Βαρδάρης ο μαχαλάς (1895)

The old railway station of Salonika (1874) and the surrounding districts

[@LondonPower]

Ήδη από τα βυζαντινά χρόνια ο σημερινός Βαρδάρης ήταν σημαντικό σημείο της Θεσσαλονίκης. Εδώ υπήρχαν το Τσερέμπουλον (το τεχνητό λιμάνι που καταλάμβανε την περιοχή όπου σήμερα βρίσκονται τα δικαστήρια και τα Λαδάδικα) και η Χρυσή Πύλη, η σημαντική δυτική είσοδος των τειχών που από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας είχε καταστήσει την περιοχή κέντρο εμπορικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων και αργότερα σήμα κατατεθέν της πόλης. Ο Βαρδάρης έγινε συνώνυμο όμως και μιας περιθωριακής νοοτροπίας, ταυτισμένος κυρίως με την άλλη πλευρά της πόλης. Οι τεκέδες, τα νεκροταφεία, οι αγορές, τα καφενεία, οι Εβραίοι κάτοικοι, οι πρόσφυγες, οι υπαίθριοι επαγγελματίες και οι μικροπωλητές που περίμεναν τους διαβάτες να τους εξυπηρετήσουν, τα χάνια που έδιναν στέγη στους ταξιδιώτες που έμπαιναν ή έβγαιναν από την πόλη αλλά και τα κορίτσια της Μπάρας και τα λειψόφωτα σοκάκια, τα κακόφημα καμπαρέ και τα θρυλικά κέντρα, οι κινηματογράφοι Πάνθεον, Ιλιον και Λαϊκόν, το Κέντρο Διερχομένων…