"DEĞERLER: KÜLTÜRÜN TEMEL TAŞI"

[@Yerdekalmazer]

Hep aile gibi davransalar sorun olmaz. İşlerine gelince aile işlerine gelince patron şirketi oluyorlar, sorun bundan kaynaklanıyor

[@feridekarael9783]

Değerli Murat Hocam... Yine ve yine harika bir öğreti. Dilinize yüreğinize bilginize sağlık

[@furkanmalkoc6794]

Hocam ülkemizin ortak değerinin "gurur" olruğunu düşünüyorum. Çünkü gururumuz zedelendiğinde veya gururumuz okşandığında ortak bir noktada buluşabiliyoruz. Örneğin milli spor, edebiyat, sanat vs. başarılarımızda birliktelik hissedebiliyoruz. Tam tersi depremdeki birlikteliğimizin veya ülkemize karşı bir saldırıya karşı birlik olmamızın altında da gururumuzun zedelenmesi yatıyor diye düşünüyorum. "saygı" ise bir ideal olabilir ancak.

“İşe geç gelirim” “şuna kafam basmıyor” 😂😂😂. “Güven her şeyi değiştiren tek şey” Stephen R. Covey. Peter amcayı geç sen nefissin. Aklına, ağzına sağlık.

[@mehmetacimis658]

👋👋👋👋👋👋👋

[@SelenaEmeni]

👏

[@sametgokdere4228]

Biz bir aileyiz şirketleri aman aman :)

[@SEKOPASA]

Harika bir konuşma olmuş, yayınladığınız için teşekkür ederim. Müsade ederseniz şunu iletmek istiyorum, özgürlük heykeli fransızlar tarafından hediye edilmiştir.

[@saruhan9760]

Murat hocam yine döktürmüş ağzınıza sağlık. Yalnız aklıma takılan bir yer oldu. Burada daha çok pozitif denebilecek değerlerden bahsedilmiş (aslında değer dediğinde pozitif bir çağrışım yapıyor zaten). Korkaklık, bencillik, cimrilik, acımasızlık, bağnazlık veya kural tanımazlık gibi kavramlar da değer olarak ele alınamaz mı ya da videodakilerle bunlar birer karakteristik olarak düşünülemez mi? Değer dendiği zaman bu yazdıklarımdan bahsedilemez çünkü değer daha pozitif bir kavram gibi ancak bu yazdıklarım da videodakilerle beraber özellik-karakteristik olarak değerlendirilebilir ve kişi kendini ve/veya şirketini değerlendirirken bu özellikleri de hesaba katarsa daha sağlıklı bir sonuç elde eder sanıyorum. Ancak bu "negatif" veya kulak tırmalayan özellikleri kendiyle ne kadar bağdaştırabilir insan kendine ne kadar objektif bakmayı becerebilir veya her insan bunu hangi derecede becerir orası muamma. İnsan belki ben cimriyim diyebilir ama ben korkağım diyebilir mi? Ben bağnazım kendi bildiğim doğrulardan şaşmamaya meyilliyim başkası bana bunların yanlış olduğunu gösterse bile doğru bildiğimde ısrar ederim der mi? Bunu demesinin belki bir yolu var. O da hocanın bahsettiği travma sonrası insanın yaşadığı değişimler ve sonrasında dönüp kendine bakıp kritik etmesi olabilir. Aslında bunda bile o anki kendisini değil geçmişteki kendisinin bir anısını eleştirir. Kişi artık eleştirmekte olduğu birey değildir. Hatta eskim halim bu idi şimdi ise düzelme başarısı gösterdim artık böyle böyle iyiyim diye yine kendini över. Bu eleştirme işini bir başkası kişi için yapsa tespit ettiği olumsuz özellikleri kişiye kabul ettiremez. Bunun çözümü ne olabilir deyince de en başa dönüp kendimi yanıtladığımı fark ettim. Bir başkası dışarıdan kişileri tek tek inceledikten sonra kötü özellikleri bir kenara bırakır, belli "iyi" paternleri "değerleri" belirler ve insanlara bu "değerleri" anlatır, onlara bu değerleri benimsemelerini salık verir tıpkı hocanın başta değerlerimiz nasıl oluşuru önce aile içinde yemek masası sohbetlerinde sonra okul ve toplumla karşılaşmamızla oluştuğunu açıklaması gibi.

[@abdulkadir-igeylani-br7hf]

Neden bu kadar heyecanlandi acaba onun yerine ben burda su içtim

[@aykacr]

8 saat sabit performans bekleyen bir kafa ne kadar ileri gidebilir eğer pazar ırmak gibi okyanusa doğru akmiyorsa. Örnek Antalya turizm ne yaparsan yap ne kadar kötü veya alakasız yaparsan yap yinede kazanıyorsan kendisini sürekli göreceli basarili sanan firmalar güruhunun içinde bulursun düzen bu şekilde dönmeye devam eder herkes kendine bir rol biçer