بخش دوم گفتگوی مولوی مرادزهی در شبکه ولایت 21/11/1390

این گفتگو بنا به دعوت شبکه ولایت تحت عنوان میزگرد : وحدت امت اسلامی چالشها راهکارها و موانع به صورت زنده با شرکت آقای مبلغی و آقای قزوینی و آقای مرادزهی در تاریخ 21/11/1390 از استودیوی قم به مدت 5 ساعت پخش گردید.

[@user-ro1tt7mt7n]

درود بر مولوی مراد زهی عزیز ما اهل سنت به داشتن چنین عالمان بزرگ افتخار میکنیم انشاالله صد سال عمر باعزت وموفق داشته باشی ❤❤

[@user-tk8ey7dz1e]

با سلام خدمت استاد بزرگوار مولوی مراد زهی عزیز بنده شمارا فردی منصف وبا ایمان میدانم بنده شیعه هستم شما را بزرگ مردی محقق و پژوهشگر میدانم همچنین درگذشت اخوی عزیزتان تسلیت میگویم

[@rastgo3231]

سلفیها میگویند: صحابه از پیامبر شنید و به مردم انتقال داد, درحالیکه, تا ٩٩هجری حدیث نوشتن و قال رسول ممنوع بود, حدیث معتبرمتواتر درپایین: عمر ابن عبدالعزیز که دوره خلافتش از ٩٩ تا ١٠١ هجری ق بود, یکی از کارهای خوبش این بود که نوشتن احادیث و قال رسول را آزاد کرد, که متاسفانه یک قرن دیر شده بود. صحابه از پیامبر شنید و به مردم انتقال داد,صحابه قرار احادیث و نوشتار تاریخ خلاف آن کرده اند. حدیث هم معتبر و هم متواتر است؟ : "جلوگیری از نقل حدیث" این عمل را احیای سنت میگوید یا محو سنت؟ : یکی از وقایع مهمّی که در دوره خلافت ابوبکر اتّفاق افتاد و از سوی عمر نیز با جدّیت تمام پی‌گیری شد، مسئله جلوگیری از نقل احادیث و سخنان رسول خدا(ص) بود. منابع آورده‌اند که وی با این استدلال که استفاده از روایات یا نقل آنها ممکن است باعث کم و زیاد شدن حرفی از آنها و کنار گذاشتن کتاب خدا شود، هرگونه نوشتن یا گفتن حدیث را ممنوع کرد. همچنین دستور داد تا مردم، مجموعه‌های روایی خود را نزد خلیفه جمع کنند و سپس آنها را آتش زد. عمر حتّی کسانی مانند عبدالله بن مسعود، ابودرداء و ابومسعود انصاری را تهدید کرد و از نقل فراوان حدیث برحذر داشت و اجازه خروج از مدینه را به آنان نداد. از ابوهریره و کعب الاحبار نیز خواست تا نقل حدیث را ترک کنند، در غیر این صورت به سرزمین دوس[۴۰] و میمون‌ها تبعید خواهند شد.[۴۱] این در حالی بود که وی برخی از منقولات کعب‌الاحبار از تورات را نیکو می‌شمرد و آنها را می‌پذیرفت[۴۲] و نیز برای اولین بار در اسلام به کسانی چون: عبید بن عمیر و تمیم داری اجازه داد تا در مسجد رسول خدا(ص) حاضر شوند و قصّه‌های تورات و انجیل را برای مردم تعریف کنند.[۴۳] منابع: ٤٠, دوس نام قبیله‌ای است. ابوهریره نیز منسوب به این قبیله بوده است. (ابن منظور، لسان العرب، ج۶، ص۹۰). ٤١, الطبقات‌الکبری، ج۳، ص۲۸۷؛ تاریخ مدینه دمشق، ا بن عساکر، ج۵۰، ص۱۷۲؛ تذکرة الحفاظ، ذهبی، ج۱، ص۸؛ کنزالعمال، ج۱۰، ص۲۹۳؛ کتاب الام، شافعی، ج۷، ص۳۵۸. ٤٢, البدایه والنّهایه، ا بن کثیر، ج۱، ص۱۹؛ حلیه الاولیاء، اصبهانی، ج۲، صص۴۴۰، ۴۴۸ و ۴۵۱. ٤٣, مسند احمد، ج۱، ص۱۷ و ج۳، ص۴۴۹؛ کنزالعمال، ج۱۰، ص۱۸۱.