30 rocznica emisji ZEMSTY PO LATACH ("Wielkiej gry" z tematu: "Życie i muzyka Gaetana Donizettiego)

Dokładnie 30 lat temu, tj. 27.11.1993r. Telewizja Polska wyemitowała nagraną w dniu 04.11.1993r. „Wielką grę”, której ostatnim tematem było „Życie i muzyka Gaetana Donizettiego”. Jako zawodnik wziąłem udział w nagraniu tego programu po praktycznie 10. latach od mojego debiutu w specjalnym wydaniu „Wielkiej gry” poświęconej wyłącznie „Życiu i muzyce Giuseppe Verdiego”.
Na końcu udostępnionego dzisiaj przeze mnie filmu dołączyłem fragmenty z nagrań z moich dwóch poprzednich występów w „Wielkiej grze”, które jednoznacznie potwierdzają, że w żaden sposób „nie zasłużyłem” sobie na takie traktowanie - nie mieli żadnego powodu, aby MŚCIĆ SIĘ na mnie. W wyniku ewidentnego błędu autora pytań Pana Ekierta uniemożliwiono mi odniesienie zwycięstwa w „Wielkiej grze”, która była poświęcona mojemu ulubionemu kompozytorowi Giuseppe Verdiemu, a którą uświetniły swoją obecnością i śpiewem nasze GWIAZDY ŚWIATOWYCH SCEN OPEROWYCH, tj. Pani Zdzisława Donat oraz Panowie Bernard Ładysz i Wiesław Ochman. Gdyby Pan redaktor Janusz Ekiert wiedział jak ważną rolę w życiu Giuseppe Verdiego odegrała Maria Waldmann, to zorientowałby się, że to „zakwestionowane” przeze mnie pytanie było niejednoznaczne, a moja wersja odpowiedzi była OPTYMALNA (oparta na faktach, a nie na domysłach o rzekomych romansach tego kompozytora ze śpiewaczkami, które występowały w jego operach). Jestem w stanie zrozumieć, że Pan redaktor Janusz Ekiert nie zdołał „właściwie” przygotować się do udziału w specjalnym wydaniu „Wielkiej gry”, ale w żaden sposób nie da się usprawiedliwić jego nagannego sposobu przedstawienia złożonej przeze mnie reklamacji. Kpił sobie ze mnie udając, że robi mi łaskę uznając moją OCZYWISTĄ reklamację. Nawet użył sformułowania, że nie jestem ani pierwszym, ani ostatnim, który potknął się na tzw. „kobietologii”. Po tym jego KURIOZALNYM uzasadnieniu powodów uznania mojej reklamacji za zasadną nie mogąc dłużej słuchać tych jego bzdur (!!!) o rzekomo „DOŚĆ WAŻNEJ ROLI” w życiu Giuseppe Verdiego odegranej przez Erminię Frezzolini i Eugenię Tadolini wyłącznie „obroniłem” moją wersję odpowiedzi na to niejednoznaczne pytanie. W żaden sposób nie odniosłem się do wersji odpowiedzi Pana redaktora Ekierta, a pomimo to, gdy praktycznie po 10-ciu latach ponownie wystąpiłem w „Wielkiej grze” z tematu „Życie i muzyka Gaetana Donizettiego”, to ta para OSZUSTÓW mściła się na mnie co jednoznacznie potwierdza udostępnione dzisiaj przeze mnie nagranie mojego pierwszego występu z tego tematu (nagranie w dniu 04.11.1993r. - emisja w dniu 27.11.1993r.). Poszczególne pytania zadane nam w tym „specyficznym” odcinku „Wielkiej gry” komentowałem na bieżąco nanosząc stosowne napisy odnoszące się do KURIOZALNYCH pytań zadanych w tym programie oraz do dołączonych przeze mnie załączników. Pani Ryster i Panu Ekiertowi bardzo zależało, żebym zorientował się, że jest to ich „ZEMSTA PO LATACH” za zakwestionowanie przeze mnie sposobu omówienia mojej reklamacji przez Pana redaktora Janusza Ekierta. To nie był przypadek, że już w drugim pytaniu pojedynku mieliśmy rozpoznać fragment jednej z oper Donizettiego w wykonaniu Pani Zdzisławy Donat, która była jedną z trzech GWIAZD ŚWIATOWYCH SCEN OPEROWYCH, które uświetniły specjalne wydanie bożonarodzeniowej „Wielkiej gry” poświęconej wyłącznie Giuseppe Verdiemu.
Jako trzecie pytanie pojedynku zadano nam skrajnie trudne pytanie. Należało podać tytuł chociaż jednej z 4. oper projektowanych przez Donizettiego w latach 1844/1845, z których żadnej nie ukończył. O skali trudności tego pytania najlepiej świadczy fakt, że Gaetano Donizetti skomponował aż 70 oper, a projektowanych i nieukończonych było aż 15. Gdy udzieliłem poprawnej odpowiedzi na to pytanie, to Pani Stanisława Ryster nie potrafiła ukryć swojego zaskoczenia moją poprawną odpowiedzią i przestała patrzeć w moją i mojej przeciwniczki stronę i odwróciła głowę w kierunku Pana redaktora Janusza Ekierta. Scenę z „bezcenną” reakcją Pani Stanisławy Ryster dwukrotnie powtórzyłem w końcowej części tego filmu.
Pan redaktor Janusz Ekiert dopuścił się nawet oszustwa (PRZESTĘPSTWA) redagując jako piąte absurdalne pytanie, które tak było sformułowane: „Partię sopranową do jednej ze swoich oper skomponował Donizetti dla głosu wielkiej gwiazdy Giulii Grisi. Proszę podać tytuł tej opery”. Pamiętałem, że tylko z myślą o dwóch śpiewakach Donizetti skomponował po jednej operze, więc byłem przekonany, że chodzi wyłącznie o operę, na której premierę Gaetano Donizetti dopisał arię dla Giulii Grisi. Jak jakiś „półgłówek” pytany o operę mówiłem o arii skomponowanej na premierę „Lindy z Chamounix” w dniu 17.11.1842r. w Teatrze Włoskim w Paryżu. Ewidentnie „nie zrozumiałem” tego pytania, a Pani Stanisława Ryster nie dała mi szansy na zmianę mojej odpowiedzi tylko „oschle” powiedziała „Don Pasquale” i zakończyła program z uwagi na brak czasu na nagranie. Więcej informacji na temat tej „ZEMSTY PO LATACH” przekazałem poprzez napisy naniesione na ten film. Pozdrawiam!
Leszek Bukowski z Wrocławia