Czy osoby z unikającym stylem przywiązania naprawdę potrafią kochać?

[@Gitarzysta88]

Trafiłem na taką dziewczynę, z traumami po dysfunkcyjnym małżeństwie. Szybko weszła w związek. W ciągu roku były 4 rozstania. Było planowanie przyszłości, mieszkanie razem, totalne zakochanie na zmianę z blokadami, spadkami nastroju, płaczem, nerwówką i mówieniem "to już koniec". Okrutne huśtawki. Jeden weekend totalnie w miłości i przytulanie, na tygodniu strach i brak wizji dalszych planów. Każda kolejna huśtawka coraz mocniejsza, skończyło się niemal depresją z jej strony... Dałem spokój na jej prośbę, bo tak się niestety nie da funkcjonować, mimo miłości. Sam trafiłem na terapię i przerobiłem siebie, na wszelki wypadek. Ona niestety nie. W zaparte. Smutne.

[@unikowy_pl]

Dzięki za te historie i gratuluję, że zadbałeś o siebie 👏👏

[@dominikamynarczyk5935]

Bardzo wartościowy kanał.Pieknie i z duza empatia Pan wyjaśnia te wszystkie meandry stylu unikowego.Ja jestem lekowo zdezorganizowana,a mój partner unikowy.4 letni związek w cyklu rozstań i powrotów.Teraz próbujemy kolejny raz ale juz bardziej świadomie,z otwartością na swoje potrzeby i chęcią ich zrozumienia.Malo jest materiałów na temat stylów przywiązania,a jezeli chodzi o ten konkretny styl,to chyba jest Pan jedyny.Prosze nie ustawać w propagowaniu tresci zwiazanych z funkcjonowanie osób unikających,to ogromna pomoc dla nich i ich partnerów.Dxiekuje.❤

[@MaikM987]

Osoby unikające przede wszystkim muszą poznać siebie, swoje prawdziwe Ja - nie uważasz? Wiadomo że jest to proces który trochę zajmie, ale wg mnie to jest cel uzdrowienia. Na swoim przykładzie - również jestem unikający, trudne dzieciństwo i wszystkie tematy o których mówisz. Poszedłem kilka lat temu na terapię, dopiero teraz "przebija się zza chmur" moje prawdziwe ja. Wcześniej żyłem tym jak inni mnie widzą ("trzeba być miłym i grzecznym dla innych", "innym trzeba ustępować"), żebrząc o ich akceptację i bycie lubianym, jednocześnie za wszelką cenę unikanie konfliktów i jakichkolwiek symptomów że moje potrzeby dla mnie są ważne ("nie możesz być takim egoistą") = MASA lęków. Oczywiście tematy związane z lękiem przed bliskością mnie mocno dotyczą, całe życie udawałem kogoś innego (by nie zostać odrzuconym) co generowało dużo stresu i napięć, teraz prawdziwa otwartość emocjonalna (byciem autentycznie "nagim" pod tym względem) generuje niepewność że ktoś odrzuci takiego mnie, zrani i wykorzysta.

[@unikowy_pl]

Pięknie to wszystko opisałeś i jak najbardziej się po tym podpisuje 💪 mam nadzieję, że dużo osób przeczyta ten komentarz, a Tobie życzę dużo odwagi i siły na tej trudnej drodze, byle tak dalej

[@Healer.Healer]

mam taka zone, gdzie dostac zaswiadczenie ze taka jest i nie nadaje sie do malzenstwa? bo potrzebuje sie pozbyc tego dziadostwa z zycia

[@tomaszmarkowski4696]

Mam ten styl.Dwa mce temu opuściła mnie żona,która miała już dość dawania z siebie wszystkiego.Kocham ją ale nie ma już szans na powrót do siebie .Lepiej nie być z nikim,niż mieć ten przeklęty styl który wszystko zabija.

[@unikowy_pl]

@tomaszmarkowski4696 Nad wszystkim można pracować i nigdy, przenigdy nie jest za późno. Nie poddawaj się tak łatwo. Myślę, że zawsze czeka gdzieś na nas ktoś, kto w nas wierzy.

[@tomaszmarkowski4696]

@unikowy_pl 18 lat relacji.Do 2021 roku było w miarę ok,a przynajmniej tak myślałem.Potem splot różnych okoliczności sprawił,że zacząłem się doszukiwać różnych "wad","niedociągnięć".Inna rzecz-że jeszcze współmałżonka-też jest poza bezpieczna,lękowo ambiwalentna.Mimo tych diametralnych różnic jakoś się to kręciło.Ale wszystko do czasu.Dzięki za słowa otuchy.Na chwilę obecną,myślę że lepiej jest oswoić się z tą pustką samotności,niż zmuszać drugiego człowieka do koegzystencji z osobami które nie potrafią odwzajemnić uczuć przynajmniej w 70%,bo setka,to byłby ideał,a ideałów nie ma.Jeszcze raz dziękuję za otuchę.Jest ciężko.Jestem przykładem unikowego,który żałuje i cierpi po rozstaniu.

[@Natalia-nat7]

Panie Tomaszu, zrobił Pan ogromny krok- ma Pan świadomość co się u Pana dzieje! Trzymam kciuki!

[@tomaszmarkowski4696]

​@@Natalia-nat7Dziękuję.Ma razie przechodzę żałobę po relacji i psychicznie przygotowuję się do rozwodu.

[@Natalia-nat7]

@@tomaszmarkowski4696 trzymam kciuki.

[@konradperzyna7434]

Dzięki za toże nagrywasz, bardzo mi pomogłeś. Co można zrobić by pomóc takiej osobie unikającej gdy jestem jej partnerem? Jak jej uzmysłowić by poszła na terapię?

[@unikowy_pl]

Na prawdę zawsze mi trudno to pisać, ale nie da się takiej osobie pomoc, jeśli ona sama z nieprzymuszonej woli tego nie chce. Można jedynie wspierać ten proces dopóki ma się siły i wolę. Bez świadomości takiej osoby i woli zmiany nic się nie da zrobić i schemat będzie się powtarzać. Na pewno warto stawiać granicę w takim związku i mimo wszystko informować co boli, inaczej przerodzi się to w cos co w amerykańskiej psychologii nazywa się " chodzeniem po skorupkach jajek". Zachęcam też do pogłębiania wiedzy na ten temat, to pomaga.

[@DamianWielgat]

Czy moge się z Panem skontaktować?

[@tomaszmarkowski4696]

W celu,że tak zapytam?

[@MrLuizka]

Jak okazywać takiej osobie miłość, żeby jej nie przytłoczyć... Czy takie osoby nie lubią np. niespodzianek z okazji urodzin? Czy w momencie jak daje się im uwagę i troskę to ich przeraża?? Kocham takiego jednego unikającego i niestety po tej cudownej fazie, gdzie walczył i okazywał miłość teraz się odsunął. Utrzymuje kontakt na zasadzie przyjaźni... a ja tesknię za tym co było ...😭

[@unikowy_pl]

Niestety odpowiedź jest bardzo przykra - to w ogóle nie zależy od Ciebie tylko od tej osoby, czy chce się zmienić, pójść na terapię, szczerze ja przepracować i zrozumieć przede wszystkim swoje własne mechanizmy. Bez tego raczej nie będzie ani powrotu ani trwałej relacji, a miłość i gesty miłości tylko ich odrzucają zazwyczaj jeszcze dalej.

[@ewajaniszewska5559]

tez mam..datego trafialam na narcyzow ukrytlych boyslalam ze oni sa tacy kak ja

[@iwonatrzuso2926]

Brzmi to tak, jakby ktoś próbował bronić osobę narcystyczną i tłumaczył jej zachowanie. Taki ktoś powinien najpierw ogarnąć siebie za nim wejdzie w zwiazek i zacznie ranić drugą osobę. Nikt nie chce być odrzucany.

[@unikowy_pl]

Nie tłumaczę osób narcystycznych i tak się składa, że wiem co mówię, dlatego mówię o tym głośno. Rozumiem, że musiało Panią dotknąć coś poważnego w życiu dlatego generalizuje Pani wypowiedzi np. używając słowa "Nikt". Przyjmuję Pani zdanie, ale ja tutaj nie opowiadam o narcyzach, czyli osobach z zaburzeniem osobowości NPD, lub jak kto woli wg najnowszych klasyfikacji takich jak ICD-11 osoby spełniającej określone kryteria, przy określonym natężeniu zaburzenia. Proponuję zastosować praktykę "ogarnięcia najpierw siebie" zaczynając od własnej osoby.