Рет қаралды 1,228
In de nacht van 9 op 10 juni 2023 is het eerste dakdeel voor de bestaande reizigerspassage van station Amsterdam Zuid zo’n 114 meter oostwaarts geschoven. De gigantische betonnen plaat van ruim 2 miljoen kilogram ligt inmiddels goed en wel op zijn plek.
Het was een spectaculair gezicht: onder een paarsrode hemel (het was een warme zomerdag geweest) schoof de betonnen reus van twee miljoen kilo langzaam maar zeker naar zijn bestemming toe. De operatie verliep gesmeerd: na zo’n tien uur schuiven lag het dakdeel op zijn definitieve plek onder de toekomstige sporen van metro 52 (de Noord/Zuidlijn). Omdat het loodzware dakdeel dwars over de bestaande Minervapassage moest schuiven, gold daar in het weekend van 9 tot 11 juni een omleidingsroute via de metroperrons.
Hydraulische vijzels
Vrijdagavond rond 19:00 uur is men begonnen met het verschuiven van het dakdeel, dat al enkele maanden klaarlag op het werkterrein tussen de metrosporen in. Eerder werd al een groot deel van de schuifbaanconstructie waaroverheen de plaat zo’n 114 meter oostwaarts geschoven is gebouwd. Dat werd gedaan met behulp van zogenaamde hydraulische vijzels, die heel wat gewicht vooruit kunnen stuwen. Rond 22:30 uur kwam de honderd meter lange plaat aan boven de Minervapassage, waarna het schuiven nog een paar uur doorging. Rond 3:00 uur zaterdagochtend had het gevaarte zijn bestemming bereikt.
Voorspannen en verwijderen schuifbanen
Na het urenlange schuiven was het nog geen tijd om uit te rusten. Het werk werd vervolgd met het voorspannen van het dakdeel. Met behulp van de kabels die eerder door de holle kanalen in het tunneldek zijn trokken. Door die voorspanning kan het dakdeel later een nog grotere belasting dragen. De kabels moeten per stuk op de juiste spanning worden gebracht, een flinke klus die heel de middag in beslag nam. Zo tegen 17:30 uur was het afspannen gereed en stond op zaterdagavond alweer de volgende uitdaging te wachten: het verwijderen van de schuifbanen.
Enkele centimeters aflaten
Na het verwijderen van de schuifbanen volgden onder andere het bouwen van oplegblokken, die de krachten enigszins kunnen verdelen tussen het dakdeel en de fundering ervan (die eerder al gebouwd is). Ook waren we vijzels aangebracht waarmee men het dakdeel kon ‘aflaten’, wat in feite niets meer is dan het enkele centimeters te laten zakken. Het dakdeel is namelijk bewust ietsje hoger ingeschoven dan zijn definitieve positie, zodat er ruimte overbleef voor het bouwen van de opleggingen. Heel beheerst lieten men het dakdeel zakken, millimeter voor millimeter. Op zondagmiddag was die klus geklaard.
Bekijk onze uitgebreide fotoreportage op: www.mp-produktie.nl/2023-06-14...