Рет қаралды 236
www.reneegoris.com
Mijn Bomma vergat haar belangrijkste verhaal omdat ze het nooit hardop zei hoewel ze vloeiend was met taal. Nu heeft ze geen verhalen meer. Vergeten is menselijk.
Eigenlijk hebben mensen het gewoon nodig gehoord te worden en als je het geduld en de bescheidenheid weet op te brengen om met onverdeelde aandacht te luisteren, kom je de meest bijzondere dingen te weten.
Met taal als leidend voorwerp
onderzoekt Renee de kanten van het poëtisch cabaret.
In 'als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd'
zoekt ze naar de waarde van woorden en de erfenis achter haar taal.
Titel naar Siel Verhanneman
Regie: Joke Emmers, Arnaud Deflem & Minou Bosua
Beeld: Superformosa & Luckas Aerts
Muziek: Oscar Beerten
Lichtontwerp: Geert Custers