Actiepotentiaal en prikkelgeleiding

OVERZICHT van al de lessen op Sciencebystars: docs.google.com/document/d/19...
Genoeg van het overtypen? Nood aan meer vrije tijd? Neem nu het PDF-pakket en krijg toegang tot al onze online lessen in HD PDF's. Bij het nemen van het pakket krijg je 1 jaar toegang tot de PDF’s. Ook van lessen verschenen in je lopende jaar. Optimaliseer zo jouw studie-ervaring!
Graag PDF's ?
docs.google.com/document/d/1-...
Of wil je gewoon steunen? Dan kan je kan altijd een vrijblijvende bijdrage storten op BE53735039553453.
Een actiepotentiaal is een zelfstandig gegenereerde golf van elektrische ontlading over de membraan van een exciteerbare cel, zoals een neuron of een spiercel. In deze les bekijken we hoe deze tot stand komt, hoe deze door gegeven wordt en welke ionen er bij betrokken zijn.
Een actiepotentiaal is een plotselinge verandering in het elektrische potentiaal over het membraan van een cel, met name neuronen en spiercellen, die zenuw- en spieractiviteit mogelijk maakt. Deze elektrische signalen zijn essentieel voor het functioneren van het zenuwstelsel en de spieren, en ze spelen een cruciale rol bij processen zoals sensorische waarneming, motorische controle en communicatie tussen cellen.
Het proces van een actiepotentiaal begint wanneer een celmembraan wordt gestimuleerd, meestal door een neurotransmitter of een andere externe stimulus. Dit veroorzaakt een plotselinge verandering in de permeabiliteit van het membraan voor bepaalde ionen, zoals natrium (Na⁺) en kalium (K⁺), wat resulteert in een verandering in het elektrische potentiaal over het membraan.
De belangrijkste fasen van een actiepotentiaal zijn:
Depolarisatie: Tijdens deze fase stromen natriumionen de cel binnen door spanningsafhankelijke natriumkanalen, waardoor het binnenste van de cel positief geladen wordt ten opzichte van de buitenkant. Dit leidt tot een snelle stijging van het membraanpotentiaal naar een positieve waarde, die bekend staat als de piek van de actiepotentiaal.
Repolarisatie: Nadat de cel gedepolariseerd is, openen kaliumkanalen zich en laten kaliumionen de cel verlaten, waardoor het membraanpotentiaal weer negatiever wordt. Dit herstelt het membraanpotentiaal naar zijn rusttoestand, en soms zelfs voorbij de rusttoestand, wat resulteert in een kortdurende hyperpolarisatie.
Herstel naar rusttoestand: Na de repolarisatie keert het membraanpotentiaal geleidelijk terug naar zijn rusttoestand door de activiteit van natrium-kalium-pompen, die natrium uit de cel pompen en kalium in de cel pompen. Dit herstelt de ionenconcentraties binnen en buiten de cel naar hun oorspronkelijke niveaus.
De snelheid en amplitude van een actiepotentiaal kunnen variëren afhankelijk van de stimulatie en de eigenschappen van de betrokken cellen. Deze elektrische signalen worden vervolgens overgedragen langs zenuwvezels en spiervezels om verschillende functies in het lichaam te reguleren en te coördineren.
0:00 intro
0:07 bouw neuron, synaptische spleet
3:30 verdeling ionen
5:30 actiepotentiaal en betrokken ionkanalen
9:55 overzicht actiepotentiaal
11:25 prikkelgeleiding
15:15 gemyeliniseerd vs ongemyeliniseerd
Andere lessen in deze reeks:
Diffusie: • Diffusie - stofuitwiss...
Factoren die diffusie bepalen: • Factoren die diffusie ...
Osmose: • Osmose - stofuitwisseling
Prikkelgeleiding en actiepotentiaal: • Actiepotentiaal en pri...
Synaptische spleet: • Synaps en synaptische ...

[@SciencebyStars]

Voor een overzicht en snelle navigatie van al de lessen op dit kanaal: docs.google.com/document/d/19d_PO4kv0W_2Gj5h9ujmbo5g9xt1K03Y

[@laure5199]

Zou u actiepotentiaal nog wat meer kunnen verduidelijken want ik snap het nog steeds niet zo goed. In biogenie staat dat dit het ladingsverschil is dat de zenuwimpuls veroorzaakt. Is dit dus dat het verschil dan zo hoog wordt dat de volgende schwan cel de drempelwaarde gaat bereiken en gaat depolariseren? Maar dan snap ik nog steeds niet zo goed wat die actiepotentiaal nu specifiek is

[@SciencebyStars]

Je kan de actiepotentiaal in een sterke vereenvoudiging zien als de elektrische vonk die door de zenuw gaat. De vonk moet groot genoeg zijn om telkens doorgegeven te worden doorheen het neuron. Eenmaal als die drempel (potentiaal) bereikt is is het geheel niet meer tegen te houden en zal de prikkel doorgegeven worden van dendriet tot axonuiteinde en daar neurotransmitter vrijstellen in de synaptische spleet.

[@Lene1973a]

Bij mensen met het benigne (doch zéér irritante) fasciculatiesyndroom ligt die drempelwaarde helaas anders. :'(((( Die spieren trillen gewoon de hele dag door, zonder dat je dat wil. Is zeer irritant. Ik heb dit al 35 jaar lang.