Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο - Μαρσέλ Προυστ - Εκδόσεις Εστία

Οι Εκδόσεις Εστία και το Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος (Σίνα 31), διοργάνωσαν την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου, 2019 και ώρα 19.00 στο αμφιθέατρο Theo Angelopoulos την παρουσίαση του εμβληματικού έργου του Μαρσέλ Προυστ "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο"
Για το βιβλίο και το έργο του Προυστ μίλησαν οι:
Παντελής Μπουκάλας - Συγγραφέας, δημοσιογράφος,
Παναγιώτης Πούλος - Αναπληρωτής καθηγητής φιλοσοφίας και αισθητικής (Α.Σ.Κ.Τ.),
Βασίλης Κάλφας - Καθηγητής φιλοσοφίας Α.Π.Θ.
Συντόνισε ο Νικόλας Χριστοδούλου - Διευθυντής εξετάσεων και πιστοποιήσεων Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας, Πρόεδρος του Ακαδημαΐκου Φοίνικα Γαλλίας στην Ελλάδα
Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο:
www.ibdb.gr/ind...
Για περισσότερες προτάσεις βιβλίων ακολουθήστε μας στο Facebook
/ ibdbgr-169543779918564
Περισσότερα βίντεο απο παρουσιάσεις βιβλίων
www.ibdb.gr/ind...

[@Manfred-nj8vz]

Είμαστε ευγνώμονες στην Εστία, στον Παύλο Ζάννα, στον κ. Πούλο και στον κ. Μπουκάλα για το γεγονός ότι έχουμε εδώ και έξι χρόνια, αν δεν κάνω λάθος από την κυκλοφορία του τελευταίου τόμου (2018), ολόκληρο το «Αναζητώντας» στη γλώσσα μας. Ωστόσο, αλλά και επειδή η μετάφραση έτυχε της φροντίδας των κυρίων Πούλου και Μπουκάλα, αναρωτιέμαι γιατί δεν βελτιώθηκαν εκφράσεις όπως: 1) « [...] τ' όμορφό της πρόσωπο, με τα μελαψά και ρυτιδωμένα μάγουλα, που με τα γεράματα είχαν γίνει μαβιά σαν οργωμένη γη το φθινόπωρο, μάγουλα που τα σκέπαζε, όταν έβγαινε, ένα βελάκι μισοσηκωμένο [...]» (1ος τόμος, σ. 21). Τι θα πει «βελάκι μισοσηκωμένο»; Στο πρωτότυπο η λέξη είναι «une voilette» που σημαίνει «πέπλο». Με συγχωρείτε, αλλά... τρέχα γύρευε με το «βελάκι». 2) Σελ. 23: « [...] κι εγώ πήγαινα, χωρίς να φανεί, να πω να φέρουν τα σιρόπια [...]». Τι είναι «τα σιρόπια»; Άλλη έννοια έχει για μας σήμερα (βασικά εδώ και δεκαετίες), η λέξη «σιρόπια». Ναι μεν η λέξη στο πρωτότυπο είναι «les sirops», δεν θα μπορούσε όμως να αποδοθεί κάπως πιο σύγχρονα, κάπως πιο δόκιμα; Η γερμανική μτφρ. π.χ. αποδίδει τον όρο ως "Fruchtsaft" τουτέστιν «χυμός φρούτων». Νομίζω πως με μια τέτοια δυνατή επιμέλεια και φιλολογική φροντίδα κάτι τέτοιες "ρυτιδούλες" έπρεπε να έχουν διορθωθεί.