AŞIK VEYSEL SAHNE KANTATI - Tanıtım

Sinopsis
Aşık Veysel Şatıroğlu'nun hayatı ve sanat anlayışının otantik ve kronolojik şekilde ele alınmaya çalışıldığı, Aşık Veysel'in ölümünün 50. yıl dönümü anısına besteci Orhan Öner Özcan tarafından Murat Göksu'nun orijinal metinleri üzerine bestelenmiş, sahne kantatı formunda özgün bir eser. Yönetmenliğini Devlet Opera ve Balesi rejisörlerinden Can El'in yaptığı eser bir müzede geçmektedir. Zaman kavramının olmadığı eserde sahnedeki sanatçılar Veysel'in hayatında var olmuş kişileri arya, duet, dörtlü ve koro için yazılmış şarkıları söyleyerek canlandıran müze ziyaretçileridir.
Sn. Murat Göksu’nun özgün metinleri ve librettosu ve Âşık Veysel’in bazı şiirlerinin söz teması olarak kullanılması üzerine bestelenmiş bu eser, akademik kaynakların yanı sıra Şatıroğlu Ailesi’nden Aşık Veysel’in öz torunu Sn. Gündüz Şatıroğlu’nun da verdiği değerli bilgiler ışığında gerçeklere dayanarak yaratılmış sanatsal ögelerin kronolojik bir yapıda işlenmeye çalışıldığı bir sahne kantatıdır. Eser, Âşık Veysel’in iki aryası, ilk eşi Esma ile bir düeti, yakın arkadaşı Kasım ile bir Düeti, ikinci eşi Gülizar’ın bir aryası, Kasım’ın koro ile seslendirdiği iki aryası, korolu bölümler ve tüm solistlerin birlikte söylediği bir dörtlüden oluşmaktadır.
Genellikle türkü formunda yaratılmış melodiler, besteciye göre çağdaş bir anlayış aranarak oluşturulmaya çalışılmış orkestra eşlikleri ile bir araya getirilmek istenmiştir. Bestecinin “Yunus Emre Kantatı” adlı çalışmasında da bağlama sesini Batı Müziği enstrümanlarında arayarak klavsen çalgısında yakaladığı yapıya bu eserde de rastlamaktayız. Dörtlü aralıkların pesten tize kırılmış akorlarla çalınmasıyla elde edilen sonoriteye kimi zaman yaylı çalgılar da aynı şekilde çalınan pizzicato seslerle eşlik etmektedir. Anadolu âşıklık ve ozan geleneğinde çoğunlukla kopuz ve bağlama gibi telli enstrümanların kullanılıyor olması besteciyi enstrmantasyon açısından nefesli saz kullanmamaya yöneltmiştir. Sadece klavsen, yaylı ve vurma çalgıların eşlik ettiği Âşık Veysel Kantatı’nda koro dört sesli kullanılmış olup, Veysel’in sevenleri ve köylü hemşehrileri olarak tanımlanabilir.
Sevgi ve selamlarımla
Orhan Öner Özcan