Άχρωμο,Λούπες Μοτίβα - Αέρας

Παραγωγή: Άχρωμο
Ηχογραφήθηκε στον 2ο

[@SouthWestFrequencies]

Σκετη νοσταλγία, υπεροχη δουλειά παιδια συνεχίστε ετσι..

[@LoupesMotiva]

Έτσι απότομα αρχίζουμε μετρώντας πάντα αντίστροφα Με ιαχές κι αθόρυβα ουρλιαχτά απο το δώμα μας Ανείπωτα ερωτήματα που πλάθουν την εικόνα μας Γεννήματα της στάχτης τα πιο ανέγγιχτα μας όνειρα Κι ονειρεύομαι τον κόσμο τους προσάναμμα Ανάθεμα τις ώρες που σταθήκαμε έτσι άπραγα Κοιτώντας τον,κοιτώντας μας βλέπω το ίδο πρόταγμα Βλέπω το ίδιο πρόβλημα να μπλέκεται στα πόδια μας Είμαστε οι αλυσίδες μας,ταυτόχρονα περσίδες που Στολίζουνε τον θόλο με φόκο τον χωροχρόνο Με λύσσα για οξυγόνο που τρέφεται με τον πόνο που τρέφει Εχθρεύεται αυτο που τον εκτρέφει Αυτό είναι για τον πολέμο δίχως σαφή αρχή Ενάντια στην αρχή στων αρχόντων την εισβολή Αυτό είναι για την καθημερινή πρακτική Για τις αρνήσεις και τον νου που δεν λέει να ηττηθεί Εμείς είμαστε ο πόλεμος κι ο πόλεμος εμείς Αυτό που είμαστε είναι η στάχτη,οχι το άλας της γης Οτι τον μηδενίζει κι οτι τον διαιωνίζει *Κι έχω μονο 2 χέρια* *Να φτάσουν τον αέρα* *Για όπλα μόνο 2 μάτια* *Δεν ξεδιψούνε με κατάντια* Μέσα τους στροβιλίζονται της πόλης μονοπάτια Για τράβα την περόνη και θα δεις πως σταματάνε τ' αδηφάγα Έχω ενα λεπτό για να πετώ και να κοιτώ πρωτού χαθώ Ένα λεπτό για να γυρνώ απ' το εδώ ως το κενό κι ενω πηδώ απ' τη φωτιά στον παγετό Έχω παράθυρο κλειστό κι ενα μυαλό στ' αρνητικό Που τα μαύρα βλέπει άσπρα και τα άσπρα βλέπει μαύρα Και μπερδεύομαι,το πάτωμα σκακιέρα γύρω κάδρα Και στενεύουνε,κοντεύουνε να πνίξουνε το σώμα μου με χάδια που με δένουνε Σε λούπα άλα τα βράδια που πεθαίνουμε Αφήνω χρόνο να περάσει Κι αν δεν με γιατρέψει σίγουρα θα με γεράσει Σίγουρα θα 'μαστε μόνοι ως την τελευταία στάση Το τιμόνι μας σπασμένο,το αστικό έχει χαλάσει Θα 'γραφα για της πόλης την σαπίλα Μα βγαίνω έξω μόνο μια φορά τον μήνα Κι αυτή μονάχα φτάνει να κλειστώ μέσα στο σπίτι με κλεισμένη την κουρτίνα Γράφοντας παραγωγές απο Matt Elliott και Κρίνα Εμείς είμαστε ο πόλεμος κι ο πόλεμος εμείς Αυτό που είμαστε είναι η στάχτη,οχι το άλας της γης Οτι μας θωρακίζει κι οτι μας διαιωνίζει *Κι εχω μονο 2 χερια* *Ν' αγγιξω τον αερα* *Όπλα γίναν τα μάτια* *Στραμμένα στην κατάντια* Μέσα τους στροβιλίζονται φωτιές, παλάτια σάπια Για τράβα την περόνη και θα δεις πως σταματάνε τ' αδηφάγα Μες στο κεφάλι νέοι δρόμοι,νέες καταβολές Λογισμοί αιχμηροί σκάνε σαν καταδρομικές Και καταβάλουνε ότι καταλαβαίνω πως πλάθουν Πυροδοτούνε τις ορμές που καταλύουν το υπάρχον Κι οσο αυτό είναι το άρχων πως υπάρχουμε; Όσο γινόμαστε βορά αυτών των κάποιων που θα θέλαμε να θάψουμε Ψάχνουμε την εξέλιξη σαν χρέος σε 2 μυαλά που κάποτε μας κάνανε ν' αλλάξουμε Κι αν κάποια μέρα φτάσουμε την πιο καλή εκδοχή μας Θα 'ναι η μέρα που σταμάτησε η αυτοκαταστροφή μας Όπως φερόμαστε σε μας,φερόμαστε στη γη μας Σ' όλα τα όντα γύρω μας,θάνατος η τροφή μας Και δεν φτάνουνε οι νύχτες ν' αναλύω Την συμπεριφορά μου,χίλιες φρίκες κι ένα αντίο Έχω ένα βυθό για να κλειστώ και να χαθώ ξανά σαν δύω *Κάποιες φορές ακόμα σκέφτομαι σαν δύο*

[@Orich_]

«Το τιμόνι μας σπασμένο , το αστικό έχει χαλάσει» «Γεννήματα της στάχτης τα πιο ανέγγιχτα μας όνειρα» 🖤

[@officialasfck7084]

Παμε ρε μαγκες δυνατα, για το ραπ, βιβες...

[@An_uparktos]

Κάποιες φορές ακόμα σκέφτομαι σαν δυο

[@δεθαρθειΣταντε]

Η κιθάρα από που,;;; Υπέροχο

[@giannispahis510]

Τρελό

[@Mythical.]

Πολύ όμορφο ρε!

[@fvii6453]

Και δεν φτάνουνε οι νύχτες ν' αναλύω Την συμπεριφορά μου,χίλιες φρίκες κι ένα αντίο

[@paragontas405]

Κι έχω μόνο 2 χέρια.. Την αγάπη μου..!

[@pukeyouremotions5811]

poia tainia einai sto video?

[@LoupesMotiva]

Είναι μια ταινία μικρού μήκους που λέγεται "Merv"