Derviş Celâl er Rühâvî'nin kendi sesinden bir eseri

Kipriğin hançer eyle vur şu sineme
Belki derman olur onulmaz derdime
Acep rahmeyler mi Mevla'm hâlime
Üstüne bir çif taş diker de giderler
Aldanma dünyanın ahd ü peymânına
Kimsenin kâr kalmaz ettiği yanına
Kanma saltanatına çıkmaz yarına
Bir arşın kefene sarar da giderler
Her yüzüne gülenden vefa bekleme
Merde ihanet namerde minnet etme
Cahile sırrın vermeyi kâr zannetme
Canına ve ruhuna okur da giderler
Dost ister isen Allah yeter bunu bil
Sen gönüller yap kırmak marifet değil
Celal der ki bu pendin kıymetini bil
Dört tekbirle namazın kılar da giderler
Derviş Celâl er Rühâvî