CREATIVE CRISIS AND DEVELOPMENT | PP#5: Ahndraya Parlato

Crisis. We believe that inspiration, and the acquisition of knowledge are the best remedies. In opposition to inspiration, there is hibernation. How and why hibernate? Today, we are going to explore this concept viewing the works of Ahndraya Parlato along with a special message that she has for you.
ahndrayaparlato.com
FACEBOOK: / karol-o-fotografii-611...
INSTAGRAM: / karol_o_fotografii

[@OliwiaJ]

Bardzo mnie zaciekawił dzisiejszy odcinek, bo miałam taki naprawdę długi, kilkumiesięczny przestój w fotografowaniu i miałam wrażenie, że nic nie umiem i to wszystko w ogóle bezsensu 😅 Ale przyszedł moment, że mi się znowu zachciało i dosłwnie w pół godziny, bez spinania się, zrobiłam sesje która chodziła mi po głowie od ponad roku. Myślę, że ważne jest to żeby słuchać siebie i czasami odpuścić, żeby potem móc znowu cieszyć się tym, co robimy. Dzięki za kolejny motywujący film 😊

[@Karolofotografiinauczyciel]

Oliwia J. Fajnie, że napisałaś jak to się dzieje u Ciebie. Dzięki!

[@bartomiejcizewski221]

Dzięki Karolu 🙏 Dokładnie tak jest

[@nath578]

Dziękuję za ten film, był naprawdę pomocny i dodał mi sił

[@raddeli]

Tym filmem mnie uspokoiłeś.... Dziękuję.

[@Karolofotografiinauczyciel]

Radek Delimata tańczę właśnie z córką przy Adele na całą parę, myślałem, że nie mogę być szczęśliwszym ale Ty napisałeś

[@natkasz1]

Dzięki Karol, jak zawsze pomocne :)

[@koziolmaciej]

Trafiłeś w idealny moment - dzięki za to, że powstał ten film!:)

[@Karolofotografiinauczyciel]

Maciej Kozioł dobrze, bardzo dobrze, że Ci może pomóc.

[@wojciechduleba8614]

Aha. 🤔 A ja myślałem, że już nie dotknę aparatu. Ja jestem sobie amatorem i sobie robię zdjęcia od 3 lat. I były momenty, że odkładałem aparat. A potem było dużo przykrych chwil w moim życiu. I pewnego dnia poznałem kogoś kto mnie gdzieś zaprosił. I pojawił się taki głos. "idź człowieku" I poszedłem na koncert. Zabrałem aparat. I wystydziłem się go wyjąć. I głos znów powiedział. "Podejdź bliżej, wyjmij aparat. I tak nie masz już nic do stracenia" Od tamtej chwili coraz częściej mam aparat przy sobie. Zacząłem też zauważać pewne rzeczy. Jak np ostatnio idąc na przystanek. W pewnej chwili patrząc na budowę bloku spojrzałem na dźwig. I po chwili przesunęła się nad nim pionowa chmura. Wyglądało to jakby z dźwigu unosił się dym. Aparat był w plecaku. Albo innym razem. Budowlańcy stojący na szczycie konstrukcji lali beton trzymając taką długą rurę we trójkę i w pewnej chwili konstrukcję zasłonił dom i wyglądało to tak jak by stali na dachu domu i lali tą zaprawę komuś do komina. 🤔 Ktoś polecił mi twój kanał. I dzięki tobie zaczynam COŚ rozumieć. Pewnie jeszcze daleka droga. Ale chyba wciąż chcę nią podążać. Znam moment wypalenia bo kiedyś chciałem być gitarzystą. Więc tym razem powiedziałem sobie "zrób to na spokojnie". Kiedy przychodzi taki moment. Odkładam aparat. Nie zmuszam się. Bardzo go lubię. Dźwięk jego migawki. Patrzę na niego i słyszę go w głowie. I czekam tylko na okazję żeby znów wziąć go w dłoń. Nie oglądam już dużo zdjęć. Nie krytykuje. Dołączyłem do grupy ludzi początkujących i próbuje pomagać. Wykorzystać to co już wiem aby dać radość z tego co sam lubię. Oglądam zdjęcia. Ale mistrzów. Jeszcze mam sporo do odkrycia. 🤔 Dziękuję i pozdrawiam 😊

[@Karolofotografiinauczyciel]

Wojciech, pięknie napisałeś. Wszystko o czym mówisz jest mi bliskie pomaganie, odkładanie, dźwięk migawki itd...To jest niezwykłe, że coś takiego jak fotografia daje nam tyle. Znaczy wiadomo, że nie chodzi o fotografię tylko o nas samych, ona jest tylko pretekstem, odkorkowuje nas. Dzięki za komentarz, mam nadzieję, rozgość się na kanle, trochę tych filmów już powstało. Zapraszam do pobrania spisu lektur :) Jesteśmy w kontakcie. Dzięki.

[@wojciechduleba8614]

@@Karolofotografiinauczyciel Chętnie zobaczę te lektury. Bo nie są to poradniki. 🤔 Przeczytałem dwie książki o fotografii. "13 wojen i jedna" Krzysztofa Millera gdzie mogłem się dowiedzieć dużo o trudach reportażu. I strasznie mnie to nakręciło. I "Zdjęcia z duszą." Davida duChemin'a. Wiesz. To może dziwne co napiszę. Ale kiedyś wyszedłem w zimę na ogród zapalić papierosa. I obok w domu ktoś brał prysznic i z takiego wylotu unosiła się para. I coś mi powiedziało. "Idź po aparat" Poleciałem po niego szybko. I zacząłem robić zdjęcia tej pary. Za nią było światło lampy. Stałem i robiłem zdjęcia jak głupek. W pewnej chwili zauważyłem, że para i gałęzie drzewa tworzą jakby wizerunek czaszki. Więc robiłem dalej żeby złapać ten efekt. I udało się. Dla zabawy dodałem zdjęcie na grupę fotograficzną. O! Patrzcie! Czaszka. A ktoś zauważył twarz kobiety z lewej strony. Dni mijały. Zapomniałem o zdjęciu. Odszedł ktoś bliski z mojej rodziny. A potem jeszcze ktoś naprawdę mi bliski postanowił odejść argumentując "chcę spróbować czegoś nowego". Siedząc później sam w pokoju przypomniałem sobie moje zdjęcie z zimy. 🤔

[@SuperQnaa]

Genialna ta Andrea! Te zdjęcia, jedno po drugim, szok! Wspaniałe! Az mi się przykro zrobiło, że ja tak nie umiem. No ale to znak, że trzeba się zastosować do rady ;) ps. Trzeba tez powiedzieć, że kryzysy zdarzają się później i to często. Raz uważamy, że jesteśmy swietni w tym co robimy, a innym razem, że do niczego sie nie nadajemy. To jest ciągła sinusoida. Ja się już nnauczylam, że kiedy jest dół, odkładam aparat i zajmuje się czyms innym, trzeba przeczekac. Po czasie wracam z nowym powerem do fotografii. Po tym, że wciąż wracam wiem na pewno, że to moja droga. Kiedyś panikowalam, że chyba się skończyłam, a teraz po prostu czekam aż kryzys minie. Zawsze mija :)

[@Karolofotografiinauczyciel]

Tak, weź aparat i do roboty. Fajne jest to, że do takich zdjęć nie specjalnie trzeba się przygotowywać.

[@SuperQnaa]

@@Karolofotografiinauczyciel edytowalam komentarz :) dopisałam jeszcze pare zdań po obejrzeniu filmiku do konca :)

[@Karolofotografiinauczyciel]

Super, że się już znasz, że wiesz jak reagujesz. Dla mnie jest ważne, że jeśli ktoś, tak jak Ty, przeżywa temat fotografii to znaczy, że mu bardzo zależy, że kocha..to jest piękne.@@SuperQnaa

[@SuperQnaa]

@@Karolofotografiinauczyciel a Twoje filmiki o fotografii są najlepsze! Są tak dobre, że ja sobie je dawkuje, żeby nie wykorzystać wszystkich na raz ;) Odkładam na specjalny czas jak dzisiejszej nocy 😄

[@CARMINAstudio]

A mój pierwszy kryzys gigant przyszedł po 10 latach w fotografii komercyjnej. Przez pierwsze lata próbowałam wszystkim i sobie samej udowodnić, że fotografia komercyjna jest sztuką. I walczyłam ze wszystkimi a mój klient w tym wszystkim stawał się suma summarum moim wrogiem bo okazywał się mieć oczekiwania na poziomie odpustu. Nawet przy ambitniejszych zleceniach zawsze ktoś miał jakiegoś zwierzchnika, który "wykładał kasę" i wracaliśmy z chmur na odpust. Potem przyszedł etap pogodzenia się z faktem, że "klient nasz pan" i po prostu miałam zarobić - klient był szczęśliwy a ja coraz mniej i mniej.... Aż po 10 latach przyszedł kryzys gigant, pustka, wyjałowienie. Moja hibernacja trwała rok a terapią był powrót do korzeni - fotografia dla siebie: sztuka dla sztuki. I to mnie uratowało i okazało się że to był ten skok. :-)

[@Karolofotografiinauczyciel]

Dziękuję, że piszesz. Tak, to jest wątek który przerabia wielu z nas, fotografów. Dysonans jest poważny gdy chce się robić swoją fotografię i jednocześnie zarabiać. Ja w tym temacie nie mam rad, i raczej nie będe zabierał głosu na kanale w temacie zarabiania. Nie mniej, życzę wszystkim w 2019 dużo zleceń, które będą sprawiały przyjemność.