficio a los musulmanes, debe perseverar y no retirarse; Debe cumplir con su deber en ese momento.

[@AbdullahCANCAN]

13. XHIHADI (Libri Musahabe 5) Pjesa 3 - Mahmud Sami Ramazanoglu (K.s.) 1. “Për mendimin tim, përkrahja e një muxhahidi që shkon në luftë në rrugën e Allahut, dhe të jesh në krye të tij në mëngjes apo në mbrëmje, është një pengesë nga bota dhe nga gjërat që ndodhin në botë”. është gjithashtu i dashur.” (Ahmed b. Hanbel) Teşyi do të thotë të kalosh dikë që është duke shkuar në një udhëtim për t'i dhënë lamtumirën, dhe është sunet-i saniyya. 247. Këmbët e tij bëhen pluhur në rrugën e Allahut. “Allahu ia ndalon zjarrin, pra xhehenemin, atij që i bëhet pluhur në rrugën e Allahut (Buhariu). 248. Ecja në rrugën e Allahut: “Të presësh një ditë në rrugën e Allahut është më e mirë se kjo botë dhe gjithçka në të. Edhe vendi në parajsë ku dikush nga ju vendos kamxhikun është më i mirë se bota dhe gjithçka mbi të. “Ecja e robit në rrugën e Allahut në mbrëmje apo në mëngjes është më e mirë se dynjaja dhe gjërat në këtë botë”. 249. Pluhuri i perlyer ne rrugen e Allahut. "Edhe pluhuri që ndotet duke punuar në rrugën e Allahut do të jetë drita që do t'i bëjë fytyrat të shkëlqejnë në Ditën e Gjykimit" (Ebu Nuajm). 250. Shërbimi i atyre që nuk agjërojnë ndaj agjëruesve: ''Enes radijallahu anh ka thënë: - Ne ishim me rrethimin e Pejgamberit (paqja qoftë mbi të) gjatë betejës. Ai që kishte më shumë hije mes nesh mund të hiqej vetëm nga rrobat e tij. Sipas Muslimit, ka edhe nga ata që me duar e mbrojnë fytyrën nga nxehtësia e diellit. Ata që agjëronin nuk mundën të punonin atë ditë. Mirëpo, ata që e prishnin agjërimin mbanin ujë me devetë e tyre për të vaditur muxhahidët. Ata u shërbenin miqve të tyre. Ata kujdeseshin për punët e tyre. Sallallahu alejhi ue selam ka thënë: “Sot, ata që nuk agjëruan ia hoqën shpërblimin (Buhariu). Ata që agjërojnë gjatë udhëtimit, pra në betejë, kanë dobi vetëm për veten e tyre. Megjithatë, ata që nuk agjëronin, por u shërbenin bashkëluftëtarëve, fituan po aq shpërblim sa ata që agjëruan. Ata kanë marrë edhe shpërblime sipas shkallës së shërbimeve që kanë marrë. Nga ky hadith del se shpërblimi i shërbimeve të kryera në mesin e muxhahidëve është më i madh se shpërblimi i agjërimit. Është obligim për të gjithë muslimanët që të bashkëpunojnë në xhihad, veçanërisht gjatë lëvizjeve të ushtrisë. 251. Gratë shoqëruese që shërbyen në luftë: “Rubeyji bint-i Muavviz, një nga gratë e sahabëve të Kiramit, thotë: - Ne e shoqëronim të Dërguarin e Allahut (paqja qoftë mbi të) në beteja. U çonim ujë muxhahidëve, mjekonim të plagosurit dhe trupat e dëshmorëve i çonim në Medine. (Buhariu) Ka shumë hadithe për shërbimin e grave në xhihad, dy prej tyre janë si më poshtë: 1- Hazreti Enes radijallahu anh thotë: Gjatë betejës së Uhudit, disa nga sahabët u larguan nga Profeti salAllahu alejhi ue selem. E pashë Aishen, vajzën e Ebu Bekr Siddikut, gruan e Pejgamberit, sal-lAllahu alejhi ue sel-lem, dhe Ummu Sulejmin, të cilët mbështillnin pantallonat dhe punonin sa të mundnin. Imam Buhariu thotë se përveç Ebu Ma'merit në transmetimin e këtij hadithi, edhe të tjerë kanë cituar nga Abdulvarisi në këtë transmetim: Është transmetuar se “Ata mbanin shishe uji me shpinë”. U hodhën ujë në gojë sahabëve, u kthyen përsëri, mbushën mensat dhe përsëri shkuan për të ujitur shokët. 2- Sa'lebe bin Ebu Malik radijallahu anh ka thënë: - Omer bin Hatabi radijallahu anh po shpërndante fustane leshi mes grave të Medinës. Në dorë i kishte mbetur një fustan i bukur. Një nga njerëzit pranë tij tha: ''- O Emire'l-Mü'minîn! Nëse këtë ia jep Umm-i Kulthumit, mbesës së Profetit (paqja qoftë mbi të), kjo Umm-i Kulthum është e bija e Hazret Ali-radijallahu anh dhe kerremallahu vecheh, Hz. Ajo është gruaja e Omerit. Hazreti Omer radijallahu anh ka thënë: ''- Jo, Umm-i Sulejm është më i denjë për këtë veshje. Sepse ajo është një nga gratë e ensarëve që i dha besën Profetit (paqja qoftë mbi të). Ai na çonte ujë nëpër mensa gjatë betejës së Uhudit. Buhariu, Enes dhe Sa'lebe shkruajnë nga radijallahu anhuma se Umm-i Sulejm mori një kamë në dorë në betejën e Hunejnit dhe tha: "Nëse ndonjë nga armiku dëshiron të më afrohet, unë do t'ia shpoj barkun me të". Umm-i Sulejm është nëna e Enes ibn Malik radijallahu anh. 252. Shehidi nuk ka pendim të kësaj bote: "Nuk ka njeri që do të hyjë në parajsë që dëshiron të kthehet në tokë kur nuk ka asgjë për të në tokë, qoftë edhe një shpresë të vogël lumturie. Por një martir nuk është i tillë. Mirëpo, duke qenë se do të shohë shumë mrekulli dhe bekime në jetën e përtejme falë martirizimit, ai dëshiron të kthehet në botë dhe të vdesë dhjetë herë të tjera.” (Buhariu) 253. Përshkrimi i shehidit në Ditën e Gjykimit: “Betohem në Allahun, në duart e të Cilit është shpirti im, se Ai e di shumë mirë se kush është i lënduar me të vërtetë në rrugën e Tij. Mirëpo, ai person do të vijë në Ditën e Gjykimit me ngjyrën dhe pamjen e tij si ngjyra e gjakut dhe aromën e tij si aroma e miskut.” (Buhariu)

[@AbdullahCANCAN]

13. XHIHADI (Libri Musahabe 5) Pjesa 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Pjesa 2 254. Plaçkitje: "Mallrat e marra nga plaçkitja nuk janë hallall." Selebe radijallahu anh thotë: - Në një betejë i plaçkitëm delet e armikut, i therën dhe i futëm në tigrin tonë. Në atë kohë na erdhi i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të). Kur e pa këtë situatë, na i derdhën kontejnerët dhe e transmetoi këtë hadith. 255. Kılınçlar: "Shpatat janë rrobat e muxhahidëve". 256. Dhimbja e shehidit: "Një shehid e ndjen dhimbjen e vrasjes po aq sa çdonjëri prej jush e ndjen dhimbjen e të qenit i shtrënguar". 257. Ndërmjetësimi i shehidit: "Një shehid do të ndërmjetësojë për shtatëdhjetë njerëz nga familja dhe të afërmit e tij në jetën e përtejme." 258. Ose parajsë ose plaçkë: “Allahu nuk e ka dëbuar nga shtëpia e tij atë që lufton në rrugën e Tij për ndonjë arsye tjetër përveçse për të luftuar në rrugën e Allahut dhe për të vërtetuar fjalët dhe urdhrat e Tij. Ai personalisht është garantuar që ose ta çojë në parajsë me shehid, ose ta kthejë në shtëpinë e tij me shpërblimin dhe veprat e mira që ka arritur, ose me plaçkën.'' (Buhariu, Muslimi). 259. Të drejtat e familjeve të muxhahidëve: - Të drejtat dhe respekti i grave të muxhahidëve ndaj atyre që qëndrojnë në vendlindjen e tyre janë si të drejtat dhe respekti i nënave të tyre. Nuk ka asnjë nga muxhahidët që mbikëqyr dhe përfaqëson familjen dhe punët e një njeriu, e megjithatë e tradhton atë, përveç nëse në ditën e gjykimit, ai muxhahid do të ndalohet dhe do t'i thuhet: "Ky njeri me të vërtetë e ka tradhtuar familjen tënde. Thuhet: “Hajde, merr çfarë të duash nga veprat e tij të mira”. Ai merr çfarë të dojë nga veprat e tij. Dhe çfarë mendoni? Pra, a mendoni se guximi do të mbetet i pandëshkuar? (Muslimi, Ahmed b. Hanbel) 260. Ekspedita detare dhe Umm al-Haram: ''Enes ibn Malik radijallahu anh thotë: - Profeti (paqja qoftë mbi të) shkonte herë pas here në shtëpinë e vajzës së Jelhanit, Umm-i Haram, dhe ajo i sillte ushqim atij. Umm-i Haram është gruaja e Ubade bin Samit radijallahu anh dhe halla birësuese e Profetit tonë salAllahu alejhi ue selem. Një ditë tjetër, i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) shkoi në shtëpinë e Musharun Ilejhasë. Ai e ushqeu Profetin tonë dhe ia krihte kokën e bekuar. Profeti ynë (paqja qoftë mbi të) ka fjetur. Pas pak, ai u zgjua duke qeshur. Umm-i Haram radijallahu anha pyeti: ''O i Dërguari i Allahut, pse qeshët? Ai tha: “- Njerëz të tillë nga umeti im m'u treguan si veteranë në rrugën e Allahut, ata do të hipin në këtë det (pra në Mesdhe) si sulltanët në katet e sipërme të pallateve. Më pas, Umm-i Haram tha: ''- O i Dërguari i Allahut! Lutju Zotit që të më bëjë një prej tyre”. Resulullahu alejhi ue selam u fal; Pastaj ai uli kokën përsëri dhe fjeti. Pas pak, ai u zgjua përsëri duke qeshur. Umm-i Haram pyeti përsëri: "O i Dërguari i Allahut, pse po qesh?" Si më parë, njerëzit nga umeti im më tregoheshin si veteranë... tha ai. Umm-i Haram: ''- O i Dërguar i Allahut, falu; Kur thashë: “Allahu më bëftë edhe mua nga ai grup!”, i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) tha: ''- Ti do të jesh ndër karvanët e parë të atyre që do të hipin në shpinë të atij deti.'' (Buhariu, Muslimi) Në fakt, ajo grua hipi në anije në kohën e Hazreti Osman radijallahu anh dhe kur shkoi nga deti në tokë, ajo ra nga kafsha dhe u bë shehid. Ishte gjatë udhëtimit në Qipro që Umm-i Haram hipi në anije. Kjo fushatë është e para nga betejat mesdhetare të muslimanëve. Përveç Umm-i Haramit, në anije kishte edhe shoqërues, si burri i saj Ubade bin Samit, Ebu Zerr, Shaddad bin Evs, Ebu'd-Darda radijallahu anhum. Një betejë e ashpër u zhvillua me flotën greke përballë Qipros; Flota armike u mund dhe Qipro u pushtua. (Hixhri: 28) Umm-i Haram (Allahu qoftë i kënaqur me të) luftoi një betejë kaq të lavdishme detare. Megjithatë, kur ai shkeli në ishull në fund të luftës, ai ra dëshmor duke rënë aksidentalisht nga një mushkë që i ishte paraqitur. Muşârun ileyha është shkruar në Qipro.

[@AbdullahCANCAN]

13. XHIHADI (Libri Musahabe 5) Pjesa 3 - Mahmud Sami Ramazanoglu (K.s.) 3. 261. Lufta është mashtrim: "Lufta është një hud." 1- Pas disfatës në betejën e Uhudit, politeistët po përgatiteshin për një sulm të madh kundër Medina-i Münevvere. Një burrë i quajtur Ma'bed u kthye me lejen e Profetit (paqja qoftë mbi të) dhe hyri në ushtrinë kurejsh. Udhëheqësit kurejsh: Kur ata pyetën: "Po Muhamedanët tha: " ''- Ata po vinin pas meje. “Ata kanë një ushtri aq të rregullt sa nuk kam parë kurrë diçka të tillë më parë”, tha ai. Shefat: - Çfarë po thua, Ma'bed? ''- Ata të Aws dhe Khazraj që nuk luftuan betejën e djeshme, sot kanë bashkuar forcat dhe po vijnë për t'u hakmarrë. "Ndërsa jeni këtu përtaci, nesër në mëngjes do të shihni ballin e kuajve tuaj." Safvani, i biri i Umejjes: ''- Ja çfarë thashë! Ajo që kishim frikë na ndodhi. "Le të shkojmë në rrugën tonë!" Mushrikët filluan të ikin në panik të madh. Ata shkuan drejt e në Mekë. Me këtë udhëzim të Tempullit, muslimanët u shpëtuan nga një telash i madh. 2- Në Betejën e Hendekut, djemtë hebrenj të Kurejzas e thyen marrëveshjen dhe u bashkuan me politeistët kundër muslimanëve dhe rrethuan fort Medina-i Münevvere me forcat e Kurejshëve, Katafanoğulları dhe Kurejzaoğulları. Kjo lëvizje përbënte një rrezik të madh për myslimanët. Ndërkohë, Nuajm bin Mes'ad, i nderuar fshehurazi me nderin e Islamit, natën iu afrua kolonave të tokës islame dhe kaloi me lejen e Profetit (paqja qoftë mbi të). Pas konsultimeve dhe bisedave të gjata e të fshehta: ''- O i Dërguari i Allahut! As kurejshët dhe as fiset e tjera nuk kanë dëgjuar ende se unë jam musliman. “Nëse më lejoni, më lejoni të bëj një shërbim”, tha ai. Pas kësaj, i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) tha hadithin e mësipërm dhe e dërgoi Nuajmin në anën tjetër. Nuajmi shkoi drejtpërdrejt te djemtë e Kurejzas. Ata folën. - E di se për çfarë kam ardhur? - Jo. - Mendoj se e vlerëson sa shumë të dua. - Sigurisht. - Të jesh i sigurt, kam disa ditë që mendoj për ty gjatë gjithë kohës, por... - Na thuaj, na thuaj, ne të besojmë në çdo mënyrë. - Në fakt, ju po përpiqeni t'i largoni muslimanët nga toka. Por ata nuk mbeten prapa në përgjigje dhe mbrojtje. Siç e dini, mekasit kanë filluar të mërziten. Ata ishin të lodhur nga lufta. Ata do të ikin nesër dhe do të shkojnë në vendlindje. Ju do të mbeteni në duart e muslimanëve. Ti ke thyer besëlidhjen tënde dhe ke nxitur zemërimin e tyre. Pyes veten se çfarë do të ndodhë me ju? Nëse je i urtë, merr si peng disa burra të respektuar nga Kurejshët. Që të mos ikin dot pa i dhënë fund luftës. Kjo ofertë u cilësua shumë e përshtatshme dhe të gjithë e pranuan. Nuajmi shkoi te Ebu Sufjani. Ata thanë: - A mund të dëgjoni? - Çfarë? - Oh... pra nuk ke dëgjuar ende për të, apo jo? - Zemër, çfarë nuk shkon? Edhe çfarë? Çfarë do të ndodhë tjetër? Djemtë e Kurejzes pendohen që e prishën marrëveshjen me muslimanët dhe do të kërkojnë nga ju disa burra pengje për të shlyer veprat e tyre të këqija. Ata do t'ia dorëzonin Muhamedit salAllahu alejhi ue selem. Mos u bëj budalla, ha!.. Do të ishte turp për të shquarit e tu. Ajo ditë ishte e premte. Në mbrëmje, Ebu Sufjani dërgoi një burrë për t'i provuar djemtë e Kurejzës dhe tha: "Ky nuk është vend për të qëndruar, dhe ju po e merrni lehtë betejën. “Të sulmojmë së bashku nesër dhe të pushojmë së punuari, sepse ushtarët tanë ankohen për urinë dhe kafshët tona po humbasin. Djemtë e Kurejzës: - Nesër është e shtunë, nuk mund të luftojmë. Nëse është e nesërmja, ndoshta... Por ne kemi një kusht. Ne duam pengje shtatëdhjetë nga të shquarit tuaj. Sepse ne nuk kemi besim tek ju, iu përgjigjën. Kurejshitë: ''- Oh... Sa drejt e tha Nuajmi.'' Djemtë e Kurejzes gjithashtu thanë: Ata thoshin: "Shiko si realizohen fjalët e Nuajmit". Djemtë e Kurejzës u tërhoqën nga fusha e betejës. Ata shkuan në kështjellat e tyre, u mbyllën brenda dhe filluan të shikojnë. Tani lufta ishte ngadalësuar plotësisht. Tensioni midis kurejshëve dhe bijve kurejza u bë edhe më i keq. Më në fund, kurejshët u lodhën dhe u tërhoqën dhe u larguan. Djemtë e Kurejzës ranë gjithashtu në duart e muslimanëve dhe kështjellat e tyre u pushtuan. 262. Përpiqu për luftë: Zoti ynë e pëlqeu dhe ishte i kënaqur me njeriun, të cilit i shkatërruan miqtë gjatë luftës në rrugën e Allahut, por që e dinte dhe e vlerësonte atë që kishte në atë moment, pra detyrën që i takoi, (për këtë arsye. , iu drejtua sërish armikut dhe luftoi heroikisht) dhe që më në fund ra dëshmor pasi iu derdh gjaku. Pastaj Allahu i Madhëruar dhe i Lartësuar u thotë engjëjve të Tij: “Shikoni robin Tim! Duke dashur atë që ishte para meje, pra shkallën e martirizimit dhe pëlqimin tim, dhe duke u frikësuar nga ajo që ishte para meje, domethënë nga dënimi im, ai u kthye përsëri (luftoi si luan dhe) më në fund u derdh gjaku i tij (ai ra dëshmor. .)'' (Ebu Davud) Alkami thotë: Nëse një veteran, shokët e të cilit janë shkatërruar në betejë, e di me siguri se këmbëngulja e tij do t'i shkaktojë dëm të madh armikut dhe dobi të madhe për muslimanët, ai duhet të durojë dhe të mos tërhiqet; Ai duhet të bëjë detyrën e tij në atë moment.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Part 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Part 1 246. Mujahidi Teşyi: "In my opinion, supporting a mujahid who goes to war in the way of Allah, and being at his head in the morning or evening, is a deterrent from the world and from the things that happen in the world." is also beloved.'' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi means passing someone who is going on a journey to bid farewell, and it is sunnah-i saniyya. 247. His feet become dusty in the way of Allah: "Allah forbids the fire, that is, hell, to the one whose feet become dusty in the way of Allah." (Bukhari) 248. Walking in the path of Allah: "Waiting for one day in the way of Allah is better than this world and everything on it. Even the place in heaven where any one of you puts his whip is better than the world and everything on it. "A servant's walking in the path of Allah in the evening or in the morning is better than the world and the things in the world." (Bukhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Dust smeared in the way of Allah: "Even the dust that gets dirty while working in the way of Allah will be the light that will make faces shine on the Day of Judgment." (Abu Nuaym) 250. Service of those who are not fasting to those who are fasting: ''Enes radıyallahu anh said: - We were with the Prophet's (peace be upon him) entourage during the battle. The one who was shaded the most among us could only be shaded by his own clothes. According to Muslim, there are also those who protect their faces from the heat of the sun with their hands. Those who were fasting could not work that day. However, those who broke their fast carried water with their camels to irrigate the mujahideen. They served their friends. They took care of their affairs. Sallallahu alayhi wa sallam said: "Today, those who did not fast took away the reward." (Bukhari) Those who fast while on a journey, that is, in battle, benefit only themselves. However, those who did not fast but served their fellow soldiers earned as much reward as those who fasted. They also received rewards according to the degree of services they received. It is deduced from this hadith that the reward of services performed among the mujahideen is greater than the reward of fasting. It is obligatory for all Muslims to cooperate in jihad, especially during the movements of the army. 251. Companion women who served in the war: "Rubeyyi bint-i Muavviz, one of the women of the Companions of Kiram, says: - We used to accompany the Messenger of Allah (peace be upon him) in battles. We would carry water to the mujahideen, treat the wounded, and take the bodies of the martyrs to Medina. (Bukhari) There are many hadiths about the service of women in jihad. Two of them are as follows: 1- Hazrat Enes radiyallahu anh says: During the Battle of Uhud, some of the companions left the Prophet sallallahu alayhi wa sallam. I saw Aisha, the daughter of Abu Bakr Siddiqui, the wife of the Prophet, sallallahu alaihi wa sallam, and Umm Sulaym, who were rolling up their trousers and working as hard as they could. Imam Bukhari says that other than Abu Ma'mer in the narration of this hadith, others also quoted from Abdulvaris in this narration: It was narrated that "They were carrying water bottles with their backs." They poured water into the mouths of the companions, returned again, filled the canteens, and went again to water the companions. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh said: - Omar bin Khattab radiyallahu anh was distributing woolen dresses among the women of Medina. He had a nice dress left in his hand. One of the people next to him said: ''- O Emire'l-Mü'minîn! If you give this to Umm-i Kulthum, the granddaughter of the Prophet (peace be upon him), this Umm-i Kulthum is the daughter of Hazrat Ali-radiyallahu anh and kerremallahu vecheh, Hz. She is Ömer's wife. Hazrat Omar radiyallahu anh said: ''- No, Umm-i Suleym is more worthy of this dress. Because she is one of the women of the Ansar who gave allegiance to the Messenger of Allah (peace be upon him). She carried canteens of water to us during the Battle of Uhud. Bukhari, Enes and Sa'lebe record from radiyallahu anhuma that Umm-i Sulaym took a dagger in her hand in the Battle of Hunain and said, "If any of the enemy wants to approach me, I will pierce his belly with it." Umm-i Suleym is the mother of Enes ibn Malik radiyallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Part 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Part 2 252. A martyr has no worldly regret: "There is no one who will enter heaven who wishes to return to earth when there is nothing for him on earth, not even a small hope of happiness. But a martyr is not like that. However, since he will see many miracles and blessings in the afterlife thanks to martyrdom, he wishes to return to the world and die ten more times." (Bukhari) 253. Description of the martyr on the Day of Judgment: "I swear to Allah, in whose hands is my soul, that He knows very well who is truly injured in His path. However, that person will come on the Day of Judgment with his color and appearance as the color of blood and his scent as the scent of musk.'' (Bukhari) 254. Pillage: "The goods taken by plundering are not halal." (Ibn Majah) Salebe radiyallahu anh says: - In a battle, we plundered the enemy's sheep, slaughtered them and put them in our tiger. At that time, the Messenger of Allah (peace be upon him) came to us. When he saw this situation, he had our containers poured and he narrated this hadith. 255. Kılınçlar: "Swords are the clothes of the mujahids." (Abu Nuaym) 256. The pain of the martyr: "A martyr feels the pain of being killed as much as any of you feels the pain of being pinched." (Bukhari) 257. Intercession of the martyr: "A martyr will intercede for seventy people from his family and relatives in the afterlife." (Ibn Hibban) 258. Either heaven or spoils: "Allah has not expelled the one who strives in His way from his home for any reason other than fighting in the way of Allah and confirming His words and commands. He has personally vouched for either taking him to heaven through martyrdom, or returning him to his home with the reward and good deeds he has attained, or with the booty.'' (Bukhari, Muslim) 259. Rights of the families of the Mujahideen: - The rights and respect of the wives of the Mujahideen over those who stay in their hometown are like the rights and respect of their own mothers. There is no one among the mujahideen who supervises and represents a man's family and affairs and yet betrays him, unless on the day of judgment, that mujahid will be stopped and said to him: "This man has truly betrayed your family. It is said, "Come on, take whatever you wish from his good deeds." He takes whatever he wishes from his deeds. And what do you think? So, do you think that daring will go unpunished? (Muslim, Ahmed b. Hanbel) 260. Naval expedition and Umm al-Haram: ''Enes ibn Malik radiyallahu anh says: - The Prophet (peace be upon him) would occasionally go to the house of Yelhan's daughter, Umm-i Haram, and she would bring out food for him. Umm-i Haram is the wife of Ubade bin Samit radıyallahu anh and the foster aunt of our Prophet sallallahu alayhi wa sallam. Another day, the Messenger of Allah (peace be upon him) went to Musharun Ilayha's house. He fed our Prophet and combed his blessed head. Our Prophet (peace be upon him) slept. After a while, he woke up laughing. Umm-i Haram radiyallahu anha asked: ''O Messenger of Allah, why did you laugh? He said: "- I was shown such people from my ummah as veterans in the way of Allah, they will ride on this sea (that is, the Mediterranean) like the sultans on the upper floors of the palaces." Thereupon, Umm-i Haram said: ''- O Messenger of Allah! Pray to God to make me one of them." Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam prayed; Then he laid his head down again and slept. After a while, he woke up laughing again. Umm-i Haram asked again: "O Messenger of Allah, why are you laughing?" Just like before, people from my ummah were shown to me as veterans... he said. Umm-i Haram: ''- O Messenger of Allah, pray; When I said, "May Allah make me from that group too!", the Messenger of Allah (peace be upon him) said: ''- You will be among the first caravan of those who will ride on the back of that sea.'' (Bukhari, Muslim) In fact, that woman boarded the ship during the time of Hazrat Osman radiyallahu anh, and when she went from sea to land, she fell from the animal and became a martyr. It was during the Cyprus voyage that Umm-i Haram boarded the ship. This campaign is the first of the Muslims' Mediterranean battles. Apart from Umm-i Haram, there were also companions on the ship, such as her husband Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. A fierce battle was fought with the Greek fleet in front of Cyprus; The enemy fleet was defeated and Cyprus was conquered. (Hijri: 28) Umm-i Haram (may Allah be pleased with him) fought such a glorious sea battle. However, when he set foot on the island at the end of the war, he was martyred by accidentally falling off a mule presented to him. Muşârun ileyha is written in Cyprus.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Part 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Part 3 261. War is cheating: ''War is a hud.'' 1- After the defeat in the Battle of Uhud, the polytheists were preparing for a major attack against Medina-i Münevvere. A man named Ma'bed returned with the permission of the Prophet (peace be upon him) and entered the Quraysh Army. Quraysh leaders: When they asked, "What about the Muhammadans?" Ma'bed said: ''- They were coming after me. "They have such a regular army that I have never seen anything like it before," he said. Chiefs: "- What are you saying, Ma'bed? Do the Muslims have the strength to move?" they said. Ma'bed replied: ''- Those of Aws and Khazraj who did not fight yesterday's battle have joined forces today and are coming to take revenge. "While you are idling here, you will see the foreheads of your horses tomorrow morning." Safvan, son of Umayyah: ''- Here's what I said! What we feared happened to us. "Let's go on our way!" he said. The polytheists began to flee in great panic. They went straight to Mecca. With this guidance of the Temple, Muslims were saved from a great trouble. 2- In the Battle of the Trench, the Jewish Qurayza sons broke the agreement and united with the polytheists against the Muslims, and they tightly besieged Medina-i Münevvere with the forces of Quraysh, Katafanoğulları and Qurayzaoğulları forces. This movement posed a great danger to Muslims. Meanwhile, Nuaym bin Mes'ad, secretly honored with the honor of Islam, approached the Islamic land forces at night and passed over with the permission of the Prophet (peace be upon him). After long and secret consultations and conversations: ''- O Messenger of Allah! Neither the Quraysh nor the other tribes have heard that I am a Muslim yet. "If you allow me, let me provide a service," he said. Thereupon, the Messenger of Allah (peace be upon him) stated the above hadith and sent Nuaym to the other side. Nuaym went directly to the Sons of Qurayza. They talked. - Do you know what I came to? - No. - I think you appreciate how much I love you. - Certainly. - Rest assured, I have been thinking about you all the time for a few days, but... - Tell us, tell us, we trust you in every way. - In fact, you are trying to remove Muslims from the earth. But they do not fall behind in response and defense. As you know, the Meccans are starting to get bored. They were tired of the war. They will leave tomorrow and go to their hometown. You will remain in the hands of Muslims. You have broken your covenant and provoked their wrath. I wonder what will happen to you? If you are wise, take a few respected men from the Quraysh as hostages. So that they cannot leave without ending the war. This offer was deemed very suitable and they all accepted it. Nuaym went to Abu Sufyan. They said: - Can you hear? - What? - Oh... so you haven't heard of it yet, have you? - Honey, what's wrong? So what? What else will happen? The sons of Qurayza regret that they broke the agreement with the Muslims, and they will ask you for a few men as hostages to atone for their misdeeds. They were going to deliver it to Muhammad sallallahu alayhi wa sallam. Don't be foolish, ha!.. It would be a shame for your notables. That day was Friday. In the evening, Abu Sufyan sent a man to test the sons of Qurayza and said, "This is not a place to stand, and you are taking the battle lightly. "Let's attack together tomorrow and stop working, because our soldiers are complaining about hunger and our animals are perishing." Sons of Qurayza: - Tomorrow is Saturday, we cannot fight. If it's the next day, maybe... But we have one condition. We want seventy of your notables as hostages. Because we don't trust you, they replied. Qurayshis: ''- Oh... How right Nuaym said it.'' Sons of Qurayza also said: They were saying, "Look how Nuaym's words come true." Sons of Qurayza withdrew from the battlefield. They went to their castles, closed themselves in, and began to watch. The war had now completely slowed down. The tension between the Quraysh and the Qurayza sons became even worse. Finally, the Quraysh got tired and withdrew and left. Sons of Qurayza also fell into the hands of Muslims and their castles were conquered. 262. Strive for struggle: Our Lord liked and was pleased with the man whose companions were destroyed while he was fighting in the way of Allah, but who knew and appreciated what was on him at that moment, that is, the duty that fell to him, (for this reason, he turned to the enemy again and fought heroically) and who was finally martyred after his blood was shed. Then Allah, the Almighty and Exalted, says to His angels: "Look at My servant! Loving what was before me, that is, the degree of martyrdom and my consent, and fearing what was before me, that is, my punishment, he returned again (he fought like a lion and) finally his blood was shed (he was martyred.)'' (Abu Davud) Alkami says: If a veteran whose comrades have been destroyed in the battle knows with certainty that his perseverance will cause significant harm to the enemy and great benefit to the Muslims, he should persevere and not retreat; He must do his duty at that moment.

[@AbdullahCANCAN]

13. CİHAD (Musahabe 5 Kitabı) 3. Kısım - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 1. Bölüm 246. Mücâhidi Teşyî: ''Allah yolunda savaşa giden bir mücahidi teşyî etmem, bir de sabah veya bir akşam onun ağırlığının başında bulunuvermem bana göre dünyadan da dünya içinde olan seylerden de sevgilidir.'' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi demek sefere giden kimseyi uğurlamak için geçirivermek demek olup sünnet-i seniyyedir. 247. Allah yolunda ayakları tozlanan: ''Ayaklan Allah yolunda tozlanan kimseye Allah, ateşi yâni cehennemi haram kılar.'' (Buhari) 248. Allah yolunda yürümek: ''Allah yolunda bir gün nöbet beklemek dünyadan de Dünya üzerindeki şeylerden de hayırlıdır. Herhangi birinizin cennette kamçısını koyduğu yer bile dünyadan ve dünya üzerindeki şeylerden hayırlıdır. Kulun Allah yolunda akşam veya sabah yürüyüş yapması dünyadan ve dünya üzerindeki şeylerden hayırlıdır.'' (Buhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Allah yolunda bulaşan toz: ''Allah yolunda çalışırken bulaşan toz bile kıyamet gününde yüzleri ağartacak nur olacaktir.'' (Ebû Nuaym) 250. Oruçsuzların oruçlulara hizmeti: ''Enes radıyallahu anh dedi ki: - Biz muharebede Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in maiyyeti-i seniyyesinde idik. İçimizde en çok gölgelenen ancak kendi elbisesiyle gölgelenebiliyordu. Müslim'in ivâyetine göre elleriyle güneşin hararetinden yüzlerini koruyanlar da vardır. Oruçlu olanlar o gün iş göremediler. Fakat oruçlarını bozanlar mücahitleri sulamak için develeriyle su taşıdılar. Arkadaşlarına hizmet ettiler. Onların işlerine güçlerine baktılar. Sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki: ''Bugün sevabı oruçsuzlar alıp götürdü.'' (Buhari) Seferde yani muharebede orucu tutanların menfaati yalnız kendilerinedir. Fakat oruç tutmayıp da asker kardeşlerine hizmet edenler hem oruçlular kadar sevap kazandılar. Hem gördükleri hizmetlerin derecesine göre ayrıca ecir aldılar. Bu hadis-i şeriften istidlâl olunur ki, mücahitler arasında yapılan hizmetlerin sevabı orucun sevabından büyüktür. Cihatta yardımlaşmak hele ordunun hareketleri esnasında muâvenet ve gayret etmek bütün Müslümanlar üzerine vaciptir. 251. Savaşta hizmet eden sahabi kadınlar: ''Ashâb-ı kiramın kadınlarından Rubeyyi bint-i Muavviz radiyallahu anhâ diyor ki: - Biz muharebelerde Rasûlulah sallallahu aleyhi ve sellem'in maiyetinde giderdik. Mücahitlere su taşır, yaralıları tedavi eder, şehitlerin cenazelerini Medine'ye götürürdük. (Buhari) Cihâdda kadınların hizmeti hakkında pek çok hadis vardır, Bunlardan ikisi mealen şöyledir: 1- Hazret-i Enes radiyallahu anh diyor ki: Uhud Gazvesinde ashabın bir kısmı Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'den ayrılmışlardı. Ben Ebu Bekir Sıddık radıyallahu anh'ın kızı Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'in zevcesi Aişe radıyallahu anhâ ile Ümm-i Süleym radiyallahu anhâ'yı gördüm ki, paçalarını sıvayarak olanca gayretleriyle çalışıyorlardı. İmam Buhari, diyor ki, bu hadisin senedindeki Ebû Ma'mer'den başkaları yine bu senetteki Abdulvaris'den naklen: ''- Onlar arkalarıyla su mataraları taşıyorlardı.'' diye rivayet etmişlerdir. Ashabın ağızlarına su döküyorlar, tekrar dönerek mataraları dolduruyorlar, yine gidiyorlar, ashabı suluyorlardı. 2- Sa'lebe bin Ebû Malik radiyallahu anh demiştir ki: - Ömer bin Hattâb radiyallahu anh Medine kadınları arasında yünden ma'mül elbiseler taksim ediyordu. Elinde güzel bir libas kalmıştı. Yanındakilerden biri dedi ki: ''- Yâ Emire'l-Mü'minîn! Bunu da Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'in torunu Ümm-i Gülsüm'e verseniz'' Bu Ümm-i Gülsüm Hazret-i Ali-radiyallahu anh ve kerremallahu vecheh'in kızı, Hz. Ömer'in zevcesidir. Hazret-i Ömer radiyallahu anh dedi ki: ''- Hayır, bu libasa Ümm-i Süleym daha lâyıktır. Çünkü o, Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'e bey'at eden ensârın kadınlarındandır. Uhud Gazvesi'nde mataralarla bize su taşımıştır. Buhari, Enes ve Sa'lebe radiyallahu anhuma'dan, Umm-i Süleym’in Huneyn Muharebesi'nde eline bir hançer alarak ''Düşmandan biri bana yaklaşmak isterse bununla karnını deşeceğim'' dediğini kaydediyor. Ümm-i Süleym Enes ibn Malik radiyallahu anh'ın validesidir. 252. Sehitte dünya tahassürü yoktur: ''Cennete gireceklerden hiçbiri yoktur ki, kendisi için yeryüzünde hiçbir şey küçük bir saadet ümidi bile yok iken tekrar dünyaya dönmeyi arzu etsin. Fakat şehit böyle değildir. Fakat o ahrette şehitlik sayesinde nice kerametler ve nimetler göreceği için tekrar dünyaya dönüp on defa daha ölmeyi temenni eder.'' (Buhari) 253. Kıyamette şehidin eşkâli: ''Ruhum kudret elinde bulunan Allah'a yemin ederim ki, O'nun yolunda hakikaten kimin yaralandığını o çok iyi bilir. Ancak o kimse, kıyamet günü renk ve Heyetleri kan rengi, kokulan misk kokusu olarak gelir.'' (Buhari)

[@AbdullahCANCAN]

13. CİHAD (Musahabe 5 Kitabı) 3. Kısım - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 2. Bölüm 254. Çapulculuk: ''Çapulculuk ile alınan mal helâl olmaz.'' (İbn-i Mace) Salebe radiyallahu anh diyor ki: - Bir muharebede düşmanın koyununu yağma ettik, kestik, kaplanımıza koyduk. O sırada Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem üstümüze geliverdi. Bu hâli görünce kaplarımızı döktürdü ve bu hadisi irat buyurdu. 255. Kılınçlar: ''Kılınçlar mücahitlerin şeref ridâları yâni libaslarıdır.'' (Ebu Nuaym) 256. Şehidin acısı: ''Şehit, öldürülmenin elemini ancak herhangi birinizin çimdik acısı duyduğu kadar duyar.'' (Buhari) 257. Şehidin şefaati: ''Şehit ahirette kendi ailesinden akrabasından yetmiş kişiye şefaat eder.'' (İbn-i Hibban) 258. Ya cennet, ya ganimet: ''Allah kendi yolunda cihad edeni ki onu Allah yolunda savaşmaktan, onun kelimelerini, emirlerini tasdik etmekten başka bir sebep evinden çıkarmamıştır. Ya onu şehitlikle cennete sokmaya yahut çıktığı evine, nail olduğu, ecir ve sevap ile veya ganimetle birlikte döndürmeğe bizzat kefil olmuştur.'' (Buhari, Müslim) 259. Mücahitlerin ailelerinin hakları: - Mücahitlerin hanımlarının memleketlerinde kalıp oturanlar üzerindeki hak ve hürmeti, kendi annelerinin hakk ve hürmeti gibidir. Mücahitlerden bir adamın ailesine ve işlerine nezaret ve vekalet edip de ona hainlikte bulunan hiçbir kimse yoktur ki, illa kıyamet günü o mücahit için huzurda durdurularak ona: ''Bu adam, senin ailene hakikaten hıyanet etmiştir. Haydi onun iyi amellerinden dilediğini al denilir. O da onun amellerinden dilediğini alır. Ya sizin zannınız nedir? Yani siz o cüretin cezasız kalacağını mı zannediyorsunuz? (Müslim, Ahmed b. Hanbel) 260. Deniz seferi ve Ümm-i Haram: ''Enes ibn Malik radiyallahu anh diyor ki: - Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem ara sıra Yelhân kızı Ümm-i Haram'ın evine gider o da kendisine yemek çıkarırdı. Ümm-i Haram, Ubâde bin Sâmit radıyallahu anh'ın zevcesi ve Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem'in süt teyzesidir. Yine bir gün Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem muşârun ileyhâ''nın evine gitti. O, Efendimize yemek yedirdi ve mübarek başını taradı. Sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz uyudu. Bir zaman sonra gülerek uyandı. Ümm-i Harâm radiyallahu anhâ sordu: ''- Yâ Rasûlallah niçin güldünüz?, Buyurdu ki: ''- Bana ümmetimden Allah yolunda gaziler olarak öyle insanlar gösterildi ki, onlar sarayların üst katındaki padişahlar gibi şu denizin (yani Akdeniz'in) üstüne bineceklerdir.'' Bunun üzerine Ümm-i Harâm şöyle dedi: ''- Yâ Rasulallah! Beni de onlardan kılması için Allah'a dua et." Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem dua buyurdu; sonra yine başını koydu ve uyudu. Bir müddet sonra yine gülerek uyandı. Ümm-i Harâm, tekrar sordu: ''- Ya Rasûlallah niçin gülüyorsunuz?" Evvelki gibi bana ümmetimden gaziler olarak öyle insanlar gösterildi ki... buyurdu. Ümm-i Harâm: ''- Yâ Rasûlallah, dua et; Allah beni de o zümreden kılsın!'' deyince Rasulallah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: ''- Sen de o denizin sırtına bineceklerin ilk kafilesinden olacaksın.'' (Buhari, Müslim) Filhakika o kadın, Hazret-i Osman radiyallahu anh zamanında gemiye binmiş, denizden karaya çıkınca hayvandan düşerek şehit olmuştu. Ümm-i Haram'ın gemiye binmesi Kıbrıs seferindeydi. Bu sefer, Müslümanların Akdeniz muharebelerinin ilkidir. Gemide Ümm-i Harâm'dan başka kocası Ubâde bin Sâmit, Ebu Zerr, Şeddâd bin Evs, Ebu'd-Derdâ radıyallahu anhüm gibi ashâb-ı kiram da vardı. Kıbrıs önlerinde Rum donanmasıyla şiddetli bir muharebe yapılmış; düşman donanması mağlup edilmiş Kıbrıs feth olunmuştu. (Hicri: 28) Umm-i Harâm radıyallahu anhâ işte böyle şanlı bir deniz muharebesinde bulundu. Fakat harbin sonunda adaya ayak bastığı zaman kendisine takdim edilen bir katırdan kazaen düşerek şehit oldu. Muşârun ileyhâ Kıbrıs'ta metfundur. 261. Harp hiledir: ''Harp bir hud'adır.'' 1- Uhud Muharebesi bozgunluğundan sonra müşrikler Medine-i Münevvere'ye karşı büyük hücum hazırlıklında idiler. Ma'bed isminde biri Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in izniyle dönüp Kureyş Ordusu içerisine girmişti. Kureyş uluları: ''- Muhammedîlerden ne haber?'' diye sordukları zaman Ma'bed: ''- Arkamdan geliyorlardı. Öyle muntazam orduları var ki, şimdiye kadar böylesini hiç görmedim.'' dedi. Reisleri: "- Ne diyorsun Ma'bed? Müslümanların kımıldamağa takatleri kaldı mı ya!'' dediler. Ma'bed cevap verdi: ''- Evs ile Hazrec'in dünkü muharebeye çıkmayanları da bugün iltihak etmişler, intikam almak için diş bileyip geliyorlar. Siz burada savsaklanırken yarın sabah atlarının alınlarını göreceksiniz.'' Ümeyye'nin oğlu Safvan: ''- İşte dediğim çıktı! Korktuğumuz başımıza geldi. Haydi yolumuza!'' dedi. Müşrikler büyük bir telâş içinde kaçmağa başladılar. Soluğu doğruca Mekke'de aldılar. Ma'bed'in bu hud'ası ile Müslümanlar büyük bir belâdan kurtulmuşlardır. 2- Hendek Muharebesi'nde Yahudi Kureyza oğulları antlaşmayı bozarak Müslümanlar aleyhine müşriklerle birleşmiş Medine-i Münevvere'yi Kureyş, Katafanoğulları, Kureyzaoğulları kuvvetleriyle sımsıkı muhasara altına almışlardı. Bu hareket Müslümanlar için büyük bir tehlike teşkil ediyordu. Nuaym bin Mes'âd, bu sırada gizlice şeref-i İslam ile müşerref olarak geceleyin İslam kara kollarının yanına sokuldu ve Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in müsaadeleriyle beri tarafa geçti. Uzun ve gizli müşavere ve muhaverelerden sonra: ''- Yâ Rasûlallah! Ne Kureyşliler ve ne de öbür kabileler benim Müslüman olduğumu henüz işitmediler. Müsaade ederseniz bir hizmette bulunayım.''> dedi. Bunun üzerine Rasul-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem yukarıdaki hadis-i şerifi irâd buyurdu ve Nuaym'ı karşı tarafa gönderdi. Nuaym doğruca Kureyzaoğullarının yanına gitti. Konuştular. - Benim neye geldiğimi biliyor musunuz? - Hayır. - Sizi ne kadar sevdiğimi takdir edersiniz zannederim. - Elbette. - Emin olunuz birkaç gündür hep sizi düşünüyorum fakat.. - Söyleyiniz, söyleyiniz, size her vechile itimadımız var. - Vâkıa yeryüzünden Müslümanları kaldırmaya çalışıyorsunuz. Fakat onların da mukabeleden, müdafaadan geri kaldıkları yok. Biliyorsunuz ki, Mekkelilerin canı sıkılmağa başladı. Harpten usanç getirdiler. Yarın bırakıp memleketlerine gidecekler. Siz ise Müslümanların elinde kalacaksınız. Ahdinizi bozdunuz, onların gazabını tahrik ettiniz. Acaba hâliniz ne olacak? Eğer aklınız varsa Kureyşlilerden rehin olarak muteber bir kaç adam alınız. Tâ ki harbi bitirmeden gidemesinler. Bu teklif pek uygun görüldü, hepsi kabul ettiler. Nuaym, Ebû Süfyan'ın yanına gitti. Şöyle konuştular: - İşitiniz mi? - Neyi? - A... demek hâlâ duymadınız öyle mi? - Canım ne var? Ne olmuş? Daha ne olacak? Kureyza oğulları Müslümanlarla anlaşmayı bozduklarına pişman olmuşlar, kabahatlarını afvettirmek için sizden rehin olarak birkaç adam isteyecekler. Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem'e teslim edeceklermiş. Sakın budalalık etmeyin hâ!.. Eşrafınıza yazık olur. O gün Cuma idi. Akşam üstü Ebû Süfyân Kureyza oğullarını tecrübe için bir adam yolladı ve ''Burası durulacak yer değil, siz ise muharebeyi gevşek tutuyorsunuz. Yarın el-birlik hücum edelim, artık işe son verelim, çünkü askerimiz açlıktan şikâyet ediyor, Hayvanlarımız da telef oluyor.'' dedirtti. Kureyza oğulları: - Yarın cumartesi, biz harp edemeyiz. Öbür güne kalırsa belki...Fakat bir şartımız var. Eşrafınızdan rehin olarak yetmiş kişi istiyoruz. Çünkü, size itimadımız yok, cevabını verdiler Kureyşililer: ''- Ay... Nuaym ne kadar doğru söylemiş.'' Kureyzaoğulları da: ''- Nuaym'ın dedikleri bak nasıl çıkıyor?'' diyorlardı. Kureyzaoğullanı muharebe yerinden çekildiler. Kalelerine gidip kapandılar, seyre bakmağa başladılar. Artık harp tamamıyla tavsamıştı. Kureyşlilerle Kureyzaoğulları arası da iyice aççıldı. Nihâyet Kureyşliler usanıp çekildiler, gittiler. Kureyzaoğulları da Müslümanların eline düştü, kaleleri fetholundu. 262. Mücâhedeye gayret: ''Allah yolunda gazâ ederken arkadaşları bozulan fakat o anda üzerinde olan şeyi yâni uhdesine düşen vazifeyi bilip'' takdir eden, (bu yüzden tekrar düşmana dönen ve kahramanca dövüşen) ve nihâyet kanı dökülüp şehit olan adamı Rabbimiz beğendi, ondan razı oldu. işte Aziz ve Celil olan Allah o zaman meleklerine der ki: ''Bakın kuluma! Nezdimde olan şeyi yâni şehitlik derecesini ve rızamı severek, benim indimde olan şeyden yâni ıkabımdan korkarak tekrar döndü (arslanca döğüştü ve) nihâyet kanı akıtıldı (şehit edildi.)'' (Ebu Davud) Alkami diyor ki: Muhârebede arkadaşları bozulmuş olan bir gazi eğer sebat etmekle düşman hakkında mühim bir zarar ve Müslümanlar lehinde büyük bir fayda hâsıl olacağını yakinen bilirse sebat etmeli, çekilmemeli; o dakikada uhdesine düşen vazifeyi yapmalıdır.

[@AbdullahCANCAN]

13. CİHAD (Musahabe 5 Kitabı) 3. Kısım - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 3. Bölüm 263. Müşriklerden yardım talebi: ''Biz müşrikler aleyhine müşriklerden yardım istemeyiz.'' (Buhari) Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Uhud Gazvesi'ne giderken Seniyyetü'l-vedâ mevkiinde kalabalık bir zümre ile karşılaştı. Bunlar müşrikler idi. Güya Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'e düşmanlar aleyhinde yardım etmek üzere gelmişlerdi. Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem kabul etmeyerek bu hadis-i şerifi îrâd buyurdu. 264. İstanbul'un fethi müjdesi: ''Kostantınıyye yâni İstanbul mutlaka fetholunacaktır. O'nun emiri, fatih ve kumandanı şüphesiz ne güzel emir, o ordu elbette ne güzel ordudur!'' (Ahmed b. Hanbel) Bişr isminde Üsdü'l-ğabe adlı eserde birçok sahâbi mezkûrdur. Bunlardan biri Bişr el-Anevi olup İstanbul'un mutlaka fetholunacağına dair olan bu hadis-i şerifin râvisidir. Müslime bin Abdülmelik, bu zatın oğlu Ubeydullah bin Bişr-den bu hadis-i şerifi sorup öğrenerek gaza maksadıyla İstanbul'a gelmiş uzun müddet Galata cihetinde oturmuş oradaki Arap Câmii'ni bina edip fethe muvaffak olamadan Şam'a dönmüştür. İslam kuvvetlerinin bu hadis-i şerifteki medih ve tebşire mazhar olmak için müteaddit defalar deralar vaki olan seferlerinde mümkün olmayan fetih şerefini büyük Türk padişahi ll. Mehmed Fatih Hazretleri kazanmıştır. Cenab-ı Allah cümlesinden razı olsun. 265. Helake götüren yedi şey. ''Helake; fertlerin ve cemiyetlerin mahvına sebep olan yedi şeyden sakınınız Ashab-ı kiram dediler ki: ''- Onlar nelerdir ya Rasulallah?. Söyle buyurdu: 1- Allah'a eş koşmak 2- Büyücülük etmek 3- Hakk'a uygun öldürmeler müstesna, Allan'ın haram kıldığı cana kıymak 4- Faizcilik, yani tefecilik etmek 5- Yetim malı yemek 6- Muharebe günü düşmandan yüz çevirmek; kaçmak 7- Evli, mümine ve namuslu hiçbir şeyden habersiz kadınlara zina isnadıyla iftira etmek. (Buhari, Muslim)

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5. könyv) 3. rész - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 1. rész 246. Mujahidi Teşyi: "Véleményem szerint egy olyan mudzsahid támogatása, aki Allah útján háborúzik, és reggel vagy este az élén áll, elrettentő a világtól és a világban történt dolgoktól." is szeretett.'' (Ahmed b. Hanbel) A Teşyi azt jelenti, hogy elhaladunk valaki mellett, aki útra kel, hogy búcsút vegyen, és ez sunnah-i saniyya. 247. Lábai porossá válnak Allah útján: "Allah megtiltja a tüzet, vagyis a poklot annak, akinek Allah útján porosodik a lába (Bukhári). 248. Allah útján járva: "Egy napra várni Allah útján jobb, mint ez a világ és minden, ami rajta van. Még az a hely is a mennyben, ahová bármelyikőtök felteszi az ostort, jobb, mint a világ és minden, ami rajta van. "Egy szolga Allah útján este vagy reggel jobb, mint a világ és a világ dolgai (Bukhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Allah útjába kent por: "Még az a por is, amely beszennyeződik, miközben Allah útját járja, fény lesz, amely ragyogni fogja az arcokat az Ítélet Napján (Abu Nuaym) 250. A nem böjtölők szolgálata a böjtölőknek: Enes radıyallahu anh azt mondta: - A próféta (béke legyen vele) kíséretével voltunk a csata alatt. Aki közülünk a legtöbbet árnyékolták, azt csak a saját ruhája tudta árnyékolni. Muszlim szerint vannak olyanok is, akik kezükkel védik arcukat a nap melegétől. Azon a napon nem dolgozhattak azok, akik böjtöltek. Azok azonban, akik megszegték a böjtjüket, vizet vittek teveikkel, hogy öntözzék a mudzsahedeket. Kiszolgálták a barátaikat. Ők intézték ügyeiket. Sallallahu alayhi wa sallam mondta: "Ma azok, akik nem böjtöltek, elvették a jutalmat (Bukhari) Azok, akik böjtölnek utazás közben, azaz csatában, csak maguknak hasznot húznak. Azok azonban, akik nem böjtöltek, hanem szolgálták katonatársaikat, annyi jutalmat kaptak, mint azok, akik böjtöltek. A kapott szolgáltatások mértékének megfelelően jutalmakban is részesültek. Ebből a hadíszból az a következtetés vonható le, hogy a mudzsahedek között végzett szolgálatok jutalma nagyobb, mint a böjt jutalma. Minden muszlim számára kötelező a dzsihádban való együttműködés, különösen a hadsereg mozgása során. 251. Társasszonyok, akik a háborúban szolgáltak: "Rubeyyi bint-i Muavviz, Kiram Társainak egyik nője azt mondja: - Allah Küldöttét (béke legyen vele) elkísértük a csatákban. Vizet vittünk a mudzsahedeknek, elláttuk a sebesülteket, és elvittük a mártírok holttestét Medinába. (Bukhari) Sok hadísz szól a nők dzsihádban való szolgálatáról, ezek közül kettő a következő: 1- Hazrat Enes radiyallahu anh azt mondja: Az uhudi csata során néhány társ elhagyta a prófétát sallallahu alayhi wa sallam. Láttam Aisát, Abu Bakr Siddiqui lányát, a próféta feleségét, sallallahu alaihi wa sallam és Umm Sulaym-et, akik feltűrték a nadrágjukat, és olyan keményen dolgoztak, ahogy csak tudtak. Bukhari imám azt mondja, hogy Abu Ma'meren kívül a hadísz elbeszélésében mások is idéztek Abdulvarisztól ebben a narrációban: Elmondták, hogy "Hátukon vizespalackokat vittek". Vizet öntöttek a társak szájába, újra visszatértek, megtöltötték a kantinokat, és ismét elmentek meglocsolni a társakat. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh mondta: - Omar bin Khattab radiyallahu anh gyapjúruhákat osztott a medinai nők között. Egy szép ruha maradt a kezében. Az egyik mellette álló ember azt mondta: ''- Ó, Emire'l-Mü'minîn! Ha ezt Umm-i Kulthumnak, a próféta unokájának adod (béke legyen vele), ez az Umm-i Kulthum Hazrat Ali-radiyallahu anh és kerremallahu vecheh, Hz lánya. Ömer felesége. Hazrat Omar radiyallahu anh mondta: ''- Nem, Umm-i Suleym méltóbb erre a ruhára. Mert ő az Ansar egyik asszonya, aki hűséget adott a Prófétának (béke legyen vele). Vizet hordott nekünk a kantinokban az uhudi csata idején. Bukhari, Enes és Sa'lebe feljegyzik a radiyallahu anhumától, hogy Umm-i Sulaym tőrt vett a kezébe a hunaini csatában, és azt mondta: "Ha az ellenségek közül valaki közeledni akar hozzám, átszúrom vele a hasát." Umm-i Suleym Enes ibn Malik radiyallahu anh anyja.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5. könyv) 3. rész - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 2. rész 252. A mártír nem bánja meg a világot: „Senki sem lép be a mennybe, aki vissza akarna térni a földre, amikor nincs számára semmi a földön, még a boldogság kis reménye sem. De egy mártír nem ilyen. Mivel azonban a mártíromságnak köszönhetően sok csodát és áldást fog látni a túlvilágon, szeretne visszatérni a világba, és még tízszer meghalni." (Bukhari) 253. A vértanú leírása az ítélet napján: „Esküszöm Allahra, akinek a kezében van a lelkem, hogy nagyon jól tudja, ki sérül meg igazán az ő útján. Ez a személy azonban az Ítélet Napján olyan színben és megjelenésben fog eljönni, mint a vér színe és az illata, mint a pézsma illata.'' (Bukhari) 254. Fosztogatás: "A kifosztással elvitt javak nem halal" (Ibn Majah) Salebe radiyallahu anh azt mondja: - Egy csatában kifosztottuk az ellenség bárányait, levágtuk és a tigrisünkbe tettük. Abban az időben Allah Küldötte (béke legyen vele) eljött hozzánk. Amikor látta ezt a helyzetet, kiöntötte a tartályainkat, és elmesélte ezt a hadíszt. 255. Kılınçlar: "A kardok a mudzsahidok ruhái (Abu Nuaym) 256. A mártír fájdalma: "Egy mártír éppúgy érzi a fájdalmat, hogy megölték, mint bármelyikőtök azt, hogy megcsípték (Bukhari) 257. A vértanú közbenjárása: "Egy mártír hetven emberért fog közbenjárni a családjából és rokonaiért a túlvilágon (Ibn Hibban) 258. Vagy az ég, vagy a zsákmány: „Allah nem űzte ki otthonából azt, aki az ő útján törekszik, más okból, mint hogy Allah útján harcol, és megerősíti szavait és parancsait. Személyesen vállalta, hogy vagy a mennybe viszi a mártíromságon keresztül, vagy az elért jutalommal és jócselekedetekkel, vagy a zsákmánnyal visszaküldi otthonába.'' (Bukhari, muszlim) 259. A mudzsahedek családjainak jogai: - A mudzsahedek feleségeinek jogai és tisztelete a szülővárosukban maradókkal szemben olyan, mint saját anyjuk jogai és tisztelete. A mudzsahedek között nincs senki, aki felügyelné és képviselné egy férfi családját és ügyeit, de mégis elárulná, hacsak az ítélet napján nem állítják meg a mudzsahidet, és azt mondják neki: „Ez az ember valóban elárulta a családodat. Azt mondják: "Gyere, vedd el a jócselekedeteiből, amit csak akarsz." Azt vesz el a tetteiből, amit csak akar. És mit gondolsz? Szóval, szerinted a merészség büntetlen marad? (Muszlim, Ahmed b. Hanbel) 260. Tengerészeti expedíció és Umm al-Haram: Enes ibn Malik radiyallahu anh azt mondja: - A Próféta (béke legyen vele) időnként elment Yelhan lányának, Umm-i Haramnak a házába, és ennivalót hozott neki. Umm-i Haram Ubade bin Samit radıyallahu anh felesége és Prófétánk, sallallahu alayhi wa sallam nevelőnagynénje. Egy másik napon Allah Küldötte (béke legyen vele) elment Musharun Ilayha házába. Megetette prófétánkat, és megfésülte áldott fejét. Prófétánk (béke legyen vele) aludt. Egy idő után nevetésre ébredt. Umm-i Haram radiyallahu anha megkérdezte: „Ó, Allah Küldötte, miért nevettél? Ő mondta: "- Az ummámból olyan embereket mutattak meg nekem, mint veteránokat Allah útján, úgy fognak lovagolni ezen a tengeren (vagyis a Földközi-tengeren), mint a szultánok a paloták felső emeletein." Ezután Umm-i Haram azt mondta: ''- Ó, Allah Küldötte! Imádkozz Istenhez, hogy tegyen közéjük." Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam imádkozott; Aztán ismét lehajtotta a fejét és elaludt. Egy idő után ismét nevetésre ébredt. Umm-i Haram ismét megkérdezte: "Ó, Allah Küldötte, miért nevetsz?" Csakúgy, mint korábban, az ummáimból származó embereket veteránnak mutatták meg nekem... mondta. Umm-i Haram: ''- Ó Allah Küldötte, imádkozz; Amikor azt mondtam: "Allah tegyen engem is ebből a csoportból!", Allah Küldötte (béke legyen vele) azt mondta: ''- Te leszel az első karavánok között, akik a tenger hátán fognak lovagolni.'' (Bukhari, muszlim) Valójában az a nő Hazrat Osman radiyallahu anh idején szállt fel a hajóra, és amikor tengerről szárazföldre ment, leesett az állatról, és mártír lett. Umm-i Haram a ciprusi út során szállt fel a hajóra. Ez a hadjárat az első a muszlimok mediterrán csatái közül. Umm-i Haram mellett olyan társai is voltak a hajón, mint a férje, Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. Heves harcot vívtak a görög flottával Ciprus előtt; Az ellenséges flottát legyőzték, Ciprust pedig meghódították. (Hijri: 28) Umm-i Haram (Allah legyen elégedett vele) egy ilyen dicsőséges tengeri csatát vívott. Amikor azonban a háború végén a szigetre tette a lábát, mártírhalált halt, mert véletlenül leesett a neki ajándékozott öszvérről. A Muşârun ileyha Cipruson íródott.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5. könyv) 3. rész - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 3. rész 261. A háború csal: ''A háború egy hud.'' 1- Az uhud-i csatában elszenvedett vereség után a többistenhívők nagy támadásra készültek Medina-i Münevvere ellen. Egy Ma'bed nevű férfi a próféta (béke legyen vele) engedélyével visszatért, és belépett a quraysh hadseregbe. Quraysh vezetők: Amikor megkérdezték: "Mi van a mohamedánokkal?" Ma'bed azt mondta: ''- Utánam jöttek. "Olyan rendes hadseregük van, hogy még soha nem láttam ehhez foghatót" - mondta. Főnökök: "- Mit mondasz, Ma'bed? Van erejük a muszlimoknak mozogni?" ''- Azok Aws és Khazraj, akik nem vívták meg a tegnapi csatát, ma egyesítették erőiket, és bosszút állnak. - Amíg itt tétlenül jársz, holnap reggel meglátod a lovaid homlokát. Safvan, Umayyah fia: ''- Ezt mondtam! Amitől féltünk, az megtörtént velünk. - Menjünk tovább, mondta. A többistenhívők nagy pánikban menekülni kezdtek. Egyenesen Mekkába mentek. A templom ezen vezetésével a muszlimok megmenekültek egy nagy bajtól. 2- Az ároki csatában a zsidó Qurayza fiai megszegték a megállapodást és egyesültek a többistenhívőkkel a muszlimok ellen, és szorosan ostromolták Medina-i Münevverét a Quraysh, Katafanoğulları és Qurayzaoğulları csapataival. Ez a mozgalom nagy veszélyt jelentett a muszlimokra. Eközben Nuaym bin Mes'ad, akit titokban az iszlám tiszteletével tiszteltek, éjszaka megközelítette az iszlám szárazföldi erőket, és a próféta (béke legyen vele) engedélyével áthaladt. Hosszas és titkos egyeztetések és beszélgetések után: ''- Ó, Allah Küldötte! Sem a kurájok, sem a többi törzs nem hallott még arról, hogy muszlim vagyok. - Ha megengedi, hadd nyújtsak szolgáltatást - mondta. Ezt követően Allah Küldötte (béke legyen vele) kimondta a fenti hadíszt, és átküldte Nuaymot a túloldalra. Nuaym közvetlenül a Qurayza Fiaihoz ment. Beszéltek. - Tudod, mire jutottam? - Nem. - Szerintem értékeled, mennyire szeretlek. - Természetesen. - Nyugodj meg, néhány napja folyamatosan rád gondolok, de... - Mondd, mondd el, mi mindenben megbízunk benned. - Valójában a muszlimokat próbálod eltávolítani a földről. De válaszban és védekezésben nem maradnak le. Tudniillik a mekkaiak kezdenek unatkozni. Belefáradtak a háborúba. Holnap elmennek és szülővárosukba mennek. A muszlimok kezében maradsz. Megszegted szövetségedet, és kiváltottad haragjukat. Kíváncsi vagyok, mi lesz veled? Ha bölcs vagy, vegyél túszul néhány tekintélyes férfit a Quraysh-ből. Hogy ne távozhassanak a háború befejezése nélkül. Ezt az ajánlatot nagyon megfelelőnek ítélték, és mindannyian elfogadták. Nuaym Abu Sufyanhoz ment. Azt mondták: - Hallod? - Mit? - Ó... szóval még nem hallottál róla, igaz? - Drágám, mi a baj? És akkor mi van? Mi lesz még? Qurayza fiai megbánják, hogy megszegték a megállapodást a muszlimokkal, és néhány embert kérnek túszul, hogy engeszteljék vétkeikért. El akarták szállítani Muhammadnak, sallallahu alayhi wa sallam. Ne légy bolond, ha!.. Kár lenne a nevezetességeidért. Az a nap péntek volt. Este Abu Sufyan egy férfit küldött, hogy próbára tegye Qurayza fiait, és ezt mondta: „Ez nem egy hely, ahol meg kell állni, és te könnyelműen veszed a csatát. - Holnap együtt támadjunk, és hagyjuk abba a munkát, mert katonáink éhségre panaszkodnak, állataink pedig elpusztulnak. Qurayza fiai: - Holnap szombat van, nem harcolhatunk. Ha másnap, talán... De van egy feltételünk. Hetven nevesedet túszul akarjuk ejteni. Mert nem bízunk benned - válaszolták. Qurayshis: ''- Ó... Milyen jól mondta Nuaym.'' Sons of Qurayza azt is mondta: Azt mondták: "Nézd, hogyan válnak valóra Nuaym szavai." Sons of Qurayza kivonult a csatatérről. Elmentek a kastélyaikba, bezárkóztak, és figyelni kezdtek. A háború mostanra teljesen lelassult. A Quraysh és a Qurayza fiai közötti feszültség még rosszabb lett. Végül a quraysh-ek elfáradtak, visszavonultak és elmentek. Qurayza fiai is muszlimok kezére kerültek, és váraikat meghódították. 262. Törekedj a küzdelemre: Urunk szerette és örült annak az embernek, akinek társai megsemmisültek, miközben Allah útján harcolt, de aki tudta és méltányolta azt, ami abban a pillanatban reá volt, vagyis a rá háruló kötelességet (ezért) , ismét az ellenség felé fordult és hősiesen harcolt) és aki vére kiontása után végül mártírhalált halt. Ekkor Allah, a Mindenható és Magasztos azt mondja angyalainak: „Nézz az én szolgámra! Szeretve azt, ami előttem volt, vagyis a mártíromság mértékét és beleegyezésemet, és félve az előttem lévőtől, vagyis a büntetésemtől, újra visszatért (oroszlánként harcolt és) végül kiontották a vérét (mártírhalált halt) .)'' (Abu Davud) Alkami azt mondja: Ha egy veterán, akinek bajtársai megsemmisültek a csatában, biztosan tudja, hogy kitartása jelentős károkat okoz az ellenségnek és nagy hasznot hoz a muszlimoknak, akkor ki kell tartania, és nem kell visszavonulnia; Ebben a pillanatban meg kell tennie a kötelességét.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Partie 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Partie 1 246. Moudjahid Teşyi : "A mon avis, soutenir un moudjahid qui part en guerre dans le sentier d'Allah, et être à sa tête le matin ou le soir, est un moyen de dissuasion vis-à-vis du monde et de ce qui se passe dans le monde." est aussi bien-aimé.'' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi signifie dépasser quelqu'un qui part en voyage pour lui faire ses adieux, et c'est la sunnah-i saniyya. 247. Ses pieds deviennent poussiéreux dans le chemin d'Allah. "Allah interdit le feu, c'est-à-dire l'enfer, à celui dont les pieds deviennent poussiéreux dans le chemin d'Allah." (Bukhari) 248. Marcher dans le sentier d'Allah : " Attendre un jour dans le sentier d'Allah vaut mieux que ce monde et tout ce qui s'y trouve. Même l’endroit au paradis où chacun d’entre vous pose son fouet est meilleur que le monde et tout ce qui s’y trouve. "Le fait qu'un serviteur marche dans le sentier d'Allah le soir ou le matin vaut mieux que le monde et les choses du monde." (Bukhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Poussière répandue dans le chemin d'Allah. "Même la poussière qui se salit en travaillant dans le sentier d'Allah sera la lumière qui fera briller les visages le Jour du Jugement." (Abu Nuaym) 250. Service de ceux qui ne jeûnent pas envers ceux qui jeûnent : '' Enes radiyallahu anh a dit : - Nous étions avec l'entourage du Prophète (que la paix soit sur lui) pendant la bataille. Celui d’entre nous qui était le plus ombragé ne pouvait l’être que par ses propres vêtements. Selon Muslim, il y a aussi ceux qui protègent leur visage de la chaleur du soleil avec leurs mains. Ceux qui jeûnaient ne pouvaient pas travailler ce jour-là. Cependant, ceux qui rompaient leur jeûne transportaient de l'eau avec leurs chameaux pour irriguer les moudjahidines. Ils servaient leurs amis. Ils s'occupaient de leurs affaires. Salallahu alayhi wa sallam a dit : "Aujourd'hui, ceux qui n'ont pas jeûné ont emporté la récompense." (Bukhari) Ceux qui jeûnent en voyage, c'est-à-dire au combat, ne profitent qu'à eux-mêmes. Cependant, ceux qui ne jeûnaient pas mais servaient leurs camarades recevaient autant de récompenses que ceux qui jeûnaient. Ils recevaient également des récompenses en fonction du degré de services rendus. Il est déduit de ce hadith que la récompense des services rendus parmi les moudjahidines est supérieure à la récompense du jeûne. Il est obligatoire pour tous les musulmans de coopérer au jihad, notamment lors des mouvements de l’armée. 251. Compagnes qui ont servi pendant la guerre : "Rubeyyi bint-i Muavviz, l'une des femmes des Compagnons de Kiram, dit : - Nous avions l'habitude d'accompagner le Messager d'Allah (que la paix soit sur lui) dans les batailles. Nous transportions de l'eau aux moudjahidines, soignions les blessés et emportions les corps des martyrs à Médine. (Boukhari) Il existe de nombreux hadiths sur le service des femmes dans le jihad. Deux d'entre eux sont les suivants : 1- Hazrat Enes radiyallahu anh dit : Pendant la bataille d'Uhud, certains des compagnons ont quitté le Prophète (sallallahu alayhi wa sallam). J'ai vu Aisha, la fille d'Abou Bakr Siddiqui, l'épouse du Prophète, sallallahu alayhi wa sallam, et Umm Sulaym, qui retroussaient leurs pantalons et travaillaient aussi dur qu'ils le pouvaient. L'Imam Bukhari dit qu'outre Abu Ma'mer dans le récit de ce hadith, d'autres ont également cité Abdulvaris dans ce récit : Il a été rapporté qu '«ils portaient des bouteilles d'eau sur le dos». Ils versaient de l'eau dans la bouche des compagnons, revenaient, remplissaient les cantines et allaient encore abreuver les compagnons. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh a dit : - Omar bin Khattab radiyallahu anh distribuait des robes en laine aux femmes de Médine. Il lui restait une jolie robe à la main. L'une des personnes à côté de lui a dit : ''- Ô Emire'l-Mü'minîn ! Si vous donnez ceci à Umm-i Kulthum, la petite-fille du Prophète (que la paix soit sur lui), cette Umm-i Kulthum est la fille de Hazrat Ali-radiyallahu anh et de kerremallahu vecheh, Hz. Elle est la femme d'Ömer. Hazrat Omar Radiyallahu Anh a dit : ''- Non, Umm-i Suleym est plus digne de cette robe. Parce qu'elle fait partie des femmes des Ansar qui ont prêté allégeance au Prophète (que la paix soit sur lui). Il nous apportait de l'eau dans les cantines pendant la bataille d'Uhud. Bukhari, Enes et Sa'lebe rapportent de Radiyallahu anhuma qu'Umm-i Sulaym a pris un poignard à la main lors de la bataille de Hunain et a dit : « Si l'un des ennemis veut s'approcher de moi, je lui percerai le ventre avec. Umm-i Suleym est la mère d'Enes ibn Malik radiyallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Partie 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Partie 2 252. Un martyr n'a aucun regret mondain : "Personne n'entrera au ciel s'il souhaite retourner sur terre alors qu'il n'y a rien pour lui sur terre, pas même un petit espoir de bonheur. Mais un martyr n’est pas comme ça. Cependant, comme il verra de nombreux miracles et bénédictions dans l'au-delà grâce au martyre, il souhaite retourner dans le monde et mourir dix fois de plus. » (Bukhari) 253. Description du martyr au Jour du Jugement : "Je jure devant Allah, entre les mains de qui est mon âme, qu'Il sait très bien qui est vraiment blessé sur Son chemin. Cependant, cette personne viendra le Jour du Jugement avec sa couleur et son apparence comme la couleur du sang et son parfum comme celui du musc.'' (Bukhari) 254. Pillage : "Les biens pillés ne sont pas halal." (Ibn Majah) Salebe radiyallahu anh dit : - Lors d'une bataille, nous avons pillé les moutons de l'ennemi, les avons abattus et les avons mis dans notre tigre. A cette époque, le Messager d'Allah (que la paix soit sur lui) est venu vers nous. Lorsqu'il a vu cette situation, il a fait verser nos conteneurs et il a raconté ce hadith. 255. Kılınçlar : "Les épées sont les vêtements des moudjahids." (Abu Nuaym) 256. La douleur du martyr : "Un martyr ressent la douleur d'être tué autant que n'importe lequel d'entre vous ressent la douleur d'être pincé." (Bukhari) 257. Intercession du martyr : "Un martyr intercédera pour soixante-dix personnes de sa famille et de ses proches dans l'au-delà." (Ibn Hibban) 258. Soit le paradis, soit le butin : " Allah n'a pas expulsé de chez lui celui qui lutte dans Sa voie pour une raison autre que de lutter dans la voie d'Allah et de confirmer Ses paroles et Ses commandements. Il s'est personnellement porté garant soit de l'avoir emmené au ciel par le martyre, soit de l'avoir ramené chez lui avec la récompense et les bonnes actions qu'il a obtenues, ou avec le butin.'' (Bukhari, Muslim) 259. Droits des familles des moudjahidines : - Les droits et le respect des épouses des moudjahidines sur celles qui restent dans leur ville natale sont comme les droits et le respect de leurs propres mères. Il n'y a personne parmi les moudjahidin qui supervise et représente la famille et les affaires d'un homme et qui le trahit, à moins que le jour du jugement, ce moudjahid ne soit arrêté et ne lui dise : « Cet homme a vraiment trahi ta famille. On dit : « Allez, prends ce que tu veux de ses bonnes actions ». Il prend ce qu'il veut de ses actes. Et qu'en penses-tu? Alors, pensez-vous que cette audace restera impunie ? (Musulman, Ahmed ben Hanbel) 260. Expédition navale et Umm al-Haram : '' Enes ibn Malik radiyallahu anh dit : - Le Prophète (que la paix soit sur lui) se rendait occasionnellement chez la fille de Yelhan, Umm-i Haram, et elle lui apportait de la nourriture. Umm-i Haram est l'épouse d'Ubade bin Samit radiyallahu anh et la tante adoptive de notre Prophète sallallahu alayhi wa sallam. Un autre jour, le Messager d'Allah (que la paix soit sur lui) s'est rendu chez Musharun Ilayha. Il a nourri notre Prophète et a peigné sa tête bénie. Notre Prophète (que la paix soit sur lui) dormait. Au bout d'un moment, il s'est réveillé en riant. Umm-i Haram radiyallahu anha a demandé : ''Ô Messager d'Allah, pourquoi as-tu ri ? Il a dit: "- On m'a montré des gens de ma communauté comme des vétérans dans le chemin d'Allah, ils chevaucheront sur cette mer (c'est-à-dire la Méditerranée) comme les sultans aux étages supérieurs des palais." Sur ce, Umm-i Haram dit : ''- Ô Messager d'Allah ! Priez Dieu pour que je fasse de moi l'un d'eux. Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam a prié ; Puis il reposa la tête et s'endormit. Au bout d'un moment, il se réveilla à nouveau en riant. Umm-i Haram a demandé à nouveau : "Ô Messager d'Allah, pourquoi ris-tu ?" Tout comme avant, les gens de ma communauté m'ont été présentés comme des vétérans... a-t-il déclaré. Umm-i Haram : ''- Ô Messager d'Allah, prie; Quand j'ai dit : « Qu'Allah me fasse aussi appartenir à ce groupe ! », le Messager d'Allah (que la paix soit sur lui) a dit : ''- Vous serez parmi la première caravane de ceux qui chevaucheront sur le fond de cette mer.'' (Bukhari, Muslim) En fait, cette femme est montée à bord du navire à l'époque de Hazrat Osman radiyallahu anh, et lorsqu'elle est passée de la mer à la terre, elle est tombée de l'animal et est devenue une martyre. C'est pendant le voyage à Chypre qu'Umm-i Haram monta à bord du navire. Cette campagne est la première des batailles méditerranéennes des musulmans. Outre Umm-i Haram, il y avait également des compagnons à bord du navire, tels que son mari Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. Une bataille acharnée fut livrée avec la flotte grecque devant Chypre ; La flotte ennemie fut vaincue et Chypre conquise. (Hégire : 28) Umm-i Haram (qu'Allah l'agrée) a mené une si glorieuse bataille navale. Cependant, lorsqu'il mit le pied sur l'île à la fin de la guerre, il fut martyrisé en tombant accidentellement d'une mule qui lui était présentée. Muşârun ileyha est écrit à Chypre.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Partie 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Partie 3 261. La guerre, c'est de la triche : "La guerre est un combat." 1- Après la défaite de la bataille d'Uhud, les polythéistes se préparaient à une attaque majeure contre Medina-i Münevvere. Un homme nommé Ma'bed revint avec la permission du Prophète (que la paix soit sur lui) et entra dans l'armée de Quraysh. Dirigeants Quraysh : Lorsqu'ils demandèrent : « Qu'en est-il des mahométans ? » Ma'bed répondit : ''- Ils me poursuivaient. "Ils ont une armée tellement régulière que je n'ai jamais rien vu de pareil auparavant", a-t-il déclaré. Chefs : " - Que dis-tu, Ma'bed ? Les musulmans ont-ils la force de bouger ? " Ma'bed répondit : ''- Ceux d'Aws et de Khazraj qui n'ont pas combattu la bataille d'hier ont uni leurs forces aujourd'hui et viennent se venger. "Pendant que vous flânerez ici, vous verrez demain matin le front de vos chevaux." Safvan, fils d'Umayyah : ''- Voici ce que j'ai dit ! Ce que nous craignions nous est arrivé. " Continuons notre chemin ! " dit-il. Les polythéistes commencèrent à fuir dans une grande panique. Ils allèrent directement à la Mecque. Grâce à cette direction du Temple, les musulmans furent sauvés d’une grande difficulté. 2- Lors de la bataille de la tranchée, les fils juifs Qurayza ont rompu l'accord et se sont unis aux polythéistes contre les musulmans, et ils ont étroitement assiégé Medina-i Münevvere avec les forces de Quraysh, Katafanoğulları et Qurayzaoğulları. Ce mouvement représentait un grand danger pour les musulmans. Pendant ce temps, Nuaym bin Mes'ad, secrètement honoré des honneurs de l'Islam, s'est approché de nuit des forces terrestres islamiques et est passé avec la permission du Prophète (que la paix soit sur lui). Après de longues et secrètes consultations et conversations : ''- Ô Messager d'Allah ! Ni les Quraysh ni les autres tribus n’ont encore entendu dire que je suis musulman. "Si vous me le permettez, laissez-moi vous fournir un service", a-t-il déclaré. Sur ce, le Messager d'Allah (que la paix soit sur lui) a déclaré le hadith ci-dessus et a envoyé Nuaym de l'autre côté. Nuaym est allé directement chez les Fils de Qurayza. Ils parlaient. - Sais-tu où je suis arrivé ? - Non. - Je pense que tu apprécies combien je t'aime. - Certainement. - Rassure-toi, je pense à toi tout le temps depuis quelques jours, mais... - Dites-nous, dites-nous, nous vous faisons confiance à tous points de vue. - En fait, vous essayez d'expulser les musulmans de la terre. Mais ils ne sont pas à la traîne en matière de réponse et de défense. Comme vous le savez, les Mecquois commencent à s’ennuyer. Ils étaient fatigués de la guerre. Ils partiront demain et se rendront dans leur ville natale. Vous resterez entre les mains des musulmans. Vous avez rompu votre alliance et provoqué leur colère. Je me demande ce qui va t'arriver ? Si vous êtes sage, prenez quelques hommes respectés des Quraysh comme otages. Pour qu’ils ne puissent pas partir sans mettre fin à la guerre. Cette offre a été jugée très appropriée et ils l'ont tous accepté. Nuaym se rendit chez Abu Sufyan. Ils ont dit: - Peux-tu entendre? - Quoi? - Oh... donc tu n'en as pas encore entendu parler, n'est-ce pas ? - Chéri, qu'est-ce qui ne va pas ? Et alors? Que va-t-il se passer d'autre ? Les fils de Qurayza regrettent d'avoir rompu l'accord avec les musulmans et vous demanderont quelques hommes en otages pour expier leurs méfaits. Ils allaient le remettre à Muhammad sallallahu alayhi wa sallam. Ne soyez pas bête, ha !.. Ce serait dommage pour vos notables. Ce jour-là, c'était vendredi. Dans la soirée, Abu Sufyan envoya un homme tester les fils de Qurayza et dit : « Ce n'est pas un endroit où rester debout, et vous prenez la bataille à la légère. "Attaquons ensemble demain et arrêtons de travailler, car nos soldats se plaignent de la faim et nos animaux périssent." Fils de Qurayza : - Demain c'est samedi, on ne peut pas se battre. Si c'est le lendemain, peut-être... Mais nous avons une condition. Nous voulons soixante-dix de vos notables comme otages. Parce que nous ne vous faisons pas confiance, ont-ils répondu. Qurayshis : ''- Oh... Comme Nuaym l'a dit à juste titre.'' Les fils de Qurayza ont également dit : Ils disaient : « Regardez comme les paroles de Nuaym se réalisent. » Les fils de Qurayza se retirèrent du champ de bataille. Ils rentrèrent dans leurs châteaux, s'enfermèrent et commencèrent à surveiller. La guerre était désormais complètement ralentie. La tension entre les fils Quraysh et Qurayza devint encore pire. Finalement, les Quraysh se sont fatigués, se sont retirés et sont partis. Les fils de Qurayza tombèrent également aux mains des musulmans et leurs châteaux furent conquis. 262. Efforcez-vous de lutter : Notre Seigneur aimait et était satisfait de l'homme dont les compagnons ont été détruits alors qu'il combattait dans le sentier d'Allah, mais qui savait et appréciait ce qui était sur lui à ce moment-là, c'est-à-dire le devoir qui lui incombait (c'est pour cette raison , il se tourna de nouveau vers l'ennemi et combattit héroïquement) et qui fut finalement martyrisé après que son sang fut versé. Alors Allah, le Tout-Puissant et Exalté, dit à Ses anges : « Regardez Mon serviteur ! Aimant ce qui était devant moi, c'est-à-dire le degré du martyre et mon consentement, et craignant ce qui était devant moi, c'est-à-dire mon châtiment, il revint (il combattit comme un lion et) finalement son sang fut versé (il fut martyrisé). .)'' (Abou Davud) Alkami dit : Si un vétéran dont les camarades ont été détruits au combat sait avec certitude que sa persévérance causera un préjudice important à l'ennemi et un grand bénéfice aux musulmans, il doit persévérer et ne pas battre en retraite ; Il doit faire son devoir à ce moment-là.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Buku Musahabe 5) Bagian 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Bagian 1 246. Mujahidi Teşyi: “Menurut saya, mendukung seorang mujahid yang berperang di jalan Allah, dan menjadi pemimpinnya di pagi atau sore hari, adalah pencegah dari dunia dan dari hal-hal yang terjadi di dunia.” juga dicintai.'' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi artinya berpapasan dengan seseorang yang sedang melakukan perjalanan untuk berpamitan, dan itu sunnah-i saniyya. 247. Kakinya menjadi berdebu di jalan Allah: “Allah mengharamkan api neraka bagi orang yang kakinya berdebu di jalan Allah.” 248. Berjalan di jalan Allah: “Menunggu suatu hari di jalan Allah lebih baik dari pada dunia dan seisinya. Bahkan tempat di surga di mana salah seorang di antara kalian mencambuknya, lebih baik dari dunia dan seisinya. “Seorang hamba yang berjalan di jalan Allah pada sore atau pagi hari lebih baik dari dunia dan segala sesuatu yang ada di dunia.” 249. Debu yang diolesi di jalan Allah: “Bahkan debu yang kotor saat bekerja di jalan Allah akan menjadi cahaya yang membuat wajah bersinar di hari kiamat.” 250. Pelayanan orang yang tidak berpuasa kepada orang yang berpuasa: ''Enes radıyallahu anh berkata: - Kami bersama rombongan Nabi (saw) selama pertempuran. Orang yang paling banyak dinaungi diantara kita hanya bisa dinaungi oleh pakaiannya sendiri. Menurut Muslim, ada juga yang melindungi wajahnya dari panasnya sinar matahari dengan tangan. Mereka yang berpuasa tidak dapat bekerja pada hari itu. Namun, mereka yang berbuka puasa membawa air dengan untanya untuk mengairi mujahidin. Mereka melayani teman-temannya. Mereka mengurus urusan mereka. Sallallahu alayhi wa sallam berkata: “Pada hari ini, orang yang tidak berpuasa mengambil pahalanya.” (HR Bukhari) Orang yang berpuasa dalam perjalanan, yaitu dalam peperangan, hanya memperoleh manfaat bagi dirinya sendiri. Akan tetapi, orang yang tidak berpuasa tetapi mengabdi kepada sesama prajurit mendapat pahala yang sama dengan orang yang berpuasa. Mereka juga menerima imbalan sesuai dengan tingkat layanan yang mereka terima. Dari hadis ini dapat disimpulkan bahwa pahala jasa yang dilakukan para mujahidin lebih besar dibandingkan pahala puasa. Wajib bagi seluruh umat Islam untuk bekerjasama dalam jihad, terutama pada saat pergerakan tentara. 251. Pendamping wanita yang bertugas dalam perang: Rubeyyi binti-i Muavviz, salah satu wanita dari Sahabat Kiram, mengatakan: - Kami biasa menemani Rasulullah (saw) dalam pertempuran. Kami akan membawa air untuk mujahidin, merawat yang terluka, dan membawa jenazah para syuhada ke Madinah. (Bukhari) Ada banyak hadis tentang pengabdian wanita dalam jihad. Dua di antaranya adalah sebagai berikut: 1- Hazrat Enes radiyallahu anh mengatakan: Pada masa Perang Uhud, sebagian sahabat meninggalkan Rasulullah Shallallahu Alayhi wa Sallam. Aku melihat Aisha, putri Abu Bakr Siddiqui, istri Nabi, sallallahu alaihi wa sallam, dan Ummu Sulaim, yang sedang menyingsingkan celananya dan bekerja sekuat tenaga. Imam Bukhari mengatakan bahwa selain Abu Ma'mer dalam riwayat hadits ini, ada pula yang mengutip dari Abdulvaris dalam riwayat ini: Diriwayatkan bahwa "Mereka membawa botol air dengan punggung mereka." Mereka menuangkan air ke mulut para sahabat, kembali lagi, mengisi kantin, dan kembali memberi minum kepada para sahabat. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh berkata: - Umar bin Khattab radiyallahu anh sedang membagikan gaun wol di kalangan wanita Madinah. Dia memiliki gaun bagus yang tersisa di tangannya. Salah satu orang di sebelahnya berkata: ''- Wahai Emire'l-Mü'minîn! Jika Anda memberikan ini kepada Umm-i Kulthum, cucu Nabi (saw), Ummu-i Kulthum ini adalah putri Hazrat Ali-radiyallahu anh dan kerremallahu vecheh, Hz. Dia adalah istri Omer. Hazrat Omar radiyallahu anh berkata: ''- Tidak, Umm-i Suleym lebih layak memakai gaun ini. Karena dia adalah salah satu wanita Ansar yang memberikan kesetiaan kepada Nabi (saw). Dia membawakan air untuk kami di kantin selama Perang Uhud. Bukhari, Enes dan Sa'lebe meriwayatkan dari radiyallahu anhuma bahwa Ummu Sulaim mengambil belati di tangannya pada Pertempuran Hunain dan berkata, "Jika ada musuh yang ingin mendekatiku, aku akan menusuk perutnya dengan itu." Ummu Suleym adalah ibu dari Enes bin Malik radiyallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Buku Musahabe 5) Bagian 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Bagian 2 252. Seorang syahid tidak mempunyai penyesalan duniawi: “Tidak ada seorang pun yang masuk surga yang ingin kembali ke bumi, padahal di bumi tidak ada apa-apa baginya, harapan kebahagiaannya sekecil apa pun. Namun seorang martir tidak seperti itu. Namun, karena dia akan melihat banyak keajaiban dan berkah di akhirat berkat kesyahidannya, dia ingin kembali ke dunia dan mati sepuluh kali lagi.” (Bukhari) 253. Keterangan syahid di hari kiamat: “Aku bersumpah demi Allah yang jiwaku berada di tangan-Nya, bahwa Dia mengetahui betul siapa yang benar-benar terluka di jalan-Nya. Akan tetapi, orang itu akan datang pada hari kiamat dengan warna dan penampakannya seperti warna darah dan wanginya seperti wangi musk.'' (HR Bukhari) 254. Penjarahan: “Barang yang diambil dengan cara penjarahan tidak halal.” (Ibnu Majah) Salebe radiyallahu anh berkata: - Dalam pertempuran, kami menjarah domba musuh, menyembelihnya, dan memasukkannya ke dalam harimau kami. Saat itu Rasulullah SAW mendatangi kami. Ketika dia melihat situasi ini, dia menuangkan wadah kami dan dia meriwayatkan hadis ini. 255. Kılınçlar: “Pedang adalah pakaian para mujahid.” (Abu Nuaym) 256. Penderitaan seorang syahid: “Seorang syahid merasakan sakitnya dibunuh seperti halnya siapa pun di antara kalian merasakan sakitnya dicubit.” 257. Syafaat sang syahid: “Seorang syahid akan memberi syafaat bagi tujuh puluh orang dari keluarga dan kerabatnya di akhirat.” (Ibnu Hibban) 258. Entah surga atau rampasan: “Allah tidak akan mengusir orang yang berjuang di jalan-Nya dari rumahnya dengan alasan apa pun selain berperang di jalan Allah dan meneguhkan perkataan dan perintah-Nya. Dia secara pribadi menjamin untuk membawanya ke surga dengan mati syahid, atau mengembalikannya ke rumahnya dengan pahala dan amal baik yang telah diperolehnya, atau dengan harta rampasan.'' (Bukhari, Muslim) 259. Hak-hak keluarga Mujahidin: - Hak dan kehormatan istri-istri Mujahidin terhadap mereka yang tinggal di kampung halamannya seperti hak dan kehormatan ibu mereka sendiri. Tidak ada seorang pun di antara para mujahidin yang mengawasi dan mewakili keluarga dan urusan seseorang, namun tetap mengkhianatinya, kecuali pada hari kiamat, mujahid itu akan dihentikan dan berkata kepadanya: “Orang ini benar-benar telah mengkhianati keluargamu. Dikatakan, “Ayo, ambillah apa pun yang kamu inginkan dari amal baiknya.” Dia mengambil apapun yang dia inginkan dari perbuatannya. Dan apa yang kamu pikirkan? Jadi, menurut Anda apakah keberanian itu tidak akan dihukum? (Muslim, Ahmed b.Hanbel) 260. Ekspedisi angkatan laut dan Umm al-Haram: ''Enes bin Malik radiyallahu anh berkata: - Nabi (saw) kadang-kadang pergi ke rumah putri Yelhan, Umm-i Haram, dan dia akan membawakan makanan untuknya. Umm-i Haram adalah istri dari Ubade bin Samit radıyallahu anh dan bibi angkat Nabi kita sallallahu alayhi wa sallam. Di lain hari, Rasulullah (saw) pergi ke rumah Musharun Ilayha. Dia memberi makan Nabi kita dan menyisir kepalanya yang diberkati. Nabi kita (saw) tertidur. Setelah beberapa saat, dia terbangun sambil tertawa. Umm-i Haram radiyallahu anha bertanya: ''Ya Rasulullah, mengapa kamu tertawa? Dia berkata: "- Saya diperlihatkan orang-orang dari umat saya sebagai veteran di jalan Allah, mereka akan berkendara di laut ini (yaitu Mediterania) seperti para sultan di lantai atas istana." Kemudian Umm-i Haram berkata: ''- Ya Rasulullah! Berdoalah kepada Tuhan untuk menjadikan saya salah satu dari mereka." Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam berdoa; Kemudian dia menundukkan kepalanya lagi dan tidur. Setelah beberapa saat, dia terbangun sambil tertawa lagi. Umm-i Haram bertanya lagi: “Ya Rasulullah, mengapa kamu tertawa?” Sama seperti sebelumnya, orang-orang dari umat saya ditunjukkan kepada saya sebagai veteran… katanya. Umm-i Haram: ''- Ya Rasulullah, berdoalah; Ketika aku berkata, “Semoga Allah menjadikanku termasuk golongan itu juga!”, Rasulullah SAW bersabda: ''- Anda akan termasuk kafilah pertama dari mereka yang akan mengarungi lautan itu.'' (Bukhari, Muslim) Faktanya, wanita itu menaiki kapal tersebut pada masa Hazrat Osman radiyallahu anh, dan ketika dia pergi dari laut ke darat, dia terjatuh dari hewan dan menjadi syahid. Selama pelayaran Siprus itulah Umm-i Haram menaiki kapal tersebut. Kampanye ini adalah pertempuran pertama umat Islam di Mediterania. Selain Umm-i Haram, ada juga sahabat di kapal tersebut, seperti suaminya Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. Pertempuran sengit terjadi dengan armada Yunani di depan Siprus; Armada musuh dikalahkan dan Siprus ditaklukkan. (Hijriah: 28) Umm-i Haram (ra dengan dia) melakukan pertempuran laut yang begitu megah. Namun, ketika dia menginjakkan kaki di pulau itu pada akhir perang, dia menjadi martir karena secara tidak sengaja terjatuh dari seekor keledai yang diberikan kepadanya. Muşârun ileyha ditulis dalam bahasa Siprus.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Buku Musahabe 5) Bagian 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Bagian 3 261. Perang itu curang: ''Perang adalah hal yang buruk.'' 1- Setelah kekalahan dalam Pertempuran Uhud, kaum musyrik mempersiapkan serangan besar-besaran terhadap Medina-i Münevvere. Seorang pria bernama Ma'bed kembali dengan izin Nabi (saw) dan bergabung dengan Tentara Quraisy. Pemimpin Quraisy: Ketika mereka bertanya, “Bagaimana dengan kaum Muhammad?” Ma’bed berkata: ''- Mereka mengejarku. “Mereka mempunyai pasukan reguler sehingga saya belum pernah melihat yang seperti ini sebelumnya,” katanya. Ketua: “- Apa yang kamu katakan, Ma'bed? Apakah umat Islam mempunyai kekuatan untuk bergerak?” jawab mereka. ''- Orang Aws dan Khazraj yang tidak berperang kemarin telah bergabung hari ini dan datang untuk membalas dendam. "Selagi kamu bermalas-malasan di sini, kamu akan melihat dahi kudamu besok pagi." Safwan bin Umayyah: ''- Inilah yang saya katakan! Apa yang kami takutkan terjadi pada kami. "Ayo kita berangkat!" katanya. Kaum musyrik mulai melarikan diri dengan panik. Mereka langsung berangkat ke Mekah. Dengan bimbingan Bait Suci ini, umat Islam terselamatkan dari masalah besar. 2- Dalam Pertempuran Parit, putra-putra Yahudi Qurayza melanggar perjanjian dan bersatu dengan kaum musyrik melawan kaum Muslim, dan mereka mengepung Medina-i Münevvere dengan kekuatan pasukan Quraisy, Katafanoğulları dan Qurayzaoğulları. Gerakan ini menimbulkan bahaya besar bagi umat Islam. Sementara itu, Nuaym bin Mes'ad, yang diam-diam dihormati dengan kehormatan Islam, mendekati pasukan darat Islam di malam hari dan melewatinya dengan izin Nabi (saw). Setelah konsultasi dan percakapan yang panjang dan rahasia: ''- Ya Rasulullah! Baik suku Quraisy maupun suku lain belum pernah mendengar bahwa saya seorang Muslim. “Jika Anda mengizinkan saya, izinkan saya memberikan layanan,” katanya. Setelah itu, Rasulullah (saw) menyatakan hadits di atas dan mengirim Nuaym ke sisi lain. Nuaym langsung menemui Bani Qurayza. Mereka berbicara. - Tahukah kamu untuk apa aku datang? - TIDAK. - Menurutku kamu menghargai betapa aku mencintaimu. - Tentu. - Yakinlah, aku telah memikirkanmu sepanjang waktu selama beberapa hari, tapi... - Beritahu kami, beritahu kami, kami mempercayai Anda dalam segala hal. - Faktanya, Anda mencoba untuk menghapus umat Islam dari muka bumi. Namun mereka tidak ketinggalan dalam respon dan pertahanan. Seperti diketahui, masyarakat Mekkah mulai bosan. Mereka lelah dengan perang. Mereka akan berangkat besok dan pulang ke kampung halaman. Anda akan tetap berada di tangan umat Islam. Anda telah melanggar perjanjian Anda dan memicu kemarahan mereka. Aku ingin tahu apa yang akan terjadi padamu? Jika Anda bijak, sanderalah beberapa orang Quraisy yang terhormat. Sehingga mereka tidak bisa pergi tanpa mengakhiri perang. Tawaran ini dirasa sangat cocok dan mereka semua menerimanya. Nuaym menemui Abu Sufyan. Mereka berkata: - Dapatkah kamu mendengar? - Apa? - Oh... jadi kamu belum pernah mendengarnya, kan? - Sayang, ada apa? Terus? Apa lagi yang akan terjadi? Bani Qurayza menyesal telah melanggar perjanjian dengan kaum Muslim, dan mereka akan meminta beberapa orang darimu sebagai sandera untuk menebus kesalahan mereka. Mereka akan menyampaikannya kepada Muhammad sallallahu alayhi wa sallam. Jangan bodoh, ha!.. Akan sangat memalukan bagi para bangsawanmu. Hari itu adalah hari Jumat. Sore harinya, Abu Sufyan mengirim seseorang untuk menguji bani Qurayza dan berkata, “Ini bukan tempat untuk berdiam diri, dan kalian menganggap enteng pertempuran ini. “Mari kita serang bersama-sama besok dan berhenti bekerja, karena tentara kita mengeluh kelaparan dan hewan-hewan kita binasa.” Bani Qurayza: - Besok adalah hari Sabtu, kita tidak bisa bertarung. Kalau besoknya, mungkin... Tapi kita punya satu syarat. Kami ingin tujuh puluh orang terkemuka Anda menjadi sandera. Karena kami tidak mempercayai Anda, jawab mereka. Quraisy: ''- Oh... Benar sekali Nuaym mengatakannya.'' Bani Qurayza juga berkata: Mereka berkata, “Lihatlah bagaimana kata-kata Nuaym menjadi kenyataan.” Bani Qurayza mundur dari medan perang. Mereka pergi ke istananya, mengurung diri, dan mulai mengawasi. Perang kini telah melambat sepenuhnya. Ketegangan antara kaum Quraisy dan kaum Quraiza pun semakin parah. Akhirnya kaum Quraisy lelah lalu mundur dan pergi. Putra-putra Qurayza pun jatuh ke tangan kaum Muslim dan istana-istana mereka ditaklukkan. 262. Berusaha keras untuk berjuang: Tuhan kita menyukai dan ridha terhadap orang yang sahabat-sahabatnya binasa ketika dia berperang di jalan Allah, namun dia mengetahui dan menghargai apa yang ada pada dirinya pada saat itu, yaitu kewajiban yang menjadi tanggung jawabnya, (karena alasan ini , dia kembali menghadap musuh dan bertempur dengan gagah berani) dan yang akhirnya menjadi syahid setelah darahnya tertumpah. Kemudian Allah SWT bersabda kepada para malaikat-Nya: “Lihatlah hamba-Ku! Mencintai apa yang ada di hadapanku, yaitu derajat syahid dan kerelaanku, dan takut akan apa yang ada di hadapanku, yaitu azabku, maka dia kembali lagi (dia berperang seperti singa dan) akhirnya tertumpah darahnya (dia syahid). .)'' (Abu Davud) Alkami berkata: Jika seorang veteran yang rekan-rekannya terbunuh dalam pertempuran mengetahui dengan pasti bahwa ketekunannya akan menimbulkan kerugian besar bagi musuh dan manfaat besar bagi umat Islam, maka ia harus bertahan dan tidak mundur; Dia harus melakukan tugasnya pada saat itu.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Livro Musahabe 5) Parte 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Parte 1 246. Mujahidi Teşyi: "Na minha opinião, apoiar um mujahid que vai para a guerra no caminho de Alá, e estar à sua frente de manhã ou à noite, é um impedimento do mundo e das coisas que acontecem no mundo." também é amado. '' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi significa passar por alguém que está viajando para se despedir, e é sunnah-i saniyya. 247. Seus pés ficam empoeirados no caminho de Allah: "Allah proíbe o fogo, isto é, o inferno, para aquele cujos pés ficam empoeirados no caminho de Allah." 248. Andando no caminho de Allah: “Esperar por um dia no caminho de Allah é melhor do que este mundo e tudo que nele há. Até mesmo o lugar no céu onde qualquer um de vocês coloca o chicote é melhor do que o mundo e tudo que há nele. "Um servo andando no caminho de Allah à noite ou pela manhã é melhor do que o mundo e as coisas do mundo." 249. Poeira espalhada no caminho de Allah: “Mesmo a poeira que fica suja enquanto se trabalha no caminho de Allah será a luz que fará os rostos brilharem no Dia do Juízo.” 250. Serviço de quem não jejua a quem jejua: ''Enes radiyallahu anh disse: - Estávamos com a comitiva do Profeta (que a paz esteja com ele) durante a batalha. Aquele que estava mais sombreado entre nós só poderia ser sombreado por suas próprias roupas. Segundo Muslim, também há quem proteja o rosto do calor do sol com as mãos. Aqueles que estavam em jejum não puderam trabalhar naquele dia. No entanto, aqueles que quebravam o jejum carregavam água com os camelos para irrigar os mujahideen. Eles serviram seus amigos. Eles cuidavam de seus assuntos. Sallallahu alayhi wa sallam disse: “Hoje, aqueles que não jejuaram tiraram a recompensa.” Aqueles que jejuam durante uma viagem, isto é, em batalha, beneficiam apenas a si mesmos. No entanto, aqueles que não jejuaram, mas serviram aos seus companheiros soldados, ganharam tanta recompensa quanto aqueles que jejuaram. Eles também receberam recompensas de acordo com o grau de serviços recebidos. Deduz-se deste hadith que a recompensa pelos serviços prestados entre os mujahideen é maior do que a recompensa pelo jejum. É obrigatório que todos os muçulmanos cooperem na jihad, especialmente durante os movimentos do exército. 251. Mulheres companheiras que serviram na guerra: "Rubeyyi bint-i Muavviz, uma das mulheres dos Companheiros de Kiram, diz: - Costumávamos acompanhar o Mensageiro de Allah (que a paz esteja com ele) nas batalhas. Levaríamos água aos mujahideen, trataríamos os feridos e levaríamos os corpos dos mártires para Medina. (Bukhari) Existem muitos hadiths sobre o serviço das mulheres na jihad. Dois deles são os seguintes: 1- Hazrat Enes radiyallahu anh diz: Durante a Batalha de Uhud, alguns dos companheiros deixaram o Profeta sallallahu alayhi wa sallam. Vi Aisha, filha de Abu Bakr Siddiqui, esposa do Profeta, sallallahu alaihi wa sallam, e Umm Sulaym, que arregaçavam as calças e trabalhavam o máximo que podiam. Imam Bukhari diz que além de Abu Ma'mer na narração deste hadith, outros também citaram Abdulvaris nesta narração: Foi narrado que “Eles carregavam garrafas de água nas costas”. Deitaram água na boca dos companheiros, voltaram, encheram os cantis e foram novamente dar água aos companheiros. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh disse: - Omar bin Khattab radiyallahu anh distribuía vestidos de lã entre as mulheres de Medina. Ele ainda tinha um lindo vestido na mão. Uma das pessoas ao lado dele disse: ''- Ó Emire'l-Mü'minîn! Se você der isso para Umm-i Kulthum, a neta do Profeta (que a paz esteja com ele), esta Umm-i Kulthum é filha de Hazrat Ali-radiyallahu anh e kerremallahu vecheh, Hz. Ela é a esposa de Ömer. Hazrat Omar radiyallahu anh disse: ''- Não, Umm-i Suleym é mais digno desse vestido. Porque ela é uma das mulheres do Ansar que prestou lealdade ao Profeta (que a paz esteja com ele). Ele nos transportou água nas cantinas durante a Batalha de Uhud. Bukhari, Enes e Sa'lebe registram de radiyallahu anhuma que Umm-i Sulaym pegou uma adaga na mão na Batalha de Hunain e disse: "Se algum inimigo quiser se aproximar de mim, vou furar sua barriga com ela." Umm-i Suleym é a mãe de Enes ibn Malik radiyallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Livro Musahabe 5) Parte 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Parte 2 252. Um mártir não tem arrependimentos mundanos: “Não há ninguém que entre no céu e deseje retornar à terra quando não há nada para ele na terra, nem mesmo uma pequena esperança de felicidade. Mas um mártir não é assim. No entanto, como verá muitos milagres e bênçãos na vida após a morte graças ao martírio, ele deseja retornar ao mundo e morrer mais dez vezes.” (Bukhari) 253. Descrição do mártir no Dia do Juízo: “Juro por Allah, em cujas mãos está minha alma, que Ele sabe muito bem quem está realmente ferido em Seu caminho. No entanto, essa pessoa virá no Dia do Juízo com sua cor e aparência como a cor do sangue e seu perfume como o cheiro de almíscar.'' (Bukhari) 254. Pilhagem: “Os bens levados pelo saque não são halal.” Salebe radiyallahu anh disse: - Numa batalha, saqueamos as ovelhas do inimigo, matamos e colocamos no nosso tigre. Naquela época, o Mensageiro de Allah (que a paz esteja com ele) veio até nós. Quando ele viu esta situação, ele serviu nossos recipientes e narrou este hadith. 255. Kilınçlar: “Espadas são as roupas dos mujahids.” 256. A dor do mártir: “Um mártir sente a dor de ser morto tanto quanto qualquer um de vocês sente a dor de ser beliscado.” 257. Intercessão do mártir: "Um mártir intercederá por setenta pessoas de sua família e parentes na vida após a morte." 258. Ou o céu ou os despojos: "Allah não expulsou de sua casa aquele que se esforça em Seu caminho por qualquer motivo que não seja lutar no caminho de Allah e confirmar Suas palavras e comandos. Ele atestou pessoalmente que o levou para o céu através do martírio, ou o devolveu à sua casa com a recompensa e as boas ações que alcançou, ou com o saque.'' (Bukhari, Muslim) 259. Direitos das famílias dos Mujahideen: - Os direitos e o respeito das esposas dos Mujahideen sobre aqueles que permanecem na sua cidade natal são como os direitos e o respeito das suas próprias mães. Não há ninguém entre os mujahideen que supervisione e represente a família e os assuntos de um homem e ainda assim o traia, a menos que no dia do julgamento esse mujahid seja detido e lhe diga: “Este homem traiu verdadeiramente a sua família. Diz-se: "Vamos, pegue o que quiser das boas ações dele." Ele tira tudo o que deseja de suas ações. E o que você acha? E aí, você acha que a ousadia ficará impune? (Muçulmano, Ahmed b. Hanbel) 260. Expedição naval e Umm al-Haram: ''Enes ibn Malik radiyallahu anh diz: - O Profeta (que a paz esteja com ele) ocasionalmente ia à casa da filha de Yelhan, Umm-i Haram, e ela trazia comida para ele. Umm-i Haram é a esposa de Ubade bin Samit radıyallahu anh e tia adotiva de nosso Profeta sallallahu alayhi wa sallam. Outro dia, o Mensageiro de Allah (que a paz esteja com ele) foi à casa de Musharun Ilayha. Ele alimentou nosso Profeta e penteou sua cabeça abençoada. Nosso Profeta (que a paz esteja com ele) dormiu. Depois de um tempo, ele acordou rindo. Umm-i Haram radiyallahu anha perguntou: ''Ó Mensageiro de Allah, por que você riu? Ele disse: "- Foi-me mostrado que essas pessoas da minha ummah são veteranas no caminho de Alá, elas cavalgarão neste mar (isto é, o Mediterrâneo) como os sultões nos andares superiores dos palácios." Então, Umm-i Haram disse: ''- Ó Mensageiro de Allah! Ore a Deus para me tornar um deles." Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam rezou; Então ele deitou a cabeça novamente e dormiu. Depois de um tempo, ele acordou rindo novamente. Umm-i Haram perguntou novamente: "Ó Mensageiro de Allah, por que você está rindo?" Assim como antes, pessoas da minha ummah me foram mostradas como veteranos... ele disse. Umm-i Haram: '' - Ó Mensageiro de Allah, ore; Quando eu disse: “Que Allah me faça desse grupo também!”, o Mensageiro de Allah (que a paz esteja com ele) disse: ''- Você estará entre a primeira caravana daqueles que viajarão no fundo daquele mar.'' (Bukhari, muçulmano) Na verdade, aquela mulher embarcou no navio durante a época de Hazrat Osman radiyallahu anh, e quando foi do mar para a terra, caiu do animal e tornou-se mártir. Foi durante a viagem a Chipre que Umm-i Haram embarcou no navio. Esta campanha é a primeira das batalhas dos muçulmanos no Mediterrâneo. Além de Umm-i Haram, também havia companheiros no navio, como seu marido Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. Uma batalha feroz foi travada com a frota grega na frente de Chipre; A frota inimiga foi derrotada e Chipre conquistado. (Hégira: 28) Umm-i Haram (que Allah esteja satisfeito com ele) travou uma batalha naval tão gloriosa. Porém, ao pisar na ilha no final da guerra, foi martirizado ao cair acidentalmente de uma mula que lhe foi apresentada. Muşârun ileyha foi escrito em Chipre.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Livro Musahabe 5) Parte 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Parte 3 261. A guerra é trapaça: ''A guerra é uma farsa.'' 1- Após a derrota na Batalha de Uhud, os politeístas preparavam-se para um grande ataque contra Medina-i Münevvere. Um homem chamado Ma'bed retornou com a permissão do Profeta (que a paz esteja com ele) e entrou no Exército Quraysh. Líderes coraixitas: Quando perguntaram: "E os maometanos?", Ma'bed disse: ''-Eles estavam vindo atrás de mim. “Eles têm um exército tão regular que nunca vi nada parecido antes”, disse ele. Chefes: "- O que você está dizendo, Ma'bed? Os muçulmanos têm força para se mover?" '' - Aqueles de Aws e Khazraj que não lutaram na batalha de ontem uniram forças hoje e estão vindo para se vingar. "Enquanto você estiver parado aqui, você verá a testa de seus cavalos amanhã de manhã." Safvan, filho de Umayyah: ''- Aqui está o que eu disse! O que temíamos aconteceu conosco. "Vamos seguir nosso caminho!", ele disse. Os politeístas começaram a fugir em grande pânico. Eles foram direto para Meca. Com esta orientação do Templo, os muçulmanos foram salvos de um grande problema. 2- Na Batalha da Trincheira, os filhos judeus Qurayza quebraram o acordo e uniram-se aos politeístas contra os muçulmanos, e sitiaram fortemente Medina-i Münevvere com as forças dos Quraysh, Katafanoğulları e Qurayzaoğulları. Este movimento representou um grande perigo para os muçulmanos. Enquanto isso, Nuaym bin Mes'ad, secretamente homenageado com a honra do Islã, abordou as forças terrestres islâmicas à noite e passou com a permissão do Profeta (que a paz esteja com ele). Após longas e secretas consultas e conversas: ''- Ó Mensageiro de Allah! Nem os coraixitas nem as outras tribos ouviram dizer que sou muçulmano ainda. “Se você me permitir, deixe-me prestar um serviço”, disse ele. Então, o Mensageiro de Allah (que a paz esteja com ele) declarou o hadith acima e enviou Nuaym para o outro lado. Nuaym foi diretamente para os Filhos de Qurayza. Eles falaram. - Você sabe onde eu vim? - Não. - Acho que você aprecia o quanto eu te amo. - Certamente. - Fique tranquilo, tenho pensado em você o tempo todo há alguns dias, mas... - Conte-nos, conte-nos, confiamos em você em todos os sentidos. - Na verdade, você está tentando remover os muçulmanos da terra. Mas eles não ficam para trás na resposta e na defesa. Como você sabe, os habitantes de Meca estão começando a ficar entediados. Eles estavam cansados ​​da guerra. Eles partirão amanhã e irão para sua cidade natal. Você permanecerá nas mãos dos muçulmanos. Você quebrou sua aliança e provocou a ira deles. Eu me pergunto o que vai acontecer com você? Se você for sábio, tome alguns homens respeitados dos coraixitas como reféns. Para que não possam partir sem acabar com a guerra. Esta oferta foi considerada muito adequada e todos a aceitaram. Nuaym foi para Abu Sufyan. Eles disseram: - Você pode ouvir? - O que? - Ah... então você ainda não ouviu falar, não é? - Querida, o que há de errado? E daí? O que mais acontecerá? Os filhos de Qurayza lamentam ter quebrado o acordo com os muçulmanos e vão pedir-lhe alguns homens como reféns para expiar os seus erros. Eles iriam entregá-lo a Muhammad sallallahu alayhi wa sallam. Não seja tolo, ha!.. Seria uma vergonha para seus notáveis. Esse dia era sexta-feira. À noite, Abu Sufyan enviou um homem para testar os filhos de Qurayza e disse: "Este não é um lugar para ficar de pé, e vocês estão encarando a batalha levianamente. “Vamos atacar juntos amanhã e parar de trabalhar, porque nossos soldados estão reclamando da fome e nossos animais estão morrendo”. Filhos de Qurayza: - Amanhã é sábado, não podemos brigar. Se for no dia seguinte, talvez... Mas temos uma condição. Queremos setenta dos seus notáveis ​​como reféns. Porque não confiamos em você, responderam eles. Qurayshis: ''- Oh... Quão certo Nuaym disse isso.'' Filhos de Qurayza também disseram: Eles estavam dizendo: “Veja como as palavras de Nuaym se tornam realidade”. Os filhos de Qurayza retiraram-se do campo de batalha. Eles foram para seus castelos, fecharam-se e começaram a observar. A guerra agora havia desacelerado completamente. A tensão entre os filhos Quraysh e Qurayza tornou-se ainda pior. Finalmente, os coraixitas se cansaram, retiraram-se e foram embora. Os filhos de Qurayza também caíram nas mãos dos muçulmanos e seus castelos foram conquistados. 262. Esforce-se pela luta: Nosso Senhor gostou e ficou satisfeito com o homem cujos companheiros foram destruídos enquanto ele lutava no caminho de Allah, mas que sabia e apreciava o que estava sobre ele naquele momento, ou seja, o dever que cabia a ele, (por esta razão , voltou-se novamente para o inimigo e lutou heroicamente) e que finalmente foi martirizado depois que seu sangue foi derramado. Então Allah, o Todo-Poderoso e Exaltado, diz aos Seus anjos: “Olhem para o Meu servo! Amando o que estava diante de mim, ou seja, o grau de martírio e meu consentimento, e temendo o que estava diante de mim, ou seja, meu castigo, ele voltou novamente (lutou como um leão e) finalmente seu sangue foi derramado (foi martirizado .)'' (Abu Davud) Alkami disse: Se um veterano cujos camaradas foram destruídos na batalha sabe com certeza que a sua perseverança causará danos significativos ao inimigo e grandes benefícios aos muçulmanos, ele deve perseverar e não recuar; Ele deve cumprir seu dever naquele momento.

[@AbdullahCANCAN]

13. ՋԻՀԱԴ (Մուսահաբե 5 գիրք) Մաս 3 - Մահմուդ Սամի Ռամազանօղլու (K.s.) Մաս 1. 246. Mujahidi Teşyi: «Իմ կարծիքով, Ալլահի ճանապարհով պատերազմ գնացող մոջահիդին աջակցելը և առավոտյան կամ երեկոյան նրա գլխին լինելը զսպող միջոց է աշխարհից և աշխարհում տեղի ունեցող իրադարձություններից»: նույնպես սիրելի է» (Ահմեդ բ. Հանբել) Teşyi նշանակում է անցնել մեկին, ով գնում է ճանապարհորդության՝ հրաժեշտ տալու համար, և դա sunnah-i saniyya է: 247. Նրա ոտքերը փոշոտվում են Ալլահի ճանապարհին. «Ալլահն արգելում է կրակը, այսինքն՝ դժոխքը, նրան, ում ոտքերը փոշոտվում են Ալլահի ճանապարհին» (Բուխարի): 248. Քայլել Ալլահի ճանապարհով. «Ալլահի ճանապարհին մեկ օր սպասելը ավելի լավ է, քան այս աշխարհը և դրա վրա եղած ամեն ինչ: Նույնիսկ դրախտի այն վայրը, որտեղ ձեզանից որևէ մեկը դնում է իր մտրակը, ավելի լավ է, քան աշխարհը և այն ամենը, ինչ դրա վրա է: «Ծառայի քայլելն Ալլահի ճանապարհով երեկոյան կամ առավոտյան ավելի լավ է, քան աշխարհն ու աշխարհի բաները» (Բուխարի, Ահմեդ բ. Հանբել): 249. Ալլահի ճանապարհին քսված փոշին. «Նույնիսկ այն փոշին, որը կեղտոտվում է Ալլահի ճանապարհին աշխատելիս, կլինի այն լույսը, որը կփայլի դեմքերը դատաստանի օրը»: 250. Չպահողների ծառայությունը ծոմ պահողներին. «Էնես ռադիալլահու անն ասաց. - Մարգարեի (Խ.Ա.Ո.Ն) շքախմբի հետ էինք մարտի ժամանակ: Մեզնից ամենաշատը ստվերվածին կարող էր ստվերել միայն իր հագուստը։ Մուսլիմի խոսքով՝ կան նաեւ այնպիսիք, ովքեր ձեռքերով պաշտպանում են իրենց դեմքը արեւի շոգից։ Նրանք, ովքեր ծոմ էին պահում, չկարողացան աշխատել այդ օրը։ Սակայն ծոմը խախտողները իրենց ուղտերով ջուր էին տանում՝ մոջահեդներին ոռոգելու համար: Նրանք սպասարկում էին իրենց ընկերներին։ Նրանք հոգում էին իրենց գործերը։ Sallallahu alayhi wa sallam ասել է. «Այսօր նրանք, ովքեր ծոմ չեն պահել, խլել են պարգեւը» (Բուխարի): Նրանք, ովքեր ծոմ են պահում ճամփորդության ժամանակ, այսինքն՝ մարտի մեջ, օգուտ են քաղում միայն իրենցից: Սակայն նրանք, ովքեր ծոմ չէին պահում, բայց ծառայում էին իրենց զինակիցներին, վաստակում էին նույնքան վարձատրություն, որքան ծոմ պահողները: Նրանք նաև պարգևատրումներ են ստացել՝ ըստ իրենց ստացած ծառայությունների աստիճանի։ Այս հադիսից ենթադրվում է, որ մոջահեդների մեջ կատարվող ծառայությունների վարձատրությունն ավելի մեծ է, քան ծոմի պարգևը: Բոլոր մուսուլմանների համար պարտադիր է համագործակցել ջիհադում, հատկապես բանակի տեղաշարժերի ժամանակ։ 251. Պատերազմում ծառայած ուղեկից կանայք. «Քիրամի ուղեկիցների կանանցից Ռուբեյյի բինթ-ի Մուավվիզն ասում է. - Մենք մարտերում ուղեկցում էինք Ալլահի առաքյալին (Խ.Ա.Ո.Ն.): Ջուր էինք տանում մոջահեդներին, բուժում էինք վիրավորներին, իսկ նահատակների մարմինները տանում էինք Մեդինա: (Բուխարի) Կան բազմաթիվ հադիսներ ջիհադում կանանց ծառայության մասին. 1- Հազրաթ Էնեսը ռադիալլահու անն ասում է. Ուհուդի ճակատամարտի ժամանակ որոշ ուղեկիցներ լքեցին մարգարեին sallallahu alayhi wa sallam: Ես տեսա Աիշային՝ Աբու Բաքր Սիդդիքիի աղջկան, մարգարեի կնոջը, sallallahu alaihi wa sallam, և Umm Sulaym, ովքեր փաթաթում էին իրենց տաբատները և աշխատում էին որքան կարող էին: Իմամ Բուխարին ասում է, որ բացի Աբու Մամերից այս հադիսի հաղորդման մեջ, մյուսները նույնպես մեջբերում են Աբդուլվարիսից այս հաղորդման մեջ. Պատմում էին, որ «Նրանք մեջքով ջրի շշեր էին տանում»։ Ջուր լցրին ուղեկիցների բերանը, նորից վերադարձան, ճաշարանները լցրեցին ու նորից գնացին ուղեկիցներին ջրելու։ 2- Սալեբե բին Աբու Մալիկ ռադիալլահին ասաց. - Օմար բեն Խաթաբ ռադիալլահու անը բրդյա զգեստներ էր բաժանում Մեդինայի կանանց: Նրա ձեռքին մի գեղեցիկ զգեստ էր մնացել։ Նրա կողքին գտնվողներից մեկն ասաց. ''- O Emire'l-Mü'minîn! Եթե ​​դուք տալիս եք սա Ում-ի Կուլթումին՝ Մարգարեի (խաղաղություն լինի նրա վրա) թոռնուհուն, ապա այս Ում-ի Կուլթումը Հազրաթ Ալի-ռադիալլահու անհի և քերեմալլահու վեչեհի դուստրն է, Հզ. Նա Օմերի կինն է։ Հազրաթ Օմար Ռադիալլահ Անն ասաց. ''- Ոչ, Ում-ի Սուլեյմն ավելի արժանի է այս զգեստին: Որովհետև նա Անսարների այն կանանցից է, ով հավատարմություն է տվել Մարգարեին (Խ.Ա.Ո.Ն.): Նա Ուհուդի ճակատամարտի ժամանակ ճաշարաններում մեզ ջուր էր տանում: Բուխարին, Էնեսը և Սալեբեն ռադիալլահու անհումայից արձանագրում են, որ Ում-ի Սուլեյմը Հունայնի ճակատամարտում դաշույն է վերցրել իր ձեռքում և ասել. «Եթե թշնամիներից որևէ մեկը ցանկանա մոտենալ ինձ, ես դրանով կխոցեմ նրա որովայնը»: Ում-ի Սուլեյմը Էնես իբն Մալիք ռադիալահու անհի մայրն է:

[@AbdullahCANCAN]

13. ՋԻՀԱԴ (Մուսահաբե 5 Գիրք) Մաս 3 - Մահմուդ Սամի Ռամազանօղլու (K.s.) Մաս 2. 252. Նահատակը աշխարհիկ զղջում չունի. «Չկա մեկը, ով կմտնի դրախտ, ով կցանկանա վերադառնալ երկիր, երբ երկրի վրա նրա համար ոչինչ չկա, նույնիսկ երջանկության մի փոքր հույս: Բայց նահատակը այդպիսին չէ. Այնուամենայնիվ, քանի որ նա նահատակության շնորհիվ կտեսնի բազմաթիվ հրաշքներ և օրհնություններ հետագա կյանքում, նա ցանկանում է վերադառնալ աշխարհ և ևս տասը անգամ մահանալ» (Բուխարի): 253. Նահատակի նկարագրությունը դատաստանի օրը. «Ես երդվում եմ Ալլահին, որի ձեռքերում է իմ հոգին, որ Նա շատ լավ գիտի, թե ով է իսկապես վիրավորվել Իր ճանապարհին: Այնուամենայնիվ, այդ մարդը կգա դատաստանի օրը իր գույնով և արտաքինով որպես արյան գույն և իր բույրը որպես մուշկի հոտ» (Բուխարի): 254. Թալան: «Թալանի միջոցով վերցված ապրանքները հալալ չեն» (Իբն Մաջա): Սալեբե ռադիալահլահն ասում է. -Մարտում թշնամու ոչխարները թալանեցինք, մորթեցինք ու դրեցինք մեր վագրի մեջ։ Այդ ժամանակ մեզ մոտ եկավ Ալլահի առաքյալը (խաղաղություն և օրհնություն նրա վրա): Երբ նա տեսավ այս իրավիճակը, նա լցրեց մեր տարաները և նա պատմեց այս հադիսը: 255. Kılınçlar: «Սուրերը մոջահիդների հագուստն են» (Աբու Նուայմ) 256. Նահատակի ցաւը. «Նահատակը զգում է սպանվելու ցավը այնքան, որքան ձեզանից որևէ մեկը կծկվելու ցավը» (Բուխարի): 257. Նահատակի բարեխոսություն. «Մի նահատակ կբարեխոսի իր ընտանիքից և հարազատներից յոթանասուն մարդու համար» (Իբն Հիբան): 258. Կամ դրախտ, կամ ավար. «Ալլահը չի վտարել նրան, ով պայքարում է Իր ճանապարհին իր տնից որևէ այլ պատճառով, քան Ալլահի ճանապարհին կռվելը և Նրա խոսքերն ու պատվիրանները հաստատելը: Նա անձամբ է երաշխավորել, որ կա՛մ նրան դրախտ կտանի նահատակության միջոցով, կա՛մ վերադարձնելու նրան իր տուն՝ իր ձեռք բերած պարգևով և բարի գործերով, կամ ավարով» (Բուխարի, Մուսլիմ): 259. Մոջահեդների ընտանիքների իրավունքները. - Մոջահեդների կանանց իրավունքներն ու հարգանքը իրենց հայրենի քաղաքում մնացողների նկատմամբ նման են սեփական մայրերի իրավունքներին ու հարգանքին: Մոջահեդների մեջ չկա մեկը, ով վերահսկում և ներկայացնում է տղամարդու ընտանիքը և գործերը, սակայն դավաճանում է նրան, եթե դատաստանի օրը այդ մոջահիդը կասեցվի և նրան ասեն. «Այս մարդը իսկապես դավաճանել է քո ընտանիքին: Ասում են՝ արի, նրա բարի գործերից ինչ կամենաս վերցրու։ Նա իր գործերից վերցնում է այն, ինչ ցանկանում է։ Իսկ դուք ի՞նչ եք կարծում։ Այսպիսով, ի՞նչ եք կարծում, այդ համարձակությունն անպատիժ կմնա։ (Մուսլիմ, Ահմեդ բ. Հանբել) 260. Ծովային արշավախումբ և Ում ալ-Հարամ. «Էնես իբն Մալիք ռադիալլահու անն ասում է. - Մարգարեն (Խ.Ա.Ո.Ն.) երբեմն գնում էր Ելհանի դստեր՝ Ում-ի Հարամի տուն, և նա ուտելիք էր բերում նրա համար: Ում-ի Հարամը Ուբադե բին Սամիթ ռադըյալլահու անհի կինն է և մեր մարգարեի խնամակալ մորաքույրը: Մեկ այլ օր Ալլահի Մարգարեն (Խ.Ա.Ո.Ն) գնաց Մուշարուն Իլայհայի տուն: Նա կերակրեց մեր մարգարեին և սանրեց նրա օրհնված գլուխը: Մեր մարգարեն (խաղաղություն լինի նրա վրա) քնեց: Որոշ ժամանակ անց նա արթնացավ ծիծաղելով։ Umm-i Haram radiyallahu anha հարցրեց. «Ով Ալլահի Մարգարե, ինչո՞ւ ծիծաղեցիր: Նա ասաց: «- Ինձ իմ ումմայից նման մարդկանց ցույց տվեցին որպես Ալլահի ճանապարհի վետերաններ, նրանք այս ծովով (այսինքն՝ Միջերկրական ծովով) կհեծնեն, ինչպես պալատների վերին հարկերում գտնվող սուլթանները»: Այնուհետև Ում-ի Հարամն ասաց. ''- Ո՛վ Ալլահի Մարգարե: Աղոթիր Աստծուն, որ ինձ դարձնի նրանցից մեկը»: Ռասուլլահը աղոթեց. Հետո նորից գլուխը դրեց ու քնեց։ Որոշ ժամանակ անց նա նորից արթնացավ ծիծաղելով։ Ում-ի Հարամը նորից հարցրեց. «Ով Ալլահի Մարգարե, ինչո՞ւ ես ծիծաղում»: Ինչպես նախկինում, իմ ումմայից մարդկանց ցույց տվեցին ինձ որպես վետերաններ... ասաց նա. Ում-ի Հարամ. ''- Ով Ալլահի Մարգարե, աղոթիր. Երբ ես ասացի. «Թող Ալլահն ինձ նույնպես դարձնի այդ խմբից», Ալլահի Մարգարեն (Խ.Ա.Ո.Ն.) ասաց. ''- Դու կլինես նրանց առաջին քարավաններից, ովքեր կքշեն այդ ծովի թիկունքին'' (Բուխարի, Մուսլիմ) Փաստորեն, այդ կինը նավ է նստել Հազրաթ Օսման ռադիալլահու անհի օրոք, իսկ երբ ծովից ցամաք է գնացել, կենդանուց ընկել է ու նահատակվել։ Կիպրոսի նավարկության ժամանակ էր, որ Umm-i Haram-ը բարձրացավ նավ: Այս արշավը մահմեդականների միջերկրածովյան մարտերից առաջինն է։ Բացի Ում-ի Հարամից, նավի վրա կային նաև ուղեկիցներ, ինչպիսիք են նրա ամուսինը՝ Ուբադե բեն Սամիթը, Աբու Զերրը, Շադդադ բին Էվսը, Աբուադ-Դարդան ռադիալլահու անհում։ Կիպրոսի դիմաց կատաղի կռիվ է մղվել հունական նավատորմի հետ; Թշնամու նավատորմը ջախջախվեց, և Կիպրոսը նվաճվեց: (Հիջրի: 28) Ում-ի Հարամը (թող Ալլահը գոհ լինի նրանից) նման փառահեղ ծովային ճակատամարտ է մղել: Սակայն, երբ պատերազմի վերջում ոտք դրեց կղզի, նահատակվեց՝ պատահաբար ընկնելով իրեն նվիրած ջորիից։ Muşârun ileyha-ն գրված է Կիպրոսում։

[@AbdullahCANCAN]

13. ՋԻՀԱԴ (Մուսահաբե 5 գիրք) Մաս 3 - Մահմուդ Սամի Ռամազանօղլու (Ք.ս.) Մաս 3. 261. Պատերազմը խաբում է. «Պատերազմը հուդ է»: 1- Ուհուդի ճակատամարտում կրած պարտությունից հետո բազմաստվածները պատրաստվում էին խոշոր հարձակման Մեդինա-ի Մյունևվերեի դեմ: Մաբեդ անունով մի մարդ վերադարձավ մարգարեի թույլտվությամբ և մտավ Քուրեյշների բանակ: Քուրեյշ առաջնորդները. Երբ նրանք հարցրին. ''- Նրանք գալիս էին իմ հետևից: «Նրանք այնպիսի կանոնավոր բանակ ունեն, որ ես նման բան չեմ տեսել»,- ասաց նա։ Ղեկավարներ: «Ի՞նչ ես ասում, Մաբեդ, մուսուլմանները ուժ ունե՞ն շարժվելու»: ''- Աւսէն ու Խազրաջէն անոնք որոնք չէին կռուեր երէկուան ճակատամարտը, այսօր միացած են ուժերը եւ կու գան վրեժ լուծելու: «Մինչ դուք այստեղ պարապ եք անում, վաղն առավոտյան ձեր ձիերի ճակատները կտեսնեք»։ Սաֆվան, Ումայայի որդի. '' - Ահա թե ինչ ասացի! Մեզ հետ պատահեց այն, ինչից մենք վախենում էինք։ - Գնանք մեր ճանապարհը։ Բազմաստվածները մեծ խուճապի մեջ սկսեցին փախչել։ Նրանք ուղիղ գնացին Մեքքա։ Տաճարի այս առաջնորդությամբ մուսուլմանները փրկվեցին մեծ փորձանքից: 2- Խրամատի ճակատամարտում հրեա Քուրայզայի որդիները խախտեցին պայմանագիրը և միավորվեցին պոլիթեիստների հետ մուսուլմանների դեմ, և նրանք խստորեն պաշարեցին Մեդինա-ի Մյունևվերը Քուրեյշի, Քաթաֆանօղուլլարիի և Քուրայզաօղուլլարի ուժերի ուժերով: Այս շարժումը մեծ վտանգ էր ներկայացնում մուսուլմանների համար։ Մինչդեռ Նուայմ բեն Մեսադը, գաղտնի պատվելով իսլամի պատվին, գիշերը մոտեցավ իսլամական ցամաքային զորքերին և մարգարեի թույլտվությամբ անցավ այնտեղից: Երկար ու գաղտնի խորհրդակցություններից ու խոսակցություններից հետո. ''- Ո՛վ Ալլահի Մարգարե: Ոչ Քուրեյշները, ոչ էլ մյուս ցեղերը դեռ չեն լսել, որ ես մուսուլման եմ։ «Եթե թույլ տաք, թող ծառայություն մատուցեմ»,- ասաց նա։ Այնուհետև Ալլահի Մարգարեն (խաղաղություն նրա վրա) ասաց վերը նշված հադիսը և Նուայմին ուղարկեց մյուս կողմ: Նուայմը գնաց ուղիղ Կուրայզայի որդիների մոտ: Նրանք զրուցեցին։ -Գիտե՞ս ինչի եմ եկել։ - Ոչ: -Կարծում եմ՝ գնահատում ես, թե որքան եմ քեզ սիրում։ -Իհարկե։ - Համոզված եղեք, ես մի քանի օր է անընդհատ ձեր մասին եմ մտածում, բայց... -Ասա, ասա, մենք քեզ ամեն կերպ վստահում ենք։ - Փաստորեն, դուք փորձում եք մահմեդականներին հեռացնել երկրից: Բայց պատասխանից ու պաշտպանությունից ետ չեն մնում։ Ինչպես գիտեք, մեքքացիները սկսում են ձանձրանալ։ Նրանք հոգնել էին պատերազմից։ Վաղը կգնան ու կգնան հայրենի քաղաք։ Դուք մնալու եք մուսուլմանների ձեռքում։ Դու դրժեցիր քո ուխտը և առաջացրեցիր նրանց բարկությունը։ Հետաքրքիր է, ի՞նչ կլինի քեզ հետ։ Եթե ​​իմաստուն եք, պատանդ վերցրեք մի քանի հարգված մարդկանց Քուրեյշներից: Որպեսզի նրանք չկարողանան հեռանալ առանց պատերազմի ավարտի։ Այս առաջարկը շատ հարմար համարվեց, և նրանք բոլորն էլ ընդունեցին այն։ Նուայմը գնաց Աբու Սուֆյանի մոտ։ Նրանք ասացին: -Լսո՞ւմ ես: - Ինչ? -Օ՜... ուրեմն դեռ չես լսել, չէ՞։ -Սիրելիս, ի՞նչ կա: Եւ ինչ? Էլ ի՞նչ կլինի։ Կուրայզայի որդիները ափսոսում են, որ խախտել են մուսուլմանների հետ պայմանավորվածությունը, և նրանք ձեզնից մի քանի տղամարդ կխնդրեն որպես պատանդ՝ իրենց չարագործությունները քավելու համար: Նրանք պատրաստվում էին այն հասցնել Մուհամմադ Սալլահին Ալեյհի վա Սալլամին: Հիմար մի՛ եղիր, հա՛... Ամոթ կլինի քո նշանավորների համար։ Այդ օրը ուրբաթ էր։ Երեկոյան Աբու Սուֆյանը մարդ ուղարկեց Քուրայզայի որդիներին փորձելու և ասաց. «Վաղը միասին հարձակվենք ու չաշխատենք, քանի որ մեր զինվորները սովից են բողոքում, իսկ մեր անասունները կորչում են։ Կուրայզայի որդիները. -Վաղը շաբաթ է, մենք չենք կարող կռվել։ Եթե ​​հաջորդ օրն է, գուցե... Բայց մենք ունենք մեկ պայման. Ձեր նշանավորներից յոթանասուն պատանդ ենք ուզում։ Որովհետև մենք ձեզ չենք վստահում, պատասխանեցին. Քուրեյշիները. ''- Օ՜... Ինչքան ճիշտ է ասել Նուայմը: Կուրայզայի որդիները նաև ասացին. Ասում էին` տեսեք, թե ինչպես են Նուայմի խոսքերը իրականանում: Կուրայզայի որդիները հեռացան մարտադաշտից։ Նրանք գնացին իրենց ամրոցները, փակվեցին իրենց մեջ և սկսեցին դիտել։ Այժմ պատերազմը լիովին դանդաղել էր։ Լարվածությունը Կուրեյշների և Քուրայզայի որդիների միջև էլ ավելի վատացավ։ Վերջապես քուրեյշները հոգնեցին, քաշվեցին ու հեռացան։ Կուրայզայի որդիները նույնպես ընկան մահմեդականների ձեռքը, և նրանց ամրոցները նվաճվեցին: 262. Ձգտեք պայքարի. Մեր Տերը հավանեց և գոհ էր նրանից, ում ուղեկիցները կործանվեցին, երբ նա կռվում էր Ալլահի ճանապարհին, բայց ով գիտեր և գնահատում էր այն, ինչ այդ պահին իր վրա էր, այսինքն՝ պարտականությունը, որը կրում էր իր վրա, (այս պատճառով. , դարձյալ դիմեց թշնամուն ու հերոսաբար կռվեց) եւ ով իր արյունը թափվելուց հետո վերջապես նահատակվեց։ Այնուհետև Ամենակարող և Բարձրյալ Ալլահն ասում է Իր հրեշտակներին. «Նայեք իմ ծառային. Սիրելով այն, ինչ ինձանից առաջ էր, այսինքն՝ նահատակության աստիճանն ու իմ համաձայնությունը, և վախենալով ինձնից առաջ եղածից, այսինքն՝ իմ պատիժից, նորից վերադարձավ (առյուծի պես կռվեց և) վերջապես նրա արյունը թափվեց (նահատակվեց. .)'' (Աբու Դավուդ) Ալկամին ասում է. Եթե ​​վետերանը, որի ընկերները կործանվել են ճակատամարտում, հաստատ գիտի, որ իր համառությունը զգալի վնաս կհասցնի թշնամուն և մեծ օգուտ կբերի մուսուլմաններին, նա պետք է համբերի և ոչ թե նահանջի. Այդ պահին նա պետք է կատարի իր պարտքը։

[@AbdullahCANCAN]

13. DŽIHAD (Musahabe 5 knjiga) 3. dio - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 1. dio 246. Mudžahidi Teši: "Po mom mišljenju, podrška mudžahidu koji ide u rat na Allahovom putu, i biti na njegovom čelu ujutro ili navečer, je odvraćanje od svijeta i od stvari koje se dešavaju u svijetu." je i voljen.'' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi znači prolazak pored nekoga ko ide na put da se oprosti, i to je sunnet-i sanijje. 247. Njegove noge postanu prašnjave na Allahovom putu: “Allah zabranjuje vatru, odnosno džehennem, onome čije se noge zapraše na Allahovom putu (Buhari). 248. Hodanje Allahovim putem: „Iščekivanje jednog dana na Allahovom putu bolje je od ovoga svijeta i svega što je na njemu. Čak je i mjesto na nebu gdje bilo tko od vas stavi svoj bič bolje od svijeta i svega što je na njemu. "Hodanje sluge na Allahovom putu navečer ili ujutro bolje je od svijeta i stvari na svijetu." (Buhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Prasina razmazana na Allahovom putu: "Čak i prašina koja se zaprlja radeći na Allahovom putu bit će svjetlo koje će lica zasjati na Sudnjem danu." (Ebu Nuajm) 250. Služenje nepostača postačima: ''Enes radijallahu anh je rekao: - Bili smo u Poslanikovoj, a.s., pratnji tokom bitke. Onoga koji je među nama najviše zasjenila mogla je zasjeniti samo njegova odjeća. Prema Muslimu, ima i onih koji rukama štite lice od sunčeve žege. Oni koji su postili taj dan nisu mogli raditi. Međutim, oni koji su prekinuli post nosili su vodu svojim devama da navodnjavaju mudžahedine. Služili su svoje prijatelje. Oni su se brinuli za svoje poslove. Sallallahu alejhi ve sellem je rekao: "Danas su oni koji nisu postili oduzeli nagradu (Buhari)." Oni koji poste na putu, odnosno u borbi, samo sebi koriste. Međutim, oni koji nisu postili, ali su služili svoje saborce, zaradili su jednaku nagradu kao i oni koji su postili. Također su dobivali nagrade prema stupnju usluga koje su primili. Iz ovog hadisa se izvodi zaključak da je nagrada za usluge učinjene među mudžahidima veća od nagrade za post. Za sve muslimane je obavezna suradnja u džihadu, posebno za vrijeme kretanja vojske. 251. Suputnice u ratu: “Rubejji bint-i Muavviz, jedna od žena Kiramovih ashaba, kaže: - Pratili smo Allahovog Poslanika sallallahu alejhi ve sellem u bitkama. Nosili smo vodu mudžahedinima, liječili ranjene, a tijela šehida odnosili u Medinu. (Buhari) Postoji mnogo hadisa o služenju žena u džihadu. Dva od njih su sljedeća: 1- Hazreti Enes radijallahu anh kaže: Tokom Bitke na Uhudu, neki od ashaba su napustili Poslanika sallallahu alejhi ve sellem. Vidio sam Aišu, kćer Ebu Bekra Sidikija, žene Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i Ummu Sulejm, koje su zavijale svoje pantalone i radile koliko su mogle. Imam Buhari kaže da su osim Ebu Ma'mera u rivajetu ovog hadisa i drugi citirali Abdulvarisa u ovom rivajetu: Pripovijedano je da su "na leđima nosili čuturice". Ulijevali su ashabima vodu u usta, opet se vraćali, punili čuture i opet išli da napoje ashabe. 2- Sa'lebe bin Ebu Malik radijallahu anh je rekao: - Omer bin Hattab radijallahu anh je dijelio vunene haljine ženama u Medini. U ruci mu je ostala lijepa haljina. Jedan od ljudi pored njega je rekao: ''- O Emire'l-Mü'minîn! Ako ovo daš Umm-i Kultsum, unuci Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, ova Umm-i Kultsum je kćer hazreti Ali-radijallahu anh i kerremallahu vecheh, Hz. Ona je Ömerova žena. Hazreti Omer radijallahu anh je rekao: ''- Ne, Umm-i Suleym je dostojnija ove haljine. Zato što je ona jedna od žena Ensarija koje su dale odanost Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem. Nosio nam je vodu u čuturicama za vrijeme bitke na Uhudu. Buharija, Enes i Sa'lebe bilježe od radijallahu anhuma da je Ummu-i Sulejm u bici na Hunejnu uzela bodež u ruku i rekla: "Ako neko od neprijatelja bude htio da mi se približi, ja ću mu njime probosti trbuh." Umm-i Sulejm je majka Enesa ibn Malika radijallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

13. DŽIHAD (Musahabe 5 knjiga) 3. dio - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 2. dio 252. Mučenik nema svjetovnog kajanja: „Nema nikoga tko će ući u raj, a želi se vratiti na zemlju kad za njega na zemlji nema ničega, ni male nade u sreću. Ali šehid nije takav. Međutim, pošto će zahvaljujući šehadetu vidjeti mnoga čuda i blagodati na onom svijetu, on želi da se vrati na svijet i umre još deset puta.” (Buhari) 253. Opis šehida na Sudnjem danu: “Kunem se Allahom, u čijim je rukama moja duša, da On dobro zna ko je istinski povrijeđen na Njegovom putu. Međutim, ta osoba će doći na Sudnjem danu sa svojom bojom i izgledom kao boja krvi i svojim mirisom kao mirisom mošusa.'' (Buhari) 254. Pljačka: "Roba oteta pljačkom nije halal (Ibn Madže)" Salebe radijallahu anh kaže: - U borbi smo opljačkali neprijateljske ovce, zaklali ih i strpali u našeg tigra. U to vrijeme došao nam je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem. Kada je vidio ovu situaciju, dao je prosuti naše posude i prenio je ovaj hadis. 255. Kılınçlar: "Mačevi su odjeća mudžahida (Ebu Nuajm)" 256. Bol mučenika: "Šehid osjeća bol kada bude ubijen isto koliko i bilo ko od vas osjeća bol kada bude uštipnut." (Buhari) 257. Zagovor mučenika: "Šehid će se zauzeti za sedamdeset ljudi iz svoje porodice i rodbine na onom svijetu (Ibn Hibban)" 258. Ili nebo ili plijen: “Allah nije istjerao iz doma onoga ko se na Njegovom putu bori ni zbog čega osim borbe na Allahovom putu i potvrđivanja Njegovih riječi i naredbi. On je lično jamčio da će ga ili odvesti u nebo putem šehadeta, ili ga vratiti u njegovu kuću s nagradom i dobrim djelima koja je postigao, ili s plijenom.'' (Buhari, Muslim) 259. Prava obitelji mudžahedina: - Prava i poštovanje supruga mudžahedina nad onima koji ostaju u svom rodnom gradu su kao prava i poštovanje vlastitih majki. Nema nikoga među mudžahedinima koji nadgledaju i zastupaju nečiju obitelj i poslove, a da ga izdaju, osim ako na Sudnjem danu taj mudžahid ne bude zaustavljen i da mu se kaže: “Ovaj čovjek je zaista izdao tvoju obitelj. Rečeno je: "Hajde, uzmi što god želiš od njegovih dobrih djela." Od svojih djela uzima što god želi. I što misliš? Dakle, mislite li da će ta drskost proći nekažnjeno? (Muslim, Ahmed b. Hanbel) 260. Pomorska ekspedicija i Umm al-Haram: ''Enes ibn Malik radijallahu anh kaže: - Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, bi povremeno odlazio u kuću Yelhanine kćerke, Umm-i Haram, i ona bi mu donosila hranu. Umm-i Haram je supruga Ubade bin Samita radijallahu anh i tetka odgajateljica našeg Poslanika sallallahu alejhi ve sellem. Drugi dan, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je otišao u Musharun Ilayhinu kuću. Nahranio je našeg Poslanika i očešljao mu mubarek glavu. Naš Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je zaspao. Nakon nekog vremena probudio se od smijeha. Umm-i Haram radijallahu anha upita: ''O Allahov Poslaniče, zašto si se nasmijao? On je rekao: "- Pokazani su mi takvi ljudi iz mog ummeta kao veterani na Allahovom putu, oni će jahati ovim morem (odnosno Mediteranom) kao sultani na gornjim spratovima dvorova." Zatim je Umm-i Haram rekla: ''- Allahov Poslaniče! Moli se Bogu da me učini jednim od njih." Resulullah sallallahu alejhi ve sellem je molio; Zatim je opet spustio glavu i zaspao. Nakon nekog vremena opet se probudio smijući se. Umm-i Haram ponovo upita: "O Allahov Poslaniče, zašto se smiješ?" Kao i prije, ljudi iz mog ummeta prikazani su mi kao veterani... rekao je. Umm-i Haram: ''- Allahov Poslaniče, moli; Kada sam rekao: "Da Allah i mene učini iz te grupe!", Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao: ''-Ti ćeš biti među prvim karavanima onih koji će jahati pozadinom tog mora.'' (Buhari, Muslim) Zapravo, ta žena se ukrcala na brod za vrijeme hazreti Osmana radijallahu anh, i kada je otišla s mora na kopno, pala je sa životinje i postala šehid. Bilo je to tijekom putovanja Ciprom kada se Umm-i Haram ukrcala na brod. Ovaj pohod je prva od muslimanskih bitaka na Mediteranu. Osim Umm-i Haram, na brodu su bili i ashabi, kao što su njen suprug Ubade bin Samit, Ebu Zerr, Šeddad bin Evs, Ebu'd-Derda radijallahu anhum. Pred Ciprom se vodila žestoka bitka s grčkim brodovljem; Neprijateljska flota je poražena i Cipar je osvojen. (Hidžri: 28) Umm-i Haram (Allah bio zadovoljan s njim) vodio je tako veličanstvenu bitku na moru. Međutim, kada je na kraju rata kročio na otok, doživio je mučeništvo slučajno pavši s mazge koja mu je poklonjena. Mušârun ilejha je napisan na Kipru.

[@AbdullahCANCAN]

13. DŽIHAD (Musahabe 5 knjiga) 3. dio - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 3. dio 261. Rat je varka: "Rat je svađa." 1- Nakon poraza u bici na Uhudu, mnogobošci su se pripremali za veliki napad na Medina-i Münevvere. Čovjek po imenu Ma'bed vratio se s dozvolom Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i ušao u vojsku Kurejšija. Kurejšijski vođe: Kada su upitali: "Šta je s Muhammedovcima?" ''- Išli su za mnom. “Oni imaju tako regularnu vojsku da nikad prije nisam vidio ništa slično”, rekao je. Poglavari: "- Što to govoriš, Ma'bed? Imaju li muslimani snage da se pokrenu?", odgovorili su: ''- Oni od Awsa i Khazreja koji se nisu borili u jučerašnjoj bitci danas su udružili snage i dolaze da se osvete. - Dok vi ovdje besposličite, vidjet ćete sutra ujutro čela svojih konja. Safvan, sin Umejjin: ''- Evo što sam rekao! Ono čega smo se bojali dogodilo nam se. "Idemo dalje!" rekao je. Mnogobošci su u velikoj panici počeli bježati. Otišli su pravo u Mekku. Ovom uputom Hrama muslimani su bili spašeni od velike nevolje. 2- U bitci kod Rova, židovski sinovi Qurayza prekršili su sporazum i ujedinili se s mnogobošcima protiv muslimana, te su čvrsto opsjeli Medina-i Münevvere sa snagama Quraysh, Katafanoğulları i Qurayzaoğulları snaga. Ovaj pokret predstavljao je veliku opasnost za muslimane. U međuvremenu, Nuaym bin Mes'ad, potajno počašćen čašću islama, približio se islamskim kopnenim snagama noću i prošao uz dopuštenje Poslanika (mir s njim). Nakon dugih i tajnih savjetovanja i razgovora: ''- Allahov Poslaniče! Ni Kurejšije ni druga plemena još nisu čuli da sam ja musliman. "Ako mi dopuštate, dopustite mi da pružim uslugu", rekao je. Nakon toga je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, naveo gornji hadis i poslao Nuajma na drugu stranu. Nuajm je otišao direktno do Sinova Kurejze. Razgovarali su. - Znate li do čega sam došao? - Ne. - Mislim da cijeniš koliko te volim. - Sigurno. - Budite uvjereni, već nekoliko dana cijelo vrijeme mislim na vas, ali... - Reci nam, reci nam, vjerujemo ti u svakom pogledu. - Zapravo, vi pokušavate ukloniti muslimane sa zemlje. Ali ne zaostaju u odgovoru i obrani. Kao što znate, Mekanci se počinju dosađivati. Bili su umorni od rata. Sutra će otići i otići u svoj rodni kraj. Ostat ćete u rukama muslimana. Prekršio si svoj savez i izazvao njihov gnjev. Pitam se što će biti s tobom? Ako si mudar, uzmi nekoliko poštovanih ljudi iz Kurejšija kao taoce. Tako da ne mogu otići bez završetka rata. Ovu ponudu ocijenili su vrlo prikladnom i svi su je prihvatili. Nuajm je otišao Ebu Sufjanu. Rekli su: - Možeš li čuti? - Što? - Oh... znači još nisi čuo za to, zar ne? - Dušo, što nije u redu? Pa što? Što će se još dogoditi? Sinovi Kurejzini žale što su prekršili sporazum s muslimanima, i od tebe će tražiti nekoliko ljudi kao taoce da se iskupe za svoja nedjela. Htjeli su ga dostaviti Muhammedu sallallahu alejhi ve sellem. Ne budali, ha!.. Bilo bi šteta za tvoje uglednike. Taj dan je bio petak. Navečer je Ebu Sufjan poslao čovjeka da iskuša Kurejzine sinove i rekao: "Ovo nije mjesto za stajanje, a vi olako shvaćate bitku. "Hajdemo sutra zajedno napasti i prekinuti rad, jer se naši vojnici žale na glad, a naše životinje propadaju." Sinovi Kurejzini: - Sutra je subota, ne možemo se boriti. Ako bude sljedeći dan, možda... Ali imamo jedan uvjet. Želimo sedamdeset vaših uglednika kao taoce. Zato što vam ne vjerujemo, odgovorili su. Kurejšije: ''- Oh... Kako je Nuaym to dobro rekao.'' Sinovi Kurejzini su također rekli: Govorili su: "Pogledaj kako se Nuajmove riječi obistinjuju." Sinovi Kurejzini su se povukli sa bojnog polja. Otišli su u svoje dvorce, zatvorili se i počeli promatrati. Rat je sada potpuno usporen. Napetost između Kurejšija i Kurejzinih sinova postala je još gora. Na kraju su se Kurejšije umorile, povukle i otišle. Kurejzini sinovi su također pali u ruke muslimana i njihovi dvorci su bili osvojeni. 262. Teži za borbom: Našem Gospodaru se svidio i bio zadovoljan čovjek čiji su drugovi stradali dok se on borio na Allahovom putu, ali koji je znao i cijenio ono što je na njemu u tom trenutku, odnosno dužnost koja mu je pala, (zbog toga , ponovno se okrenuo neprijatelju i junački se borio) i koji je nakon prolivene krvi konačno ubijen. Tada Allah, dž.š., kaže Svojim melekima: “Pogledajte Moga roba! Voleći ono što je bilo preda mnom, tj. stepen mučeništva i moj pristanak, a bojeći se onoga što je bilo preda mnom, tj. moje kazne, opet se vratio (borio se kao lav i) na kraju je njegova krv prolivena (bio je šehid) .)'' (Ebu Davud) Alkami kaže: Ako veteran čiji su saborci poginuli u borbi sa sigurnošću zna da će svojom ustrajnošću nanijeti značajnu štetu neprijatelju, a veliku korist muslimanima, treba ustrajati i ne uzmicati; U tom trenutku mora izvršiti svoju dužnost.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Buch) Teil 3 - Mahmud Sami Ramazanoglu (K.s.) 1. „Meiner Meinung nach ist die Unterstützung eines Mudschaheddin, der auf dem Weg Allahs in den Krieg zieht, und morgens oder abends an seiner Spitze zu stehen, eine Abschreckung von der Welt und von den Dingen, die in der Welt geschehen.“ wird auch geliebt.'' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi bedeutet, an jemandem vorbeizugehen, der sich auf eine Reise begibt, um Abschied zu nehmen, und es ist Sunnah-i Saniyya. 247. Seine Füße werden staubig auf dem Weg Allahs: „Allah verbietet das Feuer, das heißt die Hölle, für denjenigen, dessen Füße auf dem Weg Allahs staubig werden.“ 248. Auf dem Weg Allahs wandeln: „Einen Tag auf Allahs Weg zu warten ist besser als diese Welt und alles darauf. Sogar der Ort im Himmel, an dem einer von euch seine Peitsche ansetzt, ist besser als die Welt und alles darauf. „Es ist besser, wenn ein Diener abends oder morgens auf dem Weg Allahs wandelt, als die Welt und die Dinge in der Welt.“ (Bukhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Staub, der auf Allahs Weg verschmiert ist: „Selbst der Staub, der schmutzig wird, während man auf dem Weg Allahs arbeitet, wird das Licht sein, das die Gesichter am Tag des Gerichts strahlen lässt.“ 250. Dienst der Nichtfastenden an den Fastenden: ''Enes radıyallahu anh sagte: - Wir waren während der Schlacht im Gefolge des Propheten (Friede sei mit ihm). Derjenige von uns, der am meisten beschattet wurde, konnte nur durch seine eigene Kleidung beschattet werden. Laut Muslim gibt es auch Menschen, die ihr Gesicht mit den Händen vor der Hitze der Sonne schützen. Wer fastete, konnte an diesem Tag nicht arbeiten. Allerdings trugen diejenigen, die ihr Fasten brachen, Wasser mit ihren Kamelen, um die Mudschaheddin zu bewässern. Sie dienten ihren Freunden. Sie kümmerten sich um ihre Angelegenheiten. Sallallahu alayhi wa sallam sagte: „Heute haben diejenigen, die nicht gefastet haben, die Belohnung weggenommen.“ Wer auf Reisen, also im Kampf, fastet, nützt nur sich selbst. Allerdings erhielten diejenigen, die nicht fasteten, sondern ihren Kameraden dienten, ebenso viel Lohn wie diejenigen, die fasteten. Sie erhielten auch Belohnungen entsprechend dem Grad der erbrachten Leistungen. Aus diesem Hadith wird gefolgert, dass die Belohnung für die unter den Mudschaheddin geleisteten Dienste größer ist als die Belohnung für das Fasten. Es ist für alle Muslime Pflicht, am Dschihad teilzunehmen, insbesondere während der Bewegungen der Armee. 251. Begleitfrauen, die im Krieg gedient haben: „Rubeyyi bint-i Muavviz, eine der Frauen der Gefährten von Kiram, sagt: - Wir begleiteten den Gesandten Allahs (Friede sei mit ihm) in Schlachten. Wir würden den Mudschaheddin Wasser bringen, die Verwundeten behandeln und die Leichen der Märtyrer nach Medina bringen. (Buchari) Es gibt viele Hadithe über den Dienst von Frauen im Dschihad. Zwei davon lauten wie folgt: 1- Hazrat Enes radiyallahu anh sagt: Während der Schlacht von Uhud verließen einige der Gefährten den Propheten sallallahu alayhi wa sallam. Ich sah Aisha, die Tochter von Abu Bakr Siddiqui, der Frau des Propheten sallallahu alaihi wa sallam, und Umm Sulaym, die ihre Hosen hochkrempelten und so hart arbeiteten, wie sie konnten. Imam Bukhari sagt, dass außer Abu Ma'mer in der Überlieferung dieses Hadith auch andere aus Abdulvaris in dieser Überlieferung zitierten: Es wurde berichtet, dass „sie Wasserflaschen auf dem Rücken trugen.“ Sie schütteten den Gefährten Wasser in den Mund, kehrten wieder zurück, füllten die Feldflaschen und gingen erneut, um den Gefährten Wasser zu geben. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh sagte: - Omar bin Khattab radiyallahu anh verteilte Wollkleider unter den Frauen von Medina. Er hatte noch ein schönes Kleid in der Hand. Einer der Leute neben ihm sagte: ''- O Emire'l-Mü'minîn! Wenn Sie dies Umm-i Kulthum, der Enkelin des Propheten (Friede sei mit ihm), geben, ist diese Umm-i Kulthum die Tochter von Hadhrat Ali-radiyallahu anh und kerremallahu vecheh, Hz. Sie ist Ömers Frau. Hazrat Omar Radiyallahu Anh sagte: ''- Nein, Umm-i Suleym ist dieses Kleides mehr wert. Weil sie eine der Frauen der Ansar ist, die dem Propheten (Friede sei mit ihm) die Treue geschworen haben. Während der Schlacht von Uhud trug er in Kantinen Wasser zu uns. Bukhari, Enes und Sa'lebe berichten aus Radiyallahu Anhuma, dass Umm-i Sulaym in der Schlacht von Hunain einen Dolch in die Hand nahm und sagte: „Wenn einer der Feinde sich mir nähern will, werde ich ihm damit den Bauch durchbohren.“ Umm-i Suleym ist die Mutter von Enes ibn Malik radiyallahu anh. 252. Ein Märtyrer hat kein weltliches Bedauern: „Es gibt niemanden, der in den Himmel kommen wird, der auf die Erde zurückkehren möchte, wenn es auf Erden nichts für ihn gibt, nicht einmal eine kleine Hoffnung auf Glück.“ Aber ein Märtyrer ist nicht so. Da er jedoch dank seines Märtyrertums im Jenseits viele Wunder und Segnungen erleben wird, möchte er in die Welt zurückkehren und noch zehnmal sterben.“ (Bukhari) 253. Beschreibung des Märtyrers am Tag des Jüngsten Gerichts: „Ich schwöre bei Allah, in dessen Händen meine Seele liegt, dass Er sehr genau weiß, wer auf Seinem Weg wirklich verletzt wird. Allerdings wird dieser Mensch am Tag des Gerichts mit seiner Farbe und seinem Aussehen wie der Farbe des Blutes und seinem Geruch wie dem Duft von Moschus kommen.“ (Bukhari)

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Buch) Teil 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Teil 2 254. Plünderung: „Die durch Plünderung erbeuteten Waren sind nicht halal.“ (Ibn Majah) Salebe radiyallahu anh sagt: - In einer Schlacht haben wir die Schafe des Feindes geplündert, sie geschlachtet und in unseren Tiger gesteckt. Zu dieser Zeit kam der Gesandte Allahs (Friede sei mit ihm) zu uns. Als er diese Situation sah, ließ er unsere Behälter ausschütten und erzählte diesen Hadith. 255. Kılınçlar: „Schwerter sind die Kleidung der Mudschahedden.“ (Abu Nuaym) 256. Der Schmerz des Märtyrers: „Ein Märtyrer empfindet den Schmerz, getötet zu werden, genauso wie jeder von euch den Schmerz, gekniffen zu werden.“ 257. Fürsprache des Märtyrers: „Ein Märtyrer wird sich im Jenseits für siebzig Menschen aus seiner Familie und seinen Verwandten einsetzen.“ 258. Entweder Himmel oder Beute: „Allah hat denjenigen, der auf Seinem Weg strebt, aus keinem anderen Grund aus seinem Zuhause vertrieben, als auf dem Weg Allahs zu kämpfen und Seine Worte und Befehle zu bestätigen.“ Er hat persönlich dafür bürgt, dass er ihn entweder durch das Märtyrertum in den Himmel aufgenommen hat oder ihn mit der Belohnung und den guten Taten, die er erlangt hat, oder mit der Beute in seine Heimat zurückgebracht hat.“ (Bukhari, Muslim) 259. Rechte der Familien der Mudschaheddin: - Die Rechte und der Respekt der Frauen der Mudschaheddin gegenüber denen, die in ihrer Heimatstadt bleiben, sind wie die Rechte und der Respekt ihrer eigenen Mütter. Es gibt niemanden unter den Mudschaheddin, der die Familie und die Angelegenheiten eines Mannes überwacht und vertritt und ihn dennoch verrät, es sei denn, am Tag des Gerichts wird dieser Mudschaheddin angehalten und zu ihm gesagt: „Dieser Mann hat Ihre Familie wirklich verraten.“ Es heißt: „Komm schon, nimm von seinen guten Taten, was immer du willst.“ Er nimmt aus seinen Taten, was er will. Und was denkst du? Glauben Sie also, dass Wagemut ungestraft bleiben wird? (Muslim, Ahmed b. Hanbel) 260. Marineexpedition und Umm al-Haram: ''Enes ibn Malik radiyallahu anh sagt: - Der Prophet (Friede sei mit ihm) ging gelegentlich zum Haus von Yelhans Tochter Umm-i Haram und sie brachte Essen für ihn heraus. Umm-i Haram ist die Frau von Ubade bin Samit radıyallahu anh und die Pflegetante unseres Propheten sallallahu alayhi wa sallam. An einem anderen Tag ging der Gesandte Allahs (Friede sei mit ihm) zum Haus von Musharun Ilayha. Er fütterte unseren Propheten und kämmte sein gesegnetes Haupt. Unser Prophet (Friede sei mit ihm) schlief. Nach einer Weile wachte er lachend auf. Umm-i Haram radiyallahu anha fragte: „O Gesandter Allahs, warum hast du gelacht? Er sagte: „- Mir wurden solche Leute aus meiner Ummah als Veteranen auf dem Weg Allahs gezeigt, sie werden auf diesem Meer (also dem Mittelmeer) reiten wie die Sultane in den oberen Stockwerken der Paläste.“ Daraufhin sagte Umm-i Haram: ''- O Gesandter Allahs! Bete zu Gott, dass er mich zu einem von ihnen macht. Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam betete; Dann legte er seinen Kopf wieder hin und schlief. Nach einer Weile wachte er wieder lachend auf. Umm-i Haram fragte noch einmal: „O Gesandter Allahs, warum lachst du?“ Genau wie zuvor wurden mir Leute aus meiner Ummah als Veteranen gezeigt... sagte er. Umm-i Haram: ''-O Gesandter Allahs, bete; Als ich sagte: „Möge Allah mich auch zu dieser Gruppe machen!“, sagte der Gesandte Allahs (Friede sei mit ihm): ''- Du wirst zu der ersten Karawane derer gehören, die auf dem Rücken dieses Meeres reiten werden.'' (Bukhari, Muslim) Tatsächlich bestieg diese Frau das Schiff während der Zeit von Hadhrat Osman radiyallahu anh, und als sie vom Meer an Land ging, fiel sie vom Tier und wurde Märtyrerin. Während der Zypernreise bestieg Umm-i Haram das Schiff. Dieser Feldzug ist die erste Mittelmeerschlacht der Muslime. Außer Umm-i Haram befanden sich auch Gefährten auf dem Schiff, wie ihr Ehemann Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs und Abu'd-Darda radiyallahu anhum. Vor Zypern kam es zu einem erbitterten Kampf mit der griechischen Flotte; Die feindliche Flotte wurde besiegt und Zypern erobert. (Hijri: 28) Umm-i Haram (möge Allah mit ihm zufrieden sein) kämpfte eine so glorreiche Seeschlacht. Als er jedoch am Ende des Krieges die Insel betrat, erlitt er den Märtyrertod, indem er versehentlich von einem ihm präsentierten Maultier fiel. Muşârun ileyha wird auf Zypern geschrieben.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Buch) Teil 3 - Mahmud Sami Ramazanoglu (K.s.) 3. 261. Krieg ist Betrug: „Krieg ist ein Hud.“ 1- Nach der Niederlage in der Schlacht von Uhud bereiteten sich die Polytheisten auf einen Großangriff gegen Medina-i Münevvere vor. Ein Mann namens Ma'bed kehrte mit der Erlaubnis des Propheten (Friede sei mit ihm) zurück und trat der Quraysh-Armee bei. Quraysh-Führer: Als sie fragten: „Was ist mit den Mohammedanern?“ sagten sie: ''- Sie waren hinter mir her. „Sie haben eine so reguläre Armee, dass ich so etwas noch nie zuvor gesehen habe“, sagte er. Chefs: „- Was sagst du, Ma'bed? Haben die Muslime die Kraft, sich zu bewegen?“ Sie antworteten: ''- Diejenigen von Aws und Khazraj, die den gestrigen Kampf nicht gekämpft haben, haben sich heute zusammengeschlossen und kommen, um sich zu rächen. „Während Sie hier faulenzen, werden Sie morgen früh die Stirnen Ihrer Pferde sehen.“ Safvan, Sohn von Umayyah: ''- Das habe ich gesagt! Was wir befürchtet hatten, ist uns passiert. „Lass uns weitergehen!“ sagte er. Die Polytheisten begannen in großer Panik zu fliehen. Sie gingen direkt nach Mekka. Durch diese Führung des Tempels wurden die Muslime vor großen Schwierigkeiten bewahrt. 2- In der Grabenschlacht brachen die jüdischen Qurayza-Söhne die Vereinbarung und schlossen sich mit den Polytheisten gegen die Muslime zusammen und belagerten Medina-i Münevvere mit den Truppen der Quraysh, Katafanoğulları und Qurayzaoğulları. Diese Bewegung stellte eine große Gefahr für Muslime dar. In der Zwischenzeit näherte sich Nuaym bin Mes'ad, der heimlich mit der Ehre des Islam geehrt wurde, nachts den islamischen Landstreitkräften und überquerte sie mit der Erlaubnis des Propheten (Friede sei mit ihm). Nach langen und geheimen Beratungen und Gesprächen: ''- O Gesandter Allahs! Weder die Quraysh noch die anderen Stämme haben bisher gehört, dass ich Muslim bin. „Wenn Sie es mir erlauben, lassen Sie mich einen Dienst erbringen“, sagte er. Daraufhin erklärte der Gesandte Allahs (Friede sei mit ihm) den oben genannten Hadith und schickte Nuaym auf die andere Seite. Nuaym ging direkt zu den Söhnen von Qurayza. Sie sprachen. - Wissen Sie, wozu ich gekommen bin? - NEIN. - Ich denke, du weißt zu schätzen, wie sehr ich dich liebe. - Sicherlich. - Seien Sie versichert, ich habe seit ein paar Tagen die ganze Zeit an Sie gedacht, aber... - Sagen Sie es uns, sagen Sie es uns, wir vertrauen Ihnen in jeder Hinsicht. - Tatsächlich versuchen Sie, Muslime von der Erde zu vertreiben. Aber sie geraten in Reaktion und Verteidigung nicht ins Hintertreffen. Wie Sie wissen, wird es den Mekkanern langsam langweilig. Sie waren des Krieges müde. Sie werden morgen abreisen und in ihre Heimatstadt gehen. Sie bleiben in den Händen der Muslime. Du hast deinen Bund gebrochen und ihren Zorn erregt. Ich frage mich, was mit dir passieren wird? Wenn Sie klug sind, nehmen Sie ein paar angesehene Männer der Quraysh als Geiseln. Damit sie nicht gehen können, ohne den Krieg zu beenden. Dieses Angebot wurde als sehr passend erachtet und von allen angenommen. Nuaym ging nach Abu Sufyan. Sie sagten: - Kannst du hören? - Was? - Oh... Sie haben also noch nichts davon gehört, oder? - Schatz, was ist los? Na und? Was wird noch passieren? Die Söhne von Qurayza bedauern, dass sie die Vereinbarung mit den Muslimen gebrochen haben, und werden Sie um ein paar Männer als Geiseln bitten, um ihre Missetaten zu sühnen. Sie wollten es Muhammad sallallahu alayhi wa sallam übergeben. Sei nicht dumm, ha!... Es wäre eine Schande für deine Honoratioren. Dieser Tag war Freitag. Am Abend schickte Abu Sufyan einen Mann, um die Söhne von Qurayza auf die Probe zu stellen, und sagte: „Dies ist kein Ort, an dem man bestehen kann, und Sie nehmen den Kampf auf die leichte Schulter.“ „Lasst uns morgen gemeinsam angreifen und die Arbeit einstellen, denn unsere Soldaten klagen über Hunger und unsere Tiere sterben.“ Söhne von Qurayza: - Morgen ist Samstag, wir können nicht kämpfen. Wenn es am nächsten Tag ist, vielleicht... Aber wir haben eine Bedingung. Wir wollen siebzig Ihrer Honoratioren als Geiseln. Weil wir dir nicht vertrauen, antworteten sie. Qurayshis: ''- Oh... Wie richtig Nuaym es gesagt hat.'' Söhne von Qurayza sagten auch: Sie sagten: „Sehen Sie, wie Nuayms Worte wahr werden.“ Die Söhne von Qurayza zogen sich vom Schlachtfeld zurück. Sie gingen zu ihren Burgen, schlossen sich ein und begannen zu wachen. Der Krieg hatte sich nun völlig verlangsamt. Die Spannungen zwischen den Quraysh- und den Qurayza-Söhnen wurden noch schlimmer. Schließlich wurden die Quraysh müde und zogen sich zurück und gingen. Auch die Söhne von Qurayza fielen in die Hände der Muslime und ihre Burgen wurden erobert. 262. Streben nach Kampf: Unser Herr mochte und war zufrieden mit dem Mann, dessen Gefährten zerstört wurden, während er auf dem Weg Allahs kämpfte, der aber wusste und schätzte, was in diesem Moment auf ihm lastete, nämlich die Pflicht, die ihm oblag (aus diesem Grund). , er wandte sich erneut dem Feind zu und kämpfte heldenhaft) und der schließlich nach seinem Blutvergießen den Märtyrertod erlitt. Dann sagt Allah, der Allmächtige und Erhabene, zu Seinen Engeln: „Schau dir meinen Diener an!“ Er liebte das, was vor mir lag, das heißt den Grad des Märtyrertums und meine Zustimmung, und aus Angst vor dem, was vor mir lag, das heißt meine Strafe, kehrte er wieder zurück (er kämpfte wie ein Löwe und) schließlich wurde sein Blut vergossen (er wurde zum Märtyrer). .)'' (Abu Davud) Alkami sagt: Wenn ein Veteran, dessen Kameraden in der Schlacht getötet wurden, mit Sicherheit weiß, dass seine Beharrlichkeit dem Feind erheblichen Schaden und den Muslimen großen Nutzen zufügen wird, sollte er durchhalten und nicht zurückweichen; In diesem Moment muss er seine Pflicht tun.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD（Musahabe 5 書）第 3 部分 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 第 1 部分 246.穆賈希迪‧特西伊： “在我看來，支持一個以安拉的方式參戰的聖戰者，並在早上或晚上領導他，是對世界和世界上發生的事情的一種威懾。” 也被愛著。 Teşyi 的意思是經過一個正在旅途的人來告別，這是 Sunnah-i saniyya。 247.他的雙腳在真主的道路上變得塵土： 「真主禁止那些在真主的道路上腳沾滿灰塵的人進入火獄，即地獄。」 248. 走在真主的道路上： 「在安拉的道路上等待有一天，比這個世界及其上的一切都更好。 即使是天堂裡任何一個人放鞭子的地方也比這個世界及其上的一切都要好。 「僕人在晚上或早上走在安拉的道路上，比世界和世界上的事物更好。」（布哈里，艾哈邁德·漢貝爾） 249. 灰塵玷污了安拉的道路： “即使是在為安拉工作時弄髒的灰塵，也會在審判日讓人們的臉龐閃閃發亮。” 250. 不禁食者為禁食者提供的服務： 」Enes radıyallahu anh 說： - 在戰鬥期間我們和先知（願他安息）的隨從在一起。 我們當中被遮擋最多的，只能用自己的衣服來遮擋。 根據穆斯林的說法，還有一些人用手遮住臉部免受陽光的灼熱。 那些禁食的人當天不能工作。 然而，那些開齋的人用駱駝運水來灌溉聖戰者。 他們為朋友服務。 他們的事情他們自己處理。 Sallallahu alayhi wa sallam 說： 「今天，那些不封齋的人拿走了獎勵。」（布哈里） 那些在旅途中，也就是在戰鬥中封齋的人，只會為自己帶來好處。 然而，那些不禁食但為戰友服務的人獲得了與禁食的人一樣多的獎勵。 他們也根據所獲得的服務程度獲得獎勵。 從這段聖訓可以推斷，聖戰者所提供的服務的回報比齋戒的回報更大。 所有穆斯林都有義務在聖戰中合作，特別是在軍事行動期間。 251. 在戰爭中服役的女同伴： 「基拉姆同伴會的女性成員之一 Rubeyyi bint-i Muavviz 說： - 我們曾經在戰鬥中陪伴真主的使者（願他安息）。 我們將為聖戰者運送水，治療傷員，並將烈士的屍體運往麥地那。 （布哈里聖訓） 關於婦女參與聖戰的聖訓有很多，其中有兩則如下： 1- Hazrat Enes radiyallahu anh 說： 在伍胡德戰役期間，一些同伴離開了先知薩拉拉胡·阿拉伊希·瓦·薩拉姆。 我看到先知的妻子阿布·伯克爾·西迪基的女兒阿伊莎和烏姆·蘇萊姆正在捲起褲子，竭盡全力地工作。 伊瑪目布哈里說，除了阿布馬梅爾在這段聖訓的敘述中外，其他人也在這段敘述中引用了阿卜杜勒瓦里斯的話： 據報道，「他們背著水瓶」。 他們把水倒進同伴的嘴裡，又回來，把水壺裝滿，又去給同伴澆水。 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh 說： - Omar bin Khattab radiyallahu anh 正在向麥地那的婦女分發羊毛連身裙。 他手裡還剩下一件漂亮的衣服。 旁邊的一個人說： ''- 哦，穆敏埃米爾！ 如果你把這個交給先知（願主福安之）的孫女烏姆-伊·庫爾蘇姆（Umm-i Kulthum），這個烏姆·伊·庫爾蘇姆就是Hazrat Ali-radiyallahu anh 和kerremallahu vecheh的女兒，尊貴的。 她是奧馬爾的妻子。 哈茲拉特·奧馬爾·拉迪亞拉胡·安 說： ''- 不，Umm-i Suleym 更配得上這件衣服。 因為她是效忠先知（願他安息）的輔士中的女性之一。 伍侯德戰役期間，他在食堂送水給我們。 布哈里、埃內斯和薩勒貝在《radiyallahu anhuma》中記錄到，烏米·蘇萊姆在胡奈因戰役中手裡拿著一把匕首，說道：「如果任何敵人想要接近我，我就會用它刺穿他的腹部。 烏姆·蘇萊姆 (Umm-i Suleym) 是埃內斯·本·馬利克·拉迪亞拉胡·英 (Enes ibn Malik Radiyallahu anh) 的母親。

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD（Musahabe 5 書）第 3 部分 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 第 2 部分 252. 殉道者無世怨： 「沒有一個進入天堂的人會在地上一無所有、甚至沒有一點幸福的希望時還願意回到人間。 但烈士不是這樣的。 然而，由於殉道，他在來世會看到許多奇蹟和祝福，因此他希望回到人間再死十次。 253. 審判日殉道者的描述： 「我向真主發誓，我的靈魂掌握在他的手中，他非常清楚誰在他的道路上真正受傷。 然而，那個人會在審判日到來，他的顏色和外表是血的顏色，他的氣味是麝香的氣味。 254. 掠奪： 「掠奪而來的貨物不符合清真標準。」（伊本·馬賈） Salebe radiyallahu anh 說： - 在一次戰鬥中，我們掠奪了敵人的羊，並將它們宰殺並放入我們的老虎中。 那時，真主的使者（願主福安之）來到了我們身邊。 當他看到這種情況時，他把我們的容器倒了出來，並講述了這段聖訓。 255. Kılınçlar： 「劍是聖戰者的衣服。」（阿布努艾姆） 256.殉道者的痛苦： 「殉道者感受到被殺的痛苦，就像你們感受到被捏的痛苦一樣。」（布哈里） 257. 殉道者的代禱： 「殉道者將在來世為他的家人和親戚中的七十人求情。」（伊本·希班） 258.要嘛天堂，要嘛戰利品： 「安拉不會以任何理由將那些為祂的道路奮鬥的人驅逐出祂的家，除了為安拉的道路而奮鬥並證實祂的話語和命令之外。 他親自擔保，要么通過殉難將他帶入天堂，要么帶著他所獲得的獎賞和善行，或者帶著戰利品把他帶回家。 259. 聖戰者家屬的權利： - 聖戰者的妻子對留在家鄉的人的權利和尊重就像對自己母親的權利和尊重一樣。 聖戰者中沒有人監督和代表一個人的家庭和事務，但卻背叛了他，除非在審判之日，那個聖戰者會被攔住並對他說：「這個人確實背叛了你的家人。 俗話說：“來吧，從他的善行中得到你想要的一切。” 他從自己的行為中得到任何他想要的東西。 你覺得怎麼樣？ 那麼，你認為大膽的行為會不會受到懲罰嗎？ （穆斯林，艾哈邁德·b·漢貝爾） 260. 海軍遠徵與烏姆聖地： 「埃內斯·伊本·馬利克·拉迪亞拉胡 anh 說： - 先知（願主福安之）偶爾會去葉勒汗（Yelhan）女兒烏姆伊聖地（Umm-i Haram）的家，她會為他帶來食物。 Umm-i Haram 是 Ubade bin Samit radıyallahu anh 的妻子，也是我們先知 salllallahu alayhi wa sallam 的養姨。 另一天，真主的使者（願主福安之）來到穆沙倫·伊萊哈的家。 他餵了我們的先知並梳理了他受祝福的頭。 我們的先知（願他安息）睡著了。 過了一會兒，他笑醒了。 Umm-i Haram radiyallahu anha 問： 「安拉的使者啊，你為什麼笑？ 他說： 「-我蒙指示看到我的烏瑪中的一些人是安拉道路上的退伍軍人，他們將像宮殿上層的蘇丹一樣在這片大海（即地中海）上騎行。” 於是，烏姆聖地說： '' - 安拉的使者啊！ 祈求上帝讓我成為他們中的一員。 願主福安之主祈禱； 然後他又低下頭睡了。 過了一會兒，他又笑醒了。 Umm-i Haram 再問： “安拉的使者啊，你為什麼笑？” 就像以前一樣，我的烏瑪人以退伍軍人的身份出現在我面前……他說。 嗯我聖地： '' - 安拉的使者啊，祈禱吧； 當我說：「願真主使我也脫離這個群體！」時，真主的使者（願主福安之）說： 「- 你將成為第一批騎在大海背面的商隊之一。」（布哈里，穆斯林） 事實上，那個女人在哈茲拉特·奧斯曼·拉迪亞拉胡·英時代登上了這艘船，當她從海上到陸地時，她從動物身上摔了下來，成為了烈士。 正是在塞浦路斯航行期間，「聖地」登上了這艘船。 這場戰役是穆斯林在地中海的第一次戰役。 除了 Umm-i Haram 之外，船上還有她的丈夫 Ubade bin Samit、Abu Zerr、Shaddad bin Evs、Abu'd-Darda radiyallahu anhum 等同伴。 在塞浦路斯前與希臘艦隊進行了一場激烈的戰鬥。 敵方艦隊被擊敗，塞浦路斯被征服。 （回曆：28） Umm-i Haram（願真主對他感到滿意）進行如此光榮的海戰。 然而，當他在戰爭結束踏上該島時，因不慎從贈送給他的騾子上摔下來而殉難。 Muşârun ileyha 是用塞浦路斯寫成的。

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD（Musahabe 5 書）第 3 部分 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) 第 3 部分 261.戰爭是欺騙： “戰爭是一個HUD。” 1- 在吳侯德戰役失敗後，多神教徒準備對麥地那穆內夫維爾發動大規模攻擊。 一個名叫馬貝德的人在先知（願他安息）的允許下返回並加入了古萊什軍。 古萊什領導人： 當他們問「穆罕默德教徒呢？」時，馬貝德說： ''-他們正在追我。 「他們擁有一支如此正規的軍隊，我以前從未見過這樣的軍隊，」他說。 酋長： 「-你在說什麼，馬貝德？穆斯林有力量移動嗎？」馬貝德回答： '' - 昨天沒有參加戰鬥的奧斯和卡茲拉吉的人們今天聯合起來，來報仇。 “你在這裡閒著，明天早上你就會看到你的馬的額頭了。” 薩夫萬，倭馬亞之子： 」--這就是我說的！ 我們擔心的事情發生在我們身上。 “我們繼續趕路吧！” 多神教徒開始驚慌失措地逃跑。 他們直奔麥加。 在聖殿的指導下，穆斯林擺脫了巨大的麻煩。 2- 在壕溝之戰中，猶太古萊扎子孫違背了協議，與多神教徒聯合起來對抗穆斯林，並與古萊什、卡塔法諾古拉里和古萊扎奧烏拉里的軍隊緊緊圍困了麥地那穆內夫維爾。 這場運動對穆斯林構成了巨大的危險。 同時，努艾姆·本·梅斯阿德秘密地享有伊斯蘭教的榮譽，他在夜間接近伊斯蘭陸軍，並在先知（願主福安之）的允許下越過。 經過長時間的秘密協商與對話： '' - 安拉的使者啊！ 古萊什人和其他部落都沒有聽說過我是穆斯林。 「如果你允許的話，讓我提供服務，」他說。 於是，真主的使者（願主福安之）陳述了上述聖訓，並派遣努艾姆前往彼岸。 努艾姆直接前往古萊札之子。 他們說話了。 - 你知道我來幹嘛嗎？ - 不。 - 我想你明白我有多愛你。 - 當然。 -放心吧，這幾天我一直在想你，但… - 告訴我們，告訴我們，我們在各方面都信任你。 - 事實上，你們正試圖將穆斯林從地球上清除。 但他們在反應和防守方面並不落後。 如你所知，麥加人開始感到無聊。 他們厭倦了戰爭。 他們明天就要出發，回家了。 你們將繼續留在穆斯林手中。 你違背了你的盟約，激起了他們的憤怒。 我想知道你會發生什麼事？ 如果你聰明的話，可以抓幾個古萊氏人當人質。 這樣他們就不能在不結束戰爭的情況下離開。 這個提議非常合適，他們都接受了。 努艾姆去了阿布蘇菲揚。 他們說： - 你聽得到嗎？ - 什麼？ - 喔...所以你還沒聽過，是嗎？ - 親愛的，怎麼了？ 所以呢？ 還會發生什麼事？ 古萊札的子孫後悔自己違反了與穆斯林的協議，他們會向你索取一些人作為人質，以贖罪。 他們打算把它交給穆罕默德·薩拉拉胡·阿拉伊希·瓦·薩拉姆。 別犯傻了，哈！ 那天是星期五。 晚上，阿布蘇夫揚派人去試探古萊扎的兒子們，並說：「這裡不是立足之地，你們正在輕率地戰鬥。 “明天我們一起進攻，停止工作，因為我們的士兵正在抱怨飢餓，我們的動物正在死亡。” 庫萊札的兒子們： - 明天是星期六，我們不能打架。 如果是第二天，也許…但我們有一個條件。 我們想要七十名貴人作為人質。 因為我們不信任你，他們回答。 古萊什人： “-哦……努艾姆說得太對了。” 古萊札之子也說： 他們說：“看看努艾姆的話是如何實現的。” 庫萊札之子退出了戰場。 他們回到自己的城堡，把自己封閉起來，開始觀看。 戰爭現在已經完全放緩了。 古萊什人和古萊扎子孫之間的緊張關係變得更加緊張。 最後，古萊氏人累了，撤退離開。 古萊札的子孫也落入穆斯林手中，他們的城堡被征服。 262. 努力奮鬥： 我們的主喜歡並且對這樣一個人感到滿意，他的同伴在為真主而戰時被消滅了，但他知道並欣賞那一刻他身上發生的事情，即落在他身上的責任，（因此，他再次轉向敵人，英勇戰鬥），最終在流血之後殉國。 然後，至高無上的安拉對祂的天使們說：「看我的僕人！ 愛著我面前的東西，即殉道的程度和我的同意，害怕我面前的東西，即我的懲罰，他再次回來（他像獅子一樣戰鬥），最後他的血流了出來（他被殉道了) .)''（阿布達武德） 阿爾卡米 說： 如果一個戰友被殺的老兵確信自己的堅持會給敵人帶來重大傷害，給穆斯林帶來巨大利益，那麼他就應該堅持下去，而不是後退； 此刻他必須履行自己的職責。

[@AbdullahCANCAN]

13. جهاد (کتاب مصحبه 5) قسمت 3 - محمود سامی رمضان اوغلو (K.s.) قسمت 1 246. مجاهدی تشی: به نظر من، حمایت از مجاهدی که در راه خدا به جنگ می رود و صبح یا شام در سر او قرار می گیرد، از دنیا و اتفاقات دنیا بازدارنده است». نیز محبوب است.» (احمد بن حنبل) تشی به معنای عبور از کسی است که برای خداحافظی به سفر می رود و سنت صنیع است. 247 - پاهایش در راه خدا غبارآلود می شود. «خداوند آتش، یعنی جهنم را بر کسی که در راه خدا خاکی شود، حرام می‌کند». 248. راه رفتن در راه خدا: «یک روز انتظار در راه خدا بهتر از دنیا و هر چه در آن است. حتی جایی در بهشت ​​که هر یک از شما تازیانه اش را بگذارد، بهتر از دنیا و هرچه روی آن است. راه رفتن بنده در راه خدا در شام یا بامداد بهتر از دنیا و چیزهای دنیاست (بخاری، احمد بن حنبل). 249. غبار در راه خدا آغشته شده است. «حتی غباری که در راه خدا کثیف می‌شود، نوری است که چهره‌ها را در روز قیامت می‌درخشد». 250. خدمت روزه داران به روزه داران: انس رضی الله عنه فرمود: - در جریان جنگ با یاران پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بودیم. کسی که در بین ما بیشتر سایه می انداخت فقط با لباس خودش می توانست سایه اش را بگیرد. به گفته مسلم، کسانی هم هستند که با دست از صورت خود در برابر گرمای خورشید محافظت می کنند. روزه داران آن روز نتوانستند کار کنند. اما کسانی که روزه خود را افطار می کردند با شتر خود آب می بردند تا مجاهدان را سیراب کنند. به دوستانشان خدمت کردند. به امور خود رسیدگی می کردند. صلی الله علیه و آله فرمود: «امروز کسانی که روزه نگرفتند ثوابش را گرفتند» (بخاری). کسانی که در سفر، یعنی در جنگ روزه می گیرند، فقط برای خودشان سود می برند. با این حال، کسانی که روزه نگرفتند، اما به هم رزمان خود خدمت کردند، به اندازه روزه داران ثواب گرفتند. آنها همچنین با توجه به درجه خدماتی که دریافت کردند، پاداش دریافت کردند. از این حدیث استنباط می شود که ثواب خدماتی که در بین مجاهدان انجام می شود از ثواب روزه بیشتر است. همکاری در جهاد مخصوصاً در حرکات لشکر بر همه مسلمانان واجب است. 251. زنان همراهی که در جنگ خدمت کردند: ربیعی بنت معاویز از زنان اصحاب کرام می گوید: - ما در جنگ ها با رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) همراهی می کردیم. برای مجاهدان آب می بردیم، مجروحان را مداوا می کردیم و اجساد شهدا را به مدینه می بردیم. (بخاری) احادیث زیادی در مورد خدمت به زنان در جهاد آمده است: 1- حضرت انس رضی الله عنه می فرماید: در جنگ احد عده ای از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله را ترک کردند. عایشه دختر ابوبکر صدیقی، همسر پیامبر صلی الله علیه و آله و ام سلیم را دیدم که شلوارهای خود را بالا می زدند و تا می توانستند کار می کردند. امام بخاری می گوید غیر از ابومعمر در روایت این حدیث، دیگران نیز در این روایت از عبدالواریس نقل کرده اند: نقل شده است که «بطری های آب با پشت حمل می کردند». آب در دهان اصحاب ریختند، دوباره برگشتند و سفره خانه ها را پر کردند و دوباره رفتند تا اصحاب را سیراب کنند. 2-صالبه بن ابوملک رضی الله عنه گفت: - عمر بن خطاب رضی الله عنه لباسهای پشمی بین زنان مدینه پخش می کرد. یک لباس خوب در دستش مانده بود. یکی از اطرافیانش گفت: - ای امیرالمؤمنین! اگر این را به ام کلثوم نوه پیامبر صلی الله علیه و آله بدهید، این ام کلثوم دختر حضرت علی رضی الله عنه و کرم الله وچهح است. او همسر اومر است. حضرت عمر رضی الله عنه فرمودند: نه، ام سلیم به این لباس سزاوارتر است. زیرا او یکی از زنان انصار است که با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بیعت کرد. در جنگ احد در سفره خانه ها برای ما آب می برد. بخاری، عنس و صالبه از رضی الله عنه روایت می کنند که ام سلیم در جنگ حنین خنجری را در دست گرفت و گفت: اگر دشمنی بخواهد به من نزدیک شود شکمش را با آن سوراخ می کنم. ام سلیم مادر انس بن مالک رضی الله عنه است.

[@AbdullahCANCAN]

13. جهاد (کتاب مصحبه 5) قسمت 3 - محمود سامی رمضان اوغلو (K.s.) قسمت 2 252. شهید حسرت دنیوی ندارد. «هیچ کس وارد بهشت ​​نمی شود که بخواهد به زمین بازگردد در حالی که چیزی برای او در زمین نیست، حتی یک امید کوچک به خوشبختی. اما شهید اینطور نیست. اما چون به برکت شهادت، معجزات و برکات فراوانی در آخرت خواهد دید، آرزو می کند که به دنیا بازگردد و ده بار دیگر بمیرد.» (بخاری). 253. شرح شهید در قیامت: «سوگند به خدایی که جان من در دست اوست، به خوبی می‌داند چه کسانی در راه او مجروح شده‌اند. اما آن شخص در روز قیامت با رنگ و ظاهرش به رنگ خون و بویش به بوی مشک می آید.» (بخاری). 254. غارت: «مالی که با غارت برده می شود حلال نیست» (ابن ماجه) سلبی رادی الله عنه می فرماید: - در جنگی گوسفندان دشمن را غارت کردیم، ذبح کردیم و در ببر خود گذاشتیم. در این هنگام رسول خدا صلی الله علیه و آله نزد ما آمد. وقتی این وضعیت را دید، ظرف های ما را ریخت و این حدیث را نقل کرد. 255. کیلینچلار: شمشیرها لباس مجاهدان است (ابو نعیم) 256. درد شهید: «شهید درد کشته شدن را به همان اندازه که هر یک از شما درد نیشگون گرفتن را احساس می کند». 257. شفاعت شهید: «شهيد در آخرت شفاعت هفتاد نفر از اهل بيت و خويشاوندان خود را مي كند» (ابن حبان). 258. یا بهشت ​​یا غنیمت: «خداوند کسی را که در راه او جهاد کند به دلیلی جز جهاد در راه خدا و تصدیق سخنان و دستورات او از خانه اش بیرون نکرده است. او شخصاً ضمانت کرده است که یا با شهادت او را به بهشت ​​ببرد، یا با ثواب و نیکی هایی که به دست آورده یا با غنیمت به خانه اش برگرداند.» (بخاری، مسلم). 259. حقوق خانواده های مجاهدین: -حقوق و احترام همسران مجاهدین نسبت به کسانی که در زادگاه خود می مانند مانند حقوق و احترام مادران خودشان است. در میان مجاهدین کسی نیست که سرپرستی و وکالت خانواده و امور مردی را داشته باشد و به او خیانت کند، مگر اینکه در روز قیامت جلوی آن مجاهد گرفته شود و به او گفته شود: «این مرد واقعاً به خانواده تو خیانت کرده است. گفته می شود بیا از حسنات او هر چه می خواهی بگیر. از اعمالش هر چه بخواهد می گیرد. و شما چه فکر میکنید؟ بنابراین، آیا فکر می کنید جسارت بدون مجازات می ماند؟ (مسلم، احمد بن حنبل) 260. اعزام نیروی دریایی و ام الحرام: انس بن مالک رضی الله عنه می گوید: - پیامبر صلی الله علیه و آله گهگاه به خانه ام الحرام دختر یلهان می رفت و برای او غذا می آورد. ام حرام همسر عباده بن صمیت رضی الله عنه و عمه رضاعی پیامبرمان صلی الله علیه و آله است. روزی دیگر رسول خدا صلی الله علیه و آله به خانه مشارون الیحه رفت. پیامبر ما را سیر کرد و سر مبارکش را شانه زد. پیامبر ما صلی الله علیه و آله خوابید. بعد از مدتی با خنده از خواب بیدار شد. ام حرم رضی الله عنه پرسید: ای رسول خدا چرا خندیدی؟ او گفت: «چنین افرادی از امت خود را به عنوان جانباز در راه خدا به من نشان دادند که بر این دریا (یعنی مدیترانه) مانند سلاطین طبقات بالای قصرها سوار می شوند». پس از آن، ام حرام گفت: ''- یا رسول الله! از خدا بخواه که من را یکی از آنها قرار دهد». رسول الله صلی الله علیه وسلم دعا کرد؛ بعد دوباره سرش را پایین انداخت و خوابید. بعد از مدتی دوباره با خنده از خواب بیدار شد. ام حرام دوباره پرسید: «یا رسول الله چرا می خندی؟» مثل سابق افرادی از امت من را به عنوان جانباز نشان دادند... گفت. ام حرام: ''- یا رسول الله، دعا کن. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وقتی گفتم: «خداوند مرا هم از آن گروه قرار دهد!» «تو از اولین کاروان‌هایی خواهی بود که بر پشت آن دریا سوار می‌شوند» (بخاری، مسلم). در واقع آن زن در زمان حضرت عثمان رضی الله عنه سوار کشتی شد و وقتی از دریا به خشکی رفت، از حیوان افتاد و شهید شد. در طول سفر قبرس بود که ام حرام سوار کشتی شد. این لشکرکشی اولین نبرد مسلمانان در دریای مدیترانه است. در کشتی به غیر از ام الحرام، اصحابی مانند شوهرش عباد بن صمیت، ابوذر، شداد بن اوس، ابودردا رضی الله عنهم نیز بودند. نبرد شدیدی با ناوگان یونانی در مقابل قبرس درگرفت. ناوگان دشمن شکست خورد و قبرس فتح شد. (هجری: 28) ام حرام (رضی الله عنه) در چنین نبرد دریایی باشکوهی شرکت کرد. اما وقتی در پایان جنگ پا به جزیره گذاشت، بر اثر سقوط تصادفی از قاطری که به او تقدیم شده بود، به شهادت رسید. Muşârun ileyha در قبرس نوشته شده است.

[@AbdullahCANCAN]

13. جهاد (کتاب مصحبه 5) قسمت 3 - محمود سامی رمضان اوغلو (K.s.) قسمت 3 261. جنگ تقلب است: "جنگ یک هاد است." 1- پس از شکست در جنگ احد، مشرکان برای حمله بزرگ به مدینه منوره آماده می شدند. مردی به نام مأبد با اجازه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) برگشت و وارد سپاه قریش شد. سران قریش: وقتی پرسیدند: «معابد چطور؟» ''- دنبالم می آمدند. او گفت: «آنها چنان ارتش منظمی دارند که من تا به حال چیزی شبیه به آن ندیده بودم. روسای: - مأبد چه می گویی؟ آیا مسلمانان قدرت حرکت دارند؟ اوس و خزرج که در جنگ دیروز نجنگیدند، امروز به هم پیوسته اند و می آیند تا انتقام بگیرند. وقتی اینجا بیکار هستید فردا صبح پیشانی اسبهایتان را خواهید دید. صفوان پسر امیه: '' - این چیزی است که من گفتم! چیزی که می ترسیدیم برایمان اتفاق افتاد. او گفت: "بیا به راه خود ادامه دهیم!" مشرکان با وحشت شدید شروع به فرار کردند. مستقیم به مکه رفتند. با این راهنمایی معبد، مسلمانان از یک مشکل بزرگ نجات یافتند. 2- در جنگ خندق، فرزندان قریظه یهود پیمان شکنی کردند و با مشرکان علیه مسلمانان متحد شدند و مدینه مونووره را با نیروهای قریش، کاتافانوغوللاری و قریضاوگولاری به شدت محاصره کردند. این حرکت خطر بزرگی برای مسلمانان به همراه داشت. در این حال، نعیم بن مسعد، که پنهانی به شرف اسلام مشرف شده بود، شبانه به نیروهای زمینی اسلام نزدیک شد و با اجازه پیامبر (صلی الله علیه و آله) از آنجا گذشت. پس از رایزنی ها و گفتگوهای طولانی و پنهانی: ''- یا رسول الله! نه قریش و نه قبایل دیگر نشنیده اند که من مسلمان هستم. گفت: «اگر اجازه می دهید، خدمتی ارائه کنم. پس از آن، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) حدیث فوق را بیان کرد و نعیم را به طرف دیگر فرستاد. نعیم مستقیماً نزد پسران قریظه رفت. آنها صحبت کردند. -میدونی به چی رسیدم؟ - نه - فکر می کنم قدردانی می کنی که چقدر دوستت دارم. - قطعا. -مطمئن باش این چند روزه که مدام بهت فکر میکنم ولی... - به ما بگو، بگو، ما از هر نظر به تو اعتماد داریم. - در واقع شما در صدد حذف مسلمانان از روی زمین هستید. اما در پاسخ و دفاع عقب نمی مانند. همانطور که می دانید مکه ها کم کم دارند خسته می شوند. آنها از جنگ خسته شده بودند. فردا می روند و به شهر خود می روند. در دست مسلمانان خواهی ماند. عهد خود را شکستی و خشم آنان را برانگیختی. من تعجب می کنم چه اتفاقی برای شما خواهد افتاد؟ اگر عاقل هستی چند مرد محترم از قریش را گروگان بگیر. به طوری که بدون پایان جنگ نمی توانند آنجا را ترک کنند. این پیشنهاد بسیار مناسب تشخیص داده شد و همه آن را پذیرفتند. نعیم نزد ابوسفیان رفت. آنها گفتند: - می شنوی؟ - چی؟ - اوه... پس هنوز در موردش نشنیدی، نه؟ - عزیزم چی شده؟ پس چی؟ چه اتفاقی خواهد افتاد؟ فرزندان قريظه از اينكه پيمان مسلمانان را شكستند پشيمان مي شوند و از تو چند نفر را به عنوان گروگان مي خواهند تا تاوان گناهانشان را بدهند. قرار بود آن را به محمد صلی الله علیه و آله برسانند. احمق نباش، ها! آن روز جمعه بود. در شام، ابوسفیان مردی را برای آزمایش فرزندان قریظه فرستاد و گفت: اینجا جای ایستادن نیست و شما جنگ را سبک می‌گیرید. بیایید فردا با هم حمله کنیم و دست از کار برداریم، زیرا سربازان ما از گرسنگی شکایت دارند و حیوانات ما در حال تلف شدن هستند. فرزندان قریظه: - فردا شنبه است، نمی توانیم دعوا کنیم. اگر روز بعد باشد، شاید... اما ما یک شرط داریم. ما هفتاد نفر از سرشناسان شما را گروگان می خواهیم. جواب دادند چون ما به شما اعتماد نداریم. قریشیان: ''- اوه... چقدر درست گفته نویم.'' فرزندان قریظه نیز گفتند: می‌گفتند: «ببین چطور حرف‌های نعیم درست می‌شود». فرزندان قریظه از میدان جنگ کناره گیری کردند. آنها به قلعه های خود رفتند، در خود بسته شدند و شروع به تماشا کردند. اکنون سرعت جنگ کاملاً کاهش یافته بود. تنش بین قریش و پسران قریظه بدتر شد. سرانجام قریش خسته شدند و عقب نشینی کردند و رفتند. فرزندان قریظه نیز به دست مسلمانان افتادند و قلعه های آنان فتح شد. 262. تلاش برای مبارزه: پروردگار ما دوست داشت و از مردی راضی بود که یارانش در حال جنگیدن در راه خدا هلاک شدند، اما آنچه را که در آن لحظه بر دوش او بود، یعنی وظیفه ای که بر عهده او بود، دانست و قدردانی کرد. ، دوباره به دشمن روی آورد و قهرمانانه جنگید) و سرانجام پس از ریختن خونش به شهادت رسید. سپس خداوند متعال به فرشتگان خود می فرماید: به بنده من بنگرید! با محبت به آنچه پیش از من بود، یعنی درجه شهادت و رضایت من، و ترس از آنچه پیش روی من بود، یعنی از عذاب من، دوباره بازگشت (شیرگونه جنگید و) سرانجام خونش ریخته شد (شهید شد). .)» (ابو داود) الکامی می گوید: اگر جانبازی که همرزمانش در جنگ از بین رفته اند، یقین بداند که استقامت او ضرر قابل توجهی به دشمن و سود زیادی برای مسلمانان دارد، باید استقامت کند و عقب نشینی نکند. او باید در آن لحظه به وظیفه خود عمل کند.

[@AbdullahCANCAN]

13. जिहाद (मुसाहबे 5 पुस्तक) भाग 3 - महमूद सामी रामज़ानोग्लू (के.एस.) भाग 1 246. मुजाहिदी तेसी: "मेरी राय में, एक मुजाहिद का समर्थन करना जो अल्लाह के रास्ते में युद्ध में जाता है, और सुबह या शाम को उसके सिर पर रहना, दुनिया से और दुनिया में होने वाली चीजों से एक बाधा है।" प्रिय भी है।'' (अहमद बी. हनबेल) तेस्सी का अर्थ है किसी ऐसे व्यक्ति के पास से गुजरना जो विदाई लेने के लिए यात्रा पर जा रहा हो, और यह सुन्नत-ए सानिया है। 247. अल्लाह की राह में उसके पाँव धूल-धूसरित हो गये। "अल्लाह उस व्यक्ति के लिए आग यानी नरक से मना करता है जिसके पैर अल्लाह की राह में धूल बन जाते हैं।" (बुखारी) 248. अल्लाह की राह पर चलना: "अल्लाह की राह में एक दिन का इंतज़ार करना इस दुनिया और इस पर मौजूद हर चीज़ से बेहतर है। यहाँ तक कि स्वर्ग का वह स्थान जहाँ तुममें से कोई अपना कोड़ा लगाता है, संसार और उस पर मौजूद हर चीज़ से बेहतर है। "एक नौकर का शाम या सुबह अल्लाह की राह पर चलना दुनिया और दुनिया की चीजों से बेहतर है।" (बुखारी, अहमद बी. हनबेल) 249. अल्लाह की राह में धूल झोंकना: "यहां तक ​​कि धूल भी जो अल्लाह के रास्ते में काम करते समय गंदी हो जाती है, वह रोशनी होगी जो क़यामत के दिन चेहरों को चमकाएगी।" 250. जो व्रत नहीं कर रहे हैं उनकी सेवा, जो व्रत कर रहे हैं उनकी सेवा: ''एन्स रदिअल्लाहु अन्ह ने कहा: - लड़ाई के दौरान हम पैगंबर (उन पर शांति हो) के दल के साथ थे। हममें से जो सबसे ज्यादा छाया में था, उसे उसके अपने कपड़े ही छाया दे सकते थे। मुस्लिम के अनुसार, ऐसे लोग भी हैं जो अपने हाथों से अपने चेहरे को सूरज की गर्मी से बचाते हैं। जो लोग उपवास कर रहे थे वे उस दिन काम नहीं कर सके। हालाँकि, जिन लोगों ने अपना रोज़ा तोड़ा, वे मुजाहिदीन को सिंचाई करने के लिए अपने ऊँटों से पानी ले गए। उन्होंने अपने मित्रों की सेवा की। वे अपने मामलों का ध्यान रखते थे। सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम ने कहा: "आज जिन लोगों ने रोज़ा नहीं रखा, उन्होंने सवाब छीन लिया।" जो लोग यात्रा में अर्थात् युद्ध में व्रत करते हैं, उनसे अपना ही कल्याण होता है। हालाँकि, जिन लोगों ने उपवास नहीं किया लेकिन अपने साथी सैनिकों की सेवा की, उन्हें उपवास करने वालों जितना ही इनाम मिला। उन्हें प्राप्त सेवाओं की डिग्री के अनुसार पुरस्कार भी प्राप्त हुए। इस हदीस से यह निष्कर्ष निकलता है कि मुजाहिदीनों के बीच की गई सेवाओं का सवाब रोजे के सवाब से अधिक है। सभी मुसलमानों के लिए जिहाद में सहयोग करना अनिवार्य है, विशेषकर सेना के आंदोलनों के दौरान।

[@AbdullahCANCAN]

13. जिहाद (मुसाहबे 5 पुस्तक) भाग 3 - महमूद सामी रमाज़ानोग्लू (के.एस.) भाग 2 251. युद्ध में सेवा देने वाली साथी महिलाएँ: "रूबेयी बिन्त-ए मुअविज़, किराम के साथियों की महिलाओं में से एक, कहती हैं: - हम लड़ाई में अल्लाह के रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम) के साथ जाते थे। हम मुजाहिदीन के लिए पानी ले जाएंगे, घायलों का इलाज करेंगे और शहीदों के शवों को मदीना ले जाएंगे। (बुखारी) जिहाद में महिलाओं की सेवा के बारे में कई हदीसें हैं जिनमें से दो इस प्रकार हैं: 1- हज़रत इन्स रज़ियल्लाहु अन्ह फ़रमाते हैं: उहुद की लड़ाई के दौरान, कुछ साथियों ने पैगंबर सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम को छोड़ दिया। मैंने अबू बक्र सिद्दीकी की बेटी आयशा, पैगंबर सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम की पत्नी और उम्म सुलेयम को देखा, जो अपनी पतलून ऊपर कर रही थीं और यथासंभव कड़ी मेहनत कर रही थीं। इमाम बुखारी का कहना है कि इस हदीस के वर्णन में अबू मामेर के अलावा, अन्य लोगों ने भी इस कथन में अब्दुलवारिस से उद्धृत किया है: यह बताया गया कि "वे अपनी पीठ पर पानी की बोतलें ले जा रहे थे।" उन्होंने साथियों के मुँह में पानी डाला, फिर लौट आये, कैंटीन भर दी और फिर साथियों को पानी पिलाने चले गये। 2- सालेबे बिन अबू मलिक रदियल्लाहु अन्ह ने कहा: - उमर बिन खत्ताब रदियल्लाहु अन्ह मदीना की महिलाओं के बीच ऊनी कपड़े बांट रहे थे। उसके हाथ में एक अच्छी पोशाक बची थी। उसके बगल वाले लोगों में से एक ने कहा: ''- हे अमीर'एल-मुमिनीन! यदि आप इसे पैगंबर (उन पर शांति हो) की पोती उम्म-ए कुलथुम को देते हैं, तो यह उम्म-ए कुलथुम हज़रत अली-रदियल्लाहु अन्ह और केरेमल्लाहु वेचेह, हज़ की बेटी है। वह ओमर की पत्नी है. हज़रत उमर रज़ियल्लाहु अन्ह ने कहा: ''- नहीं, उम्म-ए सुलेयम इस पोशाक के लिए अधिक योग्य है। क्योंकि वह अंसार की उन महिलाओं में से एक हैं जिन्होंने पैगंबर (उन पर शांति हो) के प्रति निष्ठा व्यक्त की थी। उहुद की लड़ाई के दौरान उन्होंने कैंटीन में हमारे लिए पानी पहुंचाया। बुखारी, एनेस और सालेबे ने रज़ियल्लाहु अन्हुमा से रिकॉर्ड किया है कि हुनैन की लड़ाई में उम्म-ए-सुलेयम ने अपने हाथ में एक खंजर लिया और कहा, "अगर कोई दुश्मन मेरे पास आना चाहता है, तो मैं उसके पेट को इससे छेद दूंगी।" उम्म-ए सुलेयम एनेस इब्न मलिक रदियल्लाहु अन्ह की मां हैं। 252. एक शहीद को कोई सांसारिक पछतावा नहीं होता: "ऐसा कोई नहीं है जो स्वर्ग में प्रवेश करेगा जो पृथ्वी पर वापस लौटना चाहेगा जब पृथ्वी पर उसके लिए कुछ भी नहीं है, खुशी की एक छोटी सी आशा भी नहीं है। लेकिन शहीद ऐसा नहीं होता. हालाँकि, चूंकि वह शहादत के कारण बाद के जीवन में कई चमत्कार और आशीर्वाद देखेंगे, वह दुनिया में वापस आकर दस बार और मरना चाहते हैं।'' (बुखारी) 253. क़यामत के दिन शहीद का विवरण: "मैं अल्लाह की कसम खाता हूं, जिसके हाथों में मेरी आत्मा है, कि वह अच्छी तरह जानता है कि उसके रास्ते में कौन वास्तव में घायल हुआ है। हालाँकि, वह व्यक्ति क़यामत के दिन अपने रंग-रूप के साथ खून के रंग और अपनी गंध के साथ कस्तूरी की गंध के साथ आएगा।'' (बुखारी) 254. लूट: "लूटकर लिया गया माल हलाल नहीं है।" (इब्न माजा) सालेबे रज़ियल्लाहु अन्ह कहते हैं: - एक लड़ाई में हमने दुश्मन की भेड़ें लूट लीं, उन्हें मार डाला और अपने बाघ में डाल दिया। उस समय अल्लाह के रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम) हमारे पास आये। जब उन्होंने यह स्थिति देखी, तो उन्होंने हमारे कंटेनर डलवाए और उन्होंने यह हदीस सुनाई। 255. किलिनक्लर: "तलवारें मुजाहिदों के कपड़े हैं।" 256. शहीद का दर्द: "एक शहीद को मारे जाने का दर्द उतना ही महसूस होता है जितना आपमें से किसी को भी चुभने का दर्द होता है।" (बुखारी) 257. शहीद की हिमायत: "एक शहीद अपने परिवार और रिश्तेदारों के सत्तर लोगों के लिए परलोक में मध्यस्थता करेगा।"

[@AbdullahCANCAN]

13. जिहाद (मुसाहबे 5 पुस्तक) भाग 3 - महमूद सामी रामज़ानोग्लू (के.एस.) भाग 3 258. या तो स्वर्ग या लूट: "अल्लाह ने अपने रास्ते में संघर्ष करने वाले को अल्लाह के रास्ते में लड़ने और उसके शब्दों और आदेशों की पुष्टि करने के अलावा किसी भी कारण से अपने घर से नहीं निकाला है। उसने व्यक्तिगत रूप से प्रतिज्ञा की है कि या तो उसे शहादत के माध्यम से स्वर्ग ले जाया जाएगा, या उसे प्राप्त इनाम और अच्छे कर्मों के साथ, या लूट के साथ उसके घर लौटाया जाएगा।'' (बुखारी, मुस्लिम) 259. मुजाहिदीन के परिवारों के अधिकार: - मुजाहिदीन की पत्नियों का अपने गृहनगर में रहने वालों पर अधिकार और सम्मान उनकी अपनी माताओं के अधिकार और सम्मान के समान है। मुजाहिदीन में ऐसा कोई नहीं है जो किसी व्यक्ति के परिवार और मामलों की देखरेख और प्रतिनिधित्व करता हो और फिर भी उसे धोखा दे, जब तक कि फैसले के दिन, उस मुजाहिद को रोका न जाए और उससे कहा जाए: "इस आदमी ने वास्तव में आपके परिवार को धोखा दिया है। कहते हैं, "चलो, उसके अच्छे कर्मों में से जो चाहो ले लो।" वह अपने कर्मों से जो चाहता है वही लेता है। और आप क्या सोचते हैं? तो, क्या आपको लगता है कि उस दुस्साहस को सज़ा नहीं मिलेगी? (मुस्लिम, अहमद बी. हनबेल) 260. नौसेना अभियान और उम्म अल-हरम: ''एन्स इब्न मलिक रज़ियल्लाहु अन्ह कहते हैं: - पैगंबर (उन पर शांति हो) कभी-कभी येल्हान की बेटी, उम्म-ए-हरम के घर जाते थे और वह उनके लिए खाना लाती थीं। उम्म-ए हरम उबादे बिन समित रदियल्लाहु अन्ह की पत्नी और हमारे पैगंबर सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम की पालक चाची हैं। एक और दिन, अल्लाह के दूत (सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम) मुशरुन इलैहा के घर गए। उन्होंने हमारे पैगंबर को खाना खिलाया और उनके धन्य सिर पर कंघी की। हमारे पैगम्बर (सल्ल.) सो गये। थोड़ी देर बाद वह हँसते हुए उठा। उम्म-ए-हरम रदियल्लाहु अन्हा ने पूछा: ''हे अल्लाह के रसूल, आप क्यों हँसे? उसने कहा: "- मुझे मेरी उम्मत से ऐसे लोगों को दिखाया गया जो अल्लाह की राह में अनुभवी थे, वे महलों की ऊपरी मंजिलों पर सुल्तानों की तरह इस समुद्र (अर्थात भूमध्य सागर) पर सवारी करेंगे।" उसके बाद, उम्म-ए-हरम ने कहा: '' - हे अल्लाह के दूत! भगवान से प्रार्थना करें कि वह मुझे उनमें से एक बनायें।” रसूलुल्लाह सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम ने प्रार्थना की; फिर उसने फिर से अपना सिर नीचे रख दिया और सो गया। थोड़ी देर बाद वह फिर हँसते हुए उठा। उम्म-ए-हरम ने फिर पूछा: "हे अल्लाह के रसूल, आप क्यों हंस रहे हैं?" उन्होंने कहा, पहले की तरह ही, मेरे उम्माह के लोगों को मुझे दिग्गजों के रूप में दिखाया गया। उम्म-ए हरम: ''- हे अल्लाह के दूत, प्रार्थना करो; जब मैंने कहा, "अल्लाह मुझे भी उस समूह से बना दे!", अल्लाह के दूत (सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम) ने कहा: ''- आप उन लोगों के पहले कारवां में से होंगे जो उस समुद्र की पीठ पर सवार होंगे।'' (बुखारी, मुस्लिम) दरअसल वह औरत हज़रत उस्मान रज़ियल्लाहु अन्ह के ज़माने में जहाज़ पर चढ़ी और जब समंदर से ज़मीन की तरफ गयी तो जानवर से गिर पड़ी और शहीद हो गयी। साइप्रस यात्रा के दौरान उम्म-ए-हरम जहाज पर सवार हुआ था। यह अभियान मुसलमानों की भूमध्यसागरीय लड़ाइयों में से पहला है। जहाज पर उम्म-ए-हरम के अलावा उनके पति उबादे बिन समित, अबू ज़ेर, शद्दाद बिन इव्स, अबुद-दर्दा रदियल्लाहु अन्हुम जैसे साथी भी थे। साइप्रस के सामने यूनानी बेड़े के साथ भयंकर युद्ध हुआ; दुश्मन का बेड़ा हार गया और साइप्रस जीत लिया गया। (हिजरी: 28) उम्म-ए-हरम (अल्लाह उस पर प्रसन्न हो सकता है) ने ऐसा शानदार समुद्री युद्ध लड़ा। हालाँकि, जब युद्ध के अंत में उन्होंने द्वीप पर कदम रखा, तो गलती से सामने आए खच्चर से गिरकर वह शहीद हो गए। मुसारुन इलेहा साइप्रस में लिखा गया है।

[@AbdullahCANCAN]

13. जिहाद (मुसाहबे 5 पुस्तक) भाग 3 - महमूद सामी रमाज़ानोग्लू (के.एस.) भाग 4 261. युद्ध धोखा है: ''युद्ध एक हुड है.'' 1- उहुद की लड़ाई में हार के बाद, बहुदेववादी मदीना-ए-मुनेवरे के खिलाफ एक बड़े हमले की तैयारी कर रहे थे। माबेद नाम का एक व्यक्ति पैगम्बर (सल्ल.) की अनुमति से लौटा और कुरैश सेना में शामिल हो गया। कुरैश नेता: जब उन्होंने पूछा, "मुहम्मदों के बारे में क्या?" माबेद ने कहा: ''- वे मेरे पीछे आ रहे थे। उन्होंने कहा, "उनके पास इतनी नियमित सेना है कि मैंने पहले कभी ऐसी सेना नहीं देखी।" प्रमुख: "- आप क्या कह रहे हैं, माबेद? क्या मुसलमानों में हिलने-डुलने की ताकत है?" उन्होंने कहा: ''- एडब्ल्यूएस और खजराज के जो लोग कल की लड़ाई नहीं लड़े थे, वे आज सेना में शामिल हो गए हैं और बदला लेने आ रहे हैं। "जब तुम यहां सुस्ता रहे हो, कल सुबह तुम अपने घोड़ों के माथे देखोगे।" सफवान, उमैया का पुत्र: ''- मैंने यही कहा! जिसका हमें डर था वही हमारे साथ हुआ. "चलो अपने रास्ते चलते हैं!" बहुदेववादी बड़ी दहशत में भागने लगे। वे सीधे मक्का गये। मन्दिर के इस मार्गदर्शन से मुसलमान एक बड़ी मुसीबत से बच गये। 2- ट्रेंच की लड़ाई में, यहूदी कुरैज़ा बेटों ने समझौते को तोड़ दिया और मुसलमानों के खिलाफ बहुदेववादियों के साथ एकजुट हो गए, और उन्होंने कुरैश, कटाफ़ानोग्लारी और कुरैज़ाओग्लारी सेनाओं की सेनाओं के साथ मदीना-ए-मुनेवेरे को कसकर घेर लिया। इस आंदोलन से मुसलमानों के लिए बड़ा खतरा उत्पन्न हो गया। इस बीच, गुप्त रूप से इस्लाम के सम्मान से सम्मानित नुआयम बिन मेसाद ने रात में इस्लामी भूमि बलों से संपर्क किया और पैगंबर (उन पर शांति हो) की अनुमति से आगे बढ़ गए। लंबे और गुप्त परामर्श और बातचीत के बाद: '' - हे अल्लाह के दूत! न तो कुरैश और न ही अन्य जनजातियों ने अभी तक सुना है कि मैं मुसलमान हूं। उन्होंने कहा, "यदि आप मुझे अनुमति दें तो मुझे एक सेवा प्रदान करने दीजिए।" इसके बाद, अल्लाह के दूत (सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम) ने उपरोक्त हदीस बताई और नुआयम को दूसरी तरफ भेज दिया। नुआयम सीधे कुरैज़ा के संस के पास गया। उन्होंने बात की। - क्या आप जानते हैं कि मैं किसलिए आया था? - नहीं। - मुझे लगता है कि आप इसकी सराहना करते हैं कि मैं आपसे कितना प्यार करता हूं। - निश्चित रूप से। - निश्चिंत रहें, मैं कुछ दिनों से हर समय आपके बारे में सोच रहा हूं, लेकिन... - हमें बताएं, हमें बताएं, हमें आप पर हर तरह से भरोसा है। - दरअसल, आप मुसलमानों को धरती से हटाने की कोशिश कर रहे हैं। लेकिन जवाब और बचाव में वे पीछे नहीं रहते. जैसा कि आप जानते हैं, मक्कावासी ऊबने लगे हैं। वे युद्ध से थक गये थे। वे कल प्रस्थान करेंगे और अपने गृहनगर जायेंगे। तुम मुसलमानों के हाथ में रहोगे। तू ने अपनी वाचा तोड़ी है, और उनका क्रोध भड़काया है। मुझे आश्चर्य है कि तुम्हारा क्या होगा? यदि आप बुद्धिमान हैं, तो कुरैश के कुछ सम्मानित लोगों को बंधक बना लें। ताकि वे युद्ध ख़त्म किये बिना न जा सकें. यह प्रस्ताव बहुत उपयुक्त लगा और उन सभी ने इसे स्वीकार कर लिया। नूयम अबू सुफ़ियान के पास गया। उन्होंने कहा: - आप सुन सकते हैं? - क्या? - ओह... तो आपने अभी तक इसके बारे में नहीं सुना है, क्या आपने? - प्रिये, क्या ग़लत है? तो क्या हुआ? और क्या होगा? कुरैज़ा के बेटों को अफसोस है कि उन्होंने मुसलमानों के साथ समझौता तोड़ दिया, और वे आपसे अपने कुकर्मों का प्रायश्चित करने के लिए बंधकों के रूप में कुछ लोगों की माँग करेंगे। वे इसे मुहम्मद सल्लल्लाहु अलैहि व सल्लम को देने जा रहे थे। मूर्ख मत बनो, हा!.. यह आपके प्रतिष्ठित लोगों के लिए शर्म की बात होगी। उस दिन शुक्रवार था. शाम को अबू सुफ़ियान ने कुरैज़ा के बेटों की परीक्षा लेने के लिए एक आदमी भेजा और कहा, "यह खड़े होने की जगह नहीं है, और तुम लड़ाई को हल्के में ले रहे हो।" "आइए कल एक साथ हमला करें और काम करना बंद कर दें, क्योंकि हमारे सैनिक भूख के बारे में शिकायत कर रहे हैं और हमारे जानवर मर रहे हैं।" कुरैज़ा के पुत्र: - कल शनिवार है, हम लड़ नहीं सकते। अगर यह अगला दिन है, तो शायद... लेकिन हमारी एक शर्त है। हम आपके सत्तर प्रतिष्ठित लोगों को बंधक के रूप में चाहते हैं। उन्होंने उत्तर दिया, क्योंकि हमें आप पर भरोसा नहीं है। क़ुरैशी: ''- ओह... नुआयम ने कितना सही कहा।''

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Libro Musahabe 5) Parte 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Parte 1 246. Mujahidi Teşyi: "Secondo me, sostenere un mujahid che va in guerra sulla via di Allah, ed essere alla sua testa la mattina o la sera, è un deterrente dal mondo e dalle cose che accadono nel mondo." è anche amato.'' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi significa sorpassare qualcuno che sta partendo per un viaggio per salutarlo, ed è sunnah-i saniyya. 247. I suoi piedi diventano polverosi sulla via di Allah: "Allah proibisce il fuoco, cioè l'inferno, a colui i cui piedi diventano polverosi sulla via di Allah." (Bukhari) 248. Camminando sul sentiero di Allah: "Aspettare un giorno sulla via di Allah è meglio di questo mondo e di tutto ciò che contiene. Anche il posto in paradiso dove ognuno di voi mette la sua frusta è migliore del mondo e di tutto ciò che contiene. "Un servitore che cammina sulla via di Allah la sera o la mattina è meglio del mondo e delle cose del mondo." (Bukhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Polvere sparsa sulla via di Allah: "Anche la polvere che si sporca lavorando nella via di Allah sarà la luce che farà risplendere i volti nel Giorno del Giudizio" (Abu Nuaym) 250. Servizio di chi non digiuna a chi digiuna: ''Enes radıyallahu anh ha detto: - Eravamo con l'entourage del Profeta (la pace sia su di lui) durante la battaglia. Quello che tra noi era più in ombra poteva essere ombreggiato solo dai suoi stessi vestiti. Secondo Muslim c'è anche chi si protegge il volto dal calore del sole con le mani. Coloro che digiunavano non potevano lavorare quel giorno. Tuttavia, coloro che interrompevano il digiuno trasportavano l'acqua con i loro cammelli per irrigare i mujaheddin. Servivano i loro amici. Si occupavano dei loro affari. Sallallahu alayhi wa sallam ha detto: "Oggi, coloro che non hanno digiunato hanno portato via la ricompensa." (Bukhari) Coloro che digiunano in viaggio, cioè in battaglia, giovano solo a se stessi. Tuttavia, coloro che non digiunavano ma servivano i loro commilitoni guadagnavano la stessa ricompensa di coloro che digiunavano. Hanno anche ricevuto ricompense in base al grado di servizi ricevuti. Da questo hadith si deduce che la ricompensa dei servizi resi tra i mujaheddin è maggiore della ricompensa del digiuno. È obbligatorio per tutti i musulmani collaborare al jihad, soprattutto durante i movimenti dell'esercito. 251. Compagne che prestarono servizio in guerra: "Rubeyyi bint-i Muavviz, una delle donne dei Compagni di Kiram, dice: - Accompagnavamo il Messaggero di Allah (la pace sia su di lui) nelle battaglie. Portavamo l'acqua ai mujaheddin, curavamo i feriti e portavamo i corpi dei martiri a Medina. (Bukhari) Ci sono molti hadith sul servizio delle donne nella jihad. Due di questi sono i seguenti: 1- Hazrat Enes radiyallahu anh dice: Durante la battaglia di Uhud, alcuni compagni lasciarono il Profeta, sallAllahu alayhi wa sallam. Ho visto Aisha, la figlia di Abu Bakr Siddiqui, la moglie del Profeta, sallAllahu alaihi wa sallam, e Umm Sulaym, che si arrotolavano i pantaloni e lavoravano più duramente che potevano. L'Imam Bukhari dice che oltre ad Abu Ma'mer nella narrazione di questo hadith, anche altri hanno citato Abdulvaris in questa narrazione: Si raccontava che "portavano bottiglie d'acqua con la schiena". Versavano l'acqua in bocca ai compagni, tornavano di nuovo, riempivano le borracce e andavano di nuovo ad abbeverare i compagni. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh ha detto: - Omar bin Khattab radiyallahu anh stava distribuendo abiti di lana tra le donne di Medina. Gli era rimasto in mano un bel vestito. Una delle persone accanto a lui disse: ''- O Emire'l-Mü'minîn! Se lo dai a Umm-i Kulthum, la nipote del Profeta (la pace sia su di lui), questo Umm-i Kulthum è la figlia di Hazrat Ali-radiyallahu anh e kerremallahu vecheh, Hz. È la moglie di Ömer. Hazrat Omar radiyallahu anh ha detto: ''- No, Umm-i Suleym è più degno di questo vestito. Perché è una delle donne degli Ansar che hanno prestato fedeltà al Profeta (la pace sia su di lui). Ci portò l'acqua nelle mense durante la battaglia di Uhud. Bukhari, Enes e Sa'lebe registrano da radiyallahu anhuma che Umm-i Sulaym prese un pugnale in mano nella battaglia di Hunain e disse: "Se qualcuno del nemico vuole avvicinarsi a me, gli trafiggerò il ventre con esso". Umm-i Suleym è la madre di Enes ibn Malik radiyallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Libro Musahabe 5) Parte 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Parte 2 252. Il martire non ha rimpianti terreni: "Non c'è nessuno che entrerà in cielo che desideri tornare sulla terra quando per lui sulla terra non c'è più nulla, nemmeno una piccola speranza di felicità. Ma un martire non è così. Tuttavia, poiché vedrà molti miracoli e benedizioni nell'aldilà grazie al martirio, desidera tornare nel mondo e morire altre dieci volte." (Bukhari) 253. Descrizione del martire nel giorno del giudizio: "Giuro su Allah, nelle cui mani è la mia anima, che Egli sa molto bene chi è veramente ferito sul Suo cammino. Tuttavia, quella persona verrà nel Giorno del Giudizio con il suo colore e il suo aspetto come il colore del sangue e il suo profumo come il profumo del muschio.'' (Bukhari) 254. Saccheggio: "I beni sottratti al saccheggio non sono halal." (Ibn Majah) Salebe radiyallahu anh ha detto: - In una battaglia, abbiamo saccheggiato le pecore del nemico, le abbiamo massacrate e le abbiamo messe nella nostra tigre. A quel tempo, il Messaggero di Allah (la pace sia su di lui) venne da noi. Quando vide questa situazione, fece versare i nostri contenitori e raccontò questo hadith. 255. Kilinçlar: "Le spade sono gli abiti dei mujahid." (Abu Nuaym) 256. Il dolore del martire: "Un martire sente il dolore di essere ucciso tanto quanto chiunque di voi sente il dolore di essere pizzicato." (Bukhari) 257. Intercessione del martire: "Un martire intercederà per settanta persone della sua famiglia e dei suoi parenti nell'aldilà" (Ibn Hibban) 258. O il paradiso o il bottino: "Allah non ha espulso dalla propria casa colui che si sforza nella Sua via per nessun altro motivo se non quello di combattere nella via di Allah e confermare le Sue parole e i Suoi comandi. Ha personalmente garantito di averlo portato in paradiso attraverso il martirio, o di averlo riportato a casa sua con la ricompensa e le buone azioni che ha ottenuto, o con il bottino.'' (Bukhari, musulmano) 259. Diritti delle famiglie dei Mujaheddin: - I diritti e il rispetto delle mogli dei Mujaheddin nei confronti di coloro che rimangono nella loro città natale sono come i diritti e il rispetto delle loro stesse madri. Non c'è nessuno tra i mujaheddin che supervisiona e rappresenta la famiglia e gli affari di un uomo e tuttavia lo tradisce, a meno che nel giorno del giudizio, quel mujahid non sarà fermato e gli dirà: "Quest'uomo ha veramente tradito la tua famiglia. Si dice: "Dai, prendi quello che desideri dalle sue buone azioni". Prende tutto ciò che desidera dalle sue azioni. E cosa ne pensi? Quindi, pensi che l'audacia rimarrà impunita? (Musulmano, Ahmed b. Hanbel) 260. Spedizione navale e Umm al-Haram: ''Enes ibn Malik radiyallahu anh dice: - Il Profeta (la pace sia su di lui) andava occasionalmente a casa della figlia di Yelhan, Umm-i Haram, e lei gli portava del cibo. Umm-i Haram è la moglie di Ubade bin Samit radıyallahu anh e la zia adottiva del nostro Profeta, sallAllahu alayhi wa sallam. Un altro giorno, il Messaggero di Allah (la pace sia su di lui) andò a casa di Musharun Ilayha. Ha dato da mangiare al nostro Profeta e ha pettinato la sua testa benedetta. Il nostro Profeta (la pace sia su di lui) dormiva. Dopo un po' si svegliò ridendo. Umm-i Haram radiyallahu anha chiese: ''O Messaggero di Allah, perché hai riso? Egli ha detto: "- Mi sono state mostrate queste persone dalla mia ummah come veterani sulla via di Allah, cavalcheranno su questo mare (cioè il Mediterraneo) come i sultani ai piani superiori dei palazzi." Allora Umm-i Haram disse: ''- O Messaggero di Allah! Pregate Dio che mi renda uno di loro." Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam pregò; Poi riabbassò la testa e si addormentò. Dopo un po' si svegliò di nuovo ridendo. Umm-i Haram chiese di nuovo: "O Messaggero di Allah, perché ridi?" Proprio come prima, le persone della mia ummah mi venivano mostrate come veterani... disse. Umm-i Haram: ''- O Messaggero di Allah, prega; Quando ho detto: "Che Allah renda anche me parte di quel gruppo!", il Messaggero di Allah (la pace sia su di lui) ha detto: ''- Sarai tra le prime carovane di coloro che viaggeranno sul dorso di quel mare.'' (Bukhari, musulmano) In effetti, quella donna salì a bordo della nave durante il periodo di Hazrat Osman radiyallahu anh, e quando andò dal mare alla terra, cadde dall'animale e divenne una martire. Fu durante il viaggio a Cipro che Umm-i Haram salì a bordo della nave. Questa campagna è la prima delle battaglie mediterranee dei musulmani. Oltre a Umm-i Haram, c'erano anche compagni sulla nave, come suo marito Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. Una feroce battaglia fu combattuta con la flotta greca davanti a Cipro; La flotta nemica fu sconfitta e Cipro fu conquistata. (Hijri: 28) Umm-i Haram (che Allah sia soddisfatto di lui) combatté una battaglia navale così gloriosa. Tuttavia, quando mise piede sull'isola alla fine della guerra, fu martirizzato cadendo accidentalmente da un mulo che gli era stato regalato. Muşârun ileyha è scritto a Cipro.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Libro Musahabe 5) Parte 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Parte 3 261. La guerra è un inganno: ''La guerra è un hud.'' 1- Dopo la sconfitta nella battaglia di Uhud, i politeisti si stavano preparando per un grande attacco contro Medina-i Münevvere. Un uomo di nome Ma'bed ritornò con il permesso del Profeta (la pace sia su di lui) ed entrò nell'esercito dei Quraysh. Leader Quraysh: Quando hanno chiesto: "E i maomettani", Ma'bed ha detto: ''- Mi stavano inseguendo. "Hanno un esercito così regolare che non ho mai visto niente di simile prima", ha detto. Capi: "- Cosa stai dicendo, Ma'bed? I musulmani hanno la forza di muoversi?", hanno risposto: ''- Quelli di Aws e Khazraj che non hanno combattuto la battaglia di ieri hanno unito le forze oggi e stanno venendo per vendicarsi. "Mentre stai qui oziando, domani mattina vedrai le fronti dei tuoi cavalli." Safvan, figlio di Umayyah: ''- Ecco cosa ho detto! Ci è successo quello che temevamo. "Andiamo per la nostra strada!", disse. I politeisti iniziarono a fuggire in preda al panico. Sono andati direttamente alla Mecca. Con questa guida del Tempio, i musulmani furono salvati da un grande problema. 2- Nella battaglia della trincea, i figli ebrei Qurayza ruppero l'accordo e si unirono ai politeisti contro i musulmani, e assediarono strettamente Medina-i Münevvere con le forze di Quraysh, Katafanoğulları e Qurayzaoğulları. Questo movimento rappresentava un grande pericolo per i musulmani. Nel frattempo, Nuaym bin Mes'ad, segretamente onorato con l'onore dell'Islam, si è avvicinato di notte alle forze di terra islamiche e si è allontanato con il permesso del Profeta (la pace sia su di lui). Dopo lunghe e segrete consultazioni e conversazioni: ''- O Messaggero di Allah! Né i Quraysh né le altre tribù hanno ancora sentito dire che sono musulmano. "Se me lo permetti, lasciami fornire un servizio", ha detto. Successivamente, il Messaggero di Allah (la pace sia su di lui) dichiarò l'hadith di cui sopra e inviò Nuaym dall'altra parte. Nuaym andò direttamente dai Figli di Qurayza. Hanno parlato. - Sai a cosa sono arrivato? - NO. - Penso che apprezzi quanto ti amo. - Certamente. - Stai tranquillo, è da qualche giorno che ti penso continuamente, ma... - Raccontacelo, raccontacelo, ci fidiamo di te in ogni modo. - In effetti, stai cercando di eliminare i musulmani dalla terra. Ma non restano indietro nella risposta e nella difesa. Come sapete, i meccani cominciano ad annoiarsi. Erano stanchi della guerra. Partiranno domani e torneranno nella loro città natale. Rimarrai nelle mani dei musulmani. Hai infranto la tua alleanza e hai provocato la loro ira. Mi chiedo cosa ti succederà? Se sei saggio, prendi in ostaggio alcuni uomini rispettati dei Quraysh. In modo che non possano andarsene senza porre fine alla guerra. Questa offerta fu giudicata molto conveniente e tutti la accettarono. Nuaym è andato ad Abu Sufyan. Loro hanno detto: - Puoi sentire? - Che cosa? - Oh... quindi non ne hai ancora sentito parlare, vero? - Tesoro, cosa c'è che non va? E allora? Cos'altro succederà? I figli di Qurayza si rammaricano di aver rotto l'accordo con i musulmani e ti chiederanno alcuni uomini come ostaggi per espiare le loro malefatte. Lo avrebbero consegnato a Muhammad, sallAllahu alayhi wa sallam. Non essere sciocco, ah!... Sarebbe un peccato per i tuoi notabili. Quel giorno era venerdì. In serata, Abu Sufyan mandò un uomo a mettere alla prova i figli di Qurayza e disse: "Questo non è un posto dove stare e stai prendendo la battaglia alla leggera. "Attacchiamo insieme domani e smettiamo di lavorare, perché i nostri soldati si lamentano della fame e i nostri animali stanno morendo". Figli di Qurayza: - Domani è sabato, non possiamo combattere. Se sarà il giorno dopo, forse... Ma abbiamo una condizione. Vogliamo settanta dei vostri notabili come ostaggi. Perché non ci fidiamo di te, hanno risposto. Qurayshi: ''- Oh... come ha detto bene Nuaym.'' I figli di Qurayza hanno anche detto: Dicevano: "Guarda come si avverano le parole di Nuaym". I figli di Qurayza si ritirarono dal campo di battaglia. Andarono ai loro castelli, si chiusero e cominciarono a guardare. La guerra era ormai completamente rallentata. La tensione tra i Quraysh e i figli Qurayza divenne ancora peggiore. Alla fine, i Quraysh si stancarono, si ritirarono e se ne andarono. Anche i figli di Qurayza caddero nelle mani dei musulmani e i loro castelli furono conquistati. 262. Tendere alla lotta: Nostro Signore amava e si compiaceva di quell'uomo i cui compagni furono distrutti mentre combatteva sulla via di Allah, ma che conosceva e apprezzava ciò che gli spettava in quel momento, cioè il dovere che gli spettava (per questo motivo , si rivolse nuovamente al nemico e combatté eroicamente) e che fu infine martirizzato dopo che il suo sangue fu versato. Allora Allah, l'Onnipotente e l'Eccelso, dice ai Suoi angeli: "Guardate il mio servitore! Amando ciò che mi precedeva, cioè il grado del martirio e il mio consenso, e temendo ciò che mi precedeva, cioè il mio castigo, tornò di nuovo (lottò come un leone e) infine il suo sangue fu sparso (fu martirizzato). .)'' (Abu Davud) Alkami dice: Se un veterano i cui compagni sono stati distrutti nella battaglia sa con certezza che la sua perseveranza causerà un danno significativo al nemico e un grande beneficio ai musulmani, dovrebbe perseverare e non ritirarsi; Deve fare il suo dovere in quel momento.

[@AbdullahCANCAN]

13. الجهاد (كتاب المصحابة 5) الجزء 3 - محمود سامي رمضان أوغلو (K.S.) 1. "في رأيي أن مؤازرة المجاهد الذي يجاهد في سبيل الله والوقوف عند رأسه صباحا أو مساءا هو رادع عن الدنيا وعن ما يحدث في الدنيا". "و هو أيضاً محبوب." (أحمد بن حنبل) والطيس هو المرور على من كان في سفر للوداع، وهو سنة سنية. 247. تغبرت قدماه في سبيل الله: «إن الله حرم على النار، أي جهنم، على من اغبرت قدمه في سبيل الله» (رواه البخاري). 248. السير في سبيل الله: "انتظار يوم في سبيل الله خير من الدنيا وما عليها. حتى لموضع أحدكم سوطه في الجنة خير من الدنيا وما عليها. «ماشي العبد في سبيل الله حين يمسي أو يصبح خير من الدنيا وما في الدنيا» (البخاري، أحمد بن حنبل). 249. غبارٌ منثورٌ في سبيل الله: «حتى الغبار الذي يُوسخ في سبيل الله يكون نورًا تضيء به الوجوه يوم القيامة» (أبو نعيم). 250. خدمة المفطر للصائم: "قال أنيس رضي الله عنه: - كنا مع النبي صلى الله عليه وسلم في المعركة. وأكثر من ظلله فينا لم يكن من الممكن أن يظلله إلا بثوبه. وفي رواية مسلم أن هناك من يحمي وجهه من حر الشمس بأيديه. ولم يتمكن الصائمون من العمل في ذلك اليوم. إلا أن المفطرين حملوا الماء بجمالهم لسقي المجاهدين. لقد خدموا أصدقائهم. واهتموا بشؤونهم. قال صلى الله عليه وسلم: ""اليوم ذهب الأجر للمفطرين"" (رواه البخاري). والذين يصومون في السفر أي في المعركة لا ينفعون إلا أنفسهم. ومع ذلك، فإن أولئك الذين لم يصوموا ولكنهم خدموا إخوانهم الجنود حصلوا على أجر مماثل مثل أولئك الذين صاموا. كما حصلوا على مكافآت وفقًا لدرجة الخدمات التي تلقوها. ويستفاد من هذا الحديث أن أجر الخدمات في المجاهدين أعظم من أجر الصيام. ويجب على جميع المسلمين التعاون على الجهاد، خاصة أثناء تحركات الجيش. 251. المرافقات اللاتي خدمن في الحرب: «تقول ربيعة بنت مؤوذ إحدى نساء أصحاب الكرام: - كنا نصاحب رسول الله صلى الله عليه وسلم في المعارك. كنا نحمل الماء للمجاهدين، ونعالج الجرحى، وننقل أجساد الشهداء إلى المدينة المنورة. (رواه البخاري) هناك أحاديث كثيرة في خدمة المرأة في الجهاد، منها: 1- يقول حضرة أنس رضي الله عنه: وفي غزوة أحد خرج بعض الصحابة من النبي صلى الله عليه وسلم. ورأيت عائشة بنت أبي بكر الصديق زوجة النبي صلى الله عليه وسلم وأم سليم يشمران سراويلهما ويجتهدان ما استطاعا. يقول الإمام البخاري: غير أبي معمر في رواية هذا الحديث، نقل آخرون أيضاً عن عبد الفارس في هذه الرواية: وروي أنهم "كانوا يحملون قوارير الماء على ظهورهم". وصبوا الماء في أفواه الصحابة، وعادوا مرة أخرى، وملأوا المقاصف، وذهبوا مرة أخرى ليسقيوا الصحابة. 2 - صلبب بن أبي مالك رضي الله عنه قال: - وكان عمر بن الخطاب رضي الله عنه يوزع أثواب الصوف على نساء المدينة المنورة. كان لديه ثوب جميل بقي في يده. قال أحد الأشخاص الذين كانوا بجانبه: ''- يا أمير المؤمنين! إذا أعطيت هذا لأم كلثوم، حفيدة النبي (صلى الله عليه وسلم)، فإن أم كلثوم هذه هي ابنة حضرة علي رضي الله عنه وكرم الله فيتشه، هرتز. هي زوجة عمر. قال حضرة عمر رضي الله عنه: ''- لا، أم سليم أحق بهذا الثوب. لأنها إحدى نساء الأنصار اللاتي بايعن النبي صلى الله عليه وسلم. وكان يحمل لنا الماء في المقاصف في غزوة أحد. وقد روى البخاري وأنيس والصليبي رضي الله عنهم أن أم سليم أخذت خنجراً بيدها يوم حنين وقالت: من أراد أن يقترب مني أحد من الأعداء لطعنت به بطنه. أم سليم هي أم أنس بن مالك رضي الله عنه. 252. ليس للشهيد ندم من الدنيا: "ليس من أحد يدخل الجنة يرغب في أن يعود إلى الأرض وليس له في الأرض شيء ولا أمل من السعادة. لكن الشهيد ليس كذلك. ولكن بما أنه يرى في الآخرة من الآيات والبركات الكثيرة بفضل الشهادة، فإنه يتمنى أن يرجع إلى الدنيا فيموت عشر مرات أخرى" (البخاري). 253. صفة الشهيد يوم القيامة : "والله الذي نفسي بيده إنه يعلم من هو المتضرر حقا في سبيله. إلا أنه يأتي يوم القيامة لونه وشكله لون الدم، وريحه كريح المسك» (البخاري).

[@AbdullahCANCAN]

13. الجهاد (كتاب المصحابة 5) الجزء 3 - محمود سامي رمضان أوغلو (K.s.) الجزء 2 254. النهب: «إن المال الغني بالنهب لا يحل» (ابن ماجه). ساليبي راضي الله عنه يقول: - في إحدى المعارك نهبنا غنم العدو وذبحناها ووضعناها في نمرتنا. فحينئذ دخل علينا رسول الله صلى الله عليه وسلم. فلما رأى هذا الوضع، صب أوعيتنا، وروى هذا الحديث. 255. كيلينجلار: «السيوف ثياب المجاهدين» (أبو نعيم). 256. ألم الشهيد: «إن الشهيد يجد ألم القتل كما يجد أحدكم ألم القرصة» (رواه البخاري). 257. شفاعة الشهيد: «يشفع الشهيد في الآخرة لسبعين من أهله وأقاربه» (ابن حبان). 258. إما الجنة أو الغنائم: «ما أخرج الله من بيته مجاهداً في سبيله إلا الجهاد في سبيل الله وتصديقاً لكلماته وأمره. وقد تكفل بنفسه إما أن يدخله الجنة بالشهادة، أو أن يرده إلى منزله بما نال من الأجر والحسنات، أو بالغنيمة» (البخاري ومسلم). 259. حقوق عوائل المجاهدين: - إن حقوق زوجات المجاهدين على من يقيم في وطنهم كحقوق أمهاتهم واحترامهم. ليس هناك أحد من المجاهدين يشرف ويمثل أسرة رجل وشؤونه ثم يخونه، إلا يوم القيامة، يتم إيقاف ذلك المجاهد فيقال له: لقد خان هذا الرجل عائلتك حقًا. فيقال: هيا خذ من حسناته ما شئت. ويأخذ من أعماله ما يشاء. وما رأيك؟ لذا، هل تعتقد أن الجرأة سوف تمر دون عقاب؟ (مسلم، أحمد بن حنبل) 260.الحملة البحرية وأم الحرم: يقول أنس بن مالك رضي الله عنه: - وكان النبي صلى الله عليه وسلم يأتي أحياناً إلى بيت أم حرام بنت يلحان فتخرج له الطعام. أم حرام هي زوجة عبادة بن الصامت رضي الله عنه، وخالة نبينا صلى الله عليه وسلم. وفي يوم آخر ذهب رسول الله صلى الله عليه وسلم إلى بيت مشرون إليحة. أطعم نبينا ومشط رأسه المبارك. ونام نبينا صلى الله عليه وسلم. وبعد فترة استيقظ وهو يضحك. سألت أم حرام رضي الله عنها: ''يا رسول الله، لماذا ضحكت؟ هو قال: "- لقد رأيت أقواما من أمتي مجاهدين في سبيل الله، يركبون على هذا البحر (يعني البحر الأبيض المتوسط) مثل السلاطين في طبقات القصور". فقالت أم حرام: ''- يا رسول الله! ادعو الله أن يجعلني منهم." صلى رسول الله صلى الله عليه وسلم. ثم وضع رأسه مرة أخرى ونام. وبعد فترة من الوقت، استيقظ وهو يضحك مرة أخرى. سألت أم حرام مرة أخرى: "يا رسول الله لماذا تضحك؟" كما كان من قبل، ظهر لي الناس من أمتي على أنهم قدامى المحاربين... قال. أم حرام: ''- يا رسول الله صل؛ فقلت: جعلني الله من تلك الجماعة أيضاً، فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم: «- «إنك لتكون من أول العير ممن ركب ظهر ذلك البحر»» (البخاري ومسلم). وفي الواقع، استقلت تلك المرأة السفينة في زمن حضرة عثمان رضي الله عنه، وعندما ذهبت من البحر إلى البر، سقطت من الدابة واستشهدت. وأثناء رحلة قبرص صعدت أم حرام على متن السفينة. وهذه الحملة هي أولى معارك المسلمين في البحر الأبيض المتوسط. وبصرف النظر عن أم حرام، كان هناك أيضًا رفاق على متن السفينة، مثل زوجها عبادة بن الصامت، وأبو زر، وشداد بن إيفس، وأبي الدرداء رضي الله عنهم. ودارت معركة شرسة مع الأسطول اليوناني أمام قبرص؛ هُزم أسطول العدو واحتلت قبرص. (الهجرية: 28) وقد خاضت أم حرام رضي الله عنها معركة بحرية مجيدة. ومع ذلك، عندما وطأت قدمه الجزيرة في نهاية الحرب، استشهد بسبب سقوطه عن طريق الخطأ عن بغل قدم له. Muşârun ileyha مكتوب في قبرص.

[@AbdullahCANCAN]

13. الجهاد (كتاب المصحابة 5) الجزء 3 - محمود سامي رمضان أوغلو (K.s.) 3. 261. الحرب غش: ''الحرب هي هد.'' 1- بعد الهزيمة في معركة أحد، كان المشركون يستعدون لهجوم كبير على المدينة المنورة. فرجع رجل اسمه معبد بإذن النبي صلى الله عليه وسلم فدخل في جيش قريش. زعماء قريش: وعندما سألوا: "فماذا عن المسلمين؟" قال معبد: ''- كانوا يأتون بعدي. وقال: "لديهم جيش نظامي لم أر مثله من قبل". الرؤساء: "- ماذا تقول يا معبد؟ فقالوا: هل للمسلمين قوة على التحرك؟" '' - أولئك من الأوس والخزرج الذين لم يقاتلوا في معركة الأمس انضموا اليوم وهم قادمون للانتقام. "أثناء تواجدك هنا، سوف ترى جباه خيولك صباح الغد." صفوان بن أمية: ''-هذا ما قلته! لقد حدث لنا ما كنا نخشاه. وقال "دعونا نذهب في طريقنا!" فبدأ المشركون بالفرار فزعاً شديداً. وتوجهوا مباشرة إلى مكة. وبهذا التوجيه للهيكل، نجا المسلمون من ورطة كبيرة. 2- في معركة الخندق نقض بنو قريظة اليهود العهد واتحدوا مع المشركين ضد المسلمين، وحاصروا المدينة المنورة بقوة مع قوات قريش وكتافان أوغولاري وقوات قريظة. وشكلت هذه الحركة خطرا كبيرا على المسلمين. وفي هذه الأثناء، اقترب نعيم بن مسعد، الذي تشرف بشرف الإسلام سرًا، من القوات البرية الإسلامية ليلًا ومرَّ بإذن النبي صلى الله عليه وسلم. وبعد مشاورات وأحاديث طويلة وسرية: ''- يا رسول الله! ولم تسمع قريش ولا القبائل الأخرى بأني مسلم بعد. وقال: "إذا سمحت لي، اسمحوا لي أن أقدم خدمة". فقال رسول الله صلى الله عليه وسلم هذا الحديث وأرسل نعيما إلى الجانب الآخر. ذهب نعيم مباشرة إلى أبناء قريظة. لقد تحدثوا. - هل تعرف ما الذي جئت إليه؟ - لا. - أعتقد أنك تقدر كم أحبك. - بالتأكيد. - كن مطمئنًا، لقد كنت أفكر فيك طوال الوقت منذ بضعة أيام، ولكن... - أخبرنا، أخبرنا، نحن نثق بك في كل شيء. - بل إنكم تحاولون إزالة المسلمين من الأرض. لكنهم لا يتخلفون في الرد والدفاع. كما تعلمون، بدأ المكيون يشعرون بالملل. لقد سئموا من الحرب. سوف يغادرون غدا ويذهبون إلى مسقط رأسهم. وستبقى في أيدي المسلمين. لقد نقضت عهدك وأثارت غضبهم. وأتساءل ماذا سيحدث لك؟ إن كنت حكيما، فخذ بضعة رجال من قريش رهائن. بحيث لا يمكنهم المغادرة دون إنهاء الحرب. واعتبر هذا العرض مناسبًا جدًا وقبلوه جميعًا. ذهب نعيم إلى أبي سفيان. قالوا: - هل يمكنك السماع؟ - ماذا؟ - أوه... إذن أنت لم تسمع عنها بعد، أليس كذلك؟ - حبيبتي ما المشكلة؟ وماذا في ذلك؟ ماذا سيحدث؟ ويندم بنو قريظة على نقضهم العهد مع المسلمين، وسيطلبون منك بضعة رجال كرهائن للتكفير عن سيئاتهم. وكانوا سيوصلونها إلى محمد صلى الله عليه وسلم. لا تكن أحمقاً، ها!.. سيكون عاراً على أعيانك. كان ذلك اليوم يوم الجمعة. فلما أمسى أبو سفيان بعث رجلاً يختبر بني قريظة، وقال: هذا ليس بمقام، وأنتم تستخفون بالقتال. "دعونا نهاجم معًا غدًا ونتوقف عن العمل، لأن جنودنا يشكون من الجوع وحيواناتنا تموت". أبناء قريظة: - غدا هو السبت، لا نستطيع القتال. إذا كان في اليوم التالي، ربما... لكن لدينا شرط واحد. نريد سبعين من أعيانكم كرهائن. أجابوا لأننا لا نثق بكم. قريش: ''- اه... صح كلام نعيم.'' وقال أبناء قريظة أيضًا: وكانوا يقولون: انظروا كيف يتحقق كلام نعيم. انسحب أبناء قريظة من ساحة المعركة. ذهبوا إلى قلاعهم، وأغلقوا على أنفسهم، وبدأوا في المشاهدة. لقد تباطأت الحرب الآن تمامًا. وزاد التوتر بين قريش وبني قريظة. وأخيراً تعب قريش وانسحب وخرج. كما وقع بنو قريظة في أيدي المسلمين وفتحت قلاعهم. 262. الجهاد في النضال: لقد أعجب ربنا ورضي عن الرجل الذي هلك أصحابه وهو يقاتل في سبيل الله، ولكنه كان يعلم ويقدر ما عليه في تلك اللحظة، أي الواجب الذي وقع عليه، (لهذا السبب) (فتوجه إلى العدو مرة أخرى وقاتل ببطولة) والذي استشهد أخيرًا بعد أن سالت دماؤه. فيقول الله عز وجل لملائكته: انظروا إلى عبدي! محباً لما كان قبلي أي درجة الاستشهاد ورضاي، وخوفاً مما كان قبلي أي عقابي، عاد مرة أخرى (قاتل كالأسد و) وأخيراً سفكت دماؤه (استشهد) .)'' (أبو داود) يقول الكمي: فإذا كان المخضرم الذي قُتِل رفاقه في المعركة يعلم يقينًا أن إصراره سيلحق العدو ضررًا كبيرًا ونفعًا كبيرًا للمسلمين، فعليه أن يثابر ولا يتراجع؛ وعليه أن يقوم بواجبه في تلك اللحظة.

[@AbdullahCANCAN]

13. ДЖИХАД (Книга Мусахабе 5), Часть 3 - Махмуд Сами Рамазаноглу (К.С.), Часть 1 246. Муджахиди Теши: «По моему мнению, поддержка моджахеда, который идет на войну на пути Аллаха, и быть во главе его утром или вечером, является сдерживающим фактором от мира и от того, что происходит в мире». также любим». (Ахмед бен Ханбель) Тешьи означает пройти мимо того, кто отправляется в путь, чтобы попрощаться, и это сунна-и санияйа. 247. Его ноги покрываются пылью на пути Аллаха: «Аллах запрещает огонь, то есть ад, тому, чьи ноги покрываются пылью на пути Аллаха» (Бухари). 248. Идти по пути Аллаха: «Ожидание одного дня на пути Аллаха лучше, чем этот мир и все, что в нем. Даже то место на небе, куда кто-нибудь из вас возложит свой кнут, лучше мира и всего, что в нем. «Идти раба по пути Аллаха вечером или утром лучше мира и вещей в мире» (Бухари, Ахмед ибн Ханбель). 249. Пыль, размазанная на пути Аллаха: «Даже пыль, которая испачкается во время работы на пути Аллаха, станет светом, который засияет лица в Судный день» (Абу Нуайм). 250. Служение непостящихся постящимся: ''Энес (радиаллаху ан) сказал: - Мы были в окружении Пророка (мир ему) во время боя. Того, кто среди нас был затенен больше всего, могла затенить только его собственная одежда. По словам Муслима, есть и те, кто защищает лицо от солнечного тепла руками. Те, кто постился, не могли работать в этот день. Однако те, кто прервал пост, несли воду на своих верблюдах для орошения моджахедов. Они служили своим друзьям. Они занимались своими делами. Саллаллаху алейхи ва саллям сказал: «Сегодня те, кто не постился, забрали награду» (Бухари). Те, кто постится в пути, то есть в бою, приносят пользу только себе. Однако те, кто не постился, но служил своим однополчанам, получали такую ​​же награду, как и те, кто постился. Они также получали вознаграждения в зависимости от степени оказанных ими услуг. Из этого хадиса следует, что награда за заслуги, совершенные среди моджахедов, больше, чем награда за пост. Все мусульмане обязаны сотрудничать в джихаде, особенно во время передвижения армии. 251. Женщины-спутницы, участвовавшие в войне: «Рубейи бинт-и Муаввиз, одна из женщин сподвижников Кирама, говорит: - Мы сопровождали Посланника Аллаха (мир ему) в боях. Мы носили воду моджахедам, лечили раненых и отвозили тела шахидов в Медину. (Бухари) Существует множество хадисов о служении женщин в джихаде. Два из них следующие: 1- Хазрат Энес (радиаллаху анх) говорит: Во время битвы при Ухуде некоторые из сподвижников покинули Пророка, да благословит его Аллах и приветствует. Я увидел Аишу, дочь Абу Бакра Сиддики, жену Пророка, да благословит его Аллах и приветствует, и Умм Сулейм, которые закатывали брюки и работали изо всех сил. Имам Бухари говорит, что кроме Абу Мамера в повествовании этого хадиса, другие также цитировали Абдулвариса в этом повествовании: Сообщается, что «они несли за спиной бутылки с водой». Они налили воду в рот товарищам, снова вернулись, наполнили фляги и снова пошли поить товарищей. 2. Салебе бин Абу Малик, да будет доволен им Аллах, сказал: - Омар бин Хаттаб, да будет доволен им Аллах, раздавал шерстяные платья женщинам Медины. В руке у него осталось красивое платье. Один из людей рядом с ним сказал: ''- О эмир'л-Му'минин! Если вы отдадите это Умм-и Кульсум, внучке Пророка (мир ему), то эта Умм-и Кульсум является дочерью Хазрата Али-радиаллаху ан и керремаллаху вече, Хз. Она жена Омера. Хазрат Омар (радиаллаху анх) сказал: ''- Нет, Умм-и Сулейм более достойна этого платья. Потому что она одна из женщин ансаров, принявших верность Пророку (мир ему). Он носил нам воду во флягах во время битвы при Ухуде. Бухари, Энес и Салебе передают от радиаллаху анхума, что Умм-и Сулейм взяла в руку кинжал в битве при Хунайне и сказала: «Если кто-нибудь из врагов захочет приблизиться ко мне, я проткну им ему живот». Умм-и Сулейм - мать Энеса ибн Малика, да будет доволен им Аллах.

[@AbdullahCANCAN]

13. ДЖИХАД (Книга Мусахабе 5), Часть 3 - Махмуд Сами Рамазаноглу (К.С.), Часть 2 252. Мученик не имеет мирского сожаления: «Никто не попадет на небеса, кто пожелает вернуться на землю, когда для него на земле нет ничего, даже маленькой надежды на счастье. Но мученик не таков. Однако, поскольку благодаря мученичеству он увидит много чудес и благ в загробной жизни, он желает вернуться в мир и умереть еще десять раз» (Бухари). 253. Описание мученика в Судный день: «Клянусь Аллахом, в чьих руках моя душа, что Он очень хорошо знает, кто действительно пострадал на Его пути. Однако в Судный день этот человек придет с цветом своего лица и внешним видом, как цвет крови, и его запах, как запах мускуса» (Бухари). 254. Грабеж: «Товар, добытый путем грабежа, не является халяльным» (Ибн Маджа). Салебе, да будет доволен им Аллах, говорит: - В бою мы разграбили овец врага, зарезали их и посадили в нашего тигра. В это время к нам пришёл Посланник Аллаха (мир ему). Когда он увидел эту ситуацию, он приказал налить наши контейнеры и рассказал этот хадис. 255. Кылинчлар: «Мечи - это одежда моджахедов». (Абу Нуайм) 256. Боль мученика: «Шахид чувствует боль от убийства так же, как любой из вас чувствует боль от ущемления». 257. Заступление мученика: «Шахид будет заступаться за семьдесят человек из своей семьи и родственников в загробной жизни» (Ибн Хиббан). 258. Либо рай, либо добыча: «Аллах не изгонял того, кто стремится на Его пути, из его дома по какой-либо причине, кроме борьбы на пути Аллаха и подтверждения Его слов и повелений. Он лично поручился, что либо заберет его на небеса через мученическую смерть, либо вернет его домой с наградой и добрыми делами, которых он достиг, или с добычей» (Бухари, Муслим). 259. Права семей моджахедов: - Права и уважение жен моджахедов по отношению к тем, кто остается в родном городе, подобны правам и уважению собственных матерей. Среди моджахедов нет никого, кто бы руководил и представлял семью и дела человека и все же предал его, если только в Судный день этот моджахед не будет остановлен и не скажет ему: «Этот человек действительно предал вашу семью. Сказано: «Давай, бери из его добрых дел все, что пожелаешь». Он берет из своих дел все, что пожелает. И что ты думаешь? Итак, вы думаете, что дерзость останется безнаказанной? (Муслим Ахмед б. Ханбель) 260. Военно-морская экспедиция и Умм аль-Харам: ''Энес ибн Малик, да будет доволен им Аллах, говорит: - Пророк (мир ему) время от времени приходил в дом дочери Елхана, Умм-и Харам, и она приносила ему еду. Умм-и Харам - жена Убаде бин Самита (радиаллаху анх) и приемная тетя нашего Пророка, да благословит его Аллах и приветствует. В другой день Посланник Аллаха (мир ему) отправился в дом Мушаруна Илайхи. Он накормил нашего Пророка и причесал его благословенную голову. Наш Пророк (мир ему) спал. Через некоторое время он проснулся от смеха. Умм-и Харам (радиаллаху анха) спросила: «О Посланник Аллаха, почему ты засмеялся? Он сказал: «- Мне были показаны такие люди из моей уммы как ветераны на пути Аллаха, они будут кататься по этому морю (то есть Средиземному), как султаны на верхних этажах дворцов». Тогда Умм-и Харам сказала: ''- О Посланник Аллаха! Молитесь Богу, чтобы он сделал меня одним из них». Посланник Аллаха, да благословит его Аллах и приветствует, помолился; Затем он снова опустил голову и заснул. Через некоторое время он снова проснулся со смехом. Умм-и Харам снова спросила: «О Посланник Аллаха, почему ты смеешься?» Как и раньше, людей из моей уммы мне показали как ветеранов... - сказал он. Умм-и Харам: ''- О Посланник Аллаха, молись; Когда я сказал: «Пусть Аллах сделает и меня из этой группы!», Посланник Аллаха (мир ему) сказал: «Вы будете в числе первого каравана из тех, кто поедет по берегу этого моря». (Бухари, Муслим) На самом деле эта женщина села на корабль во времена Хазрата Османа, да будет доволен им Аллах, и когда она отправилась из моря на сушу, она упала с животного и стала шахидкой. Именно во время путешествия на Кипр Умм-и Харам поднялась на борт корабля. Эта кампания является первой средиземноморской битвой мусульман. Помимо Умм-и Харам, на корабле были также ее спутники, такие как ее муж Убаде бин Самит, Абу Зерр, Шаддад бин Эвс, Абу'д-Дарда (радиаллаху анхум). Перед Кипром произошел ожесточенный бой с греческим флотом; Вражеский флот был разгромлен и Кипр завоеван. (Хиджра: 28) Умм-и Харам (да будет доволен им Аллах) провела такой славный морской бой. Однако, когда он ступил на остров в конце войны, он принял мученическую смерть, случайно упав с подаренного ему мула. Мушарун илейха написана на Кипре.

[@AbdullahCANCAN]

13. ДЖИХАД (Книга Мусахабе 5), Часть 3 - Махмуд Сами Рамазаноглу (К.С.), Часть 3 261. Война - это обман: «Война - это худ». 1. После поражения в битве при Ухуде многобожники готовились к крупному нападению на Медину-и Мюневвере. Человек по имени Ма'бед вернулся с разрешения Пророка (мир ему) и вошел в армию курайшитов. Лидеры курайшитов: Когда они спросили: «А что насчет мусульман?» ''-Они преследовали меня. «У них такая регулярная армия, что я никогда раньше не видел ничего подобного», - сказал он. Руководители: «- Что ты говоришь, Маабед? Есть ли у мусульман силы двигаться?» - ответили они. ''- Те из Ауса и Хазраджа, кто не участвовал во вчерашней битве, сегодня объединили свои силы и идут, чтобы отомстить. «Пока ты здесь бездельничаешь, завтра утром увидишь лбы своих лошадей». Сафван, сын Умайи: ''- Вот что я сказал! С нами случилось то, чего мы боялись. «Поехали дальше!» - сказал он. Многобожники в большой панике начали бежать. Они направились прямо в Мекку. Благодаря этому руководству Храма мусульмане были спасены от великой беды. 2. В битве у Рваного траншеи еврейские сыновья Курайзы нарушили соглашение и объединились с многобожниками против мусульман, и они плотно осадили Медину-и Мюневвере силами курайшитов, Катафаногуллары и сил Курайзаогуллары. Это движение представляло большую опасность для мусульман. Тем временем Нуайм бин Месад, тайно удостоенный чести ислама, ночью подошел к сухопутным войскам ислама и прошел с разрешения Пророка (мир ему). После долгих и тайных консультаций и бесед: ''- О Посланник Аллаха! Ни курайшиты, ни другие племена еще не слышали, что я мусульманин. «Если вы позволите, позвольте мне оказать услугу», - сказал он. После этого Посланник Аллаха (мир ему) изложил вышеупомянутый хадис и отправил Нуайма на другую сторону. Нуайм отправился прямо к Сынам Курайзы. Они говорили. - Знаешь, к чему я пришел? - Нет. - Я думаю, ты ценишь, как сильно я тебя люблю. - Конечно. - Будь уверен, я все время думал о тебе уже несколько дней, но... - Скажи нам, скажи нам, мы тебе во всем доверяем. - Фактически вы пытаетесь убрать мусульман с земли. Но они не отстают в ответе и обороне. Как известно, мекканцы начинают скучать. Они устали от войны. Завтра они уедут и поедут в свой родной город. Вы останетесь в руках мусульман. Вы нарушили свой завет и вызвали их гнев. Интересно, что с тобой будет? Если вы мудры, возьмите в заложники нескольких уважаемых людей из числа курайшитов. Чтобы они не могли уйти, не закончив войну. Это предложение было сочтено очень подходящим, и все его приняли. Нуайм отправился к Абу Суфьяну. Они сказали: - Ты можешь слышать? - Что? - О... так ты еще об этом не слышал, да? - Милая, что случилось? Ну и что? Что еще произойдет? Сыновья Курайзы сожалеют, что нарушили соглашение с мусульманами, и попросят у вас нескольких человек в качестве заложников, чтобы искупить свои проступки. Они собирались передать его Мухаммаду, да благословит его Аллах и приветствует. Не глупите, ха!.. Обидно было бы за ваших вельмож. В тот день была пятница. Вечером Абу Суфьян послал человека испытать сыновей Курайзы и сказал: «Это не то место, где можно стоять, и вы относитесь к битве легкомысленно. «Давайте завтра вместе нападем и перестанем работать, потому что наши солдаты жалуются на голод, а наши животные гибнут». Сыновья Курайзы: - Завтра суббота, мы не можем драться. Если на следующий день, возможно... Но у нас есть одно условие. Мы хотим, чтобы семьдесят ваших знаменитостей были заложниками. «Потому что мы вам не доверяем», - ответили они. Курайшиты: ''- Ох... Как правильно это сказал Нуайм.'' Сыны Курайзы также сказали: Они говорили: «Посмотрите, как сбываются слова Нуайма». Сыны Курайзы отступили с поля боя. Они разошлись по своим замкам, заперлись и стали наблюдать. Война теперь полностью замедлилась. Напряженность между курайшитами и сыновьями Курайзы стала еще сильнее. Наконец, курайшиты устали, отступили и ушли. Сыновья Курайзы также попали в руки мусульман, и их замки были завоеваны. 262. Стремитесь к борьбе: Нашему Господу нравился и был доволен человек, чьи товарищи были уничтожены, пока он сражался на пути Аллаха, но который знал и ценил то, что было на нем в тот момент, то есть долг, выпавший на него, (по этой причине , он снова обратился к врагу и героически сражался) и окончательно принял мученическую смерть после пролитой крови. Тогда Аллах, Всемогущий и Возвышенный, говорит Своим ангелам: «Посмотрите на Моего раба! Возлюбив то, что было до меня, то есть степень мученичества и моего согласия, и устрашившись того, что было прежде меня, то есть моего наказания, он снова вернулся (он сражался как лев и), наконец, пролилась его кровь (он был замучен .)» (Абу Давуд) Алками говорит: Если ветеран, чьи товарищи были уничтожены в бою, точно знает, что его настойчивость принесет значительный вред противнику и большую пользу мусульманам, ему следует упорствовать и не отступать; В этот момент он должен выполнить свой долг.

[@AbdullahCANCAN]

13. ДЖИХАД (Мусахабе 5 книга) Част 3 - Махмуд Сами Рамазаноглу (K.s.) Част 1 246. Mujahidi Teşyi: „Според мен подкрепата на муджахид, който тръгва на война по пътя на Аллах, и да бъдеш начело сутрин или вечер, е пречка за света и за нещата, които се случват в света.“ също е обичан.'' (Ахмед б. Ханбел) Teşyi означава преминаване покрай някой, който тръгва на път, за да се сбогува, и това е sunnah-i saniyya. 247. Нозете му стават прашни по пътя на Аллах: „Аллах забранява огъня, т.е. ада, на този, чиито нозе стават прашни по пътя на Аллах (Бухари). 248. Вървейки по пътя на Аллах: „Чакането на един ден по пътя на Аллах е по-добро от този свят и всичко на него. Дори мястото в рая, където някой от вас слага камшика си, е по-добро от света и всичко в него. „Вървенето на слугата по пътя на Аллах вечер или сутрин е по-добро от света и нещата в света (Бухари, Ахмед б. Ханбел). 249. Прах, размазан по пътя на Аллах: "Дори прахта, която се замърсява, докато работим по пътя на Аллах, ще бъде светлината, която ще накара лицата да блестят в Деня на Страшния съд." (Абу Нуайм) 250. Служение на непостещите на постещите: ''Enes radiyallahu anh каза: - Бяхме с обкръжението на Пророка (мир на праха му) по време на битката. Този, който беше най-засенчен сред нас, можеше да бъде засенчен само от собствените си дрехи. Според Муслим има и такива, които предпазват лицето си от слънчевата топлина с ръце. Тези, които постеха, не можеха да работят този ден. Тези, които нарушиха говеенето обаче, носеха вода с камилите си, за да напояват муджахидините. Обслужваха приятелите си. Грижеха се за техните работи. Sallallahu alayhi wa sallam каза: „Днес онези, които не постеха, взеха наградата (Бухари). Онези, които постят на път, тоест в битка, имат полза само за себе си. Въпреки това, тези, които не постеха, но служеха на другарите си войници, спечелиха толкова награда, колкото и тези, които постеха. Те също получиха награди според степента на услугите, които получиха. От този хадис се заключава, че наградата за услугите, извършени сред муджахидините, е по-голяма от наградата за гладуване. За всички мюсюлмани е задължително да сътрудничат в джихада, особено по време на движението на армията. 251. Жени спътници, служили във войната: „Рубейи бинт-и Муаввиз, една от жените на сподвижниците на Кирам, казва: - Ние придружавахме Пратеника на Аллах (мир на праха му) в битки. Носехме вода на муджахидините, лекувахме ранените и откарвахме телата на мъчениците в Медина. (Бухари) Има много хадиси относно службата на жените в джихада. Два от тях са следните: 1- Хазрат Енес радияллаху анх казва: По време на битката при Ухуд, някои от сподвижниците напуснаха Пророка sallallahu alayhi wa sallam. Видях Айша, дъщерята на Абу Бакр Сиддикуи, съпругата на Пророка, саллаллаху алейхи уа саллям, и Умм Сулейм, които навиваха панталоните си и работеха колкото могат. Имам Бухари казва, че освен Абу Ма'мер в разказа на този хадис, други също цитират Абдулварис в този разказ: Беше разказано, че "те носеха бутилки с вода с гръб." Наляха вода в устата на другарите, върнаха се пак, напълниха манерките и пак отидоха да напоят другарите. 2- Са'лебе бин Абу Малик радияллаху анх каза: - Омар бин Хаттаб радияллаху Анх раздаваше вълнени рокли сред жените в Медина. В ръката му беше останала хубава рокля. Един от хората до него каза: ''- О Emire'l-Mü'minîn! Ако дадете това на Умм-и Кулсум, внучката на Пророка (мир на праха му), тази Умм-и Кулсум е дъщеря на Хазрат Али-радийаллаху анх и керремалаху векех, Хц. Тя е съпругата на Омер. Хазрат Омар радияллаху анх каза: ''- Не, Umm-i Suleym е по-достоен за тази рокля. Защото тя е една от жените на ансарите, които са дали вярност на Пророка (мир на праха му). Носеше ни вода в столове по време на битката при Ухуд. Бухари, Енес и Са'лебе записват от радияллаху анхума, че Умм-и Сулейм е взела кама в ръката си в битката при Хунайн и е казала: "Ако някой от враговете иска да се приближи до мен, ще пробия корема му с нея." Умм-и Сюлейм е майката на Енес ибн Малик радияллаху анх.

[@AbdullahCANCAN]

13. ДЖИХАД (Мусахабе 5 книга) Част 3 - Махмуд Сами Рамазаноглу (K.s.) Част 2 252. Един мъченик няма светско съжаление: „Няма човек, който да влезе в рая, който да иска да се върне на земята, когато за него няма нищо на земята, дори и малка надежда за щастие. Но мъченикът не е такъв. Но тъй като той ще види много чудеса и благословии в задгробния живот благодарение на мъченичеството, той желае да се върне в света и да умре още десет пъти." (Бухари) 253. Описание на мъченика в деня на Страшния съд: „Кълна се в Аллах, в чиито ръце е душата ми, че Той много добре знае кой наистина е наранен по пътя Му. Въпреки това, този човек ще дойде в деня на Страшния съд с цвета и вида си като цвета на кръвта и аромата си като аромата на мускус.'' (Бухари) 254. Грабеж: „Благата, взети чрез грабеж, не са халал“ (Ибн Маджа). Salebe radiyallahu anh казва: - В битка ограбихме овцете на врага, заклахме ги и ги сложихме в нашия тигър. По това време Пратеникът на Аллах (мир на праха му) дойде при нас. Когато видя тази ситуация, той нареди да излеят нашите контейнери и той разказа този хадис. 255. Kılınçlar: "Мечовете са дрехите на муджахидите" (Абу Нуайм). 256. Болката на мъченика: „Един мъченик изпитва болката от това, че е убит, толкова, колкото всеки от вас чувства болката от това, че е ощипан.” (Бухари) 257. Ходатайство на мъченика: „Един мъченик ще ходатайства за седемдесет души от семейството и роднините си в отвъдния живот (Ибн Хибан)“ 258. Или раят, или плячката: „Аллах не е изгонил този, който се бори по Неговия път, от дома му по друга причина, освен да се бие по пътя на Аллах и да потвърждава думите и заповедите Му. Той лично е гарантирал или да го вземе на небето чрез мъченичество, или да го върне в дома му с наградата и добрите дела, които е постигнал, или с плячката.'' (Бухари, мюсюлманин) 259. Права на семействата на муджахидините: - Правата и уважението на жените на муджахидините към тези, които остават в родния им град, са като правата и уважението на собствените им майки. Няма никой сред муджахидините, който да контролира и представлява семейството и делата на човек и въпреки това да го предаде, освен ако в деня на съда този муджахид не бъде спрян и не му се каже: „Този ​​човек наистина предаде вашето семейство. Казва се „Хайде, вземете каквото пожелаете от добрите му дела“. Той взема каквото пожелае от делата си. И какво мислите? И така, смятате ли, че тази дързост ще остане ненаказана? (Мюсюлманин, Ахмед б. Ханбел) 260. Морска експедиция и Ум ал-Харам: ''Енес ибн Малик радияллаху анх казва: - Пророкът (мир на праха му) от време на време отиваше в къщата на дъщерята на Йелхан, Умм-и Харам, и тя носеше храна за него. Umm-i Haram е съпругата на Ubade bin Samit radiyallahu anh и приемна леля на нашия Пророк sallallahu alayhi wa sallam. На друг ден Пратеникът на Аллах (мир на праха му) отишъл в къщата на Мушарун Илайха. Той нахрани нашия Пророк и среса благословената му глава. Нашият Пророк (мир на праха му) е спал. След малко се събуди от смях. Умм-и Харам радияллаху анха попита: ''О, Пратенико на Аллах, защо се засмя? Той каза: "- Бяха ми показани такива хора от моята умма като ветерани по пътя на Аллах, те ще яздят по това море (тоест Средиземно море) като султаните на горните етажи на дворците." След това Умм-и Харам каза: ''- О, Пратенико на Аллах! Молете се на Бог да ме направи един от тях." Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam се моли; След това отново положи глава и заспа. След известно време той отново се събуди от смях. Умм-и Харам попита отново: "О, Пратенико на Аллах, защо се смееш?" Както и преди, хората от моята умма ми бяха показани като ветерани... каза той. Умм-и Харам: ''- О, Пратенико на Аллах, моли се; Когато казах: „Нека Аллах да направи и мен от тази група!”, Пратеникът на Аллах (мир нему) каза: ''- Ти ще бъдеш сред първите кервани от тези, които ще се возят на гърба на това море.'' (Бухари, мюсюлманин) Всъщност тази жена се качи на кораба по времето на Хазрат Осман радияллаху анх и когато отиде от морето на сушата, тя падна от животното и стана мъченик. По време на плаването в Кипър Умм-и Харам се качи на кораба. Тази кампания е първата от средиземноморските битки на мюсюлманите. Освен Умм-и Харам, на кораба имаше и спътници, като нейния съпруг Убаде бин Самит, Абу Зер, Шадад бин Евс, Абу-Дарда радияллаху анхум. Води се ожесточена битка с гръцката флота пред Кипър; Вражеският флот е победен и Кипър е завладян. (хиджра: 28) Умм-и Харам (Аллах да е доволен от него) води такава славна морска битка. Въпреки това, когато стъпи на острова в края на войната, той беше мъченически, падайки случайно от муле, което му беше подарено. Muşârun ileyha е написана на Кипър.

[@AbdullahCANCAN]

13. ДЖИХАД (Мусахабе 5 книга) Част 3 - Махмуд Сами Рамазаноглу (K.s.) Част 3 261. Войната е измама: „Войната е бъркотия.“ 1- След поражението в битката при Ухуд политеистите се подготвят за голяма атака срещу Медина-и Мюневвере. Човек на име Ма'бед се върна с разрешението на Пророка (мир на праха му) и влезе в армията на Курайш. лидери на курайшите: Когато те попитаха: „Ами мохамеданите?“ Мабед каза: ''- Идваха след мен. „Те имат толкова редовна армия, че никога досега не съм виждал нещо подобно“, каза той. Началници: "- Какво казваш, Ма'бед? Имат ли силата на мюсюлманите да се движат?" ''- Онези от Aws и Khazraj, които не се биеха вчерашната битка, днес обединиха сили и идват да си отмъстят. - Докато бездействате тук, утре сутринта ще видите челата на конете си. Сафван, син на Умая: ''- Ето какво казах! Това, от което се страхувахме, ни се случи. - Да вървим по пътя си! Политеистите започнаха да бягат в голяма паника. Отидоха право в Мека. С това ръководство на Храма мюсюлманите бяха спасени от голяма беда. 2- В битката при изкопа еврейските синове на Курайза нарушиха споразумението и се обединиха с политеистите срещу мюсюлманите и те плътно обсадиха Медина-и Муневвере със силите на силите на Курайш, Катафаногулари и Курайзаогуллари. Това движение представляваше голяма опасност за мюсюлманите. Междувременно Нуайм бин Месад, тайно удостоен с честта на исляма, се приближи до ислямските сухопътни сили през нощта и премина с разрешението на Пророка (мир на праха му). След дълги и тайни консултации и разговори: ''- О, Пратенико на Аллах! Нито курайшите, нито другите племена все още са чували, че съм мюсюлманин. „Ако ми позволите, позволете ми да предоставя услуга“, каза той. След това Пратеникът на Аллах (мир на праха му) каза горния хадис и изпрати Нуайм на другата страна. Нуайм отиде директно при Синовете на Курайза. Те говореха. - Знаете ли до какво стигнах? - Не. - Мисля, че оценяваш колко много те обичам. - Със сигурност. - Бъдете сигурни, от няколко дни си мисля за вас през цялото време, но... - Кажете ни, кажете ни, вярваме ви във всяко отношение. - Всъщност вие се опитвате да премахнете мюсюлманите от земята. Но не изостават в отговор и защита. Както знаете, меканците започват да се отегчават. Те бяха уморени от войната. Те ще заминат утре и ще отидат в родния си град. Ще останете в ръцете на мюсюлманите. Ти наруши завета си и предизвика техния гняв. Чудя се какво ще стане с теб? Ако си мъдър, вземи няколко уважавани мъже от Курайшитите като заложници. За да не могат да си тръгнат, без да сложат край на войната. Тази оферта беше счетена за много подходяща и всички я приеха. Нуайм отиде при Абу Суфян. Те казаха: - Можеш ли да чуеш? - Какво? - О... значи още не сте чували за това, нали? - Скъпа, какво има? Какво от това? Какво друго ще се случи? Синовете на Курайза съжаляват, че нарушиха споразумението с мюсюлманите, и те ще поискат от вас няколко мъже като заложници, за да изкупят своите злодеяния. Щяха да го предадат на Мухаммад саллеллаху алейхи уа саллям. Не бъди глупав, ха!.. Би било жалко за твоите нотабили. Този ден беше петък. Вечерта Абу Суфян изпрати човек да изпита синовете на Курайза и каза: „Това не е място за стоене и вие приемате битката леко. „Нека утре да атакуваме заедно и да спрем да работим, защото войниците ни се оплакват от глад, а животните ни измират. Синовете на Курайза: - Утре е събота, не можем да се бием. Ако е на следващия ден, може... Но имаме едно условие. Искаме седемдесет от вашите знатни личности като заложници. Защото не ви вярваме, отговориха те. курейшитите: ''- О... Колко правилно го каза Нуайм.'' Синовете на Курайза също казаха: Те казваха: "Вижте как се сбъдват думите на Нуайм." Синовете на Курайза се оттеглиха от бойното поле. Отидоха в замъците си, затвориха се и започнаха да наблюдават. Войната вече беше напълно забавена. Напрежението между Курайшите и синовете на Курайза стана още по-лошо. Накрая курайшите се умориха, оттеглиха се и си тръгнаха. Синовете на Курайза също паднаха в ръцете на мюсюлманите и техните замъци бяха завладени. 262. Стремете се към борба: Нашият Господ хареса и беше доволен от човека, чиито сподвижници бяха унищожени, докато той се биеше по пътя на Аллах, но който знаеше и оцени това, което беше върху него в този момент, тоест задължението, което му се падна, (по тази причина , той отново се обърна към врага и се бори героично) и който накрая беше мъченически, след като кръвта му беше пролята. Тогава Аллах, Всемогъщият и Възвишен, казва на Своите ангели: „Вижте Моя раб! Обичайки това, което беше преди мен, тоест степента на мъченичеството и моето съгласие, и страхувайки се от това, което беше преди мен, тоест моето наказание, той се върна отново (бори се като лъв и) накрая кръвта му беше пролята (той беше мъченически .)'' (Абу Давуд) Алками казва: Ако ветеран, чиито другари са били унищожени в битката, знае със сигурност, че неговата упоритост ще причини значителна вреда на врага и голяма полза за мюсюлманите, той трябва да устои и да не отстъпва; Той трябва да изпълни дълга си в този момент.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Part 3 - マフムド・サミ・ラマザノオール (K.s.) パート 1 246. ムジャヒディ・テシ： 「私の考えでは、アッラーの道に赴くムジャーヒドを支持し、朝夕に先頭に立って行動することは、世界や世界で起こる出来事からの抑止力となる。」 も愛されています」（アーメド・b・ハンベル） 「テシ」とは、別れを告げるために旅に出る人とすれ違うことを意味し、スンナ・イ・サニヤです。 247.アッラーの道では彼の足は埃まみれになる。 「アッラーは、アッラーの道で足が塵にまみれた者に火、つまり地獄を禁じます。」 248. アッラーの道を歩む： 「アッラーの道で一日を待つことは、この世界とその上のすべてのものよりも優れています。 あなた方の誰かが自分の鞭を打つ天国の場所でさえ、世界やそこにあるすべてのものよりも優れています。 「夕べでも朝でも、しもべがアッラーの道を歩むことは、この世やこの世のものよりも優れている。」（ブハーリー、アフメッド・b・ハンベル） 249. アッラーの道を汚す塵： 「アッラーの道で働いている間に汚れた塵さえも、審判の日には顔を輝かせる光となるだろう。」（アブー・ヌアイム） 250. 断食していない人の、断食している人への奉仕： エネス・ラディヤラフ・アンはこう言った。 - 戦闘中、私たちは預言者（彼の上に平安あれ）の側近と一緒にいました。 私たちの中で最も日陰になった人は、自分の服でしか日陰を感じることができませんでした。 イスラム教徒によれば、太陽の熱から手で顔を守る人もいるという。 断食していた人たちはその日働くことができませんでした。 しかし、断食を破った人々はムジャヒディーンに灌漑するためにラクダで水を運びました。 彼らは友人たちに仕えました。 彼らは自分たちの身の回りの世話をしました。 サラーラフ・アラヒ・ワ・サラーム氏はこう語った。 「今日、断食をしなかった者が報いを奪いました（ブハーリ）」 旅の途中、つまり戦いの最中に断食する者は、自分自身だけが利益を得るのです。 しかし、断食をせずに仲間の兵士に奉仕した者は、断食をした者と同じくらいの報酬を得ました。 また、受けたサービスの程度に応じて報酬も受け取りました。 このハディースからは、ムジャヒディーンの間で行われる奉仕の報酬は断食の報酬よりも大きいことが推測されます。 すべてのイスラム教徒はジハードに協力することが義務付けられており、特に軍の移動中はそうである。 251. 戦争に従軍した女性同伴者: 「キラムの同胞団の女性の一人であるルベイイー・ビント・イ・ムアヴィズはこう言っています。 - 私たちはアッラーの使徒（彼の上に平安あれ）の戦いに同行していました。 私たちはムジャヒディーンに水を運び、負傷者の治療をし、殉教者の遺体をメディナに運びました。 (ブハーリ) ジハードにおける女性の奉仕に関するハディースは数多くありますが、そのうちの 2 つは次のとおりです。 1- ハズラト・エネス・ラディヤラフ・アン 言います： ウフドの戦い中、仲間の一部は預言者サッラッラーフ・アラヒ・ワ・サラームのもとを去りました。 私は、預言者の妻であるアブー・バクル・シッディーキの娘であるアイシャ、サッラッラーフ・アライヒ・ワ・サラーム、そしてウンム・スライムがズボンをまくり上げて一生懸命働いているのを見ました。 イマーム・ブハーリーは、このハディースのナレーションの中でアブー・マアメル以外にも、他の人たちもこのナレーションの中でアブドゥルバリスの言葉を引用していると述べています。 「水筒を背負って歩いていた」とナレーションがあった。 彼らは仲間の口に水を注ぎ、再び戻ってきて水筒を満たし、再び仲間に水をやりに行きました。 2- サレベ・ビン・アブ・マリク・ラディヤラフ・アン氏は次のように述べた。 - オマル・ビン・ハッタブ・ラディヤラフ・アンはメディナの女性たちにウールのドレスを配っていました。 彼の手には素敵なドレスが残っていた。 彼の隣にいた人の一人がこう言いました。 「――おお、エミール・ムミニン！」 これを預言者の孫娘であるウンムイ・クルトゥムに渡すと（彼の上に平安あれ）、このウンムイ・クルトゥムはハズラット・アリ・ラディヤラフ・アンとケレマラフ・ヴェチェ・ヘルツの娘である。 彼女はオメルの妻です。 ハズラト・オマル・ラディヤラフ・アン氏は次のように述べた。 「――いいえ、うーん、スレイムのほうがこのドレスにふさわしいです。 なぜなら、彼女は預言者（彼の上に平安あれ）に忠誠を誓ったアンサールの女性の一人だからです。 彼はウフドの戦いの間、水筒に水を入れて私たちに水を運んでくれました。 ブハーリ、エネス、サレベはラディヤラフ・アンフマから、フナインの戦いでウム・イ・スライムが短剣を手に取り、「もし敵が私に近づきたければ、その腹をそれで刺してやる」と言ったと記録している。 ウム・イ・スレイムはエネス・イブン・マリク・ラディヤラフ・アンの母親です。

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (ムサハベ 5 ブック) パート 3 - マフムード・サミ・ラマザノオール (K.s.) パート 2 252. 殉教者には世俗的な後悔はありません。 「天国に入る者で、地上に何もなく、ささやかな幸福の希望さえないときに、地上に戻りたいと願う人はいない。 しかし、殉教者はそのようなものではありません。 しかし、殉教のおかげで死後の世界で多くの奇跡と祝福を見ることになるので、彼はこの世に戻ってあと10回死にたいと願っています。」 253. 審判の日の殉教者の説明: 「私の魂はアッラーの御手の中にありますが、アッラーはその道中で本当に傷ついた者が誰なのかをよくご存知であることを誓います。 しかし、その者は審判の日、その色と姿は血の色、香りは麝香の香りとなって訪れるだろう」（ブハーリー） 254.略奪: 「略奪によって奪われた物品はハラールではない」（イブン・マジャ） サレベ・ラディヤラフ・アン さんのコメント： - 戦いで、私たちは敵の羊を略奪し、屠殺し、トラの中に入れました。 その時、アッラーの使徒（彼の上に平安あれ）が私たちのところに来られました。 彼はこの状況を見て、私たちの容器に水を注いでもらい、このハディースを語りました。 255. クルンチャール: 「剣はムジャヒドの衣服である」（アブー・ヌアイム） 256. 殉教者の痛み: 「殉教者も、あなたたちがつねられる痛みを感じるのと同じように、殺される痛みを感じます。」（ブハーリ） 257. 殉教者のとりなし: 「殉教者は死後の世界で自分の家族や親戚の70人のためにとりなしをするだろう。」 258. 天国か戦利品かのどちらか: 「アッラーは、アッラーの道で戦うこと、アッラーの言葉と命令を確認すること以外の理由で、その道を努力する者を家から追放したことはありません。 彼は殉教によって彼を天国に連れて行くこと、あるいは彼が得た報酬や善行、あるいは戦利品とともに彼を故郷に戻すことを個人的に保証した」（ブハーリー、イスラム教徒） 259. ムジャヒディーンの家族の権利: - 故郷に留まる人々に対するムジャヒディーンの妻の権利と尊敬は、自分の母親の権利と尊敬に似ています。 ムジャヒディーンの中に、ある人の家族や事情を監督し、代表し、それでも彼を裏切る者は一人もいない。ただし、裁きの日、ムジャーヒディーンが呼び止められてこう言われない限り、「この男は本当にあなたの家族を裏切った。 「さあ、彼の善行から望むものを何でも受け取ってください」と言われています。 彼は自分の行為から望むものを何でも受け取ります。 そして、あなたはどう思いますか？ それで、その大胆不敵は罰せられないと思いますか？ （イスラム教徒、アハメッド・b・ハンベル） 260. 海軍遠征とウム・アル・ハラーム： エネス・イブン・マリク・ラディヤラフ・アンはこう言います。 - 預言者（彼の上に平安あれ）は時々イェルハンの娘ウンミ・ハラムの家に行き、彼女は彼のために食べ物を持ってきてくれました。 ウンミ・ハラムはウバデ・ビン・サミット・ラディヤラフ・アンの妻であり、預言者サララフ・アラヒ・ワ・サラームの養叔母です。 別の日、アッラーの使徒（彼の上に平安あれ）がムシャルン・イライハの家を訪れました。 彼は私たちの預言者に食事を与え、祝福された頭をとかしました。 私たちの預言者（彼の上に平安あれ）は眠りました。 しばらくして、彼は笑いながら目を覚ました。 ウム・イ・ハラム・ラディヤラフ・アンハはこう尋ねた。 「アッラーの使徒よ、なぜ笑ったのですか？」 彼は言った： 「私はそのような人々をアッラーの道の退役軍人としてウンマから見せられました。彼らは宮殿の上層階にいるスルタンのようにこの海（つまり地中海）に乗ります。」 すると、ウム・イ・ハラムはこう言いました。 「――アッラーの使徒よ！」 私をその一員にしてくださるよう神に祈ってください。」 ラスルッラー・サッララーフ・アラヒ・ワ・サラームは祈りました。 それから彼は再び頭を横にして寝ました。 しばらくすると、彼はまた笑いながら目を覚ました。 ウム・イ・ハラムは再び尋ねた。 「アッラーの使徒よ、なぜ笑うのですか？」 以前と同じように、私のウンマの人々が退役軍人として私に示されました…と彼は言いました。 ウム・イ・ハラム: 「――アッラーの使徒よ、祈りなさい。 私が「アッラーが私をそのグループから外してくださいますように！」と言うと、アッラーの使徒（彼の上に平安あれ）はこう言いました。 「――あなたは、その海の背に乗る最初のキャラバンの一人になるでしょう。」（ブハーリ人、イスラム教徒） 実際、その女性はハズラト・オスマン・ラディヤラフ・アンの時代に船に乗り込み、海から陸へ向かう途中に動物から落ちて殉教者となった。 ウム・イ・ハラムが船に乗り込んだのはキプロス航海中のことだった。 この作戦はイスラム教徒による最初の地中海戦闘である。 ウンミ・ハラムのほかに、船には夫のウバデ・ビン・サミット、アブ・ザール、シャダッド・ビン・エヴス、アブドゥ・ダルダ・ラディヤラフ・アンフムなどの仲間もいた。 キプロス島の前でギリシャ艦隊と激しい戦闘が行われた。 敵艦隊は敗北し、キプロスは征服されました。 (ヒジュラ語: 28) ウム・イ・ハラーム（アッラーのご冥福をお祈りします）は、このような輝かしい海戦を戦いました。 しかし、戦争末期に島に足を踏み入れた際、贈られたラバから誤って転落して殉教した。 Muşârun ileyha はキプロスで書かれています。

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (ムサハベ 5 ブック) パート 3 - マフムード・サミ・ラマザノオール (K.s.) パート 3 261. 戦争は不正行為です: 「戦争は隠れ家だ。」 1- ウフドの戦いでの敗北後、多神教徒はメディナ・イ・ムネヴヴェレに対する大規模な攻撃の準備をしていました。 マベドという男が預言者の許可を得て帰還し（彼の上に平安あれ）、クライシュ軍に入隊した。 クライシュ族の指導者： 彼らが「ムハンマド教徒はどうですか？」と尋ねると、マベドはこう言いました。 '' - 彼らは私を追いかけてきました。 「彼らは非常に正規軍を持っているので、これまでそのようなものを見たことがありません」と彼は言いました。 チーフス: 「――何を言っているんだ、マベド？イスラム教徒には動く力があるのか​​？」と彼らは答えた。 「昨日の戦いに参加しなかったアウズとカズラージの人々が今日力を合わせて復讐に来ています。」 「ここでのんびりしていると、明日の朝には馬の額が見えるでしょう。」 ウマイヤの息子サフワン： ''-これが私が言ったことです！ 私たちが恐れていたことが私たちに起こりました。 「そのまま行きましょう！」と彼は言いました。 多神教徒たちは大パニックになって逃げ始めた。 彼らは真っ直ぐメッカへ向かいました。 神殿のこの導きにより、イスラム教徒は大きな危機から救われました。 2- 塹壕の戦いで、ユダヤ人のクライザの息子たちは協定を破って多神教徒と団結してイスラム教徒に対抗し、クライシュ軍、カタファノウッラリ軍、クライザオウッラリ軍でメディナ・イ・ムネヴェレを厳重に包囲した。 この動きはイスラム教徒にとって大きな危険をもたらした。 一方、密かにイスラムの名誉を授けられたヌアイム・ビン・メスアドは、夜にイスラム地上軍に接近し、預言者（彼の上に平安あれ）の許可を得て通り過ぎた。 長い秘密の相談と会話の末: 「――アッラーの使徒よ！」 クライシュ族も他の部族も、私がイスラム教徒であることをまだ聞いていません。 「お許しいただけるのであれば、サービスを提供させてください」と彼は言いました。 そこでアッラーの使徒（彼の上に平安あれ）は上記のハディースを述べ、ヌアイムを向こう側に送りました。 ヌアイムはクライザの息子たちのところへ直接行きました。 彼らは話しました。 - 私が何しに来たか知っていますか？ - いいえ。 - 私があなたをどれだけ愛しているかをあなたは理解していると思います。 - 確かに。 - 安心してください、ここ数日ずっとあなたのことを考えていましたが... - 教えてください、教えてください、私たちはあらゆる面であなたを信頼しています。 - 実際、あなたは地球上からイスラム教徒を排除しようとしています。 しかし、対応力や守備力では劣ることはありません。 ご存知のとおり、メッカの人々は退屈し始めています。 彼らは戦争にうんざりしていました。 彼らは明日出発して故郷に帰ります。 あなたはイスラム教徒の手に残ることになる。 あなたは契約を破り、彼らの怒りを引き起こしました。 あなたはどうなるのでしょうか？ 賢明な方なら、クライシュ族の尊敬される数名を人質として連れて行ってください。 戦争を終わらせずに彼らが去ることはできないように。 この提案は非常に適切であると考えられ、全員がそれを受け入れました。 ヌアイムはアブ・スフィアンのところへ行った。 彼らは言った： - 聞こえますか？ - 何？ - ああ...まだ聞いていないんですね？ - ハニー、どうしたの？ だから何？ 他に何が起こるでしょうか？ クライザの息子たちはイスラム教徒との協定を破ったことを後悔しており、その悪行を償うために人質として数名をあなたに要求するでしょう。 彼らはそれをムハンマド・サッラッラーフ・アラヒ・ワ・サラームに届けるつもりだった。 愚かなことはしないでください、はは! それはあなたの著名人にとって恥ずべきことです。 その日は金曜日でした。 夕方、アブー・スフィアンはクライザの息子たちを試すために人を送り、「ここは立つ場所ではない、あなた方は戦いを軽視している。 「明日は一緒に攻撃して仕事をやめましょう。兵士たちは飢えを訴え、動物たちは死んでいきます。」 クライザの息子たち: - 明日は土曜日なので、戦うことはできません。 翌日なら、もしかしたら… ただし、一つ条件があります。 あなたの著名人のうち70名を人質として求めています。 私たちはあなたを信用していないので、彼らはこう答えました。 クライシ人: 「――ああ...ヌアイムの言ったことは実に正しい。」 クライザの息子たちはこうも言いました。 彼らは「ヌアイムの言葉がどのように実現するかを見てください」と言っていた。 クライザの息子たちは戦場から撤退した。 彼らは自分たちの城に行き、閉じこもって監視を始めました。 今や戦争は完全に沈静化していた。 クライシュ族とクライザ族の息子たちの間の緊張はさらに悪化した。 ついにクライシュ人は疲れて撤退し、去っていきました。 クライザの息子たちもイスラム教徒の手に落ち、彼らの城は征服されました。 262. 闘争に努める： 私たちの主は、アッラーの道で戦っている間に仲間が滅ぼされたが、その瞬間に自分に何が課されているか、つまり自分に課せられた義務を理解し、認識していたこの男を好まれ、喜ばれました（このような理由で） 、彼は再び敵に向かい、英雄的に戦いました）そして血が流された後に最終的に殉教しました。 そのとき、全能にして高貴なるアッラーは御使いたちにこう言われます。「わたしのしもべを見よ！ 私の目の前にあるもの、つまり殉教の程度と私の同意を愛し、私の目の前にあるもの、つまり私の罰を恐れて、彼は再び戻ってきました（彼はライオンのように戦い、そして）ついに彼の血が流されました（彼は殉教しました） .)」 (アブ・ダヴド) アルカミさんはこう言います。 戦闘で戦友を亡くした退役軍人が、自分の粘り強さが敵に多大な損害を与え、イスラム教徒に多大な利益をもたらすことを確信しているのであれば、退却せず耐え忍ぶべきである。 彼はその瞬間に自分の義務を果たさなければなりません。

[@AbdullahCANCAN]

13. ג'יהאד (ספר מוסאהבה 5) חלק 3 - מחמוד סמי רמזנוגלו (ק.ס.) חלק 1 246. Mujahidi Teşyi: "לדעתי, תמיכה במוג'אהיד שיוצא למלחמה בדרכו של אללה, ולהיות בראשו בבוקר או בערב, מהווה גורם מרתיע מהעולם ומהדברים שקורים בעולם". הוא גם אהוב.'' (אחמד ב. הנבל) Teşyi פירושו לעבור מישהו שיוצא למסע להיפרד, וזו סונה-אי סאנייה. 247. רגליו נעשות מאובקות בדרכו של אללה: "אללה אוסר על האש, כלומר הגיהנום, על מי שרגליו מתאבקות בדרכו של אללה (בוכרי)". 248. הליכה בדרכו של אללה: "לחכות ליום אחד בדרכו של אללה עדיף על העולם הזה ומכל מה שעליו. אפילו המקום בגן עדן שבו כל אחד מכם שם את השוט שלו טוב יותר מהעולם ומכל מה שעליו. "מהלך של משרת בדרכו של אללה בערב או בבוקר טוב יותר מהעולם ומהדברים שבעולם (בוכרי, אחמד ב. הנבל)". 249. אבק מרוח בדרכו של אללה: "אפילו האבק שיתלכלך תוך כדי עבודה בדרכו של אללה יהיה האור שיאיר פנים ביום הדין (אבו נעים)". 250. שירות מי שאינו צם למי שצם: ''אנס ראדיאללהו אן אמר: - היינו עם פמליית הנביא (עליו השלום) במהלך הקרב. מי שהיה מוצל יותר מבינינו יכול היה להיות מוצל רק על ידי בגדיו שלו. לפי מוסלמי, יש גם מי שמגן על פניהם מחום השמש בידיים. אלה שצמו לא יכלו לעבוד באותו יום. עם זאת, אלה ששברו את צום נשאו מים עם הגמלים שלהם כדי להשקות את המוג'אהדין. הם שירתו את חבריהם. הם טיפלו בענייניהם. סלאללהו עלהי וסלאם אמר: "היום, מי שלא צם לקחו את הפרס (בוכרי) מי שצם תוך כדי מסע, כלומר בקרב, מרוויח רק עם עצמו. אולם אלו שלא צמו אלא שירתו את חבריהם החיילים זכו בשכר כמו אלו שצמו. הם גם קיבלו תגמולים לפי מידת השירותים שקיבלו. מהחדית' הזה ניתן להסיק שהתגמול על שירותים המבוצעים בקרב המוג'אהדין גדול יותר מתגמול הצום. חובה על כל המוסלמים לשתף פעולה בג'יהאד, במיוחד בזמן תנועות הצבא. 251. נשים לוויה ששירתו במלחמה: "Rubeyyi bint-i Muavviz, אחת מנשות החברות של קיראם, אומרת: - נהגנו ללוות את שליח אללה (עליו השלום) בקרבות. היינו נושאים מים למוג'אהדין, מטפלים בפצועים ולוקחים את גופות הקדושים למדינה. (בוכרי) ישנם חדית'ים רבים על שירותן של נשים בג'יהאד. 1- Hazrat Enes radiyallahu anh אומר: במהלך קרב אוהוד, חלק מהמלווים עזבו את הנביא סללאללהו עליי ואל סלאם. ראיתי את עיישה, בתו של אבו בכר סידיקי, אשתו של הנביא, סללאללהו עלאיי ואסלאם, ואום סולאים, שהפשילו את המכנסיים ועבדו ככל יכולתם. האימאם בוכרי אומר שמלבד אבו מאמר בסיפור החדית' הזה, צוטטו אחרים גם מעבדולוואריס בקריינות זו: נאמר כי "הם נשאו בקבוקי מים עם הגב". הם שפכו מים לפיות המלווים, חזרו שוב, מילאו את הקנטינות והלכו שוב להשקות את המלווים. 2- סאלב בן אבו מאליק ראדיאללהו אן אמר: - עומר בן ח'טאב ראדיאללהו אן חילק שמלות צמר בין נשות מדינה. נשארה לו שמלה יפה ביד. אחד האנשים שלידו אמר: ''- הו אמיר'ל-מומינין! אם אתה נותן את זה לאום-י כולתום, נכדתו של הנביא (עליו השלום), אום-י כולתום היא בתם של הזראת עלי-רדיאאללהו אן ו-kerremallahu vecheh, Hz. היא אשתו של אומר. עזרת עומר ראדיאללהו אמר: ''- לא, אום-אי סוליים ראויה יותר לשמלה הזו. כי היא אחת מנשות האנסאר שנתנה אמונים לנביא עליו השלום. הוא נשא אלינו מים בקנטינות במהלך קרב אוהוד. בוכרי, אנס וסאלב מתעדים מרדיאללהו אנומה שאום-אי סוליים לקחה פגיון בידה בקרב על הונאין ואמרה, "אם מישהו מהאויב ירצה להתקרב אליי, אני אחורר את בטנו". אום-י סוליים היא אמו של אנס בן מאליק ראדיאללהו אן.

[@AbdullahCANCAN]

13. ג'יהאד (ספר מוסאהבה 5) חלק 3 - מחמוד סמי רמזנוגלו (ק.ס.) חלק 2 252. לקדוש מעונה אין חרטה עולמית: "אין מי שייכנס לגן עדן שרוצה לחזור לארץ כשאין לו כלום עלי אדמות, אפילו לא תקווה קטנה לאושר. אבל קדוש מעונה הוא לא כזה. אולם, מכיוון שהוא יראה הרבה ניסים וברכות בחיים שלאחר המוות בזכות קדושת קדושים, הוא מבקש לחזור לעולם ולמות עוד עשר פעמים." (בוכרי) 253. תיאור השהיד ביום הדין: "אני נשבע לאללה, שהנשמה שלי בידיו, שהוא יודע היטב מי באמת נפגע בדרכו. אולם אותו אדם יבוא ביום הדין עם צבעו ומראהו כצבע הדם וריחו ​​כריח המושק'' (בוכרי) 254. ביזה: "הסחורה שנלקחה בביזה אינה חלאל (אבן מג'ה)". סאלב ראדיאללהו אן אומר: - במערכה שדדנו את כבשי האויב, טבחנו והכנסנו לנמר שלנו. באותו זמן הגיע אלינו שליח אללה עליו השלום. כשהוא ראה את המצב הזה, הוא שפך את המיכלים שלנו והוא סיפר את החדית' הזה. 255. Kılınçlar: "חרבות הן הבגדים של המוג'אהדים (אבו נואיים)". 256. כאבו של השהיד: "שהיד מרגיש את הכאב של ההרג כמו שכל אחד מכם מרגיש את הכאב של צביטה" (בוכרי) 257. השתדלות השאהיד: "שהיד יתערב למען שבעים איש ממשפחתו וקרוביו בחיים שלאחר המוות" (אבן היבאן) 258. או גן עדן או שלל: "אללה לא גירש את מי שמתאמץ בדרכו מביתו מכל סיבה שהיא מלבד הלחימה בדרכו של אללה ואישור דבריו ופקודותיו. הוא התחייב באופן אישי לכך שהוא לקח אותו לגן עדן באמצעות מות קדושים, או החזרתו לביתו עם השכר והמעשים הטובים שהשיג, או עם השלל'' (בוכרי, מוסלמי) 259. זכויות משפחות המוג'אהדין: - הזכויות והכבוד של נשות המוג'אהדין על אלו שנשארות בעיר הולדתן הן כמו הזכויות והכבוד של אמהותיהן. אין בין המוג'הידין איש שמפקח ומייצג את משפחתו וענייניו של אדם ובכל זאת בוגד בו, אלא אם כן ביום הדין, אותו מוג'אהיד ייעצר ויאמר לו: "האיש הזה באמת בגד במשפחתך. שנאמר "קדימה, קח כל מה שתרצה ממעשיו הטובים". הוא לוקח כל מה שהוא רוצה ממעשיו. ומה אתה חושב? אז, אתה חושב שהתעוזה תישאר ללא עונש? (מוסלמי, אחמד ב. הנבל) 260. משלחת ימית ואום אל-חראם: ''אנס בן מאליק ראדיאללהו אן אומר: - הנביא (עליו השלום) היה הולך מדי פעם לבית בתו של ילהן, אום-אי חראם, והיא הייתה מוציאה לו אוכל. אום-אי חראם היא אשתו של אובאדה בן סמיט ראדיאללהו אן והדודה האומנת של הנביא שלנו סללאללהו עליי וסלאם. יום אחר, שליח אללה (עליו השלום) הלך לביתו של מושארון עילאיה. הוא האכיל את נביאנו וסרק את ראשו המבורך. נביאנו עליו השלום ישן. לאחר זמן מה הוא התעורר מצחוק. אום-אי חראם ראדיאללהו אנהא שאל: ''הו שליח אללה, למה צחקת? הוא אמר: "- הראו לי אנשים כאלה מאומה שלי בתור ותיקים בדרכו של אללה, הם ירכבו על הים הזה (כלומר הים התיכון) כמו הסולטאנים בקומות העליונות של הארמונות". לאחר מכן, אום-אי חראם אמר: ''- הו שליח אללה! התפלל לאלוהים שיהפוך אותי לאחד מהם". רסולוללה סללאללהו עלייה ואל סלאם התפלל; ואז הוא השכיב את ראשו שוב וישן. לאחר זמן מה, הוא התעורר שוב מצחוק. אום-אי חראם שאל שוב: "הו שליח אללה, למה אתה צוחק?" בדיוק כמו קודם, אנשים מהאומה שלי הראו לי בתור ותיקים... הוא אמר. אמ-אי חראם: ''- הו שליח אללה, התפלל; כשאמרתי, "אללה יעשה אותי גם מהקבוצה ההיא!", שליח אללה (עליו השלום) אמר: ''- אתה תהיה בין השיירה הראשונה מבין אלה שיסעו על גב הים ההוא.'' (בוכרי, מוסלמי) למעשה, אותה אישה עלתה על הספינה בתקופתו של הזראת עוסמאן ראדיאללהו, וכשעברה מהים ליבשה, היא נפלה מהחיה והפכה לשאהיד. במהלך ההפלגה בקפריסין עלתה אום-י חראם על הספינה. קמפיין זה הוא הראשון בקרבות הים התיכון של המוסלמים. מלבד אום-אי חראם, היו גם לוויה על הספינה, כמו בעלה אובאדה בן סמית, אבו זר, שדד בן אבס, אבו'ד-דרדה ראדיאללהו אנום. קרב עז נערך עם הצי היווני מול קפריסין; צי האויב הובס וקפריסין נכבשה. (היג'רי: 28) אום-אי חראם (אללה יהיה מרוצה ממנו) נלחם בקרב ימי מפואר שכזה. עם זאת, כאשר דרכה רגלו על האי בתום המלחמה, הוא נרצח על ידי נפילה בטעות מפרד שהוצג בפניו. Muşârun ileyha כתוב בקפריסין.

[@AbdullahCANCAN]

13. ג'יהאד (ספר מוסאהבה 5) חלק 3 - מחמוד סמי רמזנוגלו (ק.ס.) חלק 3 261. מלחמה היא רמאות: ''מלחמה היא הוד''. 1- לאחר התבוסה בקרב אוהוד, הפוליתאיסטים התכוננו להתקפה גדולה נגד Medina-i Münevvere. אדם בשם מעבד חזר ברשות הנביא (עליו השלום) ונכנס לצבא קוריש. מנהיגי קורייש: כששאלו, "מה עם המוחמדים?" ''- הם באו אחריי. "יש להם צבא כל כך סדיר שמעולם לא ראיתי דבר כזה", אמר. ראשי: "- מה אתה אומר, מעבד? האם למוסלמים יש כוח לזוז?" ''- אלו של אווס וח'זראג' שלא נלחמו בקרב אתמול התאחדו היום ובאים לנקום. "בזמן שאתה מתבטל כאן, אתה תראה מחר בבוקר את המצח של הסוסים שלך." ספבן, בן אומיה: ''- הנה מה שאמרתי! מה שחששנו קרה לנו. "בוא נמשיך בדרכנו!" הפוליתאיסטים החלו לברוח בבהלה גדולה. הם הלכו ישר למכה. בהדרכה זו של בית המקדש ניצלו המוסלמים מצרה גדולה. 2- בקרב על התעלה, בני קורייזה היהודים הפרו את ההסכם והתאחדו עם הפוליתאיסטים נגד המוסלמים, והם צררו בחוזקה על מדינה-י-מונבורה עם הכוחות של קורייש, קטאפאנוגלרי וכוחות קורייזאוגולרי. תנועה זו היוותה סכנה גדולה למוסלמים. בינתיים, נואים בן מסעד, שזכה בכבוד האסלאם בחשאי, ניגש בלילות לכוחות היבשה האיסלאמיים ועבר ברשות הנביא עליו השלום. לאחר התייעצויות ושיחות ארוכות וחשאיות: ''- הו שליח אללה! לא הקוריש ולא השבטים האחרים שמעו עדיין שאני מוסלמי. "אם תאפשר לי, תן ​​לי לספק שירות", אמר. לאחר מכן, שליח אללה (עליו השלום) קבע את החדית' הנ"ל ושלח את נואים לצד השני. נואים הלך ישירות לבני קורייזה. הם דיברו. אתה יודע למה הגעתי? - לא. אני חושב שאתה מעריך כמה אני אוהב אותך. - בוודאי. - תהיה סמוך ובטוח, אני חושב עליך כל הזמן כבר כמה ימים, אבל... - ספר לנו, ספר לנו, אנו סומכים עליך בכל דרך. - למעשה, אתה מנסה לסלק מוסלמים מהאדמה. אבל הם לא מפגרים בתגובה ובהגנה. כידוע למקאנים מתחילים להשתעמם. נמאס להם מהמלחמה. הם יעזבו מחר וילכו לעיר הולדתם. אתה תישאר בידי המוסלמים. הפרת את בריתך ועוררת את חמתם. מעניין מה יהיה איתך? אם אתה חכם, קח כמה אנשים מכובדים מהקוריש כבני ערובה. כך שהם לא יכולים לעזוב בלי לסיים את המלחמה. הצעה זו נחשבה מתאימה מאוד וכולם נענו לה. נואיים הלך לאבו סופיאן. הם אמרו: - האם אתה שומע? - מה? - אה... אז עוד לא שמעתם על זה, נכון? - מותק, מה רע? אז מה? מה עוד יקרה? בני קורייזה מצטערים שהם הפרו את ההסכם עם המוסלמים, והם יבקשו מכם כמה אנשים כבני ערובה כדי לכפר על מעשיהם. הם התכוונו למסור את זה למוחמד סלאללהו עליי וסלאם. אל תהיה טיפש, חה!.. זה יהיה חבל לבולטים שלך. היום הזה היה יום שישי. בערב שלח אבו סופיאן אדם לבחון את בני קורייזה ואמר: "זה לא מקום לעמוד בו, ואתם מקפידים על הקרב. "בואו נתקוף ביחד מחר ונפסיק לעבוד, כי החיילים שלנו מתלוננים על רעב והחיות שלנו מתות". בני קורייזה: -מחר שבת, אנחנו לא יכולים להילחם. אם זה למחרת, אולי... אבל יש לנו תנאי אחד. אנחנו רוצים שבעים מהבולטים שלכם כבני ערובה. כי אנחנו לא סומכים עליך, הם ענו. Qurayshis: ''- הו... כמה נכון נואיים אמר את זה.'' גם בני קורייזה אמרו: הם אמרו, "תראה איך דבריו של נואים מתגשמים." בני קורייזה נסוגו משדה הקרב. הם הלכו לטירות שלהם, הסתגרו והתחילו לצפות. המלחמה האטה כעת לחלוטין. המתח בין הקוריש ובני קורייזה החריף עוד יותר. לבסוף, הקוריש התעייף ונסוגו ועזבו. גם בני קורייזה נפלו לידיהם של מוסלמים וטירותיהם נכבשו. 262. שאפו למאבק: אדוננו אהב והיה מרוצה מהאדם שחבריו הושמדו בעת שנלחם בדרכו של אללה, אך ידע והעריך את אשר עליו באותו רגע, כלומר את החובה שנפלה עליו, (מסיבה זו). , הוא פנה שוב אל האויב ונלחם בגבורה) ואשר סוף סוף נשא קדושים לאחר שדמו נשפך. ואז אללה, הכול יכול והמרומם, אומר למלאכיו: "הסתכל על עבדי! לאהוב את מה שהיה לפניי, כלומר את מידת הקדושים וההסכמה שלי, ומפחד ממה שהיה לפניי, כלומר מהעונש שלי, הוא חזר שוב (נלחם כמו אריה) ולבסוף נשפך דמו (הוא נשא קדושים) .)'' (אבו דוד) אלקמי אומר: אם ותיק שחבריו הושמדו לקרב יודע בוודאות שהתמדתו תגרום נזק משמעותי לאויב ותועלת רבה למוסלמים, עליו להתמיד ולא לסגת; הוא חייב למלא את חובתו באותו רגע.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Pars III - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Pars I 246. Mujahidi Teşyi; "Mea sententia, favens mujahid qui in via Allah bellat, et mane vel vespere ad caput eius est deterrendus a mundo et ab iis quae in mundo fiunt". amatus est.'' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi significat transitum aliquem qui proficiscens est renuntiare vale, et est sunnah-i saniyya. 247. Pulverulenta sunt pedes eius in via Allah; "Allah ignem vetat, id est, infernum, ei cuius pedes pulverulenti fiunt in via Allah". 248. Ambulans in semita Allah; "Exspectans diem unum in via Allah melius quam hoc mundo et omnia in ea. Sed et locus in caelo, ubi quis vestrum mittit flagella, melior est mundo et omnia quae in eo sunt. "In via Allah vesperi vel mane ambulans servi melior est quam mundus et res in mundo" (Bukhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Pulvis illita in via Allah; " Etiam pulvis qui inquinatur dum in via Allah laborat, lux erit quae facies lucere in die judicii" (Abu Nuaym) 250. Servitium eorum qui non ieiunant iis qui ieiunant; ''Enes radıyallahu anh dixit; - Fuimus cum Prophetae (pax super eum) in proelio dehortatur. Ille, qui maxime inter nos obumbratus est, nonnisi suis vestimentis obumbratus est. Secundum Musulmanum sunt etiam illi qui manibus suis a calore solis faciem tuentur. Qui ieiunabant, illo die operari non poterant. Sed hi, qui ieiunantes fregisti, aquam portaverunt cum camelis suis ad irrigandum mujahideen. Amicis suis servierunt. Rebus suis curaverunt. Sallallahu alayhi wa sallam dixit: "Hodie qui non ieiunaverunt praemium abstulerunt". Qui in itinere ieiunant, id est in bello, sibi soli prosunt. Sed illi qui non ieiunabant sed commilitonibus suis serviebant, tantam mercedem ieiunantium meruerunt. Receperunt etiam praemia secundum quantitatem beneficiorum. Ex hoc hadith colligitur maiorem esse mercedem officiorum apud mujahideen, quam mercedem jejunii. Omnes musulmanos obligatur ad cooperandum in jihadis, praesertim in motibus exercitus. 251. Socius feminae quae in bello militaverunt; "Rubeyyi bint-i Muavviz, una e mulieribus Comitum Kiram", dicit: - Nuntio Allah (Pax super eum) comitari solebamus in proeliis. Aquam mujahideen ferebamus, vulneratos tractamus, corpora martyrum in Medinam sumimus. (Bukhari) Plures hadiths de servitio mulierum in jihadis. 1- Hazrat Enes radiyallahu anh dicit: In Bello Uhud, propheta sallallahu alayhi wa sallam quidam ex comitibus reliquit. Vidi Aisha, filiam Abu Bakr Siddiqui, uxorem Prophetae, sallallahu alaihi wa sallam, et Umm Sulaym, quae braccas suas convolvebant et laborantes quantum poterant. Imam Bukhari dicit alium quam Abu Ma'mer in narratione huius hadith, alios etiam ab Abdulvaris in hac narratione allatam; Narratum est quod utres aqua dorsum portabant. Aquam in ora comitum infundunt, iterumque implent utrem, iterumque adaquare comites. 2. Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh dixit: - Omar bin Khattab radiyallahu anh laneas vestes inter mulieres Medinae dividebat. In manu habebat vestem lepidam relictam. Et dixit ei unus de turba; ''- O Emire'l-Mü'minîn! Si hoc Umm-i Kulthum Prophetae neptis dederis (Pax sit super eum), haec Umm-i Kulthum filia est Hazrat Ali-radiyallahu anh et kerremallahu vecheh, Hz. Uxor mer est. Hazrat Omar radiyallahu anh dixit: ' - Imo Umm-i Suleym hoc habitu dignior est. Quia una est ex mulieribus Ansar, quae addixit Propheta (Pax super eum). Aquam ad nos portavit in cantenens in Bello Uhud. Bukhari, Enes et Sa'lebe e radiyallahu anhuma, quod Umm-i Sulaym arripuit pugionem in manu sua in Bello Hunain, dixit, "Si quis inimici ad me venire voluerit, ventrem eius pungam." Umm-i Suleym mater Enes ibn Malik radiyallahu anh est.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Pars III - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Pars II 252. Martyr saeculi non habet poenitentiam; « Nemo est, qui coelum ingrediatur, qui redire in terras velit, cum nihil sit in terra, ne minimam quidem spem beatitudinis. Sed martyr non est talis. Sed, cum multa miracula et benedictiones in vita proxima martyrio perspiciet, vult ad mundum redire et decies amplius mori. 253. Descriptio Martyris in die judicii; "Iuro Allah, in cuius manibus est anima mea, se optime novit qui in via sua vere laesus est". Sed ille in die iudicii veniet cum colore et specie ut color sanguinis et odor sicut odor muscae.'' (Bukhari) 254. Rapina; "Bona depraedatione capta non halal". Salebe radiyallahu anh dicit: Oves hostium in proelio spoliavimus, eas in tigride trucidavimus. Tunc nuntius Allah (Pax super eum) ad nos venit. Quo viso, vasa nostra effudit et hoc hadith narravit. 255. Kılınçlar; "gladii sunt vestimenta mujahids." 256. Dolor martyris; "Martyr sentit dolorem occidi, quantum aliquis vestrum sentit dolorem deprimi" (Bukhari) 257. Intercessio martyris; "Martyr interibit pro septuaginta hominibus de familia et propinquis in vita proxima". 258. Aut coelum, aut spolia ; "Allah non expulit eum qui alia de causa a domo sua nititur quam pugnans in via Allah et verba eius et mandata confirmans. Ipse per martyrium vel ad caelos eum advocavit, vel cum praemiis et bonis operibus, quae adepta est, vel cum praeda reversus est in domum suam.'' (Bukhari, Muslim) 259. Iura familiae Mujahideen; - Iura et observantia uxorum Mujahideen super eos qui in patria morantur, sunt sicut iura et observantiae matrum suarum. Nemo est in mujahideen, qui invigilat et repraesentat hominis familiam ac res, et tamen eum prodit, nisi in die iudicii, quod mujahid obstruetur et dixit ad eum: « Vere hic prodidit familiam tuam. Dicitur, "Age, tolle quod vis ex bonis ejus." Quicquid ex factis vult, aufert. Et quid vobis videtur? Audacem igitur censes impunitum futurum? (Muslim, Ahmed b. Hanbel) 260. Expeditio navalis et Umm al-Haram; '' Enes ibn Malik radiyallahu anh dicit: - Propheta (pax super eum) aliquoties iret domum filiae Yelhanis Umm-i Haram, et educeret ei escam. Umm-i Haram uxor est Ubade bin Samit radıyallahu anh et alumna amita Prophetae nostri sallallahu alayhi wa sallam. Altero die Nuntius Allah (Pax super eum est) ad domum Musharun Ilayha perrexit. Prophetam nostrum pavit, et beatum caput pexit. Propheta noster dormivit. Interposito tempore ridens expergefactus est. Umm-i Haram radiyallahu anha quaesivit; ''O Allah Angelus, cur risisti? Dixit: "- Ostensum est tales homines ex amma mea sicut veterani in via Allah, in hoc mari (id est Mediterraneo) equitabunt sicut soldani in contignationibus palatiorum superiorum." Dixit itaque Haram: Umm-i; '- O Allah Angelus! Ora Deum, ut me unum ex illis facias. Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam oravit; Deinde iterum imposuit caput suum, et obdormivit. Interposito tempore, iterum ridens expergefactus est. Umm-i Haram iterum interrogavit: "O Allah Angelus, cur ridetis?" Sicut ante, homines ex amma mea mihi exhibiti sunt veterani... dixit. Umm-i Haram; ' - Domine Allah Angelus, ora; Cum dixi "Maii Allah me ex illo quoque coetu facere", nuntius Allah (Pax super eum) dixit: ''- Eris inter primos comitatus eorum qui in dorso maris illius equitabunt.'' (Bukhari, Muslim) Re vera, illa mulier tempore Hazrat Osman radiyallahu anh navem conscendit, et cum a mari ad terram ivit, ab animali decidit et martyr factus est. Erat in Cypro navigans Umm-i Haram navem conscendens. Haec expeditio prima Saracenorum Mediterranei proeliis facta est. Praeter Umm-i Haram etiam comites in navi erant ut maritus eius Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. Atrox contra Cyprum cum classe Graeca pugnatum est; Hostes classe victa est, Cypro victa est. (Hijri: 28) Umm-i Haram (complacere ei potest Allah) tam gloriosum proelium navale pugnavit. Sed cum in fine belli in insula pedem poneret, fortuito mula cadens ei martyrio coronatur. Muşârun ileyha scribitur in Cypro.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 Book) Pars III - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Pars III 261. Bellum fallis; 'Bellum quoddam est.' 1. Post cladem in Bello Uhud, polythei maiorem impetum contra Medina-i Münevvere parabant. Homo quidam nomine Ma'bed cum venia Prophetae rediit (pax super eum) et Exercitus Quraysh ingressus. Quraysh duces: Cum quaesiverunt, "Quid de Muhammadanis?" '- Post me veniebant. "Tam exercitum iustum habent ut numquam antea simile viderim". proceres: "- Quid ais, Ma'bed? Num Sarraceni vires movere possunt?" ''- Aws et Khazraj qui heri proelium non pugnaverunt hodie copias coniunxerunt et ad ulciscendum veniunt. "Dum hic cessas, cras mane frontes equorum tuorum videbis." Safvan filius Amayae; ' ' - Ecce quod dixi! Quod timuimus accidit. " Eamus per viam nostram ". Polythei magno terrore fugere coeperunt. Protinus ad Meccam perrexerunt. Hoc ductu Templi, Sarraceni magna molestia salvati sunt. 2. In proelio fossae Judaeorum Qurayza filii concordiam ruperunt et cum polytheista contra Saracenos iverunt, et Medina-i Münevvere cum copiis Quraysh, Katafanoğulları et Qurayzaoğullar arctissime obsederunt. Hic motus magnum periculum Sarracenis obiecit. Interea Nuaym bin Mes'ad, honore Islamicae clam honoratus, copias terrestres islamicas noctu adiit, et cum venia Prophetae transivit (pax super eum). Post longas et secretas consultationes et colloquia; '- O Allah Angelus! Nec Quraysh nec aliae gentes audiverunt me adhuc Musulmanus. "Si permittitis, operam date", inquit. Itaque nuntius Allah (Pax super eum) supra hadith declaravit et in alteram partem Nuaym misit. Nuaym directe ad filios Qurayza perrexit. Loquebantur. - Scisne quid venissem? - Haud. - Agnosco te cogitare quantum te amo. - Omnino. - Scias, me paucorum dierum tempus de te cogitasse, sed ... - Dic nobis, dic, speramus te in omnibus. - Revera, Sarraceni de terra tollere conaris. Sed in responsione et defensione non cadunt. Ut nostis, Meccans incipiunt ad taedium adepto. Defatigatis belli. Cras relinquent et in patriam eunt. Manebis in manu Sarraceni. Disrupisti pactum tuum, et irritasti iram eorum. Miror quid tibi fiet? Si sapis, paucos nobiles ab Quraysh obsides accipies. Ita ut sine deficiendo bello discedere nequeant. Oblatio aptissima habetur, et omnes receperunt. Nuaym abiit ad Abu Sufyan. Dixerunt: - Potesne audire? - Quid est? - Oh... sic nondum audisti, habes? - Mel quid mali? Quid ergo? Quid aliud fiet? Filii Qurayza dolent quod foedus cum Sarracenis ruperunt, et a te petent paucos obsides ad satisfaciendum pro suis delictis. Ibant Muhammad sallallahu alayhi wa sallam tradere. Ne sis ineptus, ha! ... Turpe est tuis egregiis. Dies ille Veneris erat. Vespere Abu Sufyan misit virum ad explorandum filios Qurayza et dixit: "Non est locus ad standum, et tu leviter pugnas. " Cras invadamus et desinamus, quod nostri milites de fame queruntur et nostra animalia pereunt." Filii Qurayza; - Cras est Saturni, pugnare non possumus. Si postero die est, fortasse ... Sed una conditio habemus. septuaginta nobilium vestrorum obsides volumus. Qui responderunt, quia non credimus tibi. Qurayshis: ' - Oh... Quam recte Nuaym dixit.'' Filii quoque Qurayza dixerunt: Dicebant, "Vide quomodo verba Nuaym eveniunt." Filii Qurayza recesserunt a proelio. Illi in castella sese clausos observare coeperunt. Iam bellum retardatur. Contentio inter Quraysh et Qurayza filios etiam peius facta est. Denique Quraysh defessus et recessit et recessit. Filii etiam Qurayza in manus Saracenorum et castra eorum victa sunt. 262. Contendite certamen; Dominus noster amavit et gavisus est cum eo cuius socii in via Allah pugnanti interierunt, sed qui sciebat et probabat quid ei tunc temporis esset, id est officium quod ei obvenit (ob eam rem. ad hostem se convertit, fortiterque pugnavit) ac tandem, fuso sanguine, martyrium consummavit. Tunc Allah omnipotenti et exaltato, angelis suis dicit: «Aspice servum meum! Amans quod ante me fuit, id est, gradum martyrii et consensus mei, et veritus quod ante me fuit, id est, poenam meam, iterum rediit (pugnavit sicut leo, et) tandem fusus est sanguis ejus (martyr est martyrium. )'' (Abu Davud) Alkami dicit: Si veteranus, cuius socii in prelio deperditi sunt, pro certo sciat suam perseverantiam notabilem incommodis hostibus et Sarracenis prodesse, perseverare et non recedere; In ipso momento officium suum facere debet.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 bok) del 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) del 1 246. Mujahidi Teşyi: "Enligt min mening är att stödja en mujahid som går i krig på Allahs väg, och att stå i spetsen för honom på morgonen eller kvällen, en avskräckning från världen och från de saker som händer i världen." är också älskad.'' (Ahmed f. Hanbel) Teşyi betyder att passera någon som ska på en resa för att ta farväl, och det är sunnah-i saniyya. 247. Hans fötter blir dammiga på Allahs väg: "Allah förbjuder elden, det vill säga helvetet, för den vars fötter blir dammiga på Allahs väg (Bukhari) 248. Går på Allahs väg: "Att vänta på en dag i Allahs väg är bättre än den här världen och allt på den. Till och med platsen i himlen där någon av er sätter sin piska är bättre än världen och allt på den. "En tjänare som går på Allahs väg på kvällen eller på morgonen är bättre än världen och sakerna i världen." 249. Damm utsmetat på Allahs väg: "Till och med dammet som blir smutsigt när man arbetar på Allahs väg kommer att vara ljuset som kommer att få ansikten att lysa på Domedagen (Abu Nuaym)." 250. Tjänst för dem som inte fastar till dem som fastar: ''Enes radıyallahu anh sa: - Vi var med Profetens (frid vare med honom) följe under striden. Den som var mest skuggad bland oss ​​kunde bara skuggas av sina egna kläder. Enligt Muslim finns det också de som skyddar sina ansikten från solens hetta med händerna. De som fastade kunde inte arbeta den dagen. Men de som bröt fastan bar vatten med sina kameler för att bevattna mujahideen. De tjänade sina vänner. De tog hand om sina angelägenheter. Sallallahu alayhi wa sallam sa: "I dag tog de som inte fastade belöningen." De som fastar under en resa, det vill säga i strid, gynnar bara sig själva. Men de som inte fastade utan tjänade sina medsoldater fick lika mycket belöning som de som fastade. De fick också belöningar efter graden av tjänster de fick. Man drar slutsatsen från denna hadith att belöningen för tjänster som utförs bland mujahideen är större än belöningen för att fasta. Det är obligatoriskt för alla muslimer att samarbeta i jihad, särskilt under arméns rörelser. 251. Sällskapskvinnor som tjänstgjorde i kriget: "Rubeyyi bint-i Muavviz, en av kvinnorna i Companions of Kiram, säger: - Vi brukade följa med Allahs budbärare (frid vare med honom) i strider. Vi skulle bära vatten till mujahideen, behandla de sårade och ta martyrernas kroppar till Medina. (Bukhari) Det finns många hadither om kvinnors tjänst i jihad. Två av dem är följande: 1- Hazrat Enes radiyallahu anh säger: Under slaget vid Uhud lämnade några av följeslagarna profeten sallallahu alayhi wa sallam. Jag såg Aisha, dotter till Abu Bakr Siddiqui, hustru till profeten, sallallahu alaihi wa sallam, och Umm Sulaym, som rullade upp sina byxor och arbetade så hårt de kunde. Imam Bukhari säger att förutom Abu Ma'mer i berättelsen om denna hadith, andra också citerade från Abdulvaris i denna berättelse: Det berättades att "De bar vattenflaskor med ryggen." De hällde vatten i följeslagarnas mun, kom tillbaka igen, fyllde matsalarna och gick igen för att vattna följeslagarna. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh sa: - Omar bin Khattab radiyallahu anh delade ut ylleklänningar bland kvinnorna i Medina. Han hade en fin klänning kvar i handen. En av personerna bredvid honom sa: ''- O Emire'l-Mü'minîn! Om du ger detta till Umm-i Kulthum, sondottern till profeten (frid vare med honom), är denna Umm-i Kulthum dotter till Hazrat Ali-radiyallahu anh och kerremallahu vecheh, Hz. Hon är Ömers fru. Hazrat Omar radiyallahu anh sa: ''- Nej, Umm-i Suleym är mer värd den här klänningen. Eftersom hon är en av kvinnorna i Ansar som gav trohet till profeten (frid vare med honom). Han bar vatten till oss i matsalar under slaget vid Uhud. Bukhari, Enes och Salebe skriver från radiyallahu anhuma att Umm-i Sulaym tog en dolk i handen i slaget vid Hunain och sa: "Om någon av fienden vill närma sig mig, kommer jag att sticka hål på hans mage med den." Umm-i Suleym är mor till Enes ibn Malik radiyallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 bok) del 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) del 2 252. En martyr har ingen världslig ånger: "Det finns ingen som kommer in i himlen som vill återvända till jorden när det inte finns något för honom på jorden, inte ens ett litet hopp om lycka. Men en martyr är inte sådan. Men eftersom han kommer att se många mirakel och välsignelser i livet efter detta tack vare martyrskapet, vill han återvända till världen och dö tio gånger till." (Bukhari) 253. Beskrivning av martyren på domedagen: "Jag svär till Allah, i vars händer min själ är, att Han mycket väl vet vem som verkligen är skadad på hans väg. Men den personen kommer på Domedagen med sin färg och utseende som blodets färg och hans doft som doften av mysk.'' (Bukhari) 254. Plundring: "Varorna som tas genom plundring är inte halal." Salebe radiyallahu anh säger: - I en strid plundrade vi fiendens får, slaktade dem och la dem i vår tiger. Vid den tiden kom Allahs Sändebud (frid vare med honom) till oss. När han såg denna situation hällde han upp våra behållare och han berättade denna hadith. 255. Kılınçlar: "Svärd är mujahidernas kläder (Abu Nuaym) 256. Martyrens smärta: "En martyr känner smärtan av att bli dödad lika mycket som någon av er känner smärtan av att bli klämd" (Bukhari) 257. Martyrens förbön: "En martyr kommer att gå i förbön för sjuttio personer från sin familj och släktingar i livet efter detta (Ibn Hibban)". 258. Antingen himmel eller byte: "Allah har inte fördrivit den som strävar på hans väg från sitt hem av någon annan anledning än att kämpa på Allahs väg och bekräfta hans ord och befallningar. Han har personligen gått i god för att antingen ta honom till himlen genom martyrdöden, eller återlämna honom till sitt hem med belöningen och goda gärningar han har uppnått, eller med bytet.'' (Bukhari, muslim) 259. Rättigheter för familjerna i Mujahideen: - Mujahideens fruars rättigheter och respekt över dem som stannar i sin hemstad är som deras egna mödrars rättigheter och respekt. Det finns ingen bland mujahideen som övervakar och representerar en mans familj och angelägenheter och ändå förråder honom, såvida inte den mujahiden på domens dag kommer att stoppas och säga till honom: "Den här mannen har verkligen förrådt din familj. Det sägs: "Kom igen, ta vad du vill av hans goda gärningar." Han tar vad han vill från sina gärningar. Och vad tycker du? Så, tror du att det är ostraffat att våga? (Muslim, Ahmed f. Hanbel) 260. Sjöexpedition och Umm al-Haram: ''Enes ibn Malik radiyallahu anh säger: - Profeten (frid vare med honom) gick då och då till Yelhans dotters, Umm-i Harams hus, och hon tog fram mat åt honom. Umm-i Haram är hustru till Ubade bin Samit radıyallahu anh och fosterfaster till vår profet sallallahu alayhi wa sallam. En annan dag gick Allahs budbärare (frid vare med honom) till Musharun Ilayhas hus. Han matade vår profet och kammade sitt välsignade huvud. Vår profet (frid vare med honom) sov. Efter en stund vaknade han av skratt. Umm-i Haram radiyallahu anha frågade: ''O Allahs Sändebud, varför skrattade du? Han sa: "- Jag visades sådana människor från min ummah som veteraner på Allahs väg, de kommer att rida på detta hav (det vill säga Medelhavet) som sultanerna på de övre våningarna i palatsen." Därefter sa Umm-i Haram: ''- O Allahs Sändebud! Be till Gud att göra mig till en av dem." Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam bad; Sedan lade han ner huvudet igen och sov. Efter en stund vaknade han av skratt igen. Umm-i Haram frågade igen: "O Allahs sändebud, varför skrattar du?" Precis som tidigare visades folk från min ummah för mig som veteraner... sa han. Umm-i Haram: ''- O Allahs Sändebud, be; När jag sa, "Må Allah göra mig från den gruppen också!", sa Allahs Sändebud (frid vare med honom): ''- Du kommer att vara bland den första karavanen av dem som kommer att åka på baksidan av det havet.'' (Bukhari, muslim) Faktum är att den kvinnan gick ombord på skeppet under Hazrat Osman radiyallahu anhs tid, och när hon gick från hav till land föll hon från djuret och blev en martyr. Det var under Cypernresan som Umm-i Haram gick ombord på fartyget. Denna kampanj är den första av muslimernas medelhavsstrider. Förutom Umm-i Haram fanns det också följeslagare på skeppet, som hennes man Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. En hård strid utkämpades med den grekiska flottan framför Cypern; Den fientliga flottan besegrades och Cypern erövrades. (Hijri: 28) Umm-i Haram (må Allah vara nöjd med honom) utkämpade en sådan härlig sjöstrid. Men när han satte sin fot på ön i slutet av kriget, blev han martyr genom att av misstag falla av en mula som presenterades för honom. Muşârun ileyha är skriven på Cypern.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 bok) del 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) del 3 261. Krig är fusk: ''Krig är en hud.'' 1- Efter nederlaget i slaget vid Uhud förberedde sig polyteisterna för en stor attack mot Medina-i Münevvere. En man vid namn Ma'bed återvände med tillstånd av profeten (frid vare med honom) och gick in i Quraysh-armén. Quraysh ledare: När de frågade, "Vad sägs om Muhammedanerna?" ''- De kom efter mig. "De har en sådan reguljär armé att jag aldrig har sett något liknande förut", sa han. Chefer: "- Vad säger du, Ma'bed? Har muslimerna kraften att röra sig?" ''- De av Aws och Khazraj som inte utkämpade gårdagens strid har gått samman idag och kommer för att hämnas. "Medan du går på tomgång här kommer du att se pannan på dina hästar i morgon bitti." Safvan, son till Umayyah: ''- Här är vad jag sa! Det vi fruktade hände oss. "Låt oss gå vår väg!" Polyteisterna började fly i stor panik. De åkte direkt till Mecka. Med denna ledning av templet räddades muslimer från ett stort problem. 2- I slaget vid skyttegraven bröt de judiska Qurayza-sönerna avtalet och förenade sig med polyteisterna mot muslimerna, och de belägrade hårt Medina-i Münevvere med styrkorna Quraysh, Katafanoğulları och Qurayzaoğulları. Denna rörelse utgjorde en stor fara för muslimer. Samtidigt närmade sig Nuaym bin Mes'ad, i hemlighet hedrad med islams ära, de islamiska landstyrkorna på natten och gick över med tillstånd av profeten (frid vare med honom). Efter långa och hemliga konsultationer och samtal: ''- O Allahs Sändebud! Varken Quraysh eller de andra stammarna har hört att jag är muslim ännu. "Om du tillåter mig, låt mig tillhandahålla en tjänst", sa han. Därefter uttalade Allahs Sändebud (frid vare med honom) ovanstående hadith och skickade Nuaym till andra sidan. Nuaym gick direkt till Sons of Qurayza. De pratade. - Vet du vad jag kom fram till? - Nej. - Jag tror att du uppskattar hur mycket jag älskar dig. - Absolut. - Var säker, jag har tänkt på dig hela tiden i några dagar, men... - Berätta, säg, vi litar på dig på alla sätt. - I själva verket försöker du ta bort muslimer från jorden. Men de hamnar inte på efterkälken i svar och försvar. Meckanerna börjar som bekant bli uttråkade. De var trötta på kriget. De åker imorgon och åker till sin hemstad. Du kommer att förbli i muslimernas händer. Du har brutit ditt förbund och väckt deras vrede. Jag undrar vad som kommer att hända med dig? Om du är klok, ta några respekterade män från Quraysh som gisslan. Så att de inte kan lämna utan att avsluta kriget. Detta erbjudande ansågs mycket lämpligt och alla accepterade det. Nuaym åkte till Abu Sufyan. De sa: - Kan du höra? - Vad? - Åh... så du har inte hört talas om det än, eller hur? - Älskling, vad är det för fel? Än sen då? Vad mer kommer att hända? Qurayzas söner beklagar att de bröt överenskommelsen med muslimerna, och de kommer att be dig om några få män som gisslan för att sona deras missgärningar. De skulle leverera den till Muhammad sallallahu alayhi wa sallam. Var inte dum, ha!.. Det vore synd för dina notabiliteter. Den dagen var fredag. På kvällen skickade Abu Sufyan en man för att testa Qurayzas söner och sa: "Det här är inte en plats att stå på, och du tar lätt på striden. "Låt oss attackera tillsammans imorgon och sluta arbeta, för våra soldater klagar över hunger och våra djur går under." Sons of Qurayza: - Imorgon är det lördag, vi kan inte slåss. Om det är nästa dag, kanske... Men vi har ett villkor. Vi vill ha sjuttio av dina notabiliteter som gisslan. För vi litar inte på dig, svarade de. Qurayshis: ''- Åh... Vad rätt Nuaym sa det.'' Sons of Qurayza sa också: De sa, "Titta hur Nuayms ord blir sanna." Söner till Qurayza drog sig tillbaka från slagfältet. De gick till sina slott, stängde in sig och började titta. Kriget hade nu avtagit helt. Spänningen mellan Quraysh och Qurayza-sönerna blev ännu värre. Till slut tröttnade Quraysh och drog sig tillbaka och gick. Söner till Qurayza föll också i händerna på muslimer och deras slott erövrades. 262. Sträva efter kamp: Vår Herre gillade och var nöjd med mannen vars följeslagare förstördes medan han kämpade på Allahs väg, men som visste och uppskattade vad som var på honom i det ögonblicket, det vill säga den plikt som åvilade honom, (av denna anledning , vände han sig till fienden igen och kämpade heroiskt) och som slutligen blev martyrdöd efter att hans blod hade utgjutits. Då säger Allah, den Allsmäktige och Upphöjde, till sina änglar: "Se på Min tjänare! Han älskade det som var före mig, det vill säga graden av martyrskap och mitt samtycke, och fruktade det som var före mig, det vill säga mitt straff, återvände han igen (han kämpade som ett lejon och) till slut utgjuts hans blod (han blev martyrdöd). .)'' (Abu Davud) Alkami säger: Om en veteran vars kamrater har förstörts i striden med säkerhet vet att hans uthållighet kommer att orsaka betydande skada för fienden och stor nytta för muslimerna, bör han hålla ut och inte dra sig tillbaka; Han måste göra sin plikt i det ögonblicket.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 boek) Deel 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Deel 1 246. Mujahidi Teşyi: "Naar mijn mening is het steunen van een mujahid die ten strijde trekt op de weg van Allah, en 's ochtends of 's avonds aan zijn hoofd staan, een afschrikmiddel voor de wereld en voor de dingen die in de wereld gebeuren." is ook geliefd. '' (Ahmed b. Hanbel) Teşyi betekent het passeren van iemand die op reis gaat om afscheid te nemen, en het is sunnah-i saniyya. 247. Zijn voeten worden stoffig op de Weg van Allah: "Allah verbiedt het vuur, dat wil zeggen de hel, voor degene wiens voeten stoffig worden op de weg van Allah (Bukhari)." 248. Wandelen op het pad van Allah: "Eén dag wachten op de weg van Allah is beter dan deze wereld en alles erop. Zelfs de plek in de hemel waar iemand van jullie zijn zweep neerlegt, is beter dan de wereld en alles erop. "Het wandelen van een dienaar op het pad van Allah in de avond of in de ochtend is beter dan de wereld en de dingen in de wereld." (Bukhari, Ahmed b. Hanbel) 249. Stof besmeurd op de weg van Allah: "Zelfs het stof dat vuil wordt tijdens het werken op de Weg van Allah zal het licht zijn dat gezichten zal laten stralen op de Dag des Oordeels." 250. Dienstverlening aan degenen die niet vasten aan degenen die wel vasten: ''Enes radiyallahu anh zei: - We waren bij de entourage van de Profeet (vrede zij met hem) tijdens de strijd. Degene onder ons die het meest in de schaduw stond, kon alleen door zijn eigen kleding in de schaduw worden gesteld. Volgens Muslim zijn er ook mensen die hun gezicht met hun handen beschermen tegen de hitte van de zon. Degenen die vastten, konden die dag niet werken. Degenen die hun vasten verbraken, droegen echter water met hun kamelen om de moedjahedien te irrigeren. Ze dienden hun vrienden. Zij regelden hun zaken. Sallallahu alayhi wa sallam zei: "Vandaag hebben degenen die niet vasten de beloning weggenomen." (Bukhari) Degenen die vasten terwijl ze op reis zijn, dat wil zeggen in de strijd, profiteren alleen zichzelf. Degenen die niet vastten maar hun medesoldaten dienden, verdienden echter evenveel beloning als degenen die vastten. Ze ontvingen ook beloningen op basis van de mate van dienstverlening die ze ontvingen. Uit deze hadith wordt afgeleid dat de beloning voor diensten die onder de moedjahedien worden verricht groter is dan de beloning voor het vasten. Het is voor alle moslims verplicht om mee te werken aan de jihad, vooral tijdens de bewegingen van het leger. 251. Gezelschapsvrouwen die in de oorlog hebben gediend: "Rubeyyi bint-i Muavviz, een van de vrouwen van de metgezellen van Kiram, zegt: - We vergezelden de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) in gevechten. We brachten water naar de moedjahedien, behandelden de gewonden en brachten de lichamen van de martelaren naar Medina. (Boechari) Er zijn veel hadiths over de dienstbaarheid van vrouwen in de jihad. Twee daarvan zijn de volgende: 1- Hazrat Enes radiyallahu anh zegt: Tijdens de Slag om Uhud verlieten enkele metgezellen de Profeet (sallallahu alayhi wa sallam). Ik zag Aisha, de dochter van Abu Bakr Siddiqui, de vrouw van de Profeet, sallAllahu alaihi wa sallam, en Umm Sulaym, die hun broeken opsloegen en zo hard werkten als ze konden. Imam Bukhari zegt dat behalve Abu Ma'mer in de overlevering van deze hadith, ook anderen in deze overlevering Abdulvaris citeerden: Er werd overgeleverd dat "Ze waterflessen op hun rug droegen." Ze goten water in de monden van de metgezellen, kwamen weer terug, vulden de veldflessen en gingen opnieuw de metgezellen water geven. 2- Sa'lebe bin Abu Malik radiyallahu anh zei: - Omar bin Khattab radiyallahu anh deelde wollen jurken uit onder de vrouwen van Medina. Hij had nog een mooie jurk in zijn hand. Een van de mensen naast hem zei: ''- O emire'l-Mü'minîn! Als je dit aan Umm-i Kulthum geeft, de kleindochter van de Profeet (vrede zij met hem), is deze Umm-i Kulthum de dochter van Hazrat Ali-radiyallahu anh en kerremallahu vecheh, Hz. Ze is de vrouw van Ömer. Hazrat Omar radiyallahu anh zei: ''- Nee, Umm-i Suleym is deze jurk meer waard. Omdat zij een van de vrouwen van de Ansar is die trouw betuigde aan de Profeet (vrede zij met hem). Hij bracht water naar ons in kantines tijdens de Slag om Uhud. Bukhari, Enes en Sa'lebe verhalen van Radiyallahu Anhuma dat Umm-i Sulaym een ​​dolk in haar hand nam tijdens de Slag om Hunain en zei: "Als iemand van de vijand mij wil benaderen, zal ik daarmee zijn buik doorboren." Umm-i Suleym is de moeder van Enes ibn Malik radiyallahu anh.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 boek) Deel 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Deel 2 252. Een martelaar heeft geen wereldse spijt: ‘Er is niemand die de hemel binnengaat die naar de aarde wil terugkeren als er op aarde niets voor hem is, zelfs geen kleine hoop op geluk. Maar zo is een martelaar niet. Omdat hij echter dankzij het martelaarschap in het hiernamaals veel wonderen en zegeningen zal zien, wil hij naar de wereld terugkeren en nog tien keer sterven." (Bukhari) 253. Beschrijving van de martelaar op de Dag des Oordeels: "Ik zweer bij Allah, in Wiens handen mijn ziel is, dat Hij heel goed weet wie werkelijk gewond raakt op Zijn pad. Die persoon zal echter op de Dag des Oordeels komen met zijn kleur en uiterlijk als de kleur van bloed en zijn geur als de geur van muskus.'' (Bukhari) 254. Plundering: "De goederen die door plundering worden buitgemaakt, zijn niet halal." (Ibn Majah) Salebe radiyallahu anh zegt: - In een gevecht hebben we de schapen van de vijand geplunderd, geslacht en in onze tijger gestopt. Op dat moment kwam de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) naar ons toe. Toen hij deze situatie zag, liet hij onze containers gieten en vertelde hij deze hadith. 255. Kilinçlar: "Zwaarden zijn de kleding van de moedjahids." (Abu Nuaym) 256. De pijn van de martelaar: “Een martelaar voelt de pijn van het doden net zo veel als ieder van jullie de pijn voelt van het geknepen worden.” (Bukhari) 257. Voorspraak van de martelaar: "Een martelaar zal bemiddelen voor zeventig mensen uit zijn familie en familieleden in het hiernamaals." (Ibn Hibban) 258. Ofwel de hemel, ofwel de buit: “Allah heeft degene die op Zijn weg streeft niet uit zijn huis verdreven om enige andere reden dan vechten op de weg van Allah en het bevestigen van Zijn woorden en geboden. Hij heeft er persoonlijk voor ingestaan ​​dat hij hem naar de hemel heeft gebracht door martelaarschap, of dat hij hem naar zijn huis heeft teruggebracht met de beloning en goede daden die hij heeft behaald, of met de buit.'' (Bukhari, Muslim) 259. Rechten van de families van de Mujahideen: - De rechten en het respect van de vrouwen van de Mujahideen ten opzichte van degenen die in hun geboortestad blijven, zijn vergelijkbaar met de rechten en het respect van hun eigen moeders. Er is niemand onder de moedjahedien die toezicht houdt op en de familie en zaken van een man vertegenwoordigt en hem toch verraadt, tenzij op de dag des oordeels die mujahid zal worden tegengehouden en tegen hem zal zeggen: “Deze man heeft werkelijk uw familie verraden. Er wordt gezegd: "Kom op, neem wat je maar wilt van zijn goede daden." Hij haalt uit zijn daden alles wat hij wil. En wat denk jij? Denk je dat durf onbestraft zal blijven? (Moslim, Ahmed b. Hanbel) 260. Zee-expeditie en Umm al-Haram: ''Enes ibn Malik radiyallahu anh zegt: - De Profeet (vrede zij met hem) ging af en toe naar het huis van Yelhan's dochter, Umm-i Haram, en zij bracht eten voor hem mee. Umm-i Haram is de vrouw van Ubade bin Samit radiyallahu anh en de pleegtante van onze Profeet (sallallahu alayhi wa sallam). Op een andere dag ging de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) naar het huis van Musharun Ilayha. Hij gaf onze Profeet te eten en kamde zijn gezegende hoofd. Onze Profeet (vrede zij met hem) sliep. Na een tijdje werd hij lachend wakker. Umm-i Haram radiyallahu anha vroeg: ''O Boodschapper van Allah, waarom lachte je? Hij zei: "- Ik kreeg zulke mensen uit mijn ummah te zien als veteranen op de weg van Allah, zij zullen op deze zee (dat wil zeggen de Middellandse Zee) rijden zoals de sultans op de bovenste verdiepingen van de paleizen." Daarop zei Umm-i Haram: ''- O Boodschapper van Allah! Bid tot God om mij een van hen te maken." Rasulullah sallallahu alayhi wa sallam bad; Toen legde hij zijn hoofd weer neer en viel in slaap. Na een tijdje werd hij weer lachend wakker. Umm-i Haram vroeg opnieuw: "O Boodschapper van Allah, waarom lach je?" Net als voorheen werden mensen uit mijn ummah als veteranen aan mij getoond... zei hij. Umm-i Haram: ''-O Boodschapper van Allah, bid; Toen ik zei: “Moge Allah mij ook tot die groep laten behoren!”, zei de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem): ''- Jij zult behoren tot de eerste karavaan van degenen die op de rug van die zee zullen rijden.'' (Bukhari, Muslim) In feite ging die vrouw aan boord van het schip in de tijd van Hazrat Osman radiyallahu anh, en toen ze van zee naar land ging, viel ze van het dier en werd een martelaar. Het was tijdens de reis naar Cyprus dat Umm-i Haram aan boord van het schip ging. Deze campagne is de eerste van de mediterrane veldslagen van de moslims. Naast Umm-i Haram waren er ook metgezellen op het schip, zoals haar echtgenoot Ubade bin Samit, Abu Zerr, Shaddad bin Evs, Abu'd-Darda radiyallahu anhum. Er werd een hevige strijd gevoerd met de Griekse vloot voor Cyprus; De vijandelijke vloot werd verslagen en Cyprus werd veroverd. (Hijri: 28) Umm-i Haram (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft zo'n glorieuze zeeslag gevoerd. Toen hij echter aan het einde van de oorlog voet op het eiland zette, werd hij gemarteld doordat hij per ongeluk van een muilezel viel die hem werd aangeboden. Muşârun ileyha is geschreven op Cyprus.

[@AbdullahCANCAN]

13. JIHAD (Musahabe 5 boek) Deel 3 - Mahmud Sami Ramazanoğlu (K.s.) Deel 3 261. Oorlog is bedrog: ''Oorlog is een hud.'' 1- Na de nederlaag in de Slag bij Uhud bereidden de polytheïsten zich voor op een grote aanval op Medina-i Münevvere. Een man genaamd Ma'bed keerde terug met toestemming van de Profeet (vrede zij met hem) en ging het Quraysh-leger binnen. Quraysh-leiders: Toen ze vroegen: "Hoe zit het met de Mohammedanen?" ''- Ze kwamen achter mij aan. ‘Ze hebben zo’n regelmatig leger dat ik nog nooit zoiets heb gezien’, zei hij. Leiders: "- Wat zeg je, Ma'bed? Hebben de moslims de kracht om in beweging te komen?", zeiden ze. ''- Degenen van Aws en Khazraj die de strijd van gisteren niet hebben gevoerd, hebben vandaag hun krachten gebundeld en komen wraak nemen. 'Terwijl je hier luiert, zul je morgenochtend het voorhoofd van je paarden zien.' Safvan, zoon van Umayya: ''- Dit is wat ik zei! Waar we bang voor waren, gebeurde met ons. "Laten we verder gaan!" zei hij. De polytheïsten begonnen in grote paniek te vluchten. Ze gingen regelrecht naar Mekka. Met deze leiding van de Tempel werden moslims van grote problemen gered. 2- In de Slag om de Loopgraaf verbraken de Joodse Qurayza-zonen de overeenkomst en verenigden zich met de polytheïsten tegen de moslims, en ze belegerden Medina-i Münevvere stevig met de strijdkrachten van Quraysh, Katafanoğulları en Qurayzaoğulları. Deze beweging vormde een groot gevaar voor moslims. Ondertussen benaderde Nuaym bin Mes'ad, in het geheim geëerd met de eer van de Islam, 's nachts de Islamitische landstrijdkrachten en ging over met toestemming van de Profeet (vrede zij met hem). Na lang en geheim overleg en gesprekken: ''- O Boodschapper van Allah! Noch de Qoeraisj, noch de andere stammen hebben nog gehoord dat ik moslim ben. "Als u mij toestaat, laat mij dan een dienst verlenen", zei hij. Daarop verklaarde de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) de bovenstaande hadith en stuurde Nuaym naar de andere kant. Nuaym ging rechtstreeks naar de Zonen van Qurayza. Zij praatten. - Weet je waarvoor ik kwam? - Nee. - Ik denk dat je het waardeert hoeveel ik van je hou. - Zeker. - Wees gerust, ik heb een paar dagen de hele tijd aan je gedacht, maar... - Vertel het ons, vertel het ons, we vertrouwen je in alle opzichten. - In feite probeer je moslims van de aarde te verwijderen. Maar ze blijven niet achter in reactie en verdediging. Zoals je weet beginnen de inwoners van Mekka zich te vervelen. Ze waren de oorlog beu. Ze vertrekken morgen en gaan naar hun geboorteplaats. Je blijft in handen van moslims. Je hebt je verbond verbroken en hun woede uitgelokt. Ik vraag me af wat er met je zal gebeuren? Als je verstandig bent, neem dan een paar gerespecteerde mannen van de Qoeraisj als gijzelaars. Zodat ze niet kunnen vertrekken zonder de oorlog te beëindigen. Dit aanbod werd zeer geschikt geacht en iedereen accepteerde het. Nuaym ging naar Abu Sufyan. Ze zeiden: - Kan je horen? - Wat? - Oh... dus je hebt er nog niet van gehoord, toch? - Schatje, wat is er? Dus? Wat zal er nog meer gebeuren? De zonen van Qurayza betreuren het dat zij de overeenkomst met de moslims hebben verbroken, en zij zullen u om een ​​paar mannen als gijzelaars vragen om boete te doen voor hun wandaden. Ze gingen het aan Mohammed (sallallahu alayhi wa sallam) overhandigen. Doe niet zo dwaas, ha!.. Het zou zonde zijn voor je notabelen. Die dag was vrijdag. 'S Avonds stuurde Abu Sufyan een man om de zonen van Qurayza te testen en zei: "Dit is geen plek om te staan, en je vat de strijd licht op. "Laten we morgen samen aanvallen en stoppen met werken, want onze soldaten klagen over de honger en onze dieren komen om." Zonen van Qurayza: - Morgen is het zaterdag, we kunnen niet vechten. Als het de volgende dag is, misschien... Maar we hebben één voorwaarde. We willen zeventig van uw notabelen als gijzelaars. Omdat we je niet vertrouwen, antwoordden ze. Qurayshi's: ''- Oh... Wat heeft Nuaym het goed gezegd.'' Zonen van Qurayza zeiden ook: Ze zeiden: "Kijk eens hoe de woorden van Nuaym uitkomen." De zonen van Qurayza trokken zich terug van het slagveld. Ze gingen naar hun kastelen, sloten zich op en begonnen te kijken. De oorlog was nu volledig vertraagd. De spanning tussen de Quraysh en de Qurayza-zonen werd zelfs nog erger. Uiteindelijk werden de Qoeraisj moe, trokken zich terug en vertrokken. Zonen van Qurayza vielen ook in de handen van moslims en hun kastelen werden veroverd. 262. Streef naar strijd: Onze Heer hield van en was tevreden met de man wiens metgezellen werden vernietigd terwijl hij vocht op de weg van Allah, maar die wist en waardeerde wat er op dat moment op hem afkwam, dat wil zeggen de plicht die op hem rustte (om deze reden , wendde hij zich opnieuw tot de vijand en vocht heldhaftig) en die uiteindelijk werd gemarteld nadat zijn bloed was vergoten. Dan zegt Allah, de Almachtige en Verhevene, tegen Zijn engelen: "Kijk naar Mijn dienaar! Liefdevol voor wat voor mij lag, dat wil zeggen de mate van martelaarschap en mijn toestemming, en uit angst voor wat voor mij lag, dat wil zeggen mijn straf, keerde hij weer terug (hij vocht als een leeuw en) uiteindelijk werd zijn bloed vergoten (hij werd gemarteld .) '' (Abu Davud) Alkami zegt: Als een veteraan wiens kameraden in de strijd zijn vernietigd met zekerheid weet dat zijn doorzettingsvermogen de vijand aanzienlijke schade zal toebrengen en de moslims grote voordelen zal opleveren, moet hij volharden en zich niet terugtrekken; Op dat moment moet hij zijn plicht doen.

[@ahmeterdogan7029]

Anlattiginiz konu Kuran'da hangi ayette geçiyor

[@AbdullahCANCAN]

Hadis-i şerif kardeşim.

[@mehmetersin1030]

Allah razı olsun