«ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ» (Ζαγορίσιο) - Ηπειρώτικα τραγούδια

Ζαγορίσιο τραγούδι της αγάπης, σε πεντάσημο ρυθμό, γνωστό σε ολόκληρο τον γεωγραφικό χώρο της Ηπείρου. Το τραγουδούσαν από παλιά σε όλα τα γλέντια της Ηπείρου και ήταν ιδιαίτερα αγαπητό. Το παραγγέλνουν και ως «Τι στέκεις μαραμένη» (από τον πρώτο στίχο του τραγουδιού). Χορεύεται όπως ο γνωστός ζαγορίσιος χορός.
✅ ΔΙΣΚΟΣ: ΖΑΓΟΡΙΣΙΟ ΖΙΑΦΕΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΕΥΤΕΡΗ ΣΑΡΡΕΑ
◾ Κλαρίνο: Λευτέρης Σαρρέας
◾ Λαούτο: Χρήστος Ζώτος
◾ Ντέφι: Τάσος Ντάφλος
◾ Βιολί: Κώστας Κωσταγιώργος
◾ Τραγούδι: Γιάννης Παπακώστας
➡ Παραγωγή: Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ζαγορισίων
** Το τραγούδι αυτό, το αφιερώνω στον αγαπητό μου θείο Γιώργο, που στις 16/09/2020 μας άφησε για πάντα. Πριν από ένα χρόνο, στο τελευταίο γλέντι που βρεθήκαμε μαζί, παρήγγειλε το τραγούδι αυτό και η ορχήστρα ήρθε και το έπαιξε στο τραπέζι όπου καθόμασταν. Με αυτό το τραγούδι και την ανάμνηση που το συνοδεύει εύχομαι να βρει ανάπαυση εκεί όπου βρίσκεται η ψυχή του. **
Οι στίχοι:
Μωρέ τι στέκεις μαραμένη
μωρ Αλεξάνδρα;
Αχ τι στέκεις κλα, μωρέ κλαμένη,
μωρέ κλαμένη;
Μην είσ’ απ’ τον αγέρα
μωρ’ Αλεξάνδρα;
Αχ μην είσ’ απ’ τη, μωρέ απ’ την δροσιά,
απ’ την δροσιά;
Δεν είμ’ απ’ τον αγέρα
βρε λεβέντη.
Αχ δεν είμ’ απ’ τη μωρέ απ’ την δροσιά,
απ’ την δροσιά.
Μον’ ειμ’ από τ’ εσένα
βρε λεβέντη.
Αχ που είσαι στην ξε, μωρέ στη ξενιτιά,
στη ξενιτιά.
#Greek_folk_music #Music_of_Epirus

[@drougaschris1944]

Από τα ωραιότερα τραγούδια της Ηπείρου. ΤΕΛΕΙΟ !!!

[@elpidhalitos6036]

Αθάνατα τραγουδια Τί ωραίες φωτογραφίες ❤

[@thomaikikis4646]

Μπράβο

[@hayat8092]

Ağıt gibi. Çok güzel. Teşekkür ederim. Türkiye den sevgiler. Kadınlar sanırım yaylada çadır yapıyorlar. Bu gelenek var mı Yunanistan da.

[@Greekfolkmusic1]

Good morning and thank you for your kind words. What you saw in the photo is, indeed, women making a hut with great ingenuity. This is a special "tribe" of Greeks, who until the 1950s-1960s lived a purely nomadic life. They are called Sarakatsani. They moved constantly with their herds, in the winter in lowland areas and in the summer in mountainous areas. They never had a home of their own, only these huts which each time they were made again from scratch. Because the men were always looking after the herds, it was usually the women who built the huts and who learned this craft from little girls. Many, even in Greece, but also in the Balkans, confuse the race of the Sarakatsans with that of the Vlachs. The Vlachs were mobile, but wherever they went they had permanent homes, unlike the Sarakatsans. Also, the Vlachs spoke a language of Latin origin, while on the contrary the Sarakatsani spoke only the Greek language. That's all 🙂

[@thoughty4257]

@@Greekfolkmusic1 AHAHHAHAHAHAHHA (albanian laughing)

[@LAZOSD]

​@@thoughty4257idiot.

[@TheSwordsilver]

Το ακουμε και στη Καρδιτσα ολοιδιο λιγο πιο γρηγορο

[@ΒΑΣΖΟΓ]

Τραγούδι για μερακλήδες

[@teodorzolotas6465]

Ωραιο τραγουδι...μιλάει για τον πόνο της γυναίκας που έχει τον αγαπημένο της στην ξενιτιά.....και ο πόνος γίνεται τραγούδι..

[@mihaliprefti2507]

@@ΒΑΣΖΟΓand Vlachs

[@sf-ol9sq]

ωρε νιατα χτες τωρα καλο παραδησο