Dr. Y. Hakan Erdem ile "Osmanlı'da Köleliğin Tarihini Yazmak"

Y. Hakan Erdem kimdir ?
Boğaziçi ve Oxford Üniversitelerinde öğrenim gördü.1993-2002 yılları arasında Boğaziçi Üniversitesi’nde, 2002-2021 yılları arasında da Sabancı Üniversitesi’nde öğretim üyeliği yaptı. Yurt dışında 1996’da yayınlanan Slavery in the Ottoman Empire and its Demise adlı çalışması, Türkiye'de Osmanlıda Köleliğin Sonu adıyla ilk defa 2004’te yayınlandı ve şimdi TİMAŞ’tan bir kez daha okurla buluşuyor. 2002’de Israel Gershoni ve Ursula Woköck ile Histories of the Modern Middle East ve 2006'da Israel Gershoni ve Amy Singer ile Middle East Historiographies adlı çalışmaları yayımlandı. Erdem’in 2008’de yayınlanan Tarih-Lenk adlı kitabı bir tarih metinleri eleştirisi niteliği taşıyor. 2012’de yayınlanan Torosyan’ın Acayip Hikâyesi adlı çalışması ise bir hatırat metninin ne kadar gerçek ve ne kadar kurmaca olduğunu sorguluyor. Erdem, 2016-2020 arasında Karar’da haftalık tarih yazıları da yazdı. Kendisiyle yapılan söyleşiler, Sözden Kalanlar adıyla 2019’da TİMAŞ Yayınlarınca yayınlanan Erdem’in, Kitab-ı Duvduvani, Unomastica Alla Turca ve Zaman Çöktü adlı üç romanı bulunmaktadır.

[@eminehacihasanoglu2830]

Hakan hocam ve Yalçın hocam bu güzel söyleşi için çok teşekkür ediyorum,emeğinize sağlık.

[@nisantasicoocugu216]

'Biz'den kastedilen, 18. Yüzyılda teknik olarak Osmanlının Vassalı dahi olmaktan çıkmış olan Cezayir ve Tunus'un Berberi halkını Neden Kapsıyoruz? Atıyorum bir yüzyıl sonra Magrib'in halkları Puf diye Fransız mı oldular? Anadolu ve Rumeli elbette Osmanlı'nın Kor bölgeleri idi. Hatta Rumeli Osmanlı'dan son derece el üstünde tutulan bölgeleri iken Anadolu hep "öteki" muamelesi görmüştür. Anadolu ve Rumeli Osmanlı ahalisinin müslüman halkları ise devletin "Çilekeş" sahipleri gibi bi gerçeklik vardı. Bu insanların kendi ailelerini dahi beslemede zorlanırken hatta çoğu müslüman ahalinin mülksüz oluşları sebebiyle "Köle"ye ekstra bi yaşam alanı yaratma ve onun iş gücüne ihtiyaç duyabilecekleri bi ticari mal olabilecek üretimin dahi yok denebilecek boyutta olması yüzünden BİLDİĞİMİZ MANADA KÖLELİKTEN BAHSEDEMEYİZ. Hepsinden ötesi Türk aile yapısının yabancı erkeklerin ailenin parçası haline gelebilmesinin düşüncesi dahi olamaz ki... Devşirilen çocuklarınsa Yaşadıkları çağlarda Dünyanın en Olağanüstü yaşayabilme olanağını veriyordu. Akıllı ve Enderuna kabul edilebilecek kadar iyi olduğu düşünülen çocuklar, savaşlar ve hastalıklardan hatta eşkıyalıklardan dolayı ölümle iç içe hayatlarından adeta kurtularak Enderun ve Saraya kabul edilebilecek kadar Önleri açık yükselme ihtimalleri vardı. Osmanlı hakikaten pek çok konuda Avrupalı devletlerinden çok daha öte ve iyi şartlara sahip bi devletti. Reconquista'dan, Chyristal Nacht'a, ve Holokosttan, Holodomor'a Avrupanın tüm tarihi zaten milletlerin ulus devletlerinde son derece heterojen yaşam alanlarına itilmesi gerçekliği 1945 \ 1950'lere dek şiddetli ırkçılık bakışlarıyla devam edegelmişti.