Dr.Soroush Mathnawi 55 دفتر نخست مثنوی از سوی دکتر عبدالکریم سروش- جلسه پنجاه و پنجم

در نشست پنجاه و چهارم دکتر عبدالکریم سروش به بیت ۱۰۳۶ رسید که میانه‌‌های داستان رمزی شیر، خرگوش و نخچیران است.
در این نوبت(نشست ۵۵) از بیت هزار و ۳۷ دفتر نخست با نسخه تصحیح دکتر محمدعلی موحد، تفسیر را آغاز می‌کند و تا بیت ۱۰۸۴ را مورد شرح و بررسی قرار می‌دهد.
بازطلبیدن نخچیران از خرگوش سرّ اندیشه اورا و نیز مکری که خرگوش در کار می گیرد به همراه نتایج و مفاهیم درخشانی که مولانا از این قصه تمثیلی استخراج و پیش چشم مخاطب قرار می‌دهد در این نشست و از سوی دکتر سروش به بیانی ساده اما با نگاه به تمامی جوانب کلام مولانا شرح و بسط می یابد.

[@masoudshahidi8973]

خداوندطول عمر با سلامتى به جناب پروفسور سروش عنايت بفرمايند كه همچنان در افشانى نمايند 🌹🌺🌹🌺🙏🙏🙏🙏

[@gohartajbabaee8288]

متشکرم استاد

[@Homa7517]

🙏❤️🌹

[@seyedaliakbarhashemi9800]

🕺👏👏👏

[@hamidbakhshmand5637]

دوستان عزیز، می‌دانید گریستن هایدگر بخاطر نشستن انسان در ماه، که استاد سروش در این نشست به آن اشاره دارد، در کدام منبع آمده؟

[@samjoy218]

دکتر سروش در مقام نقد دین براستی در قامت انسان آزاده رخ می نماید ولی در مدرسه مولانایش جز جهل مجلل نمی آفریند. دکتر سروش گرامی! خود شناسی در زمان مولانا که چیز چندانی از علم وجود نداشته، مانند خوشنویسی و یا خوانندگی بهره معدودی انسان از جمله مولا بوده که با ذوق شاعری با بیش از شصت هزار بیت مکتبی به ناکجا آباد ایجاد کرده چکار دارد به علم آموزی امروز که هر لحظه بشر را از جهل دورتر می کند اگر نادانی‌های مان منقرضمان نکند چند صد سال دیگر بر تمام ویژگی‌های رفتاری که ماحصل توارث و فعل و انفعالات شیمیایی بدن و مغز انسان است آگاه خواهیم شد و اخلاق آن گونه که شایسته انسان است بی نصیحت و داغ و درفش و قانون سکه رایج آن روزگاران خواهد بود. باعث تاسف است که دانشمندی چون دکتر سروش اینهمه هنر و توانایی را در خدمت سخنانی بی قدری مانند پنج حس درون و پنج حس بیرون و ارزش گذاری حس درون همچون طلا در مقابل حس برون به مس می کند این بی رحمی و خیانت است به نسل آینده و هر یک انسانی که عمر با ارزش خود صرف فهمیدن و یافتن اکسیر کیمیاگری کند.